Για να συρρικνωθεί εκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ σε βαθμό που να μην λειτουργεί ως απόλυτος ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων στο μέλλον, πρέπει να σφυροκοπηθεί ανελέητα από τ’ αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εξελιχθεί σε πρόβλημα του ευρύτερου κεντροαριστερού-αριστερού χώρου και ως τέτοιο πρέπει να το διαχειριστεί πλέον ο συγκεκριμένος χώρος.

Στον πολιτικό βίο ενός πολιτικού ανδρός πολύ λίγες είναι οι στιγμές που αυτός συνομιλεί με την Ιστορία. Πολύ λίγες είναι οι στιγμές που με την στάση του καθορίζει την τύχη ενός ολόκληρου λαού. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών δεν βιώνει ποτέ αυτήν την οριακή εμπειρία.

Τρία πρόσφατα δημόσια δείγματα της κυβέρνησης αποδεικνύουν ότι πρέπει να ανησυχούμε για το πολιτικό μέλλον της χώρας. Το πρώτο είναι η δήλωση του Δημήτρη Τζανακόπουλου περί «κυβέρνησης ανοχής». Το δεύτερο οι νέες παρεμβάσεις Πολάκη στην Δικαιοσύνη. Και το τρίτο η δήλωση του Γιώργου Κυρίτση περί πρόβλεψης των εκλογών που κάποτε «ήταν να γίνουν το 1967 και έγιναν τελικά το 1974»...

Πόσα θέλουν τέλος πάντων για να μας τρελάνουν οι Συριζανέληδες; Δηλαδή για ‘’το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους’’ όπως το ονόμασε ο Παπαγγελόπουλος, θα προφυλακιστεί ένας και μόνο άνθρωπος; Και θα ναι αυτός που πάνω στην μαρτυρία του στηρίχθηκε το κατηγορητήριο για το σκάνδαλο; Που να το πεις αυτό και να μην πέσει το γέλιο της αρκούδας;

Ο πανικός του ΣΥΡΙΖΑ καθώς συνειδητοποιεί ότι πάει η γλυκιά εξουσία και οι σπασμωδικές του κινήσεις, δεν έχουν σοβαρή πιθανότητα να καταλήξουν σε τίποτε περισσότερο από μια συντριπτική εκλογική ήττα. <b> Γράφει ο Θόδωρος Σκυλακάκης. </b>

Την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου η Αθήνα σείεται από το συλλαλητήριο για το «Μακεδονικό». Την ίδια ημέρα η εφημερίδα Ντοκουμέντο δημοσιεύει λεπτομέρειες της κατάθεσης του κουκουλοφόρου μάρτυρα που εμπλέκει τον Αντώνη Σαμαρά στο σκάνδαλο Novartis. Η κατάθεση δόθηκε μετά την δημοσίευση του ρεπορτάζ! Τέλος Ιανουαρίου έρχεται στην Βουλή η συμφωνία για τα Σκόπια. Τα δημοσιεύματα θέλουν τώρα προφυλακίσεις μέσα στον Ιανουάριο. Τυχαίο;

Με διαρκείς μεθοδεύσεις θεσμικής εκτροπής ταυτίζονται ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΚΙΝΑΛ Παύλος Χρηστίδης, τονίζοντας πως χρειάζεται ανοιχτή σύγκρουση με τους εκφραστές της.\r\n\r\n

Για αδιανόητη κατάσταση έκανε λόγο ο Β. Κικίλιας αναφερόμενος στις εξελίξεις με την υπόθεση της Novartis ενώ χαρακτήρισε ως πολύ σημαντική εξέλιξη την ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων ενώ επισημαίνει ότι Πολάκης παρεμβαίνει απροκάλυπτα στη δικαστική εξουσία».

Το 1993, όταν ο βουλευτής Κιλκίς της Ν Δ Γεώργιος Συμπιλίδης ανεξαρτητοποιήθηκε, η κυβέρνηση του Κων. Μητσοτάκη έμεινε με 150 βουλευτές. Μπορούσε να κυβερνήσει, αλλά θεώρησε ότι ετελεύτησε τον βίον της και προσέφυγε σε εκλογές, τις οποίες και έχασε. Το 2019 ο Δημ. Τζανακόπουλος εκφράζει τη βούληση του Αλ. Τσίπρα να συνεχίσει να κυβερνά με ψήφο ανοχής, εάν αποχωρήσουν οι ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση. <b>Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης.</b>

Το απόφθεγμα σε πλήρη ανάπτυξη λέει: «Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος αχαρίστου» και αποδίδεται στον Ηράκλειτο.

Αυτή η χώρα έχει μπροστά της ένα μεγάλο στοίχημα: Να ασχοληθεί με το μέλλον της και να προλάβει όσα άφησε πίσω της για δεκαετίες. Το 2019 είναι ευκαιρία για την ελληνική κοινωνία να δώσει ένα μάθημα στον λαϊκισμό και να στείλει το μήνυμα στους επόμενους ότι θα έχουν την ίδια τύχη, αν επιλέξουν ποτέ να τον εξαπατήσουν.

Άναυδοι παρακολουθούμε την κατεδάφιση του κράτους δικαίου στη χώρα μας. Τα ερωτήματα που θέτουν τα ρεπορτάζ για τις συνθήκες μετατροπής ενός προστατευόμενου μάρτυρα κατηγορίας σε κατηγορούμενο με παράλληλη δημοσιοποίηση της ταυτότητάς του από υπουργό της κυβέρνησης μαζί με την επώνυμη στοχοποίηση δικαστικών λειτουργών είναι τρομακτικά και ξεπερνούν την διαπίστωση ότι η Υπόθεση Novartis είναι άλλο ένα κυβερνητικό φιάσκο.

«Το κράτος δικαίου εγγυάται και διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και όλες τις συναφείς θεσμικές εγγυήσεις που αποτελούν προϋπόθεση και για τη λειτουργία της Δημοκρατίας». Όλα αυτά παραβιάζονται από έναν παρακρατικό μηχανισμό υπό την καθοδήγηση του Ρασπούτιν, με σκοπό την ηθική και πολιτική εξόντωση των βασικών αντιπάλων του συγκροτήματος εξουσίας που μας κυβερνά. Δηλαδή, του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και της Δεξιάς συνιστώσας.\r\n\r\n

Και εκεί που νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα, η «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση ετοιμάζεται να μας εκπλήξει ξανά. Η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου σε μερικές μέρες θα πάψει να είναι κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αλλά θα μετατραπεί σε κυβέρνηση μειοψηφίας. <b>Γράφει ο Γιάννης Κ. Τρουπής.</b>

Οι λαϊκιστές, αρέσκονται να παρουσιάζουν σύνθετα δεδομένα με τρόπο δήθεν απλό, ώστε οι πολίτες να προσλαμβάνουν αυτό που θέλει το «καθεστώς» και όχι την πραγματικότητα, η οποία μεσοπρόθεσμα αποκαλύπτεται και είναι, συνήθως, καταστροφική για τη χώρα και το λαό. Τρία, διαφορετικά μεταξύ τους, γεγονότα των ημερών, παραπέμπουν σε μια χώρα του αριστερού λατινοαμερικάνικου λαϊκισμού και όχι της ΕΕ. <b>Γράφει η Άννα Διαμαντοπούλου.</b>

«Η παρούσα σύνθεση της Βουλής μπορεί να δώσει λύσεις σε όλα τα ζητήματα και να προχωρήσουμε κανονικά μέχρι την εξάντληση της τετραετίας», τόνισε ο διευθυντής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζαχαριάδης.

Η υπόθεση του προστατευόμενου μάρτυρα που πλέον είναι κατηγορούμενος με απαγόρευση(!) εξόδου από τη χώρα, επιβεβαιώνει τον πανικό της κυβέρνησης η οποία, βλέπoντας να καταρρέει και αυτό το σενάριο της σκανδαλολογίας, επαναφέρει το «δόγμα Πολάκη» όπως αυτό έχει καταγραφεί και αφορά στην εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης. «Πρέπει να επιταχύνει η δικαιοσύνη αυτό που κάνει» δήλωνε ο Π. Πολάκης προσθέτοντας. <b>Γράφει ο Τάσος Ευαγγελίου.</b>

Στη Φυσική μάθαμε, πως ελατήριο ονομάζεται ένα μηχανικό εξάρτημα, το οποίο έχει την ικανότητα να αποθηκεύει μηχανική ενέργεια μέσω της προσωρινής του παραμόρφωσης. Το κάθε ελατήριο μπορεί να παραμορφωθεί ως προς μία διάστασή του υπό την επίδραση δύναμης ή να στραφεί ως προς έναν άξονά του υπό την επίδραση ροπής.

«Ξεύρεις τήν χώραν πού ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα» διερωτάτο ποιητικώς ο Άγγελος Βλάχος τον 19ο αι. Φυσικά πρόθεσή του ήταν να περιγράψει μια χώρα ευδαίμονα, αλλά η λαϊκή σοφία μετέτρεψε τον στίχο με σκωπτική διάθεση, αποτυπώνοντας αυτό που πράγματι είναι η χώρα: Μια χώρα φαιδρότητας. <b>Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης.</b>\r\n\r\n

Δεν πειράζει σύντροφοι που δεν «κάθισε» του Νίκου Μανιαδάκη. Κάποιος άλλος θα βρεθεί να πει ότι είδε μία σκιά να ξεγλιστράει στο Μαξίμου και να παραδίδει μέρα – μεσημέρι μια βαλίτσα με εκατομμύρια στον Σαμαρά! Σκιά και μέρα μεσημέρι γίνεται; Όλα γίνονται στις μέρες του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι και προαναγγελίες διώξεων. Και δημοσιεύματα με απειλές κατά … «προστατευόμενων μαρτύρων».\r\n\r\n

Εξερχόμενος ο βουλευτής Γρεβενών κ Μπγιάλας από τον στον ιερό ναό της Ευαγγελιστρίας έριξε στο κουτί- κουμπαρά των παιδιών, 5 ευρώ και ένα από τα παιδιά αντιδρώντας προφανώς για τη στάση του βουλευτή στο θέμα της Μακεδονίας του επέστρεψε τα χρήματα λέγοντας του ότι δεν είναι επιθυμητά.\r\n

Λίγες εβδομάδες μας χωρίζουν από το διαφαινόμενο διαζύγιο των δύο κυβερνητικών εταίρων. Αλ. Τσίπρας και Π. Καμμένος έχουν ήδη ξεκαθαρίσει ότι ο βίος της κοινής τους πολιτικής πορείας ολοκληρώθηκε. <b>Γράφει ο Γιάννης Κ. Τρουπής.</b>

Δεν φταίω εγώ που τα γράφω, αλλά αυτοί που τα κάνουν. Ουδείς τους υποχρέωσε να διοργανώσουν εγκαίνια –μαϊμού και ουδείς τους υποχρέωσε να παρουσιάσουν εκδοτήρια εισιτηρίων—στάμπα πάνω σε μουσαμά. Τελικά ο πρωθυπουργός είναι μια τραγική φυσιογνωμία. Αρχίζω να τον συμπαθώ. Τον περιβάλλει μια στρατιά ανόητων επικοινωνιολόγων της αυτοαποκληθείσας «ανανεωτικής Αριστεράς», που τον γελοιοποιούν.

Ήταν Κυριακή 11 Νοεμβρίου, ενάμιση μήνα δηλαδή πριν, όταν η εφημερίδα Documento του Κώστα Βαξεβάνη με ένα άκρως… προφητικό ρεπορτάζ προερχόμενο από «έγκυρες πηγές» κατέγραφε τα μελλούμενα για την τύχη του πρώην πλέον προστατευόμενου μάρτυρα στην υπόθεση Novartis που αίφνης από «αξιόπιστος» βρέθηκε να αντιμετωπίζει κατηγορίες που αγγίζουν και ισόβια δεσμά. <b>Γράφει ο Τάσος Ευαγγελίου.</b>