Με προμετωπίδα την… προοδευτική διακυβέρνηση ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να δημιουργήσει συνθήκες αλλαγής σελίδας στην τακτική του ΣΥΡΙΖΑ βάζοντας στο περιθώριο την «καταστροφολογία».
Μόνο που αδυνατεί να ξεφύγει από τη μέγγενη των εσωτερικών του προβλημάτων και των σκελετών στην ντουλάπα της Κουμουνδούρου που αναδύονται μέσα από τις καταγγελίες για τον στενό του συνεργάτη Νίκο Παππά. Και προσφεύγει εκ νέου στην καταστροφολογία και στον ανένδοτο κατά της… δεξιάς. Η πρώτη περιοδεία του αποκαλυπτική.
Το πρόβλημα του Τσίπρα δεν είναι ότι ο παλιός καλός ΣΥΡΙΖΑ του πεζοδρομίου και τα στελέχη του των ακραίων εκφράσεων και κινήσεων αποτελούν βαρίδια.
Οι δημοσκοπήσεις, όπως η χθεσινή στο Open, δείχνουν ότι η πορεία του με τον κόμμα είναι παράλληλη. Ούτε αυτό τον κρατά πίσω ούτε ο ίδιος μπορεί να ξεφύγει και να ανατάξει τον κομματικό μηχανισμό.
Στο πλαίσιο αυτό ακόμη και οι διαρροές που γίνονται για στροφή στην πραγματικότητα όπως αυτή διαμορφώνεται στην πορεία προς την μετά covid εποχή, πέφτουν στο κενό.
Το «όχι άλλη καταστροφολογία» σκόνταψε ήδη την προηγούμενη εβδομάδα στην Ακρόπολη και βρήκε τοίχο στην Ηλεία όπου ο Αλέξης Τσίπρας μεταξύ άλλων είπε πως «η κυβέρνηση έχει ξεγράψει από τον χάρτη» τον νόμο αλλά «και τους ανθρώπους του μόχθου».
Και δε σταμάτησε εκεί. Προανήγγειλε κατάργηση του νόμου του υπουργείου Παιδεία αλλά και την επαναλειτουργία των τμημάτων των σχολών που με βάση μελέτη του Πανεπιστημίου Πάτρας συγχωνεύονται και μετακινούνται. Όπως προανήγγειλε και κατάργηση του νόμου για τα εργασιακά που προωθεί η κυβέρνηση.
Μιλώντας για καταστροφές επιχείρησε να αποκηρύξει την καταστροφολογία επιλέγοντας όμως και τον δρόμο του λαϊκισμού, δεδομένου ότι ανακοίνωσε την πρόθεσή του να λειτουργήσουν εκ νέτου τμήματα σχολών στα οποία οι φοιτητές μπήκαν με βαθμό 1,76 στη μία και 5,7 στην άλλη, μόνο και μόνο γιατί όπως δήλωσε πλήττονται οι τοπικές κοινωνίες.
Ουσιαστικά δηλαδή επιβεβαίωσε ότι στόχος της δημιουργίας σχολών ανά την Ελλάδα ήταν αποκλειστικά η δημιουργία κάποιων ευνοϊκών συνθηκών για τις τοπικές κοινωνίες όπως παλαιότερα γινόταν με τα στρατόπεδα, και όχι η εκπαίδευση των νέων.
Μίλησε για ανεργία αλλά και για την κατάσταση των νοσοκομείων υποστηρίζοντας πως η υγεία δεν υποστηρίχθηκε μέσα στην πανδημία και περιέγραψε μια σκοτεινή εικόνα. Και όμως, οι διαρροές της Κουμουνδούρου επέμειναν πως μπαίνει τέλος στην καταστροφολογία.
Βασικός γνώμονας όμως των αναφορών του Αλέξη Τσίπρα αποτέλεσε η… προοδευτική διακυβέρνηση που θα λύσει τα προβλήματα διότι θα στηρίξει τους πολίτες. Μόνο που μιλώντας για προοδευτική διακυβέρνηση και δείχνοντας προς τις αλλαγές που θέλει να προωθήσει στον ΣΥΡΙΖΑ δεν αποσαφηνίζει το πρόσημο αυτής.
Έτσι ο Νίκος Βούτσης έβαλε με άρθρο του τα πράγματα στη θέση του στέλνοντας και τα ανάλογα μηνύματα στην ηγετική ομάδα της Κουμουνδούρου κάνοντας λόγο για μια «αριστερή» προοδευτική διακυβέρνηση διαχωρίζοντας θέσεις από επιλογές που κινούνται προς τη γραμμή του κέντρου και τα αρχηγικά μοντέλα που επιθυμούν οι παρά τω πλευρώ του Αλέξη Τσίπρα.
Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε η γκρίνια έχει λάβει διαστάσεις. Κάτι η στάση του προέδρου έναντι του Νίκου Παππά και η σύσσωμη στήριξη που έχει απαιτήσει και κάτι οι δημοσκοπήσεις προκαλούν αντιδράσεις με το αίτημα διεξαγωγής συνεδρίου να επανέρχεται στο προσκήνιο.
Η ρελάνς Τσίπρα περιλαμβάνει μια διάσκεψη και περιοδείες με το πρόσχημα των πρόωρων εκλογών που φέρεται κατά τον ίδιο και τα στελέχη της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ να σχεδιάζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης προκειμένου να ξεφύγει από τα προβλήματα της επόμενης, της πανδημίας, ημέρας.
Με τον τρόπο αυτό διατηρείται η επαναστατική γυμναστική, που αναμένεται να κορυφωθεί με το εργασιακό νομοσχέδιο για το οποίο έχει προαναγγελθεί η επιστροφή στα πεζοδρόμια, η οποία οδηγεί και σε ένα είδος συσπείρωσης γύρω από τον αρχηγό ελέω πολιτικών εξελίξεων.
Εντύπωση βέβαια προκαλεί πως την ίδια στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας φέρεται να υποστηρίζει πως το ταμείο Ανάκαμψης και οι πόροι από την ΕΕ επιτρέπουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη χειρισμούς μακριά από μέτρα λιτότητας και ταυτόχρονα να δηλώνει πως δεν τίθεται θέμα νέων μνημονίων.
Η αλλοπρόσαλλη αυτή τακτική καθιστά και τους ψηφοφόρους αμήχανους σε σημείο που να επιλέγουν να τοποθετηθούν, τρεις στους δέκα όπως καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, υπέρ της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Το πρόβλημα του Τσίπρα δείχνει να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και του ΣΥΡΙΖΑ ο Τσίπρας, ειδικά όλη αυτή την περίοδο όπου οι πολεμικές ιαχές κυριαρχούν με αιτία όμως τις εξελίξεις γύρω από την υπόθεση του Νίκου Παππά και τα χτυπήματα που φέρεται να προκαλεί στο αριστερό ηθικό πλεονέκτημα ο «καπετάνιος», Χρήστος Καλογρίτσας…
