Εγώ λοιπόν το αποφάσισα. Δεν πα να λένε οι φίλοι μου και οι συνάδελφοι μου ότι αυτοί δίχως σκληρό αγώνα και συστράτευση δεν πρόκειται να μετακινηθούν από την εξουσία; Δεν πα να φωνάζει ο Κυριάκος, η Φώφη, ο Αλαβάνος κι η Κωνσταντοπούλου; Εγώ θα κάτσω σε μια γωνιά αραχτός και θα τους παρακολουθώ, μέχρι να διαπιστώσω ως ποιο σημείο ξεφτίλας μπορούν να φτάσουν.

Εσείς γελάτε με την υπερβατική εμφάνιση της στον Αυτιά, όπου είπε για τον «λεβέντη» πρωθυπουργό της και για τους υπόλοιπους «κουραμπιέδες» της. Και τι να πω εγώ, που την άκουσα να αγορεύει μπροστά σε 250 διευθυντές και διευθύντριες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σε επιστημονικό συνέδριο του Χαροκόπειου; Ήταν μια από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες της ζωής μου.

Αν η Σουηδική Ακαδημία δώσει Νόμπελ Ειρήνης στον Τσίπρα, θα είναι η πρώτη φορά που νομπελίστας αντί να απολαύσει την εκτίμηση του λαού του θα υποστεί την ευθεία και απροσχημάτιστη καταδίκη του. Μην πιστεύετε πάντως τις διαρροές του Μαξίμου για το βραβείο που καταφθάνει. Εκτός απ’ τα ίδια τα Νόμπελ, υπάρχει παγκοσμίως και μια δεύτερη εξίσου προσοδοφόρα επιχείρηση: Οι υποψηφιότητες για Νόμπελ.\r\n\r\n

Είπε ο Τσίπρας πως όσοι πήγαν στα συλλαλητήρια για την Μακεδονία ήταν άμυαλοι, λαϊκιστές και ακροδεξιοί. Ε και; Ένα κουτσομπολιό σε πηγαδάκι έκανε ο άνθρωπος, δεν θα τον κρεμάσουμε κιόλας. Η Τασία απευθύνεται στους νυν και υποψήφιους δημόσιους υπάλληλους, σαν να μιλά ο Κωλέτης ή ο Δηληγιάννης στην πελατεία του. Ε καλά, μια κουβέντα είπε η γυναίκα, δεν χάλασε δα κι ο κόσμος.\r\n\r\n

Στο ένα στρατόπεδο είναι αυτός, στο απέναντι όλοι οι άλλοι. Είναι ο περήφανος ταύρος, ο περικυκλωμένος από θρασύδειλα τσακάλια. Είναι ο καθαρός, μέσα σ’ έναν ωκεανό βρωμερών γουρουνιών. Είναι ο μοναχικός λαϊκός εκδικητής, ο αντιμέτωπος με ορδές μισθοφόρων των άτιμων τσιφλικάδων και των ξεφτιλισμένων μπουρζουάδων. Είναι ο αποφασισμένος, που οδεύει προς το πεπρωμένο του δίχως να δίνει δεκάρα για όσα του επιφυλάσσει η μοίρα.

Την άλλη φορά, τουλάχιστον κάντε το με τον σωστό τρόπο. Αντιγράψτε την μέθοδο που είχε ο Ιωσήφ στα συνέδρια του ΚΚΣΕ. Επειδή κανένας σύνεδρος δεν τολμούσε να σταματήσει πρώτος το χειροκρότημα (μην και χαρακτηριστεί αντεπαναστάτης), ο Στάλιν είχε ορίσει έναν άτυπο υπεύθυνο χειροκροτήματος. Παστρικιές δουλειές, όχι αυτά τα άναρχα που είδαμε προχθές στο υπουργικό σας συμβούλιο.\r\n\r\n

Αν έχω καταλάβει καλά, η Φώφη από μέρα σε μέρα θα λάβει πρόσκληση απ’ τον Τσίπρα για κοινή κάθοδο στις εκλογές. Να φτιάξουν την «προοδευτική παράταξη». Κι αν η Φώφη πει «όχι» στην οικειοθελή αυτοκτονία της, τότε θα βρεθεί μπροστά σε τέτοιο Συριζαϊκό γιουρούσι προς τον χώρο της, που θα πάθει την πλάκα της. Ωραίο σχέδιο.

Από Αύγουστο χειμώνα, από Μάρτη καλοκαίρι κι από Πρέσπες εκλογές. Άντε με το καλό, από προχθές που πέρασε η συμφωνία μπήκαμε σχεδόν επίσημα σε προεκλογική περίοδο. Ο Αλέξης δεν θ’ αντέξει ούτε μια μέρα παραπάνω από τον Μάιο, το ‘χει καταλάβει πια και ο ίδιος. Η νίκη του στην Βουλή επισώρευσε τόσο κόστος στην πλάτη του, που ακόμα κι ο Πύρρος της Ηπείρου θα ενοχλούνταν αν τον συνέκριναν μαζί του.\r\n

Φίλοι μου κι οι δυο. Κι ο Θεοδωράκης κι ο Ψαριανός. Όταν έμαθα ότι κόντεψαν να έρθουν στα χέρια, σφίχτηκε το στομάχι μου. Γιατί κι αυτοί μεταξύ τους ήταν πολύ καλοί φίλοι. Αν είναι έτσι η πολιτική, αν είναι να οδηγεί φιλαράκια να βρίζονται και να αρπάζονται απ’ τον λαιμό, να την βράσω την ξεφτιλοπολιτική και να πετάξω το ζουμί της στα σκυλιά.\r\n\r\n

Δεν θέλω να χαλάσω την ζαχαρένια των «στρατηγών» του Μαξίμου, που καταχαρούμενοι σχεδιάζουν επί χάρτου την αναδιάρθρωση του πολιτικού μας σκηνικού, απλώς τους υπενθυμίζω έναν παλιό κανόνα: Τις αλλαγές, τις αναδιατάξεις και τις αναδιαρθρώσεις των σκηνικών, τις κάνουν οι νικητές όχι οι ηττημένοι.

Πραγματικό χάος: Ο Μαυρωτάς δηλώνει έκπληκτος από την αποχώρηση Αμυρά ξημερώματα, ενώ είχαν τον λόγο της τιμής του για το αντίθετο. Ο Καμένος δηλώνει εμβρόντητος από την αθέτηση όλων των προσωπικών υποσχέσεων του Τσίπρα προς αυτόν. Η Φώφη δηλώνει κατάπληκτη με τις ‘’αποκαλύψεις’’ Θεοχαρόπουλου, για προσφορά ανταλλαγμάτων ώστε να καταψηφίσει τις Πρέσπες. Και πάει λέγοντας…\r\n\r\n

Μέσα σε μια βδομάδα ισοπέδωσαν τους ΑΝΕΛ και διέλυσαν το Ποτάμι. Τώρα σκάβουν λαγούμια κάτω απ’ το ΚΙΝΑΛ προσπαθώντας συνειδητά να το μετατρέψουν σε δεύτερο Ποτάμι. Ο Σύριζα καταπίνει ή κονιορτοποιεί τα μικρά κόμματα, προωθώντας τον ακραίο διπολισμό. Την ίδια στιγμή έχει ψηφίσει την απλή αναλογική.\r\n\r\n

Ο Τσίπρας λοιπόν χρησιμοποιεί το Μακεδονικό ως καταλύτη για να μετασχηματίσει το πολιτικό σκηνικό. Για να διαλύσει δηλαδή τα μικρά κόμματα, να επιβάλλει έναν νέο διπολισμό και να μεταμορφώσει τον Σύριζα σε αποκλειστικό πόλο της κεντροαριστεράς. Ε λοιπόν κουμπάρε Αλέξη, λάθος καταλύτη χρησιμοποίησες και το μείγμα σου ‘σκασε στα μούτρα.\r\n\r\n

Τους έβλεπα μετά την ψηφοφορία να χειροκροτούν και να χαριεντίζονται σαν να είχαν πάρει το Τσάμπιονς Λίγκ και απορούσα. Τι κερδίσατε βρε κατακαημένοι κι έχετε τέτοια χαρά; Το τζακ-ποτ στο τζόκερ ή τον σοσιαλισμό; Τρία κουτσά μηνάκια στην κυβέρνηση κερδίσατε. Δώδεκα βδομάδες αγωνίας ως την ήττα, ενενήντα μέρες με τις δημοσκοπήσεις να σας σμπαραλιάζουν κάθε τόσο τα νεύρα. Γι αυτό χαίρεστε; Συγχαρητήρια λοιπόν.

Ώστε ο στρατηγικός στόχος των δύο ψηφοφοριών (ψήφος εμπιστοσύνης και Σκοπιανό) είναι η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού. Και μέσα σ’ αυτό το αναδιαταγμένο σκηνικό, ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει ο μεγάλος και αποκλειστικός φορέας της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα: Εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ’ άρματα, κρεμάνε οι γύφτοι τα νταούλια.

Παρακολούθησα την ομιλία του Αλέξη στη Βουλή. Τι στόμφος για την ανεξαρτησία της συνείδησης του Έλληνα βουλευτή! Πόση οργή για τις κατηγορίες περί συναλλαγής! Και τι αγανάκτηση για την στοχοποίηση όσων αίφνης μεταπήδησαν στο στρατόπεδο των υποστηρικτών του! Αυτό δεν ήταν πολιτική ομιλία, ήταν η αποθέωση της δραματουργίας. Τέχνη έκανε ο άνθρωπος.\r\n

Ξέρετε τι θα είχε μεγάλη πλάκα; Πρώτα να πάρει ο Τσίπρας ψήφο εμπιστοσύνης από την Κουντουρά και τον Κόκκαλη και δυο μέρες μετά, στον ανασχηματισμό να τους ξαποστείλει από την κυβέρνησή του (όπως την λέει πια) μαζί με τον Κουίκ και τη Χρυσοβελόνη. Θα ήταν ο καλύτερος τρόπος να αποδείξει ότι δεν υπήρξε συναλλαγή. Σατανικό;\r\n\r\n

Μπροστά στο φορτωμένο πορτοκάλια δεντράκι του Μαξίμου, ο Αλέξης αναφέρθηκε τρεις φορές (μήπως και μας διέφυγε) στη «γενναιότητά» του να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή, ενώ το Σύνταγμα του επέτρεπε να κυβερνά και δίχως να το κάνει. Σιγά πρωθυπουργέ μας, μην είσαι τόσο ριψοκίνδυνος. Μην τα παίζεις όλα για όλα για τις αρχές σου.

Κάθε φορά που θυμάμαι τα «go back κυρία Μέρκελ» ή τα μνημόνια που κάποτε «έκαιγαν ανθρώπους» ή «τους οδηγούσαν στην αυτοκτονία», με κατηγορούν ότι ζω στο παρελθόν. Όχι βέβαια στο μακρινότερο μεταπολιτευτικό μας παρελθόν (αυτό επιτρέπεται να το θυμόμαστε, βολεύει τον Σύριζα), αλλά στο λίαν πρόσφατο, «που όμως δεν παύει να είναι παρελθόν’», μου λένε.

Εντάξει, λέει ψέματα ευκολότερα από όσο αναπνέει. Σου λέει καλημέρα με τέτοια πειστικότητα που ακόμα κι αν το ρολόι δείχνει δώδεκα τα μεσάνυκτα, εσύ κοιτάς στο παράθυρο για να βεβαιωθείς ότι πράγματι είναι σκοτάδι. Παρά ταύτα, ακριβώς επειδή είναι γάτα ο μικρός, ξέρει το όριο του. Ξέρει από πού και πέρα είναι βέβαιο ότι θα ξεφτιλιστεί, οπότε κρατά τα μπόσικα. Ήθελα να ‘ξερα, οι δικοί του γιατί ξεφτιλίζονται έτσι;

Εντάξει, η ζωή προχωρά μπροστά αλλά δεν είμαστε ούτε ηλίθιοι, ούτε έχουμε μνήμη χρυσόψαρου. Όταν λοιπόν πεθαίνει από αναθυμιάσεις μαγκαλιού ένας 24χρονος θα θυμίζουμε στους σημερινούς κυβερνητικούς νιπτοχέρηδες τι κραύγαζαν πριν τέσσερα-πέντε χρόνια κι ας τσαντίζονται.

«Να τον ξεφορτωθούμε… για όνομα του Θεού να τον ξεφορτωθούμε όσο πιο γρήγορα γίνεται.» Σαφέστερος δεν μπορούσε να είναι ο υπουργός που χθες είπε αυτές τις φράσεις στο τηλέφωνο μου. Η αγωνία του ήταν πρόδηλη, η αδημονία του έμοιαζε με φουσκωμένο ποτάμι μετά από καταιγίδα. Αν του ανακοίνωνα εκείνη την στιγμή ότι ο Καμένος αποχώρησε από την κυβέρνηση, θα με κερνούσε στο ακριβότερο εστιατόριο. Τόση χαρά θα ‘παιρνε.

Και την ώρα που έπεφτε ο σταυρός στα νερά για να τα αγιάσει, το Άγιο Πνεύμα -εν είδει περιστεράς- φώτισε αστραπιαία τον Πάνο Καμένο, μετατρέποντας τον σε Γέρο της Δημοκρατίας που είχε τους ανένδοτους για ψωμοτύρι. Άγνωσται εν τέλει αι βουλαί της τρισυποστάτου Αγίας μας Τριάδος. Κάνει ό,τι της κατέβει (Θέ μου σχώρα με), δίχως να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.

Πόσα θέλουν τέλος πάντων για να μας τρελάνουν οι Συριζανέληδες; Δηλαδή για ‘’το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους’’ όπως το ονόμασε ο Παπαγγελόπουλος, θα προφυλακιστεί ένας και μόνο άνθρωπος; Και θα ναι αυτός που πάνω στην μαρτυρία του στηρίχθηκε το κατηγορητήριο για το σκάνδαλο; Που να το πεις αυτό και να μην πέσει το γέλιο της αρκούδας;