Ενώ ο κορονοϊός δοκιμάζει την αντοχή και την αυτοσυγκράτηση της ελληνικής κοινωνίας, παράλληλα τεστάρει και τα αντανακλαστικά της λειτουργίας της κυβέρνησης, με το πρόγραμμα του πρωθυπουργού να διαμορφώνεται πλέον με βάση τα νέα δεδομένα. Το επιτελικό κράτος του κ. Μητσοτάκη καλείται να μετατραπεί σε ψηφιακό.

Υπάρχουν στιγμές στην πολιτική που θα πρέπει να διαλέξεις «με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις», όπως λέγεται. Ειδικά όταν ο πολιτικός έχει θέση ευθύνης τότε η κατάσταση μπορεί να γίνει ακόμα πιο δύσκολη, αφού οι επιλογές δυνητικά μπορεί να έχουν δύο όψεις.

Πέρα από αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση την οποία έχει να χειριστεί ο κ. Μητσοτάκης υπάρχει και μία ακόμα παράμετρος που «καίει» την ελληνική κυβέρνηση και δεν είναι άλλη από τις επιπτώσεις στην οικονομία.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πηγαίνοντας στο Βερολίνο για την συνάντηση του με την Άνγκελα Μέρκελ ήταν σαφές ότι «κράταγε μικρό καλάθι». Ο πρωθυπουργός γνώριζε δε θα έπρεπε να περιμένει πολλά από την καγκελάριο, στην συνάντησή τους στο περιθώριο του οικονομικού φόρουμ.

Την ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης συναντά στο Βερολίνο την Άνγκελα Μέρκελ με θέμα και τα όσα συμβαίνουν στα ελληνοτουρκικά σύνορα ο Αλέξης Τσίπρας παλεύει να βρει ένα αντιπολιτευτικό αφήγημα και καταφεύγει σε αμφιβόλου ποιότητας πολιτικές επιλογές. Φανερά ανήσυχος από την έλλειψη θέσεων και μακριά από το κοινό αίσθημα, επιδίδεται σε απελπισμένες αλλαγές θέσεων και προσεγγίσεων, με μία κοινή συνισταμένη: «Κάθε μέρα,  είναι μία άλλη μέρα»

Η απόφαση του δήμου Σιντικής να δημιουργηθεί κλειστό κέντρο μεταναστών στην περιοχή πρέπει να αποτελέσει οδηγό και για τις υπόλοιπες περιοχές της χώρας. Θα πρέπει οι εκλεγμένοι «άρχοντες» να πάρουν το παιχνίδι πάνω τους και να βγουν μπροστά στοχεύοντας στο γενικό καλό. 

Ε όχι και να κουνάει το δάχτυλο ο ΣΥΡΙΖΑ για το ζήτημα των συνόρων. Αυτή είναι η φράση που θα μπορούσε να αποτυπώσει το κλίμα που κυριαρχεί στο εσωτερικό του Μεγάρου Μαξίμου σε σχέση με την τακτική που ακολουθεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης τα τελευταία 24ωρα. 

Χαμηλοί τόνοι και στοχευμένες κινήσεις αποτελούν τις δύο κομβικές επιλογές του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη σε σχέση με τη διαχείρηση του μεγάλου ζητήματος που έχει προκύψει στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο. 

Οι πρόεδροι των τριών θεσμών της Ένωσης (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Ευρωπαϊκή Επιτροπή) όχι μόνο βρέθηκαν στα σύνορα του Έβρου, αλλά στάθηκαν και ενώπιος ενωπίω με το μεγάλο πρόβλημα που λέγεται μεταναστευτικό. Ουδείς στις Βρυξέλλες δικαιούται πλέον να δηλώνει άγνοια για την κατάσταση στα σύνορα της ίδιας της Ευρώπης αλλά και για τον ωμό εκβιασμό του Ερντογάν με πολιορκητικό κριό τους μετανάστες.

Με σταθερά βήματα φαίνεται πως ο διεθνής παράγοντας «ξυπνά» απέναντι στις αυθαιρεσίες της Άγκυρας. Το «ξύπνημα» δεν ήρθε από μόνο του. Είχε προηγηθεί η εξαιρετικά στοχευμένη πολιτική του Μαξίμου, ο οποίος έθεσε ως πρώτο στόχο τη διεθνοποίηση της προκλητικής συμπεριφοράς του Ερντογάν. 

Όσο η Ελλάδα κάνει το αυτονόητο για να προστατεύσει τα σύνορά της, η ΕΕ δε δείχνει ιδιαίτερα πρόθυμη να στηρίξει ένα κράτος μέλος της. Μπορεί να αποδέχτηκε την ελληνική πρόταση για έκτακτη σύνοδο των Ευρωπαίων ΥΠΕΞ, όμως οι Βρυξέλλες δε φαίνεται να είναι έτοιμες να κάνουν κάποια «δυναμική» κίνηση-απάντηση στον Ερντογάν.

Τα όσα συμβαίνουν στα σύνορα Ελλάδας - Τουρκίας απέδειξαν ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν συμπεριφέρεται όπως ο προκατοχός του στο ευαίσθητο ζήτημα του μεταναστευτικού/προσφυγικού. Η περίοδος της παθητικότητας και της χαλαρής αντιμετώπισης τέτοιων γεγονότων έχει περάσει και η αδράνεια ανήκει στο παρελθόν.

Το παιχνίδι πάνω του παίρνει ο πρωθυπουργός με το όποιο προφανώς κόστος. Ο λόγος για το χειρισμό στο μεταναστευτικό ζήτημα, το οποίο αποτελεί την μεγαλύτερη εστία λαϊκής αντίδρασης ως προς τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Η καθαρή επιλογή του κ. Μητσοτάκη να μην κρυφτεί αποτυπώθηκε και στην σύσκεψη με τους αντιπεριφερειάρχες και δημάρχους των νησιών όπου προετοιμάζονται οι κλειστές δομές.

Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να βάλει δύο σενάρια συζήτησης ενώπιον των εκπροσώπων των τοπικών κοινωνιών. Από τη μία τη δημιουργία κλειστών κέντρων και από την άλλη τη διατήρηση της σημερινής κατάστασης με τον κίνδυνο τα νησιά να αποτελέσουν «πάρκινγκ ψυχών».

Άργησε; Μπορεί... Καθυστέρησε; Πιθανόν. Παρόλα αυτά ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να κατηγορηθεί ούτε για εμμονή σε μία αδιέξοδη πολιτική ούτε και για πολιτικό «εγωισμό». Όπως και αν έχει η κατάσταση, στο δίλημμα αδράνεια ή δράση ο Κυρ. Μητσοτάκης πήρε την ευθύνη και διάλεξε το δεύτερο.

Έχουν μεσολαβήσει σχεδόν οχτώ μήνες από τις εθνικές κάλπες και ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει ακόμα ζαλισμένος από το αποτέλεσμα των εκλογών. Κοντεύει περίπου να συμπληρωθεί χρόνος και στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν λένε να αποφασίσουν το «προς τα πού θα στρέψουν το καράβι».

Στη συνεδρίαση της πολιτικής επιτροπής της ΝΔ ο Κυριάκος Μητσοτάκης έστειλε το δικό του μήνυμα προς τον πολιτικό του αντίπαλο. Μέσα σε μόλις τρεις προτάσεις έδειξε την διαφορά στη λογική και τη φιλοσοφία που ο ίδιος διαθέτει με την αντίστοιχη του κ. Τσίπρα.

Σε παρεμβάσεις ουσίας που αλλάζουν την καθημερινότητα των πολιτών προχωρά η κυβέρνηση καθώς και στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν ότι μόνο με την επικράτηση στον συγκεκριμένο τομέα οι πολίτες θα αντιληφθούν τη διαφορετική λογική που έχει η σημερινή κυβέρνηση από αυτή του ΣΥΡΙΖΑ.

Αν και δεν έχει ληφθεί κάποια οριστική απόφαση, το αμέσως προσεχές διάστημα, τόσο τις εργασίες της Προανακριτικής Επιτροπής στη Βουλή, όσο και το πολιτικό σκηνικό θα απασχολήσει το ενδεχόμενο διεύρυνσης του κατηγορητηρίου εις βάρος του πρώην αναπληρωτή υπουργού δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου.

Είναι από τις περιπτώσεις που η απουσία δείχνει να μετράει περισσότερο από την παρουσία. Η απόφαση των προστατευόμενων μαρτύρων «Σαράφη» και «Κελέση» να μην καταθέσουν ενώπιον των μελών της προανακριτικής επιτροπής λειτουργεί ως καταλύτης σε ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό.

Πολύς λόγος γίνεται για την απόφαση περί αυτοπρόσωπης κατάθεσης, η οποία τελικά δεν έγινε, του προστατευόμενου μάρτυρα Μάξιμου Σαράφη. Μία απόφαση που ελήφθη παρά το γεγονός της κάθετης άρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως προκαλεί έκπληξη ο τρόπος που ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να εκφράσει την αντίθεσή του.

Όποιος παρακολουθεί τις κινήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη αναφορικά με τα ζητήματα του συνδικαλισμού ακόμα και από την πρώτη στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων του ως προέδρου της ΝΔ, μπορεί να διακρίνει τη διαφορετική προσέγγιση που επιχειρεί στο ζήτημα των κινητοποιήσεων.

Με τον μήνα του μέλιτος για την κυβέρνηση να έχει τελειώσει, το κυβερνών κόμμα, παρότι δεν φαίνεται να απειλείται, προσανατολίζεται να αντιμετωπίσει τον ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύοντας τον Αλέξη Τσίπρα ως αναξιόπιστο, εξαιτίας της συνεχούς αναντιστοιχίας λόγων και πράξεων εκ μέρους του.

Ένα φιλόδοξο σχέδιο έχει τεθεί σε εφαρμογή από το Κυριάκο Μητσοτάκη στο πλαίσιο της προσέλκυσης επενδύσεως. Οι βάσεις έχουν ήδη τεθεί μέσα από τη διαδικασία ανάκτησης της εμπιστοσύνης των αγορών που καταγράφεται σε όλους τους δείκτες και την ανάδειξη των ευκαιριών.