Τρεις πρώην πρωθυπουργοί ταυτισμένοι χρονικά και πολιτικά με τη χειρότερη 15ετία της Ελλάδας και κουβαλώντας ο καθένας το δικό του βαρύ φορτίο ευθυνών, ζητούν από τον πρωθυπουργό να αποκαθάρει τον πολιτικό και θεσμικό βίο της χώρας. Είναι απλά αδιανόητο να εντάσσεται ο Κώστας Καραμανλής στην ίδια συνομοταξία με τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος πολέμησε πολιτικά, ό,τι άφησε ως πολύτιμη παρακαταθήκη στον τόπο ο εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής: Το σωτήριο δόγμα «η Ελλάς ανήκει εις τη Δύσιν».

Αρχικώς ήταν είδηση ότι μίλησε μετά από δεκατρία χρόνια, ενώ δεν είχε νιώσει την ανάγκη να μιλήσει ως τώρα. Τώρα στο μνημόσυνο για τον Γιάννη Κεφαλογιάννη προσκεκλημένος της Όλγας, με σκόπιμα αμφίσημες και αόριστες δηλώσεις, έδωσε το δικαίωμα στην Αυγή να ισχυριστεί ότι «Καραμανλής εκτελεί Μητσοτάκη» και την ΕΦΣΥΝ «Κεραυνοί Καραμανλή σε Μητσοτάκη». Οι εκλογές μάλλον θα διεξαχθούν την Άνοιξη. Ως τότε όμως ο Μητσοτάκης είναι Πρωθυπουργός της χώρας σε ένα εκρηκτικό και αστάθμητο διεθνές περιβάλλον.

Σε χαμηλό 12ετίας βρέθηκε η ανεργίας σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat τον Ιούλιο καθώς έπεσε στο 11,4% επισημαίνει σε ανάρτησή του ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης σε ανάρτησή  του ενώ τονίζει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ μάς την άφησε 17,3%.

Νομίζω πως δεν έγινε αντιληπτή πλήρως η κίνηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μεταβεί, αυτοπροσώπως στα γραφεία της Ανεξάρτητης Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών και να κάνει επιτόπου δηλώσεις. Η επίσκεψη στην ΑΔΑΕ του Αλέξη Τσίπρα, ουδόλως αποσκοπούσε στη δημιουργία μικρών εντυπώσεων. Ήταν άριστα προετοιμασμένα τόσο το ραντεβού με το προεδρείο και τα μέλη της Ανεξάρτητης Αρχής όσο και όλα όσα ειπώθηκαν. Δεν πήγε μόνος ο κ. Τσίπρας. Συνοδευόταν από τον εξ απορρήτων του. Τον κ. Μιχάλη Καλογήρου.

Από θέση αρχής πρεσβεύουμε ότι σε πολιτισμένη κοινωνία μόνο μέσω της δικαιοσύνης πρέπει να επιλύονται οι διαμάχες. Και προκύπτει πλέον υποχρέωση του αρμόδιου υπουργείου Δικαιοσύνης να βρει φόρμουλα ώστε να εκδικάζονται τάχιστα υποθέσεις που παρεμβαίνουν άμεσα στο πολιτικό γίγνεσθαι και παράγουν πολιτικό αποτέλεσμα. Όλα στο φως και όποιος αντέξει.

Ο Hugo Dixon, είναι από τους δημοσιογράφους που στάθηκαν στη σωστή πλευρά της ιστορίας, όπως συνηθίζουμε να λέμε, καθ' όλη τη διάρκεια της ελληνικής τραγωδίας με την πτώχευση και τα μνημόνια, συμμετέχοντας στη μάχη για την επικράτηση του ορθού και ψύχραιμου οικονομικού λόγου και την αποφυγή αχρείαστων περιπετειών. Υπό αυτήν την έννοια, το πρόσφατο άρθρο του για την Ελλάδα, έχει ιδιαίτερη αξία και πρέπει να μελετηθεί. Δεν θα σταθούμε στις αναφορές για την αφορμή της συγγραφής του άρθρου.

Το ΠΑΣΟΚ, ανεξαρτήτως της έκβασης που θα έχει η διερεύνηση της υπόθεσης Ανδρουλάκη, βρίσκεται αντιμέτωπο με περισσότερα προβλήματα και ζημίες, από όσες ευκαιρίες πιστεύει ότι έχει για να αντλήσει ουσιαστικά πολιτικά οφέλη. Πρόβλημα νούμερο ένα: Ενισχύεται ξανά η αρχηγική επιστασία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της Κεντροαριστεράς, η οποία με την εκλογή Ανδρουλάκη είχε αρχίσει να χάνει το εύρος της, καθώς πολλοί πίστεψαν ότι έχει τις προϋποθέσεις για να γίνει το μεγάλο come back.

Στα ποιοτικά στοιχεία των μετρήσεων, πράγματι η υπόθεση της παρακολούθησης Ανδρουλάκη είναι χαμηλά στην αξιολόγηση των πολιτών. Έχουν πολύ σοβαρότερα θέματα να αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι και ακόμα και αν η παρακολούθηση τους σόκαρε (όπως είπε ο Θ. Ρουσόπουλος) ή τους ενόχλησε, μάλλον με το λογαριασμό ρεύματος και με τις τιμές του σούπερ μάρκετ ξυπνούν κάθε πρωί, παρά με το τι γίνεται την Εξεταστική. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η ιστορία αυτή παρήγαγε ήδη τα πολιτικά της αποτελέσματα.

Η εσωτερική σκηνή ασχολείται με τα σοβαρά, όπως με την ενεργειακή έλλειψη που εξαπλώνεται σαν απειλητικό σύννεφο πάνω από την Ευρώπη. Δεν μπορεί όμως να αποφύγει και τη μικροπολιτική, που θάλλει στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Η παρακολούθηση Ανδρουλάκη ελπίζεται δια της εξεταστικής επιτροπής να ψηλαφιστούν κάποιες αιτίες όσων διαδραματίστηκαν στους εκ φύσεως σκοτεινούς χώρους των μυστικών υπηρεσιών.

Τις δηλώσεις δύο βουλευτών της ΝΔ για το θέμα των παρακολουθήσεων σχολιάζουν πηγές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες με αφορμή αυτές επαναφέρουν το αίτημά τους να καταργηθεί η τροπολογία που η ΕΥΠ έχει την δυνατότητα να πραγματοποιεί παρακολουθήσεις δίχως να ενημερώνει την Ανεξάρτητη Αρχή για την Διασφάλιση του Απορρήτου των Επικοινωνιών.

Για τεράστια επιχείρηση συγκάλυψης της υπόθεσης των παρακολουθήσεων και του Predator έκανε λόγο ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Νάσος Ηλιόπουλος. Παράλληλα είπε ότι «η καταστροφή αρχείων παρακολουθήσεων στην ΕΥΠ με κεντρική εντολή δείχνει τον πανικό του επιτελικού παρακράτους Μητσοτάκη».

«Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα να δώσει πειστικές απαντήσεις οι δε αρμόδιοι θεσμοί, Δικαιοσύνη και ΑΔΑΕ, θα πρέπει με κατεπείγουσα διαδικασία να ενεργήσουν και να εξεταστούν οι αρμόδιοι για τις παρακολουθήσεις υπάλληλοι», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ επιτιθέμενος για μια ακόμη φορά κατά του πρωθυπουργού.

Για τον Αλέξη Τσίπρα, έχουν γραφεί πολλά διθυραμβικά. Από το ότι πιάνει πουλιά στον αέρα και ότι θα αλλάξει την Ευρώπη, μέχρι το ότι ηγέτες σαν και αυτόν, γεννιούνται κάθε εκατό χρόνια. Είναι σίγουρο πάντως, ότι ο πρόεδρος του Σύριζα, είναι φτιαγμένος από σκληρό πολιτικό μέταλλο και ότι είναι μαέστρος των τακτικών κινήσεων. Και αυτό το βιώσαμε ακόμα μια φορά τις τελευταίες ημέρες. Κατάφερε να κινητοποιήσει μια σειρά από ορντινάντσες, που στάθηκαν ουσιαστικά στο πλευρό του, δίνοντας ακόμα πιο ισχυρές αντικυβερνητικές μάχες από τον ίδιο.

Γράφονται σενάρια επί σεναρίων για τις μετεκλογικές συνεργασίες. Οι περισσότεροι αποφαίνονται μετά βεβαιότητος ποιος δεν θα συνεργαστεί με ποιον και προδικάζουν εξελίξεις οκτώ με δέκα μήνες πριν τις εκλογές. Μάλιστα ακούγονται και ονόματα πρωθυπουργίσιμων. Δηλαδή, να είχαμε να λέγαμε. Ποιο είναι το αυτονόητο; Τα πάντα θα κριθούν από το αποτέλεσμα των εκλογών με την απλή αναλογική. Αν η Νέα Δημοκρατία κινηθεί περί το 35% είναι προφανές πως, ασυζητητί, θα καταθέσει τη διερευνητική εντολή, επιδιώκοντας την αυτοδυναμία.

Μπορεί τα «μαχαίρια» να έχουν βγει από τα πράσινα θηκάρια για το θέμα της παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ, ωστόσο από την πλειοψηφία στέκονταν δηκτικά απέναντι στη στάση του ΠΑΣΟΚ όπως αυτή αποτυπώθηκε στο δεύτερο ημίχρονο της κοινοβουλευτικής αναμέτρησης, και δη στη συζήτηση επί της πρότασης που έχει καταθέσει για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής.

Προβληματισμένοι είναι λέει στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν το θέμα της παρακολούθησης Ανδρουλάκη, να είναι τριτεύον στα προβλήματα που εκλαμβάνει ο λαός ως κυρίαρχα για τη ζωή του. Στερούν έτσι από τον ΣΥΡΙΖΑ και τις παραφυάδες του από τη μεγάλη επένδυση: Αφενός να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου και να πείσει ότι η δημοκρατία κινδυνεύει κάτω από την ερπυστριοφόρα επέλαση των γαλάζιων αντιδημοκρατικών ταγμάτων.

Πολιτικοί και δημοσιογράφοι υποστηρίζουν ότι είναι υπεράνω του Νόμου, κάτι σαν τις ιερές αγελάδες των Ινδών. Η αλήθεια είναι ότι όποιος έχει στα χέρια του το κλειδί του σκοτεινού θαλάμου της ΕΥΠ «ακούει» αυτά που δεν μπορούν να ακούσουν οι κοινοί θνητοί και πολλές φορές πιστεύει ότι έτσι έχει πλεονέκτημα. Άθλια αντίληψη, αλλά υπάρχει. Από την άλλη, ποιος μας λέει ότι ένας αιρετός δεν είναι ελέγξιμος για θέματα εθνικής ασφάλειας; Και αν είναι, με ποια διαδικασία;

Τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη υπέδειξε ως υπεύθυνο για τις παρακολουθήσεις καθαυτές αλλά και για την έκπτωση του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος και του κράτους δικαίου, ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κατρούγκαλος, κατά την εισήγησή του στη συζήτηση στη Βουλή, επί της πρότασης σύστασης Εξεταστικής Επιτροπής.

Να λοιπόν που δυο δημοσκοπήσεις ήταν αρκετές για να επανέλθουμε στην «προτεραία» κατάσταση μας. Φυσικά, η στιγμιαία φωτογραφία που έδειξαν δεν είναι ρόδινη για την κυβέρνηση, πλην αυτό ήταν λογικό και αναμενόμενο. Αυτά όμως που δεν ήταν ούτε λογικά ούτε αναμενόμενα, ήταν τα γλίσχρα δημοσκοπικά κέρδη του ΣΥΡΙΖΑ από την υπόθεση της υποκλοπής Ανδρουλάκη. Επισημαίνω ότι «ποιοτικές ζημιές» δεν παθαίνουν μόνο οι κυβερνήσεις, ενίοτε τις παθαίνουν και οι αντιπολιτεύσεις. 

Οι απλοί πολίτες που παρακολούθησαν από τις τηλεοπτικές τους οθόνες τη συζήτηση στη Βουλή, δεν έγιναν πιο σοφοί. Τι ήθελαν να ακούσουν οι περισσότεροι από αυτούς; Τρία απλά πράγματα. Το αν η παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη ήταν σύννομη, για ποιο λόγο ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ήταν υπό παρακολούθηση και το αν υπάρχουν εξαιρέσεις προσώπων, για τα οποία υπάρχει απαγόρευση παρακολούθησης. Τι αποδείχθηκε και τι μάθαμε; Ότι η παρακολούθηση ήταν σύννομη.

Ο συσχετισμός δυνάμεων στο πολιτικό σκηνικό, παραμένει αμετάβλητος. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει αβίαστα από τις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο κι αυτή ήταν η ερώτηση που όλοι, ανεξαιρέτως, περίμεναν να απαντηθεί. Οφείλουμε, βέβαια, να επαναλάβουμε ότι ο δείκτης πρόθεσης ψήφου πρέπει να αξιολογείται με ιδιαίτερη προσοχή όταν δεν έχουν προκηρυχθεί εκλογές.

Η συζήτηση στη Βουλή για την ΕΥΠ και τις παρακολουθήσεις ανέδειξε για άλλη μια φορά πόσο δίκιο είχε ο Τάκιτος όταν έλεγε πως «όταν το ψεύδος αποκαλύπτεται δεν υπάρχει άλλο καταφύγιο από το θράσος». Τσίπρας, Βαρουφάκης, Πανούσης, Βαλαβάνη έπαθαν ξαφνικά αμνησία και έλαβαν μέρος στην γνωστή και συστηματική εκστρατεία παραπλάνησης. Με διαψεύσεις, ψέματα και μισές αλήθειες. Όλα αυτά τα άρπαξε η «ερευνητική» δημοσιογραφία και τα μετέτρεψε σε… ειδήσεις!

Αμετάβλητο παραμένει το πολιτικό σκηνικό σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση της Marc για το «Πρώτο Θέμα», καθώς στην πρόθεση ψήφου η ΝΔ διατηρεί προβάδισμα 8,5 ποσοστιαίων μονάδων έναντι του ΣΥΡΙΖΑ (32% και 23,5% αντίστοιχα). Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 84,2% των πολιτών ενδιαφέρεται για την ακρίβεια, τις ανατιμήσεις και τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται, το 36,4% για τα εθνικά θέματα και ελληνοτουρκικά και το 30,2% για την εγκληματικότητα και τα φαινόμενα βίας.

Είναι γνωστό πως σε αυτές τις προ ημερησίας διατάξεως συζητήσεις, ο καθένας ακούει αυτό που θέλει να ακούσει. Και οι πολιτικοί αρχηγοί αυτό το γνωρίζουν και με τις ομιλίες τους απευθύνονται στο κοινό τους. Όμως αυτές οι συζητήσεις χαρακτηρίζονται από μια ατάκα. Αυτή την ατάκα την είπε ο πρωθυπουργός με τη φράση «να κάνετε πρόταση δυσπιστίας», απευθυνόμενος στον Α. Τσίπρα που προηγουμένως είχε ζητήσει από τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να τον ανατρέψουν. Φυσικά η πρόκληση έμεινε αναπάντητη, όμως πολιτικά «έγραψε». Στη ζωή και στην πολιτική ενίοτε οι τζάμπα μαγκιές πληρώνονται. Και αυτό έπαθε ο Α. Τσίπρας.