Ποιος θα διαφωνήσει ότι η επαναλειτουργία των ναυπηγείων Ελευσίνας είναι μια μεγάλη πολιτική νίκη για την κυβέρνηση σε μια δύσκολη περίοδο. Ο καταλυτικός και καθοριστικός παράγοντας ήταν η συναίνεση των εργαζομένων στην επαναλειτουργία των ναυπηγείων, μια συναίνεση που εκφράστηκε από το «ναι» 598 εργαζομένων επί 600. Χθες, όταν ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε τον χώρο οι εργαζόμενοι του είπαν πως έσωσε 600 οικογένειες.

Τα ακροδεξιά Αδέλφια της Ιταλίας παραμένουν σταθερά στην πρώτη θέση της πρόθεσης ψήφου, με ποσοστό 24,5%, σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρίας Izi. Δεύτερο είναι το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα, με ποσοστό 21,8% και στην τρίτη θέση υπάρχει μια αλλαγή ουσιαστικής σημασίας: τα Πέντε Αστέρια, με πρόεδρο τον Τζουζέπε Κόντε, «πείθουν» το 13% των ερωτηθέντων, ενώ η Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι στη φάση αυτή δεν ξεπερνά το 12%.

Την οριστική αποχώρησή του από την πολιτική όπως και το κλείσιμο των πολιτικών του γραφείων στο Ιράκ ανακοίνωσε ο ισχυρός σιίτης, ιερώμενος, Μοκτάντα αν Σαντρ, τη στιγμή που η χώρα έχει βυθιστεί σε βαθιά πολιτική κρίση. Ακόμη, επέκρινε τους πολιτικούς ηγέτες των σιιτών που δεν εισάκουσαν τις εκκλήσεις του για μεταρρυθμίσεις.

Τη θέση του ΚΚΕ για συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής που «θα διερευνήσει την υπόθεση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και την παρακολούθηση του τηλεφωνικού κέντρου ενός πολιτικού κόμματος», επανέλαβε ο γενικός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, στη δευτερολογία του στη Βουλή. «Η όλη συζήτηση δεν φώτισε ιδιαίτερα το θέμα. Το μόνο που έγινε ήτανε απόπειρα συγκάλυψης πολλών πλευρών, δικαιολόγησης αντιδραστικών και άθλιων πολιτικών σε βάρος των ελευθεριών και δικαιωμάτων του ελληνικού λαού», υπογράμμισε.

Δεν περιμένουμε την ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ για να ακούσουμε για «καλάθια», «πακέτα» και οριζόντιες παροχές. Θέλουμε να ακούσουμε μια ομιλία σαν κι αυτή που εκφώνησε το 2018 στην οποία περιέγραφε την Ελλάδα που οραματιζόταν και την οποία θα χτίζαμε όλοι μαζί. Το όραμα που κωδικοποίησε με τα λόγια του Κώστα Αξελού και με το οποίο μας καλούσε να πάμε μπροστά.

Αυτή την εβδομάδα συμπληρώνονται 20 χρόνια από τότε που ο Chris DeMuth με έφερε στο AEI για να ξεκινήσω ένα πρόγραμμα εκπαιδευτικής πολιτικής. Αφού απέκτησα διδακτορικό στο Χάρβαρντ και πέρασα πέντε χρόνια διδάσκοντας στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, το AEI μου πρόσφερε τελικά το είδος του ακαδημαϊκού σπιτιού που φανταζόμουν όταν δίδασκα στο λύκειο στο Μπατόν Ρουζ. Το περασμένο σαββατοκύριακο με έπιασα να σκέφτομαι τις επιτυχίες, τα λάθη και τα διδάγματα που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια. Τρία απλά συμπεράσματα ξεχώρισαν. <b>  Frederick M. Hess. </b>

Απόδειξη την επιτυχίας της οικονομικής και φορολογικής πολιτικής της κυβέρνησης είναι η μείωση της ανεργίας στο 12,1%, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου της ΝΔ, Τάσο Γαϊτάνη. Όπως αναφέρει σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συνολικά η ανεργία έχει μειωθεί πάνω από 5 ποσοστιαίες μονάδες μέσα σε 3 χρόνια.

Δύο ήταν συνήθως τα βασικά επιχειρήματα των υποστηρικτών της απλής αναλογικής: Η ακριβής καταγραφή των τάσεων του εκλογικού σώματος και η αποτροπή της πόλωσης που οδηγεί συχνά σε δοκιμασία των πολιτικών θεσμών. Στην πραγματικότητα οι «ευγενείς» αυτές επιδιώξεις υπέκρυπταν πολιτικούς υπολογισμούς. Η απλή αναλογική υποστηρίχθηκε πάγια από την κομμουνιστική αριστερά καθώς αυτή επεδίωκε να ρυθμίζει έτσι τις πολιτικές εξελίξεις.

Είναι γνωστό πως ως λαός ρέπουμε προς την πολιτικολογία. Τα πάντα τα βλέπουμε με τα κιάλια της πολιτικής κι έτσι δίνουμε την ευκαιρία να δημιουργηθούν πρόσθετες εντάσεις. Πρόσφατα πολιτικοποιήσαμε και τις φυσικές καταστροφές. Και λέω πρόσφατα γιατί από το 1975 και μετά, που κάθε καλοκαίρι είχαμε σε πολλές περιοχές της Ελλάδας σημαντικές καταστροφές λόγω πυρκαγιών, δε ρίχναμε κατάρες στις εκάστοτε κυβερνήσεις ούτε βρίζαμε τους πρωθυπουργούς.

Πριν καν μάθει η γυναίκα σου και το παιδί σου ότι αποδέχτηκες την εμπλοκή σου με την πολιτική, ένας ολόκληρος συρφετός θα σε έχουν ήδη πει κλέφτη, απατεώνα, ψεύτη, πουλημένο, προδότη, καταχραστή. Το βράδυ της πρότασης θα κοιμηθείς ως αξιοπρεπής και επιτυχημένος άνθρωπος, το πρωί που θα σηκωθείς θα ανοίξεις το παράθυρο και θα διαπιστώσεις εμβρόντητος ότι έχεις μεταμορφωθεί σε ρατσιστή, σεξιστή, παιδεραστή. Και θα έχεις κάθε μέρα, όλη μέρα, απέναντι σου αυτή τη σαβούρα. Να λείπει, το λοιπόν.

Το φαινόμενο των social media που κανιβαλίζουν πολιτικούς, θεσμούς και πρόσωπα είναι ένας ψηφιακός όχλος για τον οποίο έχει γράψει ο Le Bon με μεγάλη διορατικότητα. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μειώνεται η ατομική υπευθυνότητα και από την άλλη πολλαπλασιάζεται και εντείνεται το απρόσωπο των συναισθημάτων. Είναι εύκολο κάποιος από τη ψηφιακή του φούσκα να συμπεριφερθεί όπως ένα άτομο που βρίσκεται εν μέσω παθιασμένου πλήθους. Ποια η διαφορά στη συμπεριφορά μεταξύ του αστικού, κεντρώου χώρου και των άκρων.

Ο δημοφιλής Ρώσος πολιτικός της αντιπολίτευσης Ιλιά Γιάσιν βρίσκεται αντιμέτωπος με ποινή πολυετούς φυλάκισης για «δυσφήμηση του (ρωσικού) στρατού», όπως έγινε γνωστό από ανάρτηση που έκανε σήμερα ο δικηγόρος του στο Facebook. Οι ρωσικές αρχές άσκησαν ποινική δίωξη εναντίον του, κατηγορώντας τον για διάδοση ψευδών πληροφοριών σχετικά με την ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων, αναφέρει ο δικηγόρος.

Οι προκλήσεις της παρούσας συγκυρίας, το διεθνές σκηνικό και τα εθνικά μας θέματα, καθιστούν εφιαλτική κάθε απόπειρα πολιτικής διακινδύνευσης και κυβερνητικής παραλυσίας που μπορεί να εμφανιστεί στον πολιτικό ορίζοντα, με δεδομένη την ύπαρξη της απλής αναλογικής. Περισσότερο από ποτέ, καθίσταται μέγιστη προτεραιότητα η ανάγκη ανάδειξης, σοβαρής και σταθερής διακυβέρνησης. Πρέπει να περάσουμε με τις λιγότερες απώλειες και με τις καλύτερες πιθανότητες ανάκαμψης τους επερχόμενους δύσκολους καιρούς.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα εμφανίσθηκε ο όρος «παλαβή Αριστερά», για να δηλώσει προφανώς δύο πράγματα: πρώτον πως υπάρχει μια Αριστερά που δεν σκέφτεται ορθολογικά και δεύτερον, υπάρχει μια άλλη που σκέφτεται. Νομίζω πως όταν καταφεύγουμε σε ψυχιατρικούς όρους για να αναλύσουμε πολιτικές προτάσεις και πολιτικές θέσεις, τελικά συσκοτίζουμε την πραγματικότητα, αντί να τη διαφωτίζουμε. Ως εκ τούτου θεωρώ τον όρο «παλαβή Αριστερά» εντελώς αδόκιμο.

Η Γιανίνε Βίσλερ και ο Μάρτιν Σίρντεβαν εξελέγησαν σήμερα με απόλυτη πλειοψηφία στην ηγεσία του κόμματος της Αριστεράς, στο Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Ερφούρτη. Εκτός από την εκλογή της ηγεσίας, βασικό θέμα του Συνεδρίου που συνεχίζεται και αύριο είναι η θέση του κόμματος σε ό,τι αφορά τη Ρωσία και τον Βλαντίμιρ Πούτιν, η οποία από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία έχει προκαλέσει εσωτερικές εντάσεις και κριτική.

Ειδήσεις σαν αυτές του Θύμιου Μπουγά που εξαφανίστηκε από το σπίτι του στον Πύργο αφού έπεσε θύμα άγριου εκφοβισμού έξω από το ίδιο του το σπίτι ή της αυτοκτονίας δια απαγχονισμού του 12χρονου στο κέντρο της Αθήνας, τις προσπερνώ γρήγορα γιατί απλώς δεν αντέχω να τις μεταβολίσω. Όσα χρόνια και να ασχολείται κανείς με την πολιτική, όσο βαρύς «καταναλωτής ειδήσεων» κι εάν είναι, υπάρχουν γεγονότα που απλώς αδυνατεί να αποτιμήσει με ψυχραιμία.

Η πολιτική των μηδενικών κρουσμάτων του Πεκίνου φτάνει στα όρια του, έπειτα από τις τελευταίες εξελίξεις. Από τη μεγαλειώδη πολιτική της περιβόητης «φούσκας» στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς μέχρι την μεγαλεπήβολη ανάπτυξη του κινέζικου εμβολίου και την προμήθεια άνω του 1 δισεκατομμυρίου δόσεων σε όλο τον κόσμο, το κομμουνιστικό καθεστώς αντιμετωπίζει μία μεγάλη πρόκληση.

Το «κόμμα» του Πούτιν δεν είναι νεοσύστατο στη χώρα μας. Οι βάσεις για την ίδρυσή του μπήκαν στα χρόνια του λαϊκισμού, είναι το «κόμμα» των αγανακτισμένων και των αντιευρωπαϊστών στα χρόνια των μνημονίων, το «κόμμα» των αντιεμβολιαστών τον καιρό της πανδημίας. Επίσης, το «κόμμα» του Πούτιν δεν αποτελεί μόνον ελληνική ιδιομορφία. Από αυτή την άποψη, οι προεδρικές εκλογές στη Γαλλία αποκτούν δραματική σημασία. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς σε τι δύσβατα μονοπάτια θα μπει το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης σε μια ενδεχόμενη ήττα του Μακρόν από το γαλλικό «κόμμα» του Πούτιν.

Ο συντηρητικός Ροδρίγο Τσάβες, άλλοτε στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας, εξελέγη χθες Κυριακή πρόεδρος για τετραετή θητεία στην Κόστα Ρίκα, χώρα που χαρακτηρίζεται από τις πιο σταθερές στη Λατινική Αμερική μεν, αλλά τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στη δίνη βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.

Από την Παναιγιάλειο Ένωση Συνεταιρισμών ξεκίνησε τη διήμερη επίσκεψη στην Αχαΐα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ- Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης, στο πλαίσιο των περιοδειών που πραγματοποιεί σε όλη την Ελλάδα. Τόνισε την ανάγκη να ενισχυθεί ο πρωτογενής τομέας ώστε να μην πληγεί στρατηγικά από τις αυξήσεις τιμών σε ενέργεια και λιπάσματα.

Για καπηλεία κρίσεων κατηγορεί τον Αλέξη Τσίπρα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, σχολιάζοντας δηλώσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης από την Πάτρα. Ο Γιάννης Οικονόμου σημειώνει ότι «η ελληνική κοινωνία γνωρίζει ότι όταν εμπιστεύθηκε τον κ. Τσίπρα τα πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα».

Στην Ελλάδα το αίτημα πρόωρων εκλογών είναι στο στόμα όλων των αρχηγών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μηδενός εξαιρουμένου. Είναι όμως δυνατόν μια χώρα να οδηγηθεί σε εκλογές εν μέσω πανδημίας, εν μέσω πολέμου και εν μέσω νέας ενεργειακής - οικονομικής κρίσης; Αρκετές είναι οι διεθνείς συχνές αναταραχές που επηρεάζουν ευαίσθητες οικονομίες όπως η δική μας, δεν χρειάζεται επιπλέον αστάθεια, προκαλούμενη από φήμες της δήθεν ανάγκης για πρόωρη προσφυγή σε κάλπες.

Η ακρίβεια είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία της κρίσης που ζούμε. Μέχρι στιγμής, η πολιτική αντιπαράθεση επικεντρώνεται κυρίως στις δημοσκοπήσεις και το έντονο προεκλογικό κλίμα που δημιουργείται. Η αξιωματική αντιπολίτευση, σε πλήρη αναντιστοιχία με τις αντίξοες συνθήκες, ζητάει να γίνουν εκλογές&#8230; χθες. Καταρχήν, είναι ώρα για στοχευμένες παρεμβάσεις στην οικονομία.

Ο λόγος που θεωρούμε περίπλοκη την πολιτική φιλία στη βάση αρχών είναι γιατί όποιος την επιλέγει, θα πρέπει να έχει εκ των προτέρων σκεφτεί τι θα κάνει στην περίπτωση που διαφωνήσει ή τσακωθεί με τον αρχηγό. Είναι επικίνδυνα αφελής όποιος εντάσσεται σε πολιτικές ομάδες υπό συγκεκριμένη ηγεσία, εάν δεν έχει επεξεργαστεί μερικά σενάρια, καλά και κακά, για το πως μπορεί να εξελιχθεί κάθε του επιλογή. Πάντως, όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες είναι ένα καλό μάθημα για τους νεότερους που θέλουν να ασχοληθούν ενεργά με την πολιτική.