Στο πλαίσιο της πολιτικής καζούρας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι επιστρατεύθηκε ο συμπαθής ράπερ Μιθριδάτης για να βοηθήσει τον Α. Τσίπρα να καλύψει την διαφορά του τουλάχιστον από τον κ. Κανένα. Στους τρεις, τρίτος είναι βαρύ για αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τον Κανένα τον προτιμούν κυρίως νέοι, που κινούνται έξω από το σύστημα, το αμφισβητούν και στέκονται κριτικά απέναντι του, όπως στέκονται απέναντι και στα κόμματα που πιστεύουν ότι το υπηρετούν.

Το 1993 γλιτώσαμε από το γκρεμνό της άναρχης εξόδου, αφού ο Ανδρέας «άδειασε» τον υπουργό του. Το 2010 ο Γιώργος Παπανδρέου βρέθηκε σε παρόμοια θέση. Αντιμετώπισε άμεσο κίνδυνο πτώχευσης. Το 2012, γλιτώσαμε στο «τσακ» με μια ιστορική περικοπή του χρέους και ένα δεύτερο, αφού το πρώτο δεν είχε, πρακτικώς, εφαρμοστεί, μνημόνιο επιστροφής του νέου χρέους. Ούτε τότε βάλαμε μυαλό. Το 2015 οι δαίμονες του τυχοδιωκτισμού, επιχείρησαν να εκβιάσουν την Ευρώπη.

Με την 4η επανάσταση να είναι ήδη εδώ, ο καθορισμός του ποιος είναι συντηρητικός και ποιος προοδευτικός καθορίζεται από την εφαρμοσμένη πολιτική που δύναται να οδηγήσει την Ελλάδα στην ελίτ των ανεπτυγμένων χωρών. Αριστεροί και δεξιοί, που παραμένουν προσκολλημένοι σε ένα παρελθόν επίπλαστης ευημερίας, μετατρέπονται σε πρόβλημα και όχι σε λύση του προβλήματος...

«Θα τους ταράξουμε στον Κοινοβουλευτικό έλεγχο». Το είπε ο Τσίπρας στην τελευταία Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Το 2019 είχε πει το «θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα», επαναλαμβάνοντας μια παλιά ρήση του Ηλία Ηλιού. Γενικώς ο Αλέξης το 'χει το χούι να ταράζει. Του αρέσει η ταραχή, γεννήθηκε για την ταραχή, ό,τι κάνει καταλήγει σε ταραχή, βρέχει φωτιά στη στράτα του τέλος πάντων.

Αυτό είπε ο Α. Τσίπρας μιλώντας στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και αναμφίβολα είναι θετικό. Πράγματι, δείχνει πως έχει αντιληφθεί ότι οι καταστροφολογικές κραυγές δεν αποφέρουν πολιτικά οφέλη και επιχειρεί να ανατάξει την πολιτική του κόμματος του. Έργο δύσκολο, καθώς τα περισσότερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι διαπαιδαγωγημένα πολιτικά με έναν αντικοινοβουλευτισμό που έχει τις ρίζες του στην ιστορία της Αριστεράς.

Πέρασαν κιόλας δυο χρόνια από τις ευρωεκλογές και τις δημοτικές εκλογές της 26ης Μαΐου 2019. Και όλοι θυμόμαστε ότι παρά τις δημοσκοπήσεις Βερναρδάκη και τα tweets Αντώναρου, που προέβλεπαν μια διαφορά της τάξεως του 2%-4% και 1,2% αντιστοίχως, η δίδυμη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ έμοιαζε με κτύπημα κροσέ, σύμφωνα με την ορολογία της πυγμαχίας, που οδήγησε την τότε κυβέρνηση στο καναβάτσο με «νοκ άουτ».

Προβάδισμα 13,9 μονάδων διατηρεί η ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με τη δημοσκόπηση που πραγματοποίησε η Metron Analysis και παρουσιάστηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του MEGA. Με το 63% των πολιτών να θεωρεί ότι τα δύσκολα πέρασαν όσον αφορά την πανδημία του κορονοϊού. <b>Βίντεο.</b>

«Το μόνο που δείχνει το σημερινό παραλήρημα του κ. Τσίπρα, είναι το στρατηγικό του αδιέξοδο. Δεν μπορεί να ξεφύγει από το χθες», ανέφερε η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη, σχολιάζοντας τη σημερινή ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.

Με μια δια ζώσης συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, με την οποία επιχείρησε να σηματοδοτήσει τον ανένδοτο κατά της εφαρμογής των μέτρων προστασίας στο Κοινοβούλιο, ο Αλέξης Τσίπρας επανήλθε στην τακτική της καταστροφολογίας και των επιθέσεων κατά της κυβέρνησης δείχνοντας ότι οι εξελίξεις και τα εσωτερικά προβλήματα καθιστούν αδύνατη τη στροφή στην κεντροαριστερά.

Με προμετωπίδα την&#8230; προοδευτική διακυβέρνηση ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να δημιουργήσει συνθήκες αλλαγής σελίδας στην τακτική του ΣΥΡΙΖΑ βάζοντας στο περιθώριο την «καταστροφολογία». Μόνο που αδυνατεί να ξεφύγει από τη μέγγενη των εσωτερικών του προβλημάτων. Και προσφεύγει εκ νέου στην καταστροφολογία και στον ανένδοτο κατά της&#8230; δεξιάς. Η πρώτη περιοδεία του αποκαλυπτική.

Ο Αλέξης Τσίπρας κατανοεί πως εκλογές, δεύτερη φορά ως αντισυστημικός ριζοσπάστης, δεν κερδίζει. Σε αυτή τη βάση λανσάρει το σύνθημα της επόμενης μέρας του ΣΥΡΙΖΑ για ένα πρόγραμμα «ριζοσπαστικού ρεαλισμού». Μόνο που το αφήγημά του, δεν είναι καινούργιο. ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ στην εξουσία και ο Τσίπρας στο τιμόνι γνώριζαν τι ρεαλιστικό έπρεπε να κάνουν για να μην διακινδυνεύσει η «αριστερο-εθνολαϊκιστική» διακυβέρνηση τους

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ενοποιηθεί καθότι οι κουλτούρες στο εσωτερικό του είναι ανομοιογενείς έως αντιμαχόμενες. Και ο Τσίπρας δεν είναι ούτε Γεώργιος Παπανδρέου να ενοποιήσει τις σκόρπιες ομάδες και τα κομματίδια της Κεντροαριστεράς, ούτε Ανδρέας να γίνει η κεντρομόλος δύναμη έλξης του κεντροαριστερού ακροατηρίου. Η αντοχή του ΚΙΝΑΛ, το οποίο νόμισε ότι θα απορροφήσει, το αποδεικνύει.

Στον ΣΥΡΙΖΑ επανεμφανίζεται η νηπιακή πολιτική σκέψη που πάντα χαρακτήριζε το ορθόδοξο-δογματικό ΚΚΕ. Στο κυριακάτικο φύλλο της ΑΥΓΗΣ, ο γνωστός ρυπαρογράφος, αρνητής του Τσέρνομπιλ, εξομοιώνει την κυβέρνηση του Μητσοτάκη με την χούντα των συνταγματαρχών. Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αδυνατώντας να κατανοήσει τις αλλαγές που συντελούνται στις συνειδήσεις των πολιτών και στην ελληνική κοινωνία ξαναζεί την λογική του «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος».

Όπως όλα δείχνουν μία από τις πιο σημαντικές ευκαιρίες για τον κ. Τσίπρα προκειμένου να αποκομίσει κομματικά οφέλη θα είναι το υπό κατάθεση εργασιακό νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση. Είναι σαφές ότι για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης το φρένο σε αυτή την κυβερνητική μεταρρύθμιση αποτελεί όρο πολιτικής επιβίωσης.

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα πολιτισμού, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας ανέβηκε στην Ακρόπολη. Πήγε, είδε, και απήλθε, με την προκατασκευασμένη άποψη την οποία είχε εκφράσει προ ημερών, αν και δεν είχε δει τα έργα τότε. Η Ακρόπολη «τσιμεντώθηκε». Μηχανικός ο ίδιος, δεν ζήτησε να είναι παρών και ο επικεφαλής του έργου Μανόλης Κορρές. Και ως πολιτικός, ακολούθησε την πεπατημένη του διχασμού, την οποία έχει επιλέξει. Δεν είδε, δεν άκουσε και δεν έμαθε τίποτα από τα αληθινά στοιχεία.

Για «fake news που αναμασά ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και μήνες» σχετικά με τον Ιερό Βράχο και των οποίων τη «στατικότητα επέβλεψε ο Αλέξης Τσίπρας», κάνει λόγο σε ανακοίνωσή της η κυβερνητική εκπρόσωπος, σχολιάζοντας τις δηλώσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατά τη σημερινή επίσκεψή του στην Ακρόπολη.

Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας κατηγορούσε την κυβερνώσα παράταξη για ευτελισμό της λειτουργίας της Βουλής προαναγγέλλοντας και «αντάρτικο» ως προς την παρουσία των βουλευτών και τα περιοριστικά για την πανδημία μέτρα, ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ στήνουν ένα μικροκομματικό παιχνίδι που ξεκίνησε την Πέμπτη και συνεχίσθηκε την Παρασκευή με τις ονομαστικές ψηφοφορίες από τις οποίες όμως... απέχουν.

Στην Κουμουνδούρου δεν κατανοούν πως μετά από όλα τα δεινά που εκλήθη να διαχειριστεί και διαχειρίζεται ο πρωθυπουργός, εμφανίζεται αλώβητος και συνομιλεί με άνεση με τους ψηφοφόρους ακόμη και του ΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά μάλιστα στο μέσον της κυβερνητικής θητείας και ενώ θεωρητικά δεν έχει μείνει σταγόνα από το πρώτο μέλι, στη σχέση με τους ψηφοφόρους.  

Οι υποθέσεις Καλογρίτσα και Παπαγγελόπουλου θα αποτελούσαν τη Λυδία λίθο, στο επιχρυσωμένο και πολυδιαφημισμένο ηθικό πλεονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο χρυσοποίκιλτος μανδύας, που άλλοι ύφαναν παλιά με το αίμα τους και τις θυσίες τους, έγινε διάτρητος, αδύναμος να καλύψει την εξουσιαστική παραβατικότητα μαθητευόμενων μάγων.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας βρέθηκε για μια ακόμη φορά στο στόχαστρο. Όχι των επικρίσεων για τα παπούτσια και γενικά τις ενδυματολογικές προτιμήσεις της από τα γνωστά τρoλς αλλά επισήμως από τον ΣΥΡΙΖΑ και στελέχη του, για το γεγονός πως βρέθηκε στον φράχτη του Έβρου. Τον ίδιο για τον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας τον Νοέμβριο του 2015 δήλωνε πως όσοι ζητούν να φύγει δεν έχουν ιδέα για το τι ακριβώς συμβαίνει.

Το πόρισμα του ανακριτή Αθ. Μαρνέρη ξυπνά μνήμες από την φονική πυρκαγιά στο Μάτι επιρρίπτοντας ευθύνες στην Πυροσβεστική και τους αρμόδιους κάνοντας λόγο τουλάχιστον για αδιαφορία πέραν της ανυπαρξίας ως προς τον χειρισμό της υπόθεσης. Αποκαλύπτει όμως και ότι στην κυβέρνηση γνώριζαν για την ύπαρξη πολλών νεκρών πριν τη σύσκεψη - παρωδία που έγινε, παρουσία του Αλέξη Τσίπρα.

Σκουρλέτης, Καββαδία, Λάμπρου και άλλοι έβγαλαν από τα κομματικά μπαούλα, όπου είχαν παραμείνει την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τις παλαιστινιακές μαντίλες και τις φόρεσαν εκ νέου όπως ακριβώς την είχε φορέσει ο Αλέξης Τσίπρας τον Ιούλιο του 2014, τελευταία φορά, σε μια ανάλογη πορεία διαμαρτυρίας εκείνη τη φορά προς την αμερικανική πρεσβεία.

Την ώρα που η κυβέρνηση επιχειρεί να χτίσει το τείχος ανοσίας και να πείσει τους πολίτες να εμβολιαστούν ο ΣΥΡΙΖΑ στήνει το δικό του «εμπόριο καταστροφολογίας», με τον Α. Τσίπρα να υποστηρίζει από το Φόρουμ των Δελφών ότι η Κυβέρνηση «επέμεινε λανθασμένα μόνο στο εμβόλιο και όχι στη φαρμακευτική προσέγγιση» κινούμενος στη λογική Πολάκη ο οποίος δηλώνει «Μην ποντάρετε τα πάντα στο εμβόλιο, που και αργεί και δεν δίνει όπως φαίνεται μόνιμη ανοσία!!!»

Συμβαίνουν αυτά στους πολιτικούς σχηματισμούς όπως ΣΥΡΙΖΑ, που ήρθαν καβάλα στα αφρώδη κύματα της οργής και δεν μπόρεσαν να υλοποιήσουν τα ηρωικά που υποσχέθηκαν. Τώρα το κόμμα διακατέχεται από συλλογική δυσαρέσκεια. Μέσα σε αυτό το κλίμα οι διαφορές γίνονται ρήγματα. Δεν είναι τυχαίο που ο Ν. Φίλης για δεύτερη φορά σε μια εβδομάδα απασφάλισε με ισάριθμες συνεντεύξεις, ρίχνοντας μπαλοθιές κατά του Τσίπρα.