Με ποια κριτήρια θα ψηφίσουν οι Έλληνες τον Απρίλιο του 2023 όταν στηθούν οι κάλπες, σύμφωνα με τη βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών και τη βούληση Μητσοτάκη αν φυσικά δεν υπάρξει μια δραματική ανατροπή και των δυο βουλήσεων; Κάνε με προφήτη, να σε κάνω πλούσιο. Ακόμη κι αν δεν είχε μπει στην εξίσωση, ο πόλεμος με τα συνεπακόλουθά του, μια τέτοια συζήτηση θα ήταν άνευ περιεχομένου. Τα δεδομένα μας είναι φτωχά.

Η ομιλία του Βολοντίμιρ Ζελένσκι χαράσσει μέσα στο κοινοβούλιο και έξω απ' αυτό μια βαθιά διαχωριστική γραμμή. Τα ανορθόδοξα εγκλήματα του ρωσικού καθεστώτος στο πολεμικό μέτωπο αλλά και στην ίδια τη Ρωσία - την οποία εκκενώνουν και οι τελευταίοι δημοκρατικοί πολίτες – γίνονται αποδείξεις για την ιδεολογία και τα «πιστεύω» της ανορθόδοξης συμμαχίας του αντιδυτικισμού στην Ελλάδα.

Πριν από κάμποσα χρόνια, έπεσα πάνω σε ένα τύπου ντοκιμαντέρ για τις διάφορες διαταραχές και σύνδρομα. Το θυμάμαι καρέ - καρέ από την ώρα που άκουσα για την υπόθεση των παιδιών στην Πάτρα. Μια κυρία φτάνει με σπασμένο χέρι σε ένα αμερικανικό νοσοκομείο. Οι γιατροί της παρέχουν την αναγκαία φροντίδα, και φεύγει για το σπίτι της. Δύο μέρες αργότερα χτυπούν το κουδούνι στο σπίτι που διέμενε με τον άνδρα της, δύο κοινωνικοί λειτουργοί.

Η πλειοψηφία των ανθρώπων που επέλεξε συνειδητά τον Ιούλιο του 2019 να ψηφίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως πρωθυπουργό της χώρας και όχι αναγκαστικά τη ΝΔ ως κόμμα, ευελπιστούσε ότι θα λάβει από εκείνον, αυτό που εισπράττει σήμερα. Θεσμική αξιοπρέπεια, πολιτική σοβαρότητα και εθνική υπευθυνότητα. Πολιτικές αρετές, τις οποίες ενδεχομένως διέθεταν και άλλοι πρωθυπουργοί στην πρόσφατη ιστορία, αλλά τις απεμπόλησαν στον προθάλαμο, και κατά την οικονομική κατάρρευση της χώρας.

Έχω μπροστά μου την εικόνα. Αναταραχή εντός και εκτός Βουλής. Φοιτητές και πανεπιστημιακοί στα κάγκελα. Πορείες, καταλήψεις, αναθέματα στη «νεοφιλελεύθερη» Νίκη Κεραμέως, «ναι μεν αλλά» και μια κακόηχη συζήτηση που γίνεται εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η κυβέρνηση φέρνει ένα ακόμη νομοσχέδιο που στοχεύει στην αναβάθμιση της ποιότητας των ΑΕΙ και τη σύνδεση τους με την κοινωνία, τη δυνατότητα επιλογής μαθημάτων από προγράμματα σπουδών άλλων τμημάτων, την προσέλκυση επισκεπτών καθηγητών και ερευνητών από πανεπιστήμια του εξωτερικού.

Εξαιτίας βαθύτατης άγνοιας και εσκεμμένης τακτικής παραπλάνησης της κοινωνίας, τα στελέχη και ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ έχουν πει χονδροειδείς ανακρίβειες και ψέματα για πράγματα, που είναι σε θέση να καταλάβει και ένα παιδί του δημοτικού. Οι ανοησίες που λέγονται, για ένα ζήτημα τόσο πολύπλοκο και δυσνόητο όπως το χρηματιστήριο ενέργειας, σε ένα βαθμό είναι δικαιολογημένες. Ασυγχώρητο είναι ότι μέσα σε αυτή την πολεμική συγκυρία, ο ΣΥΡΙΖΑ ξεφορτώνει στην κοινωνία, λαϊκισμό νέας εσοδείας.

Η κ. Θεανώ Φωτίου όχι μόνο «δάνεισε» την τηλεφωνική γραμμή της, στη ΜΚΟ που διοργανώνει την επίμαχη συναυλία της Τρίτης, αλλά αποκάλυψε ότι είναι κεντρική στρατηγική των συντρόφων -βουλευτών της αξιωματική αντιπολίτευσης. Μιλάμε προφανώς ότι η ευγενική χορηγία αφορά την τηλεφωνική γραμμή με τη βουλευτική ατέλεια, που προσφέρει η Βουλή. Δικαιούμαστε υποθέτω να γνωρίζουμε πόσοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ παρέχουν αυτού του είδους το service σε ποια δίκτυα και σε ποιες ΜΚΟ.

Η εισβολή της Ρωσίας στην ανεξάρτητη Ουκρανία, τα συνεχιζόμενα εγκλήματα πολέμου κατά αμάχων, η πρόκληση του μεγαλύτερου προσφυγικού κύματος στην ιστορία της Ευρώπης ξεγυμνώνει την Αριστερά, μεγαλοπρεπώς. Σαν να το χρώσταγε στην Ελλάδα, η Ιστορία. Δεν είναι η αδυναμία της ελληνικής Αριστεράς, να κάνει τις ορθές προτεραιοποιήσεις και να παραδεχθεί ότι ο εγκληματικός πόλεμος του Πούτιν δεν μπορεί να δικαιολογηθεί και να συμψηφιστεί με ότι έκαναν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στη Σερβία.

Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει με απόλυτο τρόπο, πως οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας και δεν θα αλλάξει ο εκλογικός νόμος, αυτός που τσιμπιέται να δει αν ονειρεύεται, είναι ο καθένας από μας. Η θέση αυτή συγκρούεται με την εμπεδωμένη εντύπωση των πολιτών και των πολιτικών (υπουργών και βουλευτών περιλαμβανομένων) πως στη χώρα μας, η θητεία μιας κυβέρνησης είναι ο χρόνος που ξοδεύεται ανάμεσα σε δυο εκλογικές αναμετρήσεις.

Αν πιστεύετε ότι ένας φρικτός πόλεμος που μαίνεται, ένας λαός που θρηνεί χιλιάδες νεκρούς και αντιστέκεται, μπορεί να συγκινήσει την αριστερά, όπως τη συγκινεί η βασανισμένη ύπαρξη του Κουφοντίνα, είστε εκτός τόπου και χρόνου. Ξεφυλλίζοντας την εφημερίδα που εκφράζει και εκφράζεται από τη θέση της Ν. Μποφίλιου «πάντα με τον άνθρωπο» παρασύρεσαι σε ένα άλλο σύμπαν, όπου ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν έχει προσφυγιά που να αναδεικνύεται με σπαρακτικές φωτογραφίες και εκκλήσεις για αλληλεγγύη και… «Αθρωπιά».

Καρπενήσι Ιούνιος 2021, κεντρική πλατεία. Μόλις έχει λήξει το πρώτο σκληρό lockdown. Οι ντόπιοι κοιτούν αποσβολωμένοι, καμιά 30αριά μέλη αριστερών συλλογικοτήτων, που διαδηλώνουν ενάντια στις ανεμογεννήτριες στα Άγραφα, απαιτώντας «ελεύθερα αγέρωχα βουνά». Το πανό γράφει: «Λεηλατούν τα Άγραφα για τα κέρδη των μονοπωλίων. Απαιτούμε φτηνό ρεύμα για τον λαό».Τώρα μπορούμε να το πούμε ελεύθερα. Μας έπιασαν στον ύπνο σαν τις μωρές παρθένες. Δεν ήταν το πάθος αυτό που τους κινητοποιούσε.

Τα πιο χονδροειδή λάθη και αστοχίες, ο Ν. Ανδρουλάκης τα κάνει, εξαιτίας του ανταγωνισμού του με τον Αλ. Τσίπρα, διεκδικώντας ποιος, θα γίνει το μισό του «ενάμιση δικομματισμού». Οι συμβουλές και οι ασκήσεις ηγετικής μετριοπάθειας, έχουν αποδώσει ως προς τη συγκράτηση και του εκρηκτικού χαρακτήρα και της σκληρής ρητορείας του προέδρου του ΚΙΝΑΛ. Ήταν σχετικά εύκολο όταν οι δημοσκοπήσεις τον έδειχναν να καλπάζει. Γίνεται δυσκολότερο τώρα που παρατηρείται ένα φρενάρισμα.

Ο πόλεμος είναι μια αλυσίδα φρίκης που καταφέρνει, ενώ χιλιάδες άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους, οι υπόλοιποι να αποζητούν ισχυρότερο «δέσιμο» με τη ζωή και τις ζωές που ξέρουν. Ο μεγάλος πόλεμος, μας συγκλονίζει. Οι μικροί πόλεμοι και οι μικροί θάνατοι, περνάνε απαρατήρητοι ή δεν αγγίζουν τους περισσότερους με τον τρόπο που το κάνει ο μεγάλος πόλεμος. Είναι όμως παρήγοροι, οι μικροί πόλεμοι που κερδίζονται στην καθημερινή ζωή. Από εμπνευσμένους, αποφασιστικούς και ευέλικτους ηγέτες ομάδων που νοιώθουν βαθιά ηθική υποχρέωση απέναντι στους ηρωικά «μαχόμενους»...

Τα μέτρα έκτακτου χαρακτήρα και άμεσης δράσης, στα οποία προχωρά η κυβέρνηση για να θέσει φραγμό στο κύμα ακρίβειας που σαρώνει τα νοικοκυριά και τους πλέον ευάλωτους, είναι γενναία. Αναγκαία και γενναία.Υπαγορευμένα από τον ρεαλισμό των δυσχερειών των νοικοκυριών να ανταπεξέλθουν και εν αναμονή των τολμηρών και ριζοσπαστικών μέτρων που βρίσκονται στο τραπέζι της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με την έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού την οποία υπογράφει και παρουσίασε ο Φρ. Κουτεντάκης, ξορκίζεται η παραδοσιακή δημοσιονομική πλειοδοσία (λέγε με λεφτόδεντρο») και προκρίνεται ως επείγουσα προτεραιότητα η δημοσιονομική ασφάλεια της χώρας. Κάντε τα λόγια της έκθεσης πρόσωπα. Στα παραδοσιακά μέσα του ΣΥΡΙΖΑ δεν πέρασε ούτε μια γραμμή από την έκθεση. Στα νέας εσοδείας φιλοσυριζαϊκά μέσα, η έκθεση αποκωδικοποιείται ως κόλαφος για την κυβερνητική γαλαντομία των 30 δισ. ευρώ που «ξόδεψε» για την πανδημία!

Στη Μαριούπολη θάβουν τους αμάχους - θύματα των ανηλεών ρωσικών βομβαρδισμών, σε ομαδικούς τάφους. Τα αυτοσχέδια νεκροταφεία σκάβονται μέσα στην πόλη, και οι νεκροί παραχώνονται όπως - όπως, γιατί οι ζωντανοί πρέπει να πολεμήσουν. Το καθεστώς Πούτιν έχει σκοπό να μην αφήσει πέτρα επί πέτρας όρθια στην πόλη όπου οι ρίζες της ελληνικής ομογένειας χάνονται στο χρόνο και η κοινότητά τους αριθμεί πολλές χιλιάδες. Εθελοντικά στη Μαριούπολη έχει εγκλωβιστεί ο Γενικός Πρόξενος.

Στο χώρο της δικαιοσύνης, εξελίσσονται τους τελευταίους μήνες, δυο παράλληλες επιχειρήσεις. Η πρώτη, αφορά τη θεσμική αποπομπή από το δικαστικό σώμα, των δικαστών με την εξόφθαλμη ανεπάρκεια. Η δεύτερη επιχείρηση αφορά στην προστασία που παρέχει ο ΣΥΡΙΖΑ και το σύστημά του, στην πρώην εισαγγελέα διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη. Μόλις καταλήξει η δικαιοσύνη ποιοι μηχανισμοί έστησαν τη σκευωρία Νοβάρτις, θα βρούμε και το πως θα εγγυηθούμε το αναγκαίο καθεστώς των πραγματικών μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος.

Η απάντηση που έδιναν οι άνδρες και οι γυναίκες της πολιτικής για τις δημοσκοπήσεις, όταν η φθορά γινόταν μη αναστρέψιμη, ήταν το κλισέ ότι πρόκειται για φωτογραφίες της στιγμής. Μέχρι να συνειδητοποιήσουν την αξία των «κλικ» είχε φτιαχτεί μια άλλη πολιτική πραγματικότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, έκανε κάτι ριζοσπαστικότερο, προκειμένου να διασκεδάζει τα επαναλαμβανόμενα δημοσκοπικά σημάδια της ήττας του. Ξεκίνησε την πρωτοφανή δολιοφθορά της αξιοπιστίας των ερευνών και των εταιρειών δημοσκοπήσεων.

Στα τέλη του περασμένου Νοεμβρίου, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρουσίασε το think tank των ανθρώπων που ανέλαβαν να τον καθελκύσουν στη θάλασσα της επιστήμης και της τεχνοκρατίας, έξω από τον περιοριστικό κύκλο του φραπέ. Η εισήγηση κατά την παρουσίαση της ομάδας των 30 επιστημόνων ήταν πραγματικά ...εξωτσιπρική εμπειρία. Η επιλογή του κ. Τσίπρα να ανοίξει τον κύκλο του έγινε δεκτή με διθυραμβικά σχόλια από τα κομματικά μέσα του ΣΥΡΙΖΑ. Απορριπτικά από όσους τον αμφισβητούν ολοκληρωτικά.

Όποια κι αν είναι η μοίρα που περιμένει τον Ζελένσκι, οι κατακτημένες κορυφές του θα γεννούν ζήλια σε πολλούς «φτασμένους» ηγέτες και αμηχανία σε ηγετίσκους που θα άλλαζαν την Ευρώπη με τα νταούλια, τις συμμαχίες και τον βολονταρισμό τους. Νεκρός ή ζωντανός, καθαιρεθείς ή παραιτηθείς ο Ουκρανός πρόεδρος θα εγγραφεί στις σελίδες της ιστορίας ως ο ηγέτης που τα έβαλε με τον Πούτιν και τον χειροκρότησαν θερμά μέχρι και τα μέλη της Βουλής των Λόρδων.

Το bullying που εξαπολύει στην Ελλάδα η Ρωσική πρεσβεία και η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ κ. Ζαχάροβα, είναι όντως προσβλητικό και μη αναμενόμενο αλλά μπορεί να αιτιολογηθεί πολλαπλώς. Η ελληνική κυβέρνηση έλαβε, μια καθαρή και υπαγορευμένη από τις αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας στάση, έναντι της βάναυσης εισβολής στην Ουκρανία. Τόσοι «πουτινόφιλοι» και «ρουβλίτσες» διαβιούν στη χώρα και μάχονται να διαδώσουν την προπαγάνδα της «μαμάς Μόσχας», γιατί αυτοί δεν μνημονεύονται από την πρεσβεία;

Ο πρωθυπουργός δεν εμφανίζει σημάδια παρέκκλισης από τη στρατηγική του για εκλογές στο τέλος της τετραετίας. Με έναν εθνικό αστερίσκο. Η δέσμευση για εξάντληση της τετραετίας να υπηρετεί τα στρατηγικά συμφέροντα της χώρας και να μειώνει τον κίνδυνο να θεριέψουν ξανά τερατώδεις πολιτικές συμμαχίες αντι - δυτικών, πουτινικών και βαθιά αντιευρωπαϊστών. Αν όχι, η αθέτηση της δέσμευσης για εκλογές στο τέλος της τετραετίας, είναι ύψιστη υποχρέωση του Κυρ. Μητσοτάκη.

Αν το απόγευμα της Tρίτης, ο Μίκης Θεοδωράκης βρισκόταν εν ζωή, θα στεκόταν με το αναπηρικό καροτσάκι του, στο μέσον της πλατείας Συντάγματος. Χωρίς δισταγμό και αμφιταλαντεύσεις. Στο πλευρό της Ουκρανίας και των Ουκρανών. Με το απαράμιλλο σθένος και την παρρησία του, ενάντια στον κόκκινο φασισμό που κονιορτοποιεί το διεθνές δίκαιο, αφήνει πίσω του άμαχους νεκρούς και αναβιώνει τον τρόμο ενός ευρωπαϊκού και παγκόσμιου ολέθρου. Η καρδιά του Μίκη Θεοδωράκη, θα πάλλονταν από τα λόγια του νεαρού Γιούρι.

Από τα μάτια των αντιεξουσιαστών και αριστερών φοιτητών, τρέχουν ακόμη δάκρυα για την εκκένωση της κατάληψης του Βιολογικού στο ΑΠΘ. Τόσες μέρες που σκοτώνονται άμαχοι από τον… ιμπεριαλισμό ούτε μια χειρόγραφη αφισούλα δεν έβαλαν στα στέκια τους. Στο ΑΠΘ, όπως έγινε γνωστό, φοιτούν περίπου 100 φοιτητές και φοιτήτριες από την Ουκρανία. Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου κ. Νίκος Παπαϊωάννου βγήκε πάλι μπροστά με κότσια και ενσυναίσθηση.