Ο Αλέξης Τσίπρας θέλει κάθαρση. Ο Γιώργος Παπανδρέου θέλει κάθαρση. Ο Κώστας Καραμανλής θέλει κάθαρση.
Τρεις πρώην πρωθυπουργοί ταυτισμένοι χρονικά και πολιτικά με τη χειρότερη 15ετία της Ελλάδας και κουβαλώντας ο καθένας το δικό του βαρύ φορτίο ευθυνών, ζητούν από τον πρωθυπουργό να αποκαθάρει τον πολιτικό και θεσμικό βίο της χώρας. Ο καθένας τους αντιλαμβάνεται και εννοεί προφανώς, με διαφορετικό τρόπο, την κάθαρση.
Για τον πρώην πρωθυπουργό του ΣΥΡΙΖΑ και τον πρώην πρωθυπουργό του ΠΑΣΟΚ «κάθαρση» είναι η πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αυτό ζητείται χωρίς περιστροφές αλλά με μπόλικα θεσμικά άλλοθι. Το αίτημα θα ήταν απολύτως κατανοητό, εντός των πλαισίων του σκληρού πολιτικού ανταγωνισμού που γεννά η επιθυμία της εξουσίας, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη το επιπλέον… δέλεαρ της διαχείρισης του Ταμείου Ανάκαμψης.
Μόνον που στην παρούσα διεθνή συγκυρία, η πολιτική αστάθεια γίνεται ταυτόσημη με την έναρξη ενός κύκλου που εγκυμονεί εθνικούς κινδύνους και προ-οικονομεί επιπλέον κοινωνικό πόνο και οικονομική κατρακύλα.
Για τον πρώην πρωθυπουργό της Ν.Δ. το να υπονοείται ή να λέγεται ευθέως, ότι εννοεί την κάθαρση με τον τρόπο του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, είναι πέρα από κάθε όριο νοσηρής φαντασίας και πολιτικής ανοησίας.
Είναι απλά αδιανόητο να εντάσσεται ο κ. Καραμανλής στην ίδια συνομοταξία με τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος εχθρεύεται ιδεολογικά και πολέμησε πολιτικά, ό,τι άφησε ως πολύτιμη παρακαταθήκη στον τόπο ο εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής: Το σωτήριο δόγμα «η Ελλάς ανήκει εις τη Δύσιν».
Εφόσον όμως ο ίδιος, δεν έχει εξαιρέσει με αδιαμφισβήτητο τρόπο τον εαυτό του από όσους είδαν στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα να γεννιέται ο νέος αριστερός εθνάρχης, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να τον υπερασπιστούν όσοι το επιθυμούν, χωρίς να κινδυνεύσουν να θεωρηθούν εντελώς αφελείς.
Δυσκολεύεται η παράταξη και οι απλοί ψηφοφόροι της Ν.Δ να εξηγήσουν τις προθέσεις του, τα λιγοστά λεγόμενα και τα συμφραζόμενά τους, γιατί σπεύδουν διάφοροι πρώην κύκλοι και επιφανείς πρώην συνεργάτες του, από κοινού με τους δηλωμένους εχθρούς της Ν.Δ να τον «εργαλειοποιήσουν» απροσχημάτιστα.
«Θα γίνει ‘δηλωσίας’ ο Καραμανλής για να αποδείξει τι; Ότι δεν είναι Δούρειος Ίππος του ΣΥΡΙΖΑ;» ρωτάνε εξίσου εύλογα πολιτικοί φίλοι του. Αφενός, δεν του ζητείται και αφετέρου, δεν το χρειάζεται ούτε η Ν.Δ ούτε ο πρόεδρος της και φυσικά ούτε ίδιος ο κ. Καραμανλής.
Αν πάλι το απαιτεί η περίσταση, επειδή στα ανώγεια και στα κατώγεια οι διεργασίες δημιουργούν μείζονες κινδύνους για τη χώρα, ο πρώτος που θα το σταθμίσει είναι ο πρώην πρωθυπουργός. Χωρίς υποβολείς…
