Οι διακοπές δεν είναι παλιά επινόηση. Μέχρι πριν έναν αιώνα, μόνο ένα στατιστικώς ασήμαντο ποσοστό ανθρώπων ήταν σε θέση να σκεφτεί, καν, την έννοια διακοπές. Πλέον, είναι απαίτηση όλων. Στο διάστημα που μεσολάβησε αφότου εμφανίστηκαν οι πρώτοι θερινοί δραπέτες μέχρι σήμερα, μία ήταν η συγκολλητική ουσία όλων τους: το βιβλίο για την παραλία.

Μολονότι η ιδεολογία που δεν νοιάζεται για τον άνθρωπο μπροστά στην ευόδωση των στόχων της δεν διώκεται, όπως άλλωστε δεν διώκεται η εργαλειοποίηση των προσφύγων κατά την περίοδο των άθλιων διαπραγματεύσεων με τους εταίρους μας, η καταγγελθείσα κατασπατάληση των ευρωπαϊκών κονδυλίων που οδήγησε σε θανάτους και εξαθλίωση στη Μόρια και αλλού — αυτή, ναι, διώκεται.

Αν έπρεπε κανείς να διαλέξει ανάμεσα σε κάποιον που βρίσκεται σε «αποστολή» σωτηρίας του κόσμου και σε κάποιον που απλώς αφήνει τη βολή του για να κλείσει μια τρύπα που χάσκει στον δρόμο, ασφαλώς θα επέλεγε τον πρώτο. Τα παραδείγματα είναι άπειρα. Γιατί οι άνθρωποι δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους και χαίρονται να ακολουθούν μεσσίες. \r\n

Μέχρι πριν δυο-τρία χρόνια, βλέποντας, σαν άλλες Κασσάνδρες, να γίνονται θλιβερή πραγματικότητα πολλές από τις προβλέψεις τους, και δη στο ακέραιο, κάποιοι σχολιαστές συνήθιζαν να λένε με μία μικρή, μελαγχολική έπαρση, αναφερόμενοι στα διάφορα παθήματα της ελληνικής κοινωνίας και της οικονομίας της: «Σας τα λέγαμε». Ήταν οι λεγόμενοι σταλεγάκηδες. Όμως πλέον έχουν χαθεί. Τι συνέβη;

Μεγάλα θύματα της Κρίσης για τα οποία ποτέ κανείς δεν θα χύσει ένα δάκρυ, οι χιλιάδες συμπολίτες μας που έχουν πέσει με το κεφάλι μέσα στην κινούμενη άμμο της κατανάλωσης πολεμικών κειμένων, εμπλεκόμενοι σε διαξιφισμούς που ποτέ δεν οδηγούν πουθενά. Η σωτηρία τους είναι ένα από τα στοιχήματα της νίκης στις 7 Ιουλίου.

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον γιατρό Γιώργο Παππά, με αφορμή τη σειρά του National Geographic, «The Hot Zone» και την πρόσκληση που ο ίδιος έλαβε από το «Lancet», το κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό λοιμώξεων στον κόσμο, να αναλύσει τη σημασία και την πιστότητα της σειράς για το ευρύ κοινό και την επιστημονική κοινότητα.

Η επιδοματική πολιτική είναι μια κακιά πολιτική. Αλλά τα επιδόματα δεν είναι κακά. Είναι κάτι που μετριέται, που κλείνει τρύπες. Ποτέ ένα χρηματικό ποσό, οσοδήποτε μικρό ή από όποια πηγή και αν αντλήθηκε, δεν υπήρξε κακό. Κι αν θέλουμε μία φιλελεύθερη κυβέρνηση, είναι ακριβώς για να πάψει η υπαρκτή ανάγκη για επιδόματα.

Το βιβλίο της Ελένης Βαρβιτσιώτη και της Βικτωρίας Δενδρινού, «Η τελευταία μπλόφα» (Εκδόσεις Παπαδόπουλος) που βασίζεται σε πάνω από 230 ώρες off the record συνεντεύξεις με 95 πρωταγωνιστές των γεγονότων που σημάδεψαν τη χώρα από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Ιούλιο του 2015, είναι το απαραίτητο ανάγνωσμα του φετινού καλοκαιριού. Ένα αποκαλυπτικό βιβλίο-σταθμός.

Έπεσε πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ από τον τρόπο που επέλεξε να διαχειριστεί την εθνική καταστροφή στο Μάτι; Θα μπορούσε άραγε να κάνει κάτι διαφορετικό; Ή όχι; Και ποια ιστορικά προηγούμενα σε ανάλογες καταστροφές —αν και πολύ μεγαλύτερης κλίμακας— είχαν τα ίδια αποτελέσματα στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς που τα διαχειρίστηκαν τότε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο;\r\n\r\n

Η αγορά του βιβλίου είναι αγορά, κανονική αγορά, όπως κάθε άλλη. Με τους κανόνες της αγοράς, με τα κέρδη και τις ζημίες της αγοράς. Μόνο που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη. Και, σε χώρες όπως η δική μας, αφόρητα μικρή. Χρειάζεται, έτσι, ειδική μεταχείριση –όχι απαραίτητα, ή όχι μόνο, από το κράτος: αλλά από όλους μας.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα σημείο από το οποίο ξεκινούν δύο δρόμοι. Ο ένας λέγεται Ανάπτυξη. Ο άλλος είναι ένα πηγάδι χωρίς πάτο. Η επόμενη κυβέρνηση θα είναι η μόνη στην ιστορία που δεν θα έχει την πολυτέλεια να πει, «Παραλάβαμε καμένη γη». Θα ψηφιστεί με πάθος ακριβώς επειδή όλοι ξέρουμε πως η γη κάηκε.

Η κατάσταση στους πυρόπληκτους οικισμούς του Μαραθώνα είναι επικίνδυνη –για να μην πούμε εκρηκτική. Κανείς δεν πρέπει να εφησυχάζει. Μολονότι όλοι μας βρισκόμαστε σε μία κατάσταση χαρούμενης ανυπομονησίας ενόψει των εκλογών της 7ης Ιουλίου, οφείλουμε να ξέρουμε ότι οι πυρκαγιές δεν παίρνουν μέρος στις εκλογές. Ο υπαρκτός κίνδυνος δεν συμμερίζεται τη χαρά μας.

Μετά από όσα υπέστησαν οι σχέσεις μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση εξαιτίας της συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μετά το διπλό φιάσκο του αντι-ευρωπαϊσμού από τη μία και του «Μάλιστα, κύριε» από την άλλη, η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να φτιάξει τις σχέσεις μας με τους φυσικούς μας συμμάχους από την αρχή. Ισότιμα, δίκαια και ρωμαλέα.

Ο κόσμος χαίρεται, και χαίρεται δικαιολογημένα, καθώς το καθεστώς απομακρύνεται αποκαλύπτοντας το πραγματικό του πρόσωπο: κάποιοι άνθρωποι κατέλαβαν την εξουσία λέγοντας τερατώδη ψέματα, και την εγκαταλείπουν διορίζοντας ανίψια και εξαδέλφους, όπως ο περίφημος Ξάδελφος Τσίπρα. Όμως η πραγματική μάχη είναι μπροστά μας. Δεν θα είναι εύκολη. Και θα κρίνει την επιβίωσή μας.\r\n

Με την ευκαιρία της διοργάνωσης του 38ου Πανελλήνιου Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης (7-23 Ιουνίου, Παραλία Λευκού Πύργου) και της 33ης Έκθεσης Βιβλίου στο Πασαλιμάνι (7-23 Ιουνίου, Ακτή Μουτσοπούλου), σας παρουσιάζουμε 44 νέες εκδόσεις από 22 εκδοτικούς οίκους. Είναι ευκαιρία για αγορές. Σήμερα: Ελληνικά Γράμματα, Κλειδάριθμος, Μελάνι, Μεταίχμιο, Μίνωας, Οξύ, Παπαδόπουλος, Πατάκης, Ποικίλη Στοά, Στερέωμα, Ψυχογιός.\r\n\r\n

Με την ευκαιρία της διοργάνωσης του 38ου Πανελλήνιου Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης (7-23 Ιουνίου, Παραλία Λευκού Πύργου) και της 33ης Έκθεσης Βιβλίου στο Πασαλιμάνι (7-23 Ιουνίου, Ακτή Μουτσοπούλου), σας παρουσιάζουμε 44 νέες εκδόσεις από 22 εκδοτικούς οίκους. Είναι ευκαιρία για αγορές. Σήμερα: Bell, Floral, Gutenberg, Polaris, Αίολος, Διόπτρα, Εξάντας, Εστία, Ίκαρος, Καστανιώτης, Κέδρος.\r\n

Η επικείμενη ευρεία νίκη της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εθνικές εκλογές έχει ήδη αλλάξει τις ισορροπίες: οι Αγορές για πρώτη φορά βλέπουν (επιτέλους) την Ελλάδα με ευνοϊκό μάτι. Κι αυτό, χωρίς καν να έχει αλλάξει η κυβέρνηση. Όμως, τι θα γινόταν αν δεν είχε πέσει το σύστημα εκείνο τον «μακρινό» Νοέμβριο του 2015;\r\n

Άνθρωποι που δουλεύουν για το τίποτε, «για ένα κομμάτι ψωμί», ή απλώς για να μη χαθεί το όνομά τους από την πιάτσα. Άνθρωποι που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να επιβιώσουν μέσα σε μία αγορά που είναι σκιά του παλιού εαυτού της και που συντηρείται τρώγοντας την ίδια της τη σάρκα.

Μια γρήγορη ματιά στις πόλεις. Τι είναι, τι σημαίνουν για τον καθένα, από τι είναι φτιαγμένες, και ποιες αναμνήσεις κλείνουν μέσα στους δρόμους και στα κτίριά τους. Και μια υπενθύμιση για το γεγονός ότι, όταν φύγουμε εμείς -όλοι εμείς-, εκείνες θα είναι ακόμη εδώ, ακόμη ζωντανές, και πολύ πιο γερασμένες.

Μία μεγάλη, χορταστική συζήτηση με τον Θάνο Ψυχογιό. Ο εκδότης μάς μιλά για την ιστορία των Εκδόσεων Ψυχογιός, για τις τέσσερις δεκαετίες συνεχούς παρουσίας στα Γράμματά μας, και για τους σταθμούς που μεταμόρφωσαν και μεγάλωσαν τον οίκο, κάνοντάς τον πρώτο στη χώρα μας. Και, φυσικά, μας κάνει προτάσεις για νέα βιβλία.

Μία μεγάλη, χορταστική συζήτηση με τον επιχειρηματία από τη Θεσσαλονίκη Θωμά Ακουαρόνε, συνιδιοκτήτη της περίφημης εταιρίας κατασκευής και εμπορίας παιχνιδιών ΕΠΑ. Μια ιστορία σαν παραμύθι, ένα εργοστάσιο που έχει ζωή ενός αιώνα, μία… στρατιά από μολυβένια στρατιωτάκια, οι μεταλλικές κατασκευές «μεκανό», και βέβαια ο Γκρινιάρης. Που φτιάχνεται και αγοράζεται ακόμα.

Μία συνέντευξη με τον νικητή του πρώτου γύρου των δημοτικών εκλογών στη Θεσσαλονίκη. Ο Νίκος Ταχιάος, που υποστηρίζεται από τη Νέα Δημοκρατία, μιλά για την επιτυχία του, για τους αντιπάλους του, για την απερχόμενη διοίκηση, για το όραμά του για την πόλη, για τις πρώτες του, άμεσες προτεραιότητες, αλλά και για τις Ευρωεκλογές.\r\n

Για πρώτη φορά δεν είχαμε ακραίες εκδηλώσεις από πλευράς των νικητών. Όλες τις άλλες φορές, αυτές έδιναν τον τόνο. Ήταν μια χαρά που δεν ήθελε να κρυφτεί, ένας έξαλλος ενθουσιασμός, μια άγρια χαρμονή. Την τελευταία φορά που συνέβη ήταν οι καλαματιανοί στο Σύνταγμα μετά τον θρίαμβο του ΟΧΙ. Όμως τώρα ήταν αλλιώς.

Οι περισσότεροι είδαν αυτές τις εκλογές, όχι σαν ευρωπαϊκές —η Ευρώπη μπορεί να περιμένει— αλλά σαν ένα ζέσταμα για τις εθνικές, όπου η ΝΔ θα πάρει πολύ πιο εύκολα από όσο δείχνει το χθεσινό ποσοστό της την αυτοδυναμία, προχωρώντας άμεσα στις απαραίτητες συνταγματικές αλλαγές που απαιτούνται για εκλογή Προέδρου και εκλογικό σύστημα.