Εντάξει, το ΠΑΣΟΚ, έσβησε τα κεριά της τούρτας του, στο Ζάππειο με μια έκθεση φωτογραφίας, με περίπτερα για την ισότητα, την έμφυλη βία, την κοινωνική κατοικία, το περιβάλλον, τη ζωοφιλία και τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, με εκδηλώσεις μπάσκετ, πινγκ πονγκ, επίδειξη parkour, graffiti art, ψηφιακή καινοτομία, start ups και stand up comedy. Πόσο «μη ΠΑΣΟΚ» ήταν όλη αυτή η γιορτή!
Διότι το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε και ανδρώθηκε πάνω στον αντιαμερικανισμό, στον αντιευρωπαϊσμό, στον εθνικοπατριωτισμό και σε έναν ανένδοτο αγώνα κατά του ΝΑΤΟ και της ΕΟΚ. Πάνω σε μια πρόταση για ένα πολιτικό μοντέλο στο οποίο θα μας οδηγούσε ο τρίτος δρόμος προς τον σοσιαλισμό, οι σχέσεις με τον Μπααθισμό και οι αδερφικές σχέσεις με το καθεστώς Καντάφι και με τον Γιασέρ Αραφάτ.
Το ΠΑΣΟΚ έκτισε το κλίμα εχθρικότητας και καχυποψίας απέναντι στη Δύση και στις ΗΠΑ, την ίδια στιγμή που η χώρα προσπαθούσε να ορθοποδήσει και να βρει τον δρόμο της, μετά από την κατάρρευση της δικτατορίας. Και που ευτυχώς για όλους μας, ο δρόμος αυτός είχε καθοριστεί με το «ανήκομεν εις την Δύσιν» του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Θυμάμαι το ΠΑΣΟΚ να υποστηρίζει, ότι Ε.Ο.Κ. σημαίνει ανεργία και πληθωρισμό. Ότι μέσα στην Ε.Ο.Κ. ο πληθωρισμός θα ενταθεί εξανεμίζοντας τις αποταμιεύσεις των πολιτών, τα ξένα μονοπώλια θα πλημμυρίσουν την αγορά με τα προϊόντα τους και οι ξένοι ιδιώτες θα μπορούσαν να εγκατασταθούν στην Ελλάδα και να ανταγωνιστούν τους Έλληνες με περισσότερα κεφάλαια και τεχνολογία.
Θυμάμαι το ΠΑΣΟΚ να υποστηρίζει, ότι Ε.Ο.Κ. σημαίνει πιο σκληρή εκμετάλλευση και προλεταριοποίηση.
Για τους αγρότες έλεγε, ότι μέσα στην Ε.Ο.Κ. η παραγωγή τους θα μειωθεί ή θα μείνει στάσιμη, ότι θα αναγκαστούν να αφήσουν το χωράφι τους και να ψάχνουν για δουλειά στις πόλεις ή στο εξωτερικό, ότι θα χάσουν τις κρατικές επιδοτήσεις που ήταν μεγαλύτερες από τις κοινοτικές και ότι θα αγοράζουν τα βιομηχανικά προϊόντα σε υψηλότερες τιμές.
Για τους εργάτες έλεγε, ότι θα συνεχιστεί η αστυνομοκρατία και η υπονόμευση του συνδικαλισμού, ότι θα αυξηθεί η ανεργία, η αβεβαιότητα και η εκμετάλλευση, ότι θα συνεχιστεί η λιτότητα και η συμπίεση των μισθών για να βοηθηθούν τα ξένα μονοπώλια και ότι η εξαρτημένες και αδύναμες βιομηχανίες θα κλείσουν.
Ας μην αναφερθούμε στο «Έξω οι Βάσεις του Θανάτου», που ηχούσε από τα επίσημα πασοκικά χείλη, ακόμα και όταν υπογραφόταν οι παράταση των συμφωνιών με τις ΗΠΑ, δια χειρός Ανδρέα Παπανδρέου.
Τι απ’ όλα αυτά εορτάζει το ΠΑΣΟΚ σήμερα; Κι ας μην βιαστεί κάποιος να πει ότι όσα προαναφέρθηκαν αφορούσαν το άγουρο και άκαπνο ΠΑΣΟΚ, διότι όλα αυτά τα συνθήματα και οι λογικές διείσδυσαν βαθιά στο dna των Ελλήνων πολιτών για δεκαετίες. Και χρειάστηκε η καταστροφική τετραετία του Σύριζα, για να συνειδητοποιήσουμε το χάος στο οποίο μας οδηγούσε ο αντιευρωπαϊσμός, ο αντιαμερικανισμός, ο τριτοδρομισμός, ο εθνολαϊκισμός και τα πειράματα με το Ιράν, την Κίνα και τη Ρωσία.
Το ΠΑΣΟΚ πλέον αντιμετωπίζεται σαν ένας γονέας που το παιδί του, ο Σύριζα, όχι μόνο τον έχει αντικαταστήσει, αλλά τον έχει ξεπεράσει. Και τρέχει ασθμαίνως, σε μια προσπάθεια να το ξεπεράσει. Μια προσπάθεια που εκ των προτέρων κρίνεται ανεπιτυχής.
Τι ακριβώς γιόρτασε το ΠΑΣΟΚ; Τις μνήμες του αμφιλεγόμενου παρελθόντος του; Την προσπάθεια επαναφορά του προς τη σοσιαλδημοκρατία; Την ανοικτή στροφή του προς τον Σύριζα; Ή την ανακοίνωση του στόχου του, που δεν είναι άλλος από την κατάκτηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας;
