Ο Αντώνης ξεκίνησε κανονικό αντάρτικο στον Κυριάκο; Αν ναι, τότε η πολιτική σκηνή μας αποκτά ξαφνικά ενδιαφέρον. Έτσι κι αλλιώς αξιωματική αντιπολίτευση δεν υπάρχει, ας εμφανιστεί τουλάχιστον μια εσωκομματική τέτοια ώστε να έχουμε με κάτι να ασχοληθούμε. Βεβαίως, κανένας πρωθυπουργός δεν θέλει μια εσωκομματική πέτρα στο παπούτσι του, είναι ενοχλητική, αλλά καμιά φορά χρειάζεται κιόλας.

Στο σημείο να ζητά ο ίδιος από τους πολίτες να βγουν στο δρόμο έχει φτάσει ο ΣΥΡΙΖΑ βλέποντας ότι οι πολίτες γυρνούν την πλάτη στις προσπάθειες δημιουργίας «αυθόρμητων» αντιδράσεων «κινηματικής» μορφής. Ο Νίκος Φίλης ζήτησε να βγουν στους δρόμους για «ενσώματη» αντίδραση και προανήγγειλε καταργήσεις νόμων φέρνοντας μνήμες περιόδου 2011-2015.

Μέσα στην αγωνία της να κάνει κριτική στην κυβέρνηση από τα social media και «ψαρεύοντας» από δημοσιεύματα, η βουλευτής Καβάλας του ΣΥΡΙΖΑ, Τάνια Ελευθεριάδου έκανε γκάφα, υιοθετώντας ουσιαστικά με την ανάρτησή της, ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ενδοτικός στα εθνικά μας θέματα»!

Στις 25 Ιανουαρίου 2015 διεξήχθησαν πρόωρες βουλευτικές εκλογές στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγαγε μιαν αναμενόμενη νίκη, με 36,34%. Είχε προηγηθεί τον Μάιο του 2014 η νίκη του στις ευρωεκλογές που προδίκαζε και το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών. Η Νέα Δημοκρατία διατήρησε ένα συμπαγές 27,81%, ενώ τρίτο κόμμα αναδείχθηκε η Χρυσή Αυγή με 6,28%.

Αυτό είναι ένα ιστορικό παράδοξο. Μια κυβέρνηση, ενώ βρίσκεται στην εξουσία σχεδόν δεκαεννιά μήνες, να αντέχει σε όλες τις αντιξοότητες -και δεν ήταν λίγες- και την φθορά να την υφίσταται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η κυβέρνηση είναι λογικό να υποστεί φθορά. Το θετικό γι' αυτήν είναι πως δεν την καρπώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ και ούτε φαίνεται να υπάρχει παρόμοια προοπτική στο εγγύς μέλλον.

Παρά τα στοιχεία του συνόλου σχεδόν των δημοσκοπήσεων, η ηγεσία της Κουμουνδούρου επιμένει στην τακτική του πετροπόλεμου και των «ηχηρών» αλλά κενού περιεχομένου καταγγελιών. Είτε πρόκειται για το θέμα της δημόσιας υγείας, είτε για τα εθνικά ζητήματα, είτε για την ύφεση που η πανδημία φέρνει, η Κουμουνδούρου έχει επιλέξει τη στείρα αντιπολίτευση.

Ισχυρό προβάδισμα 15,1 μονάδων διατηρεί η Νέα Δημοκρατία έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τα αποτελέσματα δημοσκόπησης της εταιρείας Alco. Σημαντική είναι η υπεροχή του προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη στην ερώτηση περί καταλληλότερου πρωθυπουργού με 45% έναντι 30% που απαντά «κανέναν».

Ενάμιση χρόνο μετά από τις εκλογές και όλες οι έρευνες κοινής γνώμης, με μικρές ή μεγάλες αποκλίσεις, συγκλίνουν σε ένα συμπέρασμα: Παρά τις δεδομένες αρρυθμίες και προβλήματα που παρουσιάζει η κυβέρνηση της ΝΔ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει να κινείται χωρίς αντίπαλο. Κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτος γιατί συμβαίνει αυτό.

Μπορεί να έκανε αίσθηση ο αριθμός των 68 πανεπιστημιακών που ακολούθησαν τα αγωνιστικά βήματα των 15 στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και των 17 «πνευματικών» ανθρώπων, οι οποίοι υπέγραψαν κείμενο υπέρ του Κουφοντίνα, και του… δίκαιου αιτήματός του να μεταφερθεί στις φυλακές Κορυδαλλού. Αλλά είναι αμελητέα ποσότητα. Αριθμούν ένα ποσοστό περί το 0,4% των πανεπιστημιακών.

Δεν έφταναν οι 15 υπογραφές βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Οι πανεπιστημιακοί έκαναν ρελάνς με 68 υπογραφές υπέρ του αμετανόητου, κατά συρροή δολοφόνου. Για τους γνωρίζοντες, οι πανεπιστημιακοί του ΣΥΡΙΖΑ στην πλειοψηφία τους προέρχονται από την οργάνωση επιστημόνων του ΚΚΕ εσωτερικού, ένα χώρο με αριστερίστικες αντιλήψεις στην δεκαετία του 70.

Είναι πραγματικά μεγάλες οι προκλήσεις που θέτει στην ηγεσία του ένα πολυτασικό κόμμα εξουσίας αν και παραμένει αναμφισβήτητο και ερευνητικά εξακριβωμένο το γεγονός ότι όταν στο πολιτικό σκηνικό κυριαρχούν πολυτασικά κόμματα η ιδεολογία είναι ένα πρόσχημα ή έστω ένα δευτερεύον ζήτημα που ορίζει την πολιτική συμπεριφορά και το αποτέλεσμα των εκλογών το κρίνει πάντα το κομμάτι του εκλογικού σώματος που περιμένει από τον εκάστοτε μνηστήρα της εξουσίας «να του τάξει».

Δεν μας έκανε εντύπωση ότι δεκαπέντε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων και πρώην βουλευτές (σιγά την ιδιότητα) υπέγραψαν κείμενο υπέρ του Κουφοντίνα. Ακολούθησαν μια παράδοση χρόνων, που βρέθηκε στο απόγειό της με την αείμνηστη Μελίνα, το μισό ΠΑΣΟΚ, και καμιά πενηνταριά δημάρχους, να υπερασπίζονται τον Μαζοκόπο που έσκασε βόμβα στα χέρια του, και τους συνεργάτες του.

Με μια λακωνική δήλωση στην οποία αφενός επαναλαμβάνει την καταδίκη του στην τρομοκρατία αφετέρου υπογραμμίζει ότι το κράτος δικαίου ισχύει για όλους, απαντάει ο ΣΥΡΙΖΑ στο κάλεσμά της ΝΔ να πάρει θέση για την παρέμβαση στελεχών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπέρ του Δ. Κουφοντίνα.

Ως χθες τα κυβερνητικά μέτρα στήριξης της ελληνικής οικονομίας ήταν ανεπαρκή. Αυτό φώναζε ο Σύριζα. Ο οποίος ήθελε να δοθεί «εμπροσθοβαρώς» όλο το ταμειακό απόθεμα του κράτους από τον περασμένο Μάρτιο. Το οποίο ορθώς δεν μοιράστηκε με την μία κι έμειναν κεφάλαια για το δεύτερο και χειρότερο κύμα της πανδημίας. Τα οποία κεφάλαια της δεύτερης, τρίτης και τέταρτης στήριξης ο Σύριζα ονόμαζε «ψίχουλα», ξεχνώντας να πει πως αν είχαν δοθεί στο πρώτο κύμα δεν θα υπήρχε σάλιο για τους επόμενους μήνες. Και τώρα τι λέει;

Καθώς τα εσωκομματικά κτυπήματα στον ΣΥΡΙΖΑ διαδέχονται το ένα το άλλο, προκύπτουν και κάποιες ομολογίες που έχουν βάση. Μπορεί να είναι ενταγμένες στις διαμάχες των τάσεων, ανταποκρίνονται όμως σε αλήθειες που εμείς οι απέναντι τις φωνάζαμε εδώ και πολύ καιρό. Η ουσία της συζήτησης βρίσκεται στο αν ένα κόμμα της Αριστεράς στην εξουσία μπορεί να ασκήσει διαφορετική πολιτική από αυτήν που άσκησε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατά την τηλεδιάσκεψη που είχε χθες με τους πρυτάνεις των ΑΕΙ δήλωσε, «προφανώς ο ευαίσθητος χώρος της ανώτατης παιδείας, κατ΄ εξοχήν χώρος δημοκρατίας, ιδεών και μόρφωσης, δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι χώρος βανδαλισμών, βίαιων πράξεων και παραβατικότητας», και «πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε». Πως θα τα αντιμετωπίσουμε; Δεν απάντησε, απέφυγε δια της πλαγίας.

Απαξίωση του δημοσίου πανεπιστημίου, επιφανειακή και όχι ουσιαστική αντιμετώπιση υπαρκτών προβλημάτων, αλλά ταυτόχρονα και αδιαφορία για τα μεγάλα ζητήματα που αντιμετωπίζουν τα ΑΕΙ, με αποτέλεσμα την επιδείνωσή τους, καταλόγισε στην κυβέρνηση ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξης Τσίπρας, κατά τη διάρκεια τηλεδιάσκεψης που είχε με τους πρυτάνεις των ΑΕΙ.

Ένα κομμάτι της Αριστεράς προφανώς δεν έχει αντιληφθεί τι συνέβη στο Άουσβιτς γι΄αυτό, με μεγάλη ευκολία, παρομοιάζει καταστάσεις της τρέχουσας πολιτικής συγκυρίας με τα όσα συμβόλιζε και συμβολίζει η πύλη του στρατοπέδου του θανάτου. Ανοησία; Λανθάνων αντισημιτισμός; Ή μήπως κάτι πολύ βαρύτερο ; Άγνοια της Ιστορίας; 

Έχουμε και λέμε: Κίνηση μελών, ΡΕΝΕ, 53+, Ομπρέλα, Παρά τω Προέδρω, Νέστορες, Γέφυρα, Ανένταχτοι. Μετρήσατε οκτώ τάσεις; Τέλεια. Τόσες είναι οι (επίσημες) ομάδες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ (η αντιγραφή είναι από ρεπορτάζ του Αντζολέτου στην Καθημερινή). Με όλους αυτούς δηλαδή συνομιλεί ο Τσίπρας πριν από κάθε κομματική συνεδρίαση, για να ξέρει τι θα αντιμετωπίσει. Οκτώ κείμενα διαβάζει ο αρχηγός, πριν καταλήξει στην γραμμή που θα προτείνει. Κι ύστερα λένε ότι πάνε να πάρουν εκλογές.

Ο κύβος ερρίφθη. Το ρίσκο ανελήφθη. Αν το πείραμα πετύχει, η απόφαση να ανοίξει το λιανεμπόριο θα δώσει στην μεν αγορά μια βαθιά ανάσα, στη δε κυβέρνηση Μητσοτάκη μια πνοή που σίγουρα χρειάζεται για να διανύσει αβλαβώς την διακεκαυμένη ζώνη. Αν αποτύχει, δεν πρόκειται βεβαίως να χάσει εξ αυτού και μόνον του λόγου την πολιτική της κυριαρχία. Θα χάσει, όμως, το πλεονέκτημα που είχε κερδίσει διαχειριζόμενη επιτυχώς το πρώτο κύμα της πανδημίας.

Η αξιωματική αντιπολίτευση πελαγοδρομεί σε ένα σύννεφο κατασκευασμένης πραγματικότητας που δεν έχει επαφή με την κοινή λογική και τις προσλαμβάνουσες του μέσου πολίτη. Υπάρχει πρόβλημα αντιπολιτευτικού λόγου, όταν φωνές αμηχανίας που στην ανάγκη να φανούν αγωνιστικές, μετατρέπονται σε «κρωγμούς». «Πιάνουν» στα social media και στους ταγμένους δικούς του. Στους υπόλοιπους σκεπτόμενους πολίτες περιμένουν να «πιάσουν»;

Διαβάζω την «είδηση» σε ιστοσελίδα που υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και ομολογουμένως μου κάνει εντύπωση. «Χάος στους εμβολιασμούς, στο τάδε νοσοκομείο άρχισαν ήδη να μένουν αδιάθετα εμβόλια». Κι από κάτω ένας λίβελος για την οργανωτική ικανότητα των κυβερνώντων, που είναι ανίκανοι να εμβολιάσουν τον κόσμο, αφού αλλού ψάχνουν εμβόλια χωρίς να βρίσκουν κι αλλού τα στέλνουν δίχως να έχουν ειδοποιήσει τους υγειονομικούς που θα τα κάνουν.

Με την παρουσία του χθες στη Βουλή, ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε πως δεν προτίθεται να αλλάξει κατεύθυνση. Και αυτό παρά τις έμμεσες παραινέσεις των διαφόρων τάσεων του ΣΥΡΙΖΑ που αφήνουν αιχμές ακόμη και για «λαϊκισμό» μέσα από την τακτική που έχει επιλεγεί, αλλά και τους ψηφοφόρους που μέσα από το σύνολο των δημοσκοπήσεων δείχνουν στον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι ο δρόμος που ακολουθείται δεν τους εκφράζει.

Αυτοί που φανατικά προσκολλημένοι σε μιαν ιδέα, σε μια πολιτική, σε ένα δόγμα, αρνούνται να κοιτάξουν τον κόσμο που αλλάζει. Κάπως έτσι είναι ο Τσίπρας. Απόλυτα μονότονος, απόλυτα προβλέψιμος. Εξακολουθεί και μιμείται τον Παπανδρέου. Δεν κατάλαβε ακόμα πως αυτή η συνταγή «έκοψε». Και αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ηγέτης του αδυνατεί να διαβάσει την νέα πραγματικότητα και να προσαρμοσθεί σε αυτήν.