Πριν από δέκα χρόνια δεν θα απλώναμε το χέρι μας ακόμα και για να ακουμπήσουμε ένα βιβλίο που το υπογράφει ο Γιώργος Λιάνης, πόσο μάλλον να το διαβάσουμε.  Όσοι δεν έχουν ψηφίσει ποτέ ΠΑΣΟΚ θα καταλάβουν ακριβώς τι εννοούμε. Μπορεί ο Γιώργος Λιάνης να έχει τη φήμη ενός μαχητικού δημοσιογράφου, γεγονός απολύτως αξιοσέβαστο, αλλά είναι ταυτισμένος με το «ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα» κι αυτό από μόνο του λειτουργούσε ως διαχωριστικό τείχος.

Στο Δελτίο Πολιτικής Ανάλυσης του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση, του think tank που ίδρυσε η Άννα Διαμαντοπούλου, το οποίο δόθηκε στη δημοσιότητα χθες, διαβάζουμε ότι μέρα με την ημέρα γίνεται φανερό σε όλους ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για «επιστροφή στην κανονικότητα» αλλά ζούμε ήδη σε μια νέα πραγματικότητα, μια νέα κανονικότητα. Η νέα κανονικότητα σφυρηλατείται από την οικονομική κρίση, την πανδημία, τις γεωπολιτικές απειλές και βέβαια, την κλιματική αλλαγή. 

Αν η ελληνική Αριστερά δεν χλεύαζε την προτροπή των φιλελεύθερων να προσεγγίζουμε κάθε κρίση και ως ευκαιρία για ανασύνταξη, θα είχε ξεπεράσει εδώ και δεκαετίες τα εμφυλιοπολεμικά της συμπλέγματα και θα είχε απεγκλωβιστεί από τα στρατηγικά της αδιέξοδα. Όμως, η μόνη ευκαιρία που η αριστερά διακρίνει στις κρίσεις ιστορικά είναι η δημιουργία αναταραχής με την ενδόμυχη ελπίδα ότι οι συγκρούσεις θα είναι τόσο μεγάλης έκτασης που το πολίτευμα θα ανατραπεί.

Αν κάτι λείπει και μάλιστα πολύ από το κέντρο της Αθήνας είναι τα σκιερά μέρη. Και αν ο Μεγάλος Περίπατος είχε καταφέρει να δημιουργήσει κάποιες σκιές τότε οι πολίτες και οι επισκέπτες της Αθήνας θα τον είχαμε υποδεχτεί με μεγαλύτερο ενθουσιασμό. Το θέμα της σκιάς διορθώνεται. Δεν είναι όμως μόνο τα σκιερά μέρη που λείπουν από την Αθήνα. Φέτος διαπιστώσαμε μια ακόμα σοβαρή έλλειψη. Δεν υπάρχει ούτε ένα σημείο διάθεσης πόσιμου νερού.

Την πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής μόλις τώρα έχουμε ξεκινήσει να τη συζητάμε στα σοβαρά και στη χώρα μας. Η σοβαρή και πολύπλευρη αυτή κρίση περνάει μέσα κι από το πιάτο μας και συνδέεται ευθέως με τη διατροφή μας. Η κλιματική αλλαγή είναι μια μεγάλη ευκαιρία που έχει ο πλανήτης για μια σοβαρή επανεκκίνηση σε κάθε επίπεδο. Η διατροφή είναι ένα από αυτά. Η χώρα μας έχει διαμορφώσει ήδη μια κουζίνα που έχει περιγραφεί ως «Μεσογειακή Διατροφή».

Δεν είναι όμως τη στρατηγική της κυρίας Γεννηματά στις εσωκομματικές εκλογές που σχολιάζουμε αλλά τον τρόπο που τοποθετήθηκε μέσα στη Βουλή ένα κόμμα που αυτοσυστήνεται ως Σοσιαλδημοκρατικό και μάλιστα για ένα θέμα τόσο σημαντικό όσο το ασφαλιστικό. Τι πιστεύει ότι θα κερδίσει ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα σήμερα, το 2021, όταν υιοθετεί αντικαπιταλιστική ρητορική, δαιμονοποιεί τις αγορές και αναπαράγει αντιδεξιά σύνδρομα προηγούμενων δεκαετιών;

Παρατηρώντας τον τρόπο που η αριστερά αντιλαμβάνεται την οικονομία καταλήγουμε αβίαστα στο συμπέρασμα πως το μόνο που έχει να κάνει η Νέα Δημοκρατία στο πλαίσιο της αντιπαράθεσής της με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να προβάλλει βιντεάκια από τις τοποθετήσεις των στελεχών του στη Βουλή. Οι παιδαριωδίες, που τις περισσότερες μάλιστα φορές εκφέρονται και με ύφος κωμικό, αρκούν για να διαπιστώσει ο οποιοσδήποτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έμαθε τίποτα.

Το φιάσκο της υπουργοποίησης Αποστολάκη δεν χρυσώνεται με τίποτα. Πλήττει όμως αποκλειστικά τον πρωθυπουργό και τους πιο στενούς του συνεργάτες και όχι τη χώρα. Τη χώρα είναι οι πολυήμερες πυρκαγιές που την έπληξαν και οι πολιτικοί προϊστάμενοι των υπηρεσιών που απέτυχαν να ανταποκριθούν στην πρόκληση των πυρκαγιών, απομακρύνθηκαν. Το διακύβευμα δεν είναι η επανεκλογή Μητσοτάκη αλλά η ετυμηγορία της ιστορίας. Είχαμε την εντύπωση ότι τον πρωθυπουργό τον ενδιαφέρει ιδιαιτέρως η ιστορία. Μόνο που δεν γράφεται έτσι.

Αυτές τις μέρες στην Ελλάδα κι ενώ «τρέχουν» οι Παραολυμπιακοί Αγώνες στο Τόκιο, βρίσκεται σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση το σχέδιο νόμου του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων «Ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας: διατάξεις για την πρόληψη και αντιμετώπιση περιστατικών κακοποίησης και παραμέλησης ανηλίκων, Πρόγραμμα "Κυψέλη" για την αναβάθμιση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών σε βρεφικούς, παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς, διατάξεις για την προώθηση της αναδοχής και της υιοθεσίας, Προσωπικός Βοηθός για τα Άτομα με Αναπηρία». 

Η πρώτη αυτή δημοσκόπηση στα όρια μεταξύ του «εντός και εκτός σεζόν» με ό,τι προβλήματα κι αν συνεπάγεται αυτό, αποτυπώνει την εικόνα μιας κανονικής κυβέρνησης που αντιμετωπίζει πολύ μεγάλες προκλήσεις, κάποιες φορές αστοχεί, είναι σε θέση να διορθώνει σφάλματα και αστοχίες και δεν έχει χάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών. Ένα ακόμα αξιοσημείωτο στοιχείο είναι ότι οι πολίτες δεν έχουν απομακρυνθεί στο ελάχιστο από τη συμφωνία αλήθειας που υπέγραψαν με τον Κυριάκο Μητσοτάκη προσωπικά.

Πληροφορηθήκαμε τα περί του δρώμενου «Η Μικρή Αμάλ-Ένα Μεγάλο Ταξίδι» με τον λάθος τρόπο: όταν η άκρα δεξιά άρχισε να κραυγάζει για αυτή την υπερμεγέθη κούκλα ύψους 3,5 μέτρων με τη μορφή μιας προσφυγοπούλας από τη Συρία που κατά το τρέχον έτος 2021 θα διασχίσει την Τουρκία, την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ελβετία, τη Γερμανία, το Βέλγιο και το Ηνωμένο Βασίλειο «για να στρέψει την προσοχή μας στις επείγουσες ανάγκες των νεαρών προσφύγων».

Φοιτητές, μέλη ΔΕΠ, θαμώνες επιχειρήσεων εστίασης, αναρωτιόμαστε πώς θα εφαρμοστούν τα σωστά περιοριστικά μέτρα. Είναι προφανές ότι τα μέλη ΔΕΠ δεν μπορούν να στέκονται στην είσοδο κάθε αμφιθεάτρου, με το κινητό με την εφαρμογή ελέγχου των πιστοποιητικών εμβολιασμού στο χέρι και να τσακώνονται με τους φοιτητές που είτε αρνούνται τον έλεγχο είτε δεν έχουν εμβολιαστεί. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι από τον άλλο μήνα θα ζήσουμε σκηνές απείρου κάλλους.

Στο υπέροχο άρθρο που έγραψε στην «Καθημερινή» στη μνήμη του δικηγόρου και ιστορικού Πέτρου Μακρή-Στάικου που απεβίωσε πρόσφατα, ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος καταφέρνει μέσα σε λίγες παραγράφους να σκιαγραφήσει μια πολύ ιδιαίτερη προσωπικότητα και την πορεία της μέσα στις δεκαετίες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, κυρίως από τη Μεταπολίτευση και μετά.

Ο Δημ. Κουφοντίνας κατέθεσε αίτηση για την υπό όρους αποφυλάκισή του, σύμφωνα με τις προβλέψεις του νόμου, αν και μάλλον ξέρει ότι θα πληροί τις προϋποθέσεις το 2027. Τα σκληρά και περίπλοκα νομικά της αίτησης αποφυλάκισης μας είναι πραγματικά αδιάφορα. Θα κριθούν αρμοδίως. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να μην ξαναζήσουμε άλλη μια «κουφοντινιάδα». Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον θα το επιχειρήσει εκ νέου γιατί, όπως ξέρουμε, αδυνατεί να διδαχθεί από τα σφάλματά του.

Οι εμβολιασμένοι μπορούμε να γίνουμε το παράδειγμα και για τους υπόλοιπους: τηρούμε τα μέτρα, φοράμε μάσκες, δεν εγκαταλείπουμε την προσπάθεια να πείσουμε τους διστακτικούς να εμβολιαστούν. Τηρήσαμε τα μέτρα για τον περιορισμό της πανδημίας, σεβαστήκαμε τα λοκντάουν, εμβολιαστήκαμε. Τώρα πρέπει να «βάλουμε πλάτη» για μια ακόμα φορά. Δεν είναι μόνο όσοι αρνούνται ή διστάζουν να κάνουν το εμβόλιο. Είναι και τα παιδιά και τους νέους που πρέπει να προστατεύσουμε.

Ο καθένας ας λέει ό,τι θέλει, ας γράφει ό,τι θέλει στα κανάλια του στα σόσιαλ μήντια. Αντιεμβολιαστικές δηλώσεις όμως δεν πρέπει να βρίσκουν το δρόμο τους στα κανάλια των Μήντια γιατί αυτό συμβαίνει σήμερα. Σάιτ ακόμα και έγκριτων Μέσων στο πλαίσιο της μάχης της επισκεψιμότητας, δεν διστάζουν να αναπαράγουν ως «είδηση» την «άποψη» του καθενός πρώην ή νυν δημοσίου προσώπου για τα εμβόλια, ειδικά αν είναι αρνητική. Ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν, λοιπόν. Τώρα είναι η ώρα.

Πάμε άλλη μια φορά: Η έννοια της εθνικής κυριαρχίας είναι υπαρκτή και αδιαπραγμάτευτη. Η χώρα έχει το δικαίωμα και το καθήκον να προστατεύει τα σύνορά της που στην περίπτωση της Ελλάδας πρόκειται για διπλό καθήκον γιατί τα σύνορά της είναι και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα Ανατολικά. Η Ελλάδα, όπως κάθε σοβαρό κράτος, οφείλει να έχει την απόλυτη γνώση και τον έλεγχο όσων αλλοδαπών βρίσκονται στην επικράτειά της.

Συνέβη στις αρχές Αυγούστου, στη συγκυρία των πυρκαγιών στην Αττική, την Εύβοια και την Ηλεία και έτσι, δεν κρίναμε σκόπιμο να αναφερθούμε σε αυτό. Όμως επειδή από αυτή τη στήλη ασχολούμαστε συχνά με τα της διαχείρισης των μνημείων και των αρχαιολογικών χώρων, δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε ασχολίαστη την επίσκεψη της οικογένειας Αντετοκούνμπο στην Ακρόπολη για να φωτογραφηθεί εκεί, μπροστά από τον Παρθενώνα, με τα τρόπαια του NBA στα χέρια.

Θα περίμενε κανείς ότι η ολοκλήρωση του κύκλου της Μεταπολίτευσης όπως τη σήμανε η τετραετής διακυβέρνηση από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα μας είχε απαλλάξει από τη λαϊκή δοξασία ότι η αριστερά είναι ο πολιτικός χώρος που χαρακτηρίζεται από κάποιο ανώτερο ηθικό κώδικα, τον οποίο οι υπόλοιποι δεν μπορούμε να διαθέτουμε μόνο και μόνο γιατί δεν είμαστε αριστεροί. Η θεωρία του «αριστερού Ανθρώπου που στέκεται ορθός» (sic) απέναντι στους «μνημονιακούς υπανθρώπους» συνετρίβη.

Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί, μάταια, να αποσυνδεθεί από το τραύμα που προκάλεσε στην ελληνική κοινωνία το Μάτι, εμείς πρέπει να τον ακολουθήσουμε; Έχουμε χάσει την μπάλα κι αυτό έχει συμβεί γιατί κάποιοι επιμένουν να ασχολούνται αποκλειστικά δηλαδή υστερικά με ένα κόμμα κατ' επίφαση συστημικό που έχει επιλέξει συνειδητά, στρατηγικά, να εκφράσει το πολιτικό περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας, το αντισυστημικό φαιοκόκκινο μέτωπο των αντιεμβολιαστών και των συνωμοσιολόγων. 

Με ένα μάλλον χαριτωμένο τρόπο  η αναβολή των μεγάλων, μαζικών επετειακών εκδηλώσεων για τα 200 χρόνια από την έναρξη του Αγώνα της Ανεξαρτησίας εξαιτίας της πανδημίας, μας επέβαλε να γιορτάσουμε τη σημαντική αυτή επέτειο «ελληνικώ τρόπω»: κατά μόνας, με οδηγούς αλλά και παρέα τις εξαιρετικές θεματικές εκδόσεις που κυκλοφόρησαν, κάποια συνέδρια που πραγματοποιήθηκαν διαδικτυακά και τα παρακολουθήσαμε ο καθένας μόνος του, από τον οικιακό του υπολογιστή και ορισμένα εξαιρετικά podcast, εμείς τα ακούσαμε όλα σχεδόν στις βόλτες της «Μετακίνησης 6». 

Μια απλή περιήγηση στον ισραηλινό Τύπο είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς τις τεράστιες προκλήσεις που θέτει το επόμενο κεφάλαιο της πανδημικής κρίσης. Το Ισραήλ το παρακολουθεί ολόκληρος ο πλανήτης γιατί είναι η δυτικού τύπου εξελιγμένη χώρα με εξαιρετικά υψηλά ποσοστά εμβολιασμένου πληθυσμού που φαίνεται ότι αντιμετωπίζει έξαρση της πανδημίας, εξαιτίας της μετάλλαξης Δέλτα.

Δεν είναι περιθωριακοί και ψεκασμένοι όσοι διασπείρουν τις παρανοϊκές θεωρίες συνωμοσίας. Η εκστρατεία όμως αυτή έχει πλέον αποκτήσει θεσμικό χαρακτήρα αφού μετά τον σκεπτικισμό απέναντι στα εμβόλια, ο Π. Πολάκης, ανέλαβε τώρα να εκπροσωπήσει και τις θεωρίες συνωμοσίας για τις ανεμογεννήτριες. Ο ΣΥΡΙΖΑ το έχει κάνει ήδη μια φορά με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, μπορεί και πάλι να κλείσει νέες «ανίερες» και ανιστορικές συμμαχίες ανενδοίαστα και χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανένα.

Όποιος διάβασε το χθεσινό κύριο θέμα των ΝΕΩΝ καθώς και το ρεπορτάζ του Βασίλη Λαμπρόπουλου στην ίδια εφημερίδα, έμεινε με την εντύπωση ότι υπήρξαν αρκετά κενά στη διαχείριση των πυρκαγιών από την Πυροσβεστική και την Πολιτική Προστασία ενώ οι επιτελείς των υπηρεσιών αυτών φαίνεται ότι έπεσαν κι έξω στις αρχικές εκτιμήσεις τους για τη σοβαρότητα της κατάστασης. Είναι, άραγε, αυτό ακριβές; Τι συνέβη;