Η αναγνώριση της ανεξαρτησίας των ουκρανικών επαρχιών Ντόνιετσκ και του Λουχάνσκ αναγγέλλει το ξεδίπλωμα του σχεδίου του Βλαντιμίρ Πούτιν. Οι κινήσεις της Μόσχας θυμίζουν μία παρτίδα σκάκι, όπου τα κομμάτια τοποθετούνται στα κατάλληλα σημεία, δίχως να φανερώνεται ο σκοπός τους, πριν εκκινήσει η επίθεση. Ο ρώσος πρόεδρος κατέστησε σαφές πως αν δεν μπορεί το Κρεμλίνο να ελέγχει την Ουκρανία, δεν θα μπορεί να την ελέγχει ολόκληρη κανένας.

H τηλεφωνική επικοινωνία του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν με τον Βλαντίμιρ Πούτιν για την αναγκαιότητα διπλωματικής λύσης στην ουκρανική κρίση είναι ενδεικτική της προσπάθειας της Μόσχας να βρει τις ρωγμές στο δυτικό μέτωπο. Παράλληλα, ο Μακρόν συνεχίζει τη γαλλική παράδοση μίας διακριτής διεθνούς παρουσίας, εν μέσω των διαρκών φωνών των ΗΠΑ περί επικείμενης ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.

Η προπαγάνδα στην Τουρκία του Ερντογάν βρίσκεται σε έξαρση στον Τύπο της γειτονικής χώρας με προμετωπίδα τα ελληνικά νησιά. Σαν να ταυτίζεται και να ενορχηστρώνεται σε αρμονία με τις επίσημες αιτιάσεις του τουρκικού καθεστώτος, στον τουρκικό τύπο εναλλάσσονται τα θέματα της κυριαρχίας των ελληνικών νησιών, αλλά και των μεταναστών και όσους η Άγκυρα βαφτίζει τρομοκράτες.

Τη σκυτάλη για την πρόβλεψη μίας ρωσικής εισβολής πήρε η Εσθονία, καθώς οι υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας της Βαλτικής προειδοποίησαν για ένα περιορισμένο ρωσικό στρατιωτικό χτύπημα στην Ουκρανία. Ουσιαστικά βέβαια ο Αμερικάνος πρόεδρος και το ΝΑΤΟ έχουν δώσει το σήμα για την αυξημένη επιφυλακή με τα αυστηρά μηνύματα τους προς τη Μόσχα. Την ίδια στιγμή, πάντως ο Βλαντιμίρ Πούτιν θεωρεί πως όλα βαίνουν βάσει του ρωσικού σχεδίου.

Η αμερικανορωσική διαμάχη περί της Ουκρανίας και της Ανατολικής Ευρώπη έχει επισκιάσει τη σημαντική πολιτική μετατόπιση της Κίνας προς τη Ρωσία. Η σχέση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ Πεκίνου και Μόσχας δεν έχει διαφύγει της προσοχής του ΝΑΤΟ ωστόσο, αλλά και των Ηνωμένων Πολιτειών, που φαίνεται να ανησυχούν για τις πιθανές συνέπειες αυτής της οιωνεί συμμαχίας.

Αν κι μία αχτίδα φωτός διαφάνηκε, όταν ανακοινώθηκε η μερική απόσυρση ρωσικών στρατευμάτων από τα ουκρανικά σύνορα, το διάγγελμα Μπάιντεν άλλαξε πάλι το κλίμα. Άλλωστε το νομοσχέδιο της ρωσικής Δούμας που αναγνωρίζει την ανεξαρτησία του Ντονιέτσκ και του Λουχάνσκ, των επαρχιών της ανατολικής Ουκρανίας που έχουν αποσχισθεί, είχε δείξει πως η κατάσταση παραμένει ρευστή.

Καθώς οδεύουμε στον τέταρτο μήνα του αμερικανορωσικού σίριαλ για την Ουκρανία, η κατάσταση φαίνεται να κλιμακώνεται σταδιακά και προοδευτικά. Από τον Νοέμβριο ωστόσο, όταν και οι ΗΠΑ ανέδειξαν τη συσσώρευση ρωσικών στρατευμάτων στα σύνορα με τα Ουκρανία, βρίσκεται σε εξέλιξη μία μεγάλη διαπραγμάτευση για την ανατολική Ευρώπη, αλλά κι ευρύτερα, της οποίας βλέπουμε τα αποτελέσματα.

Μετά από τις πρωτοβουλίες του Μακρόν και την πολυσυζητημένη συνάντηση του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, η Γερμανία αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο στις απόπειρες αποκλιμάκωσης της έντασης στα ρωσοουκρανικά σύνορα. Την ίδια στιγμή όμως, στις Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να κυκλοφορούν σενάρια για μία ρωσική αστραπιαία εισβολή στο Κίεβο, αμερικανικές και βρετανικές δυνάμεις καταφθάνουν στην Πολωνία, ενώ ξεκίνησαν τα εκτεταμένα ρωσικά γυμνάσια στη Λευκορωσία.

Τα εκτεταμένα ρωσικά στρατιωτικά γυμνάσια στη Λευκορωσία, τα οποία αποτελούν πηγή ανησυχίας όλο αυτό το διάστημα, δίνουν το έναυσμα για τον νέο κύκλο αντιπαραθέσεων με τη Δύση. Η ανάπτυξη των ρωσικών δυνάμεων πέριξ της Ουκρανίας έχουν θέσει νέα δεδομένα στην ανατολική Ευρώπη, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δώσει χώρο στις προσπάθειες των Ευρωπαίων, να ανακόψουν την ορμή του Κρεμλίνου.

Οι προσπάθειες των Ευρωπαίων να αποτρέψουν την κλιμάκωση της ουκρανικής κρίσης είχαν μάλλον μεικτά αποτελέσματα. Ο Σολτς με τον Μπάιντεν βρήκαν ένα κοινό βηματισμό στη διατλαντική συνεργασία τους, ενώ ο Μακρόν φαίνεται να μην πέτυχε να δεσμεύσει τον Πούτιν σε μία τροχιά αποκλιμάκωσης. Η επόμενη μέρα βρίσκει την κατάσταση στην Ουκρανία σχεδόν στο ίδιο σημείο που βρισκόταν και πριν ή και σε πιο επικίνδυνο στάδιο.

Οι επισκέψεις του Σολτς στην Ουάσιγκτον και του Μακρόν στη Μόσχα φαντάζουν ως η ύστατη προσπάθεια Γερμανίας και Γαλλίας να αποσοβήσουν τα ακραία σενάρια που επικρατούν στα ρωσοουκρανικά σύνορα. Παρά τις συγκλίσεις που σημειώθηκαν, οι συναντήσεις με τον Τζο Μπάιντεν και τον Βλαντιμίρ Πούτιν αντίστοιχα, μάλλον άφησαν αρκετά ζητήματα ανοικτά.

Η έντονη δραστηριοποίηση των ευρωπαϊκών χωρών στο ουκρανικό ζήτημα δείχνουν πόσο υψηλό είναι το διακύβευμα για εκείνες. Η τυχόν ενεργειακή ασφυξία είναι μόνο ένας από τους κινδύνους που ελλοχεύουν, σε περίπτωση της ρωσικής εισβολής, για την οποία προετοιμάζονται οι ΗΠΑ. Ωστόσο, ακόμα κι αν δεν συμβεί αυτό το ενδεχόμενο, οι ευρωπαίοι μοιάζουν ως οι τελικοί χαμένοι, μίας κρίσης που εκτυλίσσεται δίπλα τους.

Η εξουδετέρωση του αρχηγού της τζιχαντιστικής οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος» στη Συρία έχει πολλαπλά οφέλη για την προεδρία Μπάιντεν, σε μία περίοδο διαρκούς αμφισβήτησής της διεθνώς, αλλά και εσωτερικά. Όσο και αν οι κίνδυνοι του εξτρεμισμού, καθώς και άλλες σοβαρές προκλήσεις, παραμένουν στην περιοχή, η επιχείρηση δίνει ανάσα στους Αμερικάνους σε μία κρίσιμη στιγμή.

Η Ουκρανία έχει μετατραπεί στο επίκεντρο μίας σύγκρουσης μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας που λαμβάνει παγκόσμιες διαστάσεις. Η Ουάσιγκτον και η Μόσχα, ως παλιοί γνώριμοι στο διεθνές στερέωμα, γνωρίζουν πώς να εκνευρίσει η μία την άλλη και φαίνεται να έχουν επιδοθεί σε έναν πόλεμο εντυπώσεων. Τουλάχιστον, οι μεταξύ τους διαπραγματεύσεις για την επόμενη ημέρα της (ανατολικής) Ευρώπης συνεχίζονται.

Η ανάδειξη του χάσματος μεταξύ των αμερικανικορωσικών θέσεων φαίνεται να είναι το μόνο που έχουν αποφέρει οι διαπραγματεύσεις στο διπλωματικό πεδίο. Η αποτυχία γεφύρωσης των διαφορών έχουν μεταφέρει την προσοχή στο στρατιωτικό πεδίο, καθώς οι ρωσικές δυνάμεις παραμένουν και ενισχύονται στα ουκρανικά σύνορα και αμερικανικά στρατεύματα ετοιμάζονται να μεταφερθούν στην ανατολική Ευρώπη.

Η συνάντηση του Ρώσου προέδρου με τον Βίκτορ Όρμπαν στη Μόσχα αποτελεί ένα μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες. Στην καρδιά της Ευρώπης, η σύναψη μίας στενής σχέσης με ένα κράτος μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δείχνει τις αντιφάσεις της συμμαχίας που έχει δομήσει η Δύση. Ταυτόχρονα, βέβαια η επίδειξη ισχύος της ρωσικής ισχύος ως βασικός παίκτης της αγοράς ενέργειας παραμένει ξεκάθαρη.

Το νέο μέτωπο έντασης στη Βόρεια Αφρική απειλεί την ευαίσθητη ισορροπία στις ακτές του Μεσογείου, αλλά και την αγορά φυσικού αερίου, που έχει γνωρίσει αυξήσεις ρεκόρ το τελευταίο διάστημα. Οι εκατέρωθεν «βολές» από τους άσπονδους εχθρούς στο Ραμπάτ και το Αλγέρι συνεχίζονται, ενώ το τοπίο περιπλέκεται από τις σημαντικές σχέσεις τους με τις μεγάλες δυνάμεις, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα.

Ο Λευκός Οίκος μετέφερε την ένταση από την ανατολική Ευρώπη σε παγκόσμιο επίπεδο, με το αίτημα των ΗΠΑ να συνεδριάσει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για την κατάσταση στην Ουκρανία. Ενώ οι ΗΠΑ προσπαθούν να αποτρέψουν μία πιθανολογούμενη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Κίνα παίρνει θέση κι η Μόσχα εξακολουθεί να επιδεικνύει τις δυνάμεις της, πραγματοποιώντας στρατιωτικές ασκήσεις και στη Λευκορωσία.

Οι νέες διακηρύξεις του Ερντογάν για τη βελτίωση των οικονομικών δεικτών στην Τουρκία συνοδεύτηκαν με τη βεβαιότητα πως τα μοντέλα που ακολουθεί θα λειτουργήσουν πολύ σύντομα. Εν τω μεταξύ βέβαια, ο Τούρκος πρόεδρος καρατόμησε τον επικεφαλής της Στατιστικής Αρχής της χώρας, ενώ η αυτοπεποίθηση του βρίσκεται στα ύψη, έπειτα από την επαναπροσέγγιση με τη Σαουδική Αραβία.

Η αποκάλυψη για τον θανατηφόρο ρόλο των τουρκικών drones στον εμφύλιο της Αιθιοπίας ήγειρε σοβαρές ανησυχίες για την εμπλοκή της Άγκυρας σε άλλη μία περιφερειακή διαμάχη. Όλο αυτό το διάστημα το καθεστώς του Ταγίπ Ερντογάν χτίζει προγεφυρώματα και γέφυρες στη «μαύρη ήπειρο», με σκοπό να επεκτείνει τις δραστηριότητές του, με βασικό στόχο την εξαγωγή οπλισμού.

Οι χώρες της Δύσης προσπαθούν να κάνουν την ύστατη προσπάθεια για την αποτροπή μίας ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, κραδαίνοντας τις απειλές για επιβολή κυρώσεων προς το Κρεμλίνο. Το πρώτο βήμα βέβαια είναι να συμφωνήσουν στο περιεχόμενο των κυρώσεων και έπειτα να είναι όντως αποτελεσματικές απέναντι στη Μόσχα, το οποίο δεν είναι ακόμα βέβαιο.

Η έντονη δραστηριοποίηση του Μπόρις Τζόνσον στο ουκρανικό μέτωπο μπορεί να έχει απρόβλεπτες εξελίξεις. Το Λονδίνο φαίνεται να έχει μία δική του ατζέντα, που κινείται ανάμεσα στις ΗΠΑ, που θέτουν σε επιφυλακή 8.500 στρατιώτες με προορισμό την ανατολική Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, που παραμένει αμφίθυμη για το μέγεθος των κυρώσεων.

Οι συγκρούσεις μεταξύ των τζιχαντιστών και των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων, που έχουν συγκροτήσει οι Κούρδοι στη χώρα, δείχνουν τους κινδύνους στις παρατεταμένες εκκρεμότητες της Συρίας μετά την Αραβική Άνοιξη. Ο εμφύλιος πόλεμος, όπου πρωταγωνίστησε το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ άλλα και οι επαναλαμβανόμενες στρατιωτικές επεμβάσεις της Τουρκίας έχουν τις δικές τους τραγικές επιπτώσεις.

Η παραίτηση του Αρχηγού του Γερμανικού Ναυτικού, Αντιναύαρχου Σένμπαχ, λόγω των δηλώσεων του, που εκλήφθηκαν ως φιλικές προς τη Ρωσία, έδειξε τη σημασία της ευρωπαϊκής στάσης στο ουκρανικό ζήτημα. Ταυτόχρονα, η παρουσία τόσου μεγάλου αριθμού στρατευμάτων στην ανατολική Ευρώπη και κυρίως ρωσικών δυνάμεων στα ουκρανικά σύνορα αποκτά τη δική της δυναμική.