Αυτά που έγραψα χθες για κάποιον μυστηριώδη «φόβο» που οι ΣΥΡΙΖΑίοι λένε ότι έχει καταλάβει το κοινωνικό σώμα, με αποτέλεσμα να μην ομολογούν οι ψηφοφόροι ότι θα ψηφίσουν Αλέξη, τελικά είναι η επίσημη γραμμή τους. Οφείλω να πω και κάτι ακόμα, πολύ σημαντικό. Συνάδελφοι που η Κουμουνδούρου δεν τους κατατάσσει στους Πετσωμένους μιλούν με στελέχη του Σύριζα και μένουν εμβρόντητοι από την ειλικρίνεια της σιγουριάς τους. «Ρε σεις, αυτοί είναι βέβαιοι ότι θα κερδίσουν», μας πληροφορούν.

Μέχρι τα σήμερα, ξέραμε ότι ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος είναι νεκροί οικονομικοί μήνες. Ο κόσμος κάθεται σπίτι του γιατί κρυώνει, το χρήμα που διαθέτει φεύγει στο πετρέλαιο, ότι ήταν να ψωνίσει το ψώνισε έναν μήνα πριν στις γιορτές, τουρίστες δεν κυκλοφορούν στους δρόμους. Ως και τα κανάλια, αντί για κανονική διαφήμιση παίζουν φθηνό τηλεμάρκετιγκ περιμένοντας τις καλύτερες πρώτες μέρες της άνοιξης. Σωστά τα γράφω; Αμ δε. Σας προτρέπω να πάτε μια Σαββατοκυριακάτικη ή έστω ημερήσια εκδρομή ως τους κοντινούς προορισμούς από την Αθήνα.

Καθώς οι Αμερικανοί ετοιμάζονται να μιλήσουν για τα πολιτικά γύρω από το τραπέζι της Ημέρας των Ευχαριστιών αυτή την εβδομάδα, είναι μια καλή στιγμή να μοιραστούμε κάτι αρκετά θετικό για το μέλλον της πολιτικής.

Μου το είπε φίλος, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ (ναι, έχω και τέτοιους) που θα είναι υποψήφιος κάπου στην Αττική. «Οι δημοσκοπήσεις δεν πιάνουν την νεολαία, την ηλικιακή ομάδα από 17 μέχρι 29 χρονών. Αυτοί ούτε σε σταθερό τηλέφωνο βρίσκονται για να ερωτηθούν, αλλά κι αν κατά τύχη βρεθούν δεν θα απαντήσουν ποτέ σε κάποιον που θα δηλώσει δημοσκόπος. Δεν τους γουστάρουν. Άρα, ας μην πανηγυρίζει η ΝΔ, δεν έχει πραγματική εικόνα.»

Εκφράσεις, όπως είναι η «αλίευση ψήφων», το «κυνήγι των ψήφων» και η «δεξαμενή ψήφων», συναντώνται πολλές φορές στην πολιτική αντιπαράθεση. Κύριος στόχος των κομμάτων είναι η διεκδίκηση των κρίσιμων ψήφων που ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις, που προέρχονται από ψηφοφόρους του ευρύτερου κεντρώου χώρου, οι οποίοι πότε μετακινούνται προς τα δεξιά και πότε προς τα αριστερά. Το ερώτημα είναι με ποιον τρόπο θα προσεγγίσουν αυτούς τους ψηφοφόρους ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Τα πρώτα δείγματα γραφής από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι απογοητευτικά.

Το διακύβευμα των επόμενων εκλογών είναι από τα πλέον κρίσιμα των τελευταίων ετών. Τόσο η κατάσταση στη χώρα όσο και η διεθνής συγκυρία έχουν διαμορφώσει εκρηκτικές συνθήκες που απαιτούν τολμηρές αποφάσεις και ριζοσπαστικές λύσεις. Αυτή τη φορά (ή τις φορές, αν χρειαστεί) θα πρέπει να δώσουμε δύσκολες απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα.

Τις εκλογές κάθε φορά τις κρίνουν οι ψηφοφόροι του κέντρου. Όσοι χωρίς έντονες κομματικές προσκολλήσεις, ζητούν πρωτίστως σοβαρότητα, σταθερότητα, αποτελεσματικότητα, κοινωνική δικαιοσύνη. Όλοι αυτοί ζυγίζουν την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Θέλουμε να συνεχίσουμε την προσπάθεια για μία Ελλάδα ευρωπαϊκή; Ή θέλουμε μία Ελλάδα ασταθή και ακυβέρνητη; Το δίλημμα θα τίθεται όλο πιο ξεκάθαρα, <b>όπως γράφει με άρθρο του στο Liberal o υπ. Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης.</b>

Η υποτίμηση του ακροδεξιού και λαϊκιστικού κινδύνου οδήγησε ένα κρίσιμο κομμάτι των δημοκρατικών ψηφοφόρων στην αποχή από τη κάλπη και έφερε τη Γαλλία στο χείλος της ακυβερνησίας. Στις ίδιες δύσκολες διεθνείς συνθήκες, θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές στην Ελλάδα. Η χώρα δεν θα αντέξει μια ενδεχόμενη ακυβερνησία, λίγο μετά την έξοδό της από την «εντατική» της εποπτείας. Τα μηνύματα της Γαλλίας ας δώσουν την απάντηση στο δίλημμα των ελλήνων ψηφοφόρων.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Ένας Τσίπρας που έχει την ήττα στο τσεπάκι, συμφέρει μόνο τον Ανδρουλάκη. Τον Κυριάκο δεν τον βολεύει καθόλου. Αν δεν είναι (θεωρητικώς έστω) ζωντανή η πιθανότητα να ξαναδούμε τον Αλέξη στο Μαξίμου, τον Πολάκη στο υπουργείο Υγείας και τον Παππά στο υπουργείο Τύπου, τότε το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο» δεν υπάρχει. Και δίχως αυτό, ξεχάστε την αυτοδυναμία της ΝΔ. Ο φόβος φυλάει τα έρημα, η χαλαρότητα τα βγάζει να βολτάρουν στα λιβάδια.

Θα μπορούν να σπάνε την καραντίνα τους όσοι πορτογάλοι ψηφοφόροι έχουν βρεθεί θετικοί στον κορονοϊό ή έχουν έρθει σε επαφή με κρούσμα, προκειμένου να μεταβούν στο εκλογικό κέντρο και να ψηφίσουν στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές της Κυριακής 30 Ιανουαρίου, όπως ανακοίνωσε η κυβέρνηση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να βάλει κατά των δημοσκοπήσεων και των Μέσων Ενημέρωση προκειμένου να δίνει ένα άλλοθι στον εαυτό του και ένα υποτιθέμενο εργαλείο αντιπαράθεσης στους οπαδούς του. Είναι λογικό στην πολιτική έρημο που διανύει και συνδυάζεται με τη νέα προσπάθεια ανάδειξης δήθεν σκανδάλων και διαφθοράς. Μόνο που τελικά τα ποιοτικά και ποσοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων καταγράφουν πως δεν αρέσει πια, πολλές φορές και στους... ψηφοφόρους του.

Η Ισλανδία ψηφίζει σήμερα μετά τη θητεία ενός πρωτόγνωρου συνασπισμού αριστεράς-δεξιάς, που επιτεύχθηκε για να θέσει τέλος στις κρίσεις και τα σκάνδαλα, αλλά που κινδυνεύει να χάσει την πλειοψηφία του έναντι του πολιτικού κατακερματισμού.

Η οργή των νέων για την ανοχή στα καμώματα του Κωνσταντίνου Μπογδάνου όχι απλώς δεν κρύβεται αλλά δηλώνεται ανοιχτά. Ακούμε τα περί κινητικότητας στον χώρο στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή η κινητικότητα πάντα θα υπάρχει μόνο που στα δεξιά δεν γίνεται ποτέ στη βάση της ιδεολογίας. Οι συντηρητικοί ψηφοφόροι γνωρίζουν πως όσοι στα Δεξιά επιχειρούν κινήσεις είναι για να διαπραγματευτούν αύριο τα σαρκία τους.

Με κεντρικό αφήγημα την καταστροφολογία ο Αλέξης Τσίπρας κήρυξε την έναρξη της προγραμματικής συνεδρίασης του ΣΥΡΙΖΑ με ρητορική του 2014, ζητώντας μάλιστα να φύγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη το ταχύτερο δυνατό, χωρίς όμως να ζητήσει ο ίδιος τη διεξαγωγή εκλογών.

Θα περίμενε κανείς ότι μετά από δέκα χρόνια κρίσης κατά τη διάρκεια των οποίων είδαμε ολόκληρη την ιστορία μας, ό,τι είχαμε ζήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή ως έθνος, σε fast forward, το να αρκούμαστε σε διαπιστώσεις για όσα συμβαίνουν θα ήταν κάτι που δεν θα το επιτρέπαμε πρωτίστως εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας.

Τι μπορεί να σημαίνει «εκδυτικισμός» μιας χώρας; Ποιοι είναι οι δείκτες που εξασφαλίζουν το γεγονός ότι μία χώρα ανήκει πράγματι στη μεγάλη κοινωνία της Ευρώπης, στη Δύση; Είναι άραγε μόνο η Δημοκρατία, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και η ελεύθερη οικονομία; Ή και άλλα πράγματα, «μικρά» μεν αλλά πολύ σημαντικά εντέλει και αυτά με τον τρόπο τους;

Η κατανομή των εκλογέων στα εκλογικά τμήματα θα είναι διαφορετική σε σχέση με τις τετραπλές εκλογές της 26ης Μαΐου, λόγω της σημαντικής μείωσης του συνολικού αριθμού των εκλογικών τμημάτων που είναι αναγκαία για τη διενέργεια των εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου, υπενθυμίζει το υπουργείο Εσωτερικών.\r\n\r\n

Χαμηλότερη είναι η επίδοση του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές εκλογές της 26ης Μαΐου, σε σχέση με αυτές του 2015, αλλά και χαμηλότερη από των εθνικών εκλογών του Μαΐου 2012.

Ένα 24ωρο απέμεινε πριν τις τριπλές εκλογές της Κυριακής: Ευρωεκλογές, Περιφερειακές και δημοτικές και δίδονται οι τελευταίες οδηγίες προς τους ψηφοφόρους για το πως θα ψηφίσουν και πόσους σταυρούς μπορούν να βάλουν, τι έγγραφα χρειάζονται, τα εκλογικά κέντρα που ψηφίζουν και οι ώρες λειτουργίας των κέντρων. \r\n\r\n

Στις κάλπες καλούνται σήμερα 1,8 εκατ. πολίτες της Β. Μακεδονίας για να επιλέξουν έναν από τους τρεις υποψηφίους που διεκδικούν τη θέση του προέδρου της Δημοκρατίας. Η Συμφωνία των Πρεσπών εξακολουθεί να αποτελεί βασικό σημείο αναφοράς και διαφοράς μεταξύ τόσο των υποψηφίων, όσο και και πολιτών.

Η διείσδυση στις τάξεις μιας μεγάλης μερίδας του εκλογικού σώματος, που τα τελευταία χρόνια δήλωνε απογοητευμένη από τον δικομματισμό της μεταπολίτευσης και ψήφιζε με κριτήριο τη φυγή από τη σκληρή πραγματικότητα των μνημονίων γίνεται με συγκεκριμένα κριτήρια. <b> Γράφει ο Γιάννης Στεφανίδης.</b>

Ξεκίνησε η πλήρης λειτουργία της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του υπουργείου Εσωτερικών στην οποία οι ψηφοφόροι μπορούν να μάθουν σε ποια εκλογικά κέντρα θα ψηφίσουν στις αυτοδιοικητικές εκλογές και τις Ευρωεκλογές.\r\n\r\n

Προβάδισμα 9,1 μονάδων της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει νέα δημοσκόπηση, με βασικό πολιτικό συμπέρασμά ότι παρά τις προσπάθειες που έχει κάνει το Μαξίμου να συσπειρώσει τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, δεν καταφέρνει πολλά.

Καθώς η βεβαιότητα της εκλογικής ήττας τού ΣΥΡΙΖΑ αυξάνεται και μένει μόνο να καταγραφεί το μέγεθος της συντριβής του, οι επικοινωνιολόγοι του Μαξίμου πασχίζουν να σώσουν ό,τι μπορεί να σωθεί. Έτσι, χωρίζουν τους υπό απειλή εξαφάνισης ψηφοφόρους του κόμματος σε κατηγορίες (όπως οι βιολόγοι τα είδη των ζώων), για να τους προσεγγίσουν όπως θέλει ο καθένας από αυτούς.