Τι ακριβώς σημαίνει «διαχείριση της κλιματικής κρίσης» για πολίτες που έχουν δημιουργήσει πολιτική συνείδηση στο πλαίσιο ενός πελατειακού κράτους; Ποιες είναι οι θυσίες που θα πρέπει να κάνουν από σήμερα; Ποιος θα εξηγήσει ότι θα πρέπει να αλλάξει η σχέση μας με τους φυσικούς πόρους, μέχρι και με το νερό; Ποιος θα τολμήσει να πει ότι πρέπει να αλλάξει η σχέση μας με την κατανάλωση ακόμα και οι διατροφικές μας συνήθειες; Περιμένουμε την ομιλία του πρωθυπουργού στη φετινή ΔΕΘ με μεγάλο ενδιαφέρον. 

Όλη η Ελλάδα έχει μεταβληθεί σε ένα πύρινο μέτωπο, ο καύσωνας καλπάζει, ενώ η μετάλλαξη της Covid κτυπά ανεξέλεγκτα. Η κρατική μηχανή φαίνεται πως αντέχει ακόμα. Αυτοί που δεν αντέχουν το γεγονός πως δεν υπάρχει εκατόμβη θυμάτων από τις φωτιές, είναι μια στρατιά μικρόψυχων και συγχρόνως ανόητων που επιζητούν με κάθε τρόπο να πάρουν την ρεβάνς για το Μάτι. Αρρωστημένα μυαλά. Λες και στις καταστροφές υπάρχει συμψηφισμός. Έχει ξεχυθεί ο γνωστός συρφετός του διαδικτύου που εναγωνίως ψάχνει για αίμα.

Μεγάλες πυρκαγιές είχαμε και στο παρελθόν. Στις μέρες μας το φαινόμενο είναι πιο ακραίο λόγω της κλιματικής αλλαγής. Το κράτος δεν μπορεί να αποτρέψει μία φυσική καταστροφή. Μπορεί όμως να μεριμνήσει για να λειτουργεί σωστά η κρατική μηχανή. Αυτή που δεν δούλεψε στην Ηλεία και στο Μάτι. Κι είναι λυπηρό στελέχη της αντιπολίτευσης να κάνουν «σύγκριση» της πυρκαγιάς στην Βαρυμπόμπη με την φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Στο Μάτι σύντροφοι, δεν υπήρχε το κράτος.

Οι αντιμονοπωλιακές διώξεις δεν είναι πιθανό να μειώσουν τη βλάβη στους καταναλωτές ή να καταστήσουν την αγορά πιο ανταγωνιστική. Οι διώξεις αυτές μπορούν να λειτουργήσουν ως ένα όπλο για την βλάβη επιχειρήσεων χωρίς πολιτική εύνοια και τον πλουτισμό των δικηγόρων που τις υπερασπίζονται. <b> Του Stewart Dompe. </b>

Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι τα ακραία κλιματικά φαινόμενα θα μας φέρνουν όλο και συχνότερα πυρκαγιές τύπου Βαρυπόμπης. Και κάθε χρόνο αυτό θα χειροτερεύει, καθώς είμαστε πολύ κοντά στην κόκκινη γραμμή της κλιματικής αλλαγής, αν δεν την έχουμε ήδη περάσει, τονίζει στο Liberal ο Δημήτρης Οικονόμου, σύμβουλος του πρωθυπουργού και πρώην υφυπουργός Περιβάλλοντος. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

Χθες αναφερθήκαμε στον κίνδυνο από τις καθυστερήσεις της μεταβίβασης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στον καινούργιο  ιδιοκτήτη τους. Είναι δε ορατό, το ενδεχόμενο πλήρους ανατροπής τόσο των εξοπλιστικών προγραμμάτων της Εθνικής Άμυνας, που περιλαμβάνουν και τη ναυπήγηση των τριών από τις τέσσερις φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού, όσο και της σχεδιαζόμενης υποστήριξης των ναυπηγοεπισκευαστικών αναγκών τους Ελληνόκτητου εμπορικού στόλου. 

Τον Σεπτέμβριο που τα νοικοκυριά θα παραλάβουμε τους λογαριασμούς ρεύματος, η κυβέρνηση θα κληθεί να εξηγήσει πολλά. Αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση που προβλέπουμε ότι η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να τη διαχειριστεί με τους γνωστούς τρόπους θα μπορούσε να την αποφύγει, αν είχε αξιοποιήσει όλους τους μήνες που πέρασαν για να εξηγήσει στους πολίτες, με ειλικρίνεια, τις συνέπειες της ενεργειακής μετάβασης στο πορτοφόλι τους.

Προχθές η κυρία Βίβιαν Ευθυμιοπούλου στο άρθρο της στο Liberal σχολίασε το τελευταίο κείμενο του κ. Γιάννη Βούλγαρη στην εφημερίδα τα «ΝΕΑ» στο οποίο επισημαινόταν η συγκρότηση μιας πλειοψηφίας που επιδιώκει να θεραπεύσει τις χρόνιες παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας. Συμφωνώντας πλήρως και με το άρθρο του κ. Βούλγαρη και με τον σχολιασμό του από την κυρία Ευθυμιοπούλου, θα ήθελα να αναφερθώ στο πώς συγκροτήθηκε αυτή η πλειοψηφία.

Αν είστε ιδιώτες και αγοράσετε μετοχές δεν φορολογήστε επί της ουσίας στα κέρδη. Αν όμως τις μετοχές τις έχει αγοράσει η εταιρεία σας, τότε η εταιρεία αυτή φορολογείται στα κέρδη από το χρηματιστήριο με τον ίδιο τρόπο που φορολογείται και για τις υπόλοιπες δραστηριότητές της. Λογικό; Εντελώς παράλογο! Και δεν έχει γίνει τυχαία. Είναι ο μηχανισμός που διώχνει λεφτά από την Ελλάδα και τα πάει στους τραπεζικούς παραδείσους του εξωτερικού.

Πριν από λίγα χρόνια, η Ουάσινγκτον ήταν σε έξαψη λόγω του &#8220;Made in China: 2025&#8221;, της μεγάλης προσπάθειας βιομηχανικής πολιτικής του Πεκίνου με στόχο να καταστεί η Κίνα μια υπερδύναμη στο πεδίο της παραγωγής. Μεταξύ των κλάδων που επελέγησαν ως κρίσιμης σημασίας στην κατεύθυνση αυτή είναι η αεροναυπηγική, η τεχνητή νοημοσύνη, τα ηλεκτρικά οχήματα, η πράσινη ενέργεια και η ρομποτική. <b>Γράφει ο James Pethokoukis</b>

Στον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή επενδύουν πολιτικά στις κάθε είδους καταστροφές, θα επιθυμούσαν, λόγω της υπερβολικής κατανάλωσης ρεύματος, να κατέρρεε το δίκτυο. Αυτή η αγωνιώδης προσπάθειά του να ανακαλύψει ένα αντιπολιτευτικό αφήγημα, οδηγεί την ηγετική ομάδα του κατευθείαν στον δρόμο της ανοησίας. Δεν είναι μόνον το γεγονός πως δεν έχουν να προσάψουν κάτι στην κυβέρνηση. Το χειρότερο γι&apos; αυτούς είναι πως ανακαλούν στις μνήμες των πολιτών τα δικά τους πεπραγμένα.

Η σεμνότητα με την οποία αντέδρασαν στην επιτυχία τους οι δύο χρυσοί ολυμπιονίκες έχουν εντυπωσιάσει την κοινή γνώμη. Μαζί με τις δηλώσεις των προπονητών τους και των γονέων τους, βασικώς των μητέρων τους, κομίζουν ένα διαφορετικό ήθος στα δημόσια πράγματα. Από την άλλη, η έλλειψη ταπεινοφροσύνης του πολιτικού συστήματος, των βουλευτών, της Ιεραρχίας, των προέδρων των επαγγελματικών συλλόγων είναι δηλωτική ενός επαρχιωτισμού που τοποθετεί πάνω απ&apos; όλα το φαίνεσθαι και ηθικολογεί ασύστολα και με ξετσιπωσιά.

Το τελευταίο δίμηνο ήταν πυκνό τόσο σε σχέση με τα ελληνοτουρκικά όσο και για τις σχέσεις Τουρκίας-Δύσης. Ο Ερντογάν έχει υποχρεωθεί σε τακτικού χαρακτήρα αναδίπλωση χωρίς ωστόσο να έχουν τροποποιηθεί οι στρατηγικοί στόχοι της Τουρκίας. Η Άγκυρα φαίνεται να προετοιμάζει το έδαφος για μία μεγάλη διαπραγμάτευση τόσο με τις ΗΠΑ και την ΕΕ, όσο ενδεχομένως και με την Ελλάδα.

Η γάτα του Σρέντινγκερ είναι ένα νοητικό πείραμα και έχει σχέση με την Κβαντομηχανική. Το σενάριο, λοιπόν, παρουσιάζει μια γάτα, η οποία μπορεί να είναι ταυτόχρονα ζωντανή και νεκρή, με την κατάστασή της να συνδέεται με προηγούμενο τυχαίο γεγονός. Αυτό το πείραμα πρέπει να έχει διδαχτεί ο Αλέξης Τσίπρας στο Πολυτεχνείο και να έχει χαραχτεί βαθιά στην μνήμη του. Κι έτσι είναι ταυτόχρονα υπέρ και εναντίον των εμβολίων!

Συχνά η τεχνολογία θεωρείται τεχνοκρατικό εργαλείο. Κάθε ψηφιακή υπηρεσία που σχεδιάζουμε αποδεικνύει πόσο μακριά από την πραγματικότητα είναι αυτή η αντίληψη, αναφέρει σε άρθρο του στο Liberal ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης. Και εξηγεί ότι στην διάρκεια της πανδημίας, στόχος ήταν κάθε νέα υπηρεσία να μείνει και για το μέλλον. Τέτοια είναι και η νέα εφαρμογή MyHealth app, όπου ο πολίτης θα βλέπει ψηφιακά τον ιατρικό του φάκελο, έχοντας την ιδιοκτησία των δεδομένων του. Ο τρόπος χρήσης της τεχνολογίας είναι μια βαθιά πολιτική επιλογή.

Ο Kevin Drum είναι ένας προοδευτικός μπλόγκερ, προκάλεσε μια αναταραχή πριν από δύο εβδομάδες με ένα άρθρο του. Επιρρίπτοντας την ευθύνη στο μεγαλύτερο μέρος των ιδεολογικών του συντρόφων και των μεγάλων μέσων ενημέρωσης έγραψε &#8220;τις τελευταίες δύο δεκαετίες οι Δημοκρατικοί έχουν μετακινηθεί προς την αριστερά πολύ περισσότερο απ? ό,τι οι Ρεπουμπλικανοί έχουν μετακινηθεί προς τη δεξιά&#8230;<b>Γράφει ο David Boaz</b>

Ο Αλέξης Τσίπρας πάντα θα παραμένει ο κυρίαρχος των εξελίξεων στο χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς, υπό την έννοια πως αυτός θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Αυτός θα αποφασίσει αν θα παραμείνει στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ή αν θα αποχωρήσει και για πόσο χρονικό διάστημα. Όσοι ποντάρετε πως θα αποχωρήσει, μάλλον θα χάσετε. Και αν συμβεί αυτό, δεν θα συμβεί επειδή θα συνταξιοδοτηθεί πολιτικά, αλλά γιατί θα επανέλθει με άλλο κόμμα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναδείχτηκε μέσα από την αναγκαιότητα της πλειοψηφίας της κοινωνίας να αντισταθεί στον λαϊκισμό του Τσίπρα. Τώρα ο Κυριάκος θα ηγηθεί μιας νέας «σταυροφορίας», αυτής εναντίον των δυνάμεων του σκοταδισμού. Πρόκειται για τον ίδιο πόλεμο. Αφού έχασαν την μάχη του αντιμνημονίου, τώρα σηκώνουν το λάβαρο του αντιεμβολιαστικού αγώνα. Κι εφόσον ο Κυριάκος είναι από την μία πλευρά, ο Αλέξης είναι «καταδικασμένος» να είναι από την άλλη!

Το ρεύμα της «νέας εποχής» υπάρχει. Αναδύθηκε από τις κάλπες των εκλογών του Ιουλίου του 2019, είναι οι ψήφοι που έδωσαν στη Νέα Δημοκρατία, τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να είμαστε ακριβέστεροι, την πλειοψηφία και δεν εκφράζεται μόνο από τους πολιτικά ανέστιους κεντρώους και φιλελεύθερους. Ένα σεβαστό κομμάτι των παραδοσιακών ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας βλέπει πλέον τα πράγματα όπως ακριβώς τα περιγράφει ο καθηγητής Γιάννης Βούλγαρης.

Ολόκληρη η στρατηγική της αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ, βασίζεται στο θυμό. Στο θυμό, στην οργή, στην αντίδραση, στην άρνηση, στην αντίθεση και στα πάσης φύσεως κινήματα που έχουν ως πρόθεμα τη λέξη «αντί». Την ίδια στρατηγική επέλεξε και για το εθνικό σχέδιο «Ελλάδα 2.0», θέτοντας το ερώτημα «για τους λίγους ή για τους πολλούς». Η ομαλότητα και η ελπίδα του «Ελλάδα 2.0», ενοχλεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Ευνοεί όμως τους πολίτες.

Σε ένα σύγχρονο ενεργειακό παίκτη μετασχηματίζεται ο ΔΕΣΦΑ, αφενός σχεδιάζοντας έργα που θα δίνουν δυνατότητα στο σύστημα μεταφοράς να δεχθεί ποσότητες υδρογόνου, αφετέρου κοιτάζοντας για ευκαιρίες εκτός Ελλάδος, από τη Β. Μακεδονία μέχρι το Κουβέιτ και το Μαρόκο.  Η διοίκηση του ΔΕΣΦΑ μιλά στο Liberal για την εδραίωση της Ρεβυθούσας ως gas hab, την συμμετοχή της εταιρείας στο εμβληματικό έργο υδρογόνου White Dragon, αλλά και για τη νέα πλατφόρμα συναλλαγών αερίου που αναμένεται να τεθεί σε εμπορική λειτουργία στα τέλη του 2021. <b> Συνέντευξη στον Νικόλα Ταμπακόπουλο </b>

Το καθεστώς της Κούβας παριστάνει ότι νίκησε την πανδημία, την ώρα που οι μολύνσεις πάνε από ρεκόρ σε ρεκόρ, τα νοσοκομεία έχουν καταρρεύσει και τα φάρμακα έχουν εξαφανιστεί. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ το βιολί του. Χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την Κούβα βγαίνουν καθημερινά στους δρόμους με συνθήματα όπως «Ελευθερία!», «Να φύγουν!», «Κάτω η δικτατορία». Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε βλέπει, ούτε ακούει.

Εν μέσω θέρους και καύσωνα, δημόσια αλλά σχεδόν ανεπαίσθητα, όπως ταιριάζει σε μια σχέση που έχει αναπτυχθεί από χρόνια, ξετυλίγεται η απόπειρα για εισδοχή στην τρίτη φάση «κανονικοποίησης» της 17Ν. Και οι τρεις φάσεις της «επιχείρησης κανονικότητα» έχουν τη σφραγίδα ενός πολιτικού χώρου: Εκείνου που ξεκίνησε με θεμέλια τις «συλλογικότητες», το «δικαιωματισμό», τις «ανατρεπτικές δράσεις» και τον «αριστερό ριζοσπαστισμό», μετεξελίχθηκε σε κόμμα επίσημης διαμαρτυρίας πρώτα και εξουσίας στη συνέχεια.

«Δεν έχω συγγραφικές εμμονές. Μου αρέσει να δοκιμάζομαι σε διάφορα είδη γραφής. Η γραφή είναι για μένα ο τόπος μιας δύσκολα κατακτημένης ελευθερίας», επισημαίνει μεταξύ άλλων στο Liberal η συγγραφέας, Εύα Μαθιουδάκη <b>Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα.</b>