H διαδικτυακή σύνοδος κορυφής που φιλοξενεί ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζιν Πινγκ με τους ηγέτες Ρωσίας, Ινδίας, Βραζιλίας και Νότιας Αφρικής αποτελεί μία ακόμα έκφανση της επέκτασης της επέκτασης της επιρροής σε όλο τον κόσμο. Καθώς είναι η πρώτη συνάντηση των BRICS, μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η συμμετοχή του Βλαντιμίρ Πούτιν δείχνει τη απόπειρα δημιουργίας μίας νέας γεωπολιτικής πραγματικότητας.

Η εφαρμογή των κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη Λιθουανία στον ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Κρεμλίνου. Η Ρωσία αποδίδει στρατηγική σημασία στο χερσαίο κομμάτι που κατέχει αρκετά κοντά στην καρδιά της Ευρώπης και αποτελεί ένα από τα νέα μέτωπα που αναδεικνύονται στη διαμάχη με τη Δύση, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Η κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού στο Ισραήλ ήταν μάλλον προδιαγεγραμμένη, από τη στιγμή που το μόνο κοινό που είχαν όσοι τον απάρτιζαν ήταν η αντίθεση απέναντι στον Βενιαμίν Νετανιάχου. Ωστόσο, οι δυσλειτουργίες που είχαν συσσωρευθεί το προηγούμενο διάστημα και η αδυναμία πλέον να επιβιώσει ο συνασπισμός έχουν φουντώσει τα σενάρια για την ολική επαναφορά του «Μπι-μπι», όσο απίθανο κι αν φαίνεται αυτό.

Η νέα δραστηριοποίηση της Άγκυρας σε όλα τα επίπεδα στο διεθνές πεδίο είναι ενδεικτική των στοχεύσεων αλλά και των πιέσεων που αντιμετωπίζει το καθεστώς στο εσωτερικό του. Το μπλόκο στην εισδοχή Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, οι μετανάστες, οι πρόσφυγες και οι επιθέσεις στην Ελλάδα, η επαπειλούμενη νέα στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία αλλά και η μεγάλη διαπραγμάτευση με τις ΗΠΑ, με φόντο τα F-16, ανεβάζουν επικίνδυνα το θερμόμετρο.

Το αιφνιδιαστικό ταξίδι των Ευρωπαίων ηγετών στο Κίεβο έστειλε μηνύματα τόσο στη Ρωσία όσο και εντός των τειχών της δυτικής συμμαχίας. Οι δεσμεύσεις Μακρόν, Σολτς και Ντράγκι δείχνουν την έμφαση που δίνουν στο ουκρανικό μέτωπο κι έχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες, παρά τους περιορισμούς και τις αδυναμίες να επηρεάσουν αποφασιστικά την εξέλιξη του πολέμου.

Το φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης δε θα έχει φέτος την αίγλη του παρελθόντος. Η εκδήλωση υπό την αιγίδα του Ρώσου προέδρου συγκέντρωνε τα φώτα της δημοσιότητας και την παρουσία ισχυρών επιχειρηματιών και ηγετών της Δύσης μέχρι πρότινος. Ωστόσο, οι δυτικές κυρώσεις και η προσπάθεια απομόνωσης της Ρωσίας έχουν αλλάξει τη δυναμική της εκδήλωσης.

Η σημαντική επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας μετά από τις διαδοχικές καραντίνες στη Σανγκάη και σε άλλα αστικά κέντρα έχει θορυβήσει το καθεστώς. Τα δάνεια που έχει προωθήσει το Πεκίνο ανήλθαν στο 1.3 τρισεκατομμύρια γουάν τον περασμένο Μάιο, δείχνοντας τη σαφή τάση να στηριχθεί η ανάπτυξη, καθώς σε διαφορετική περίπτωση οι επιπτώσεις θα είναι ανησυχητικές, τόσο για την Κίνα όσο και παγκόσμια.

Η οριακή νίκη της παράταξης Μακρόν στις βουλευτικές εκλογές έδειξε τις μεγάλες δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει ο Γάλλος πρόεδρος, λίγο μετά από την εξασφάλιση της δεύτερης θητείας του στο Μέγαρο των Ηλυσίων. Ο Μακρόν θα πρέπει πλέον να προσπαθήσει πολύ για να προωθήσει την ατζέντα του και να αποφύγει το δυσάρεστο σενάριο συγκατοίκησης με την ευρεία συμμαχία που έχει συγκροτήσει ο ακροαριστερός Μελανσόν.

Από στέλεχος των σοσιαλιστών σε ηγέτη της Αριστεράς, ο βετεράνος πολιτικός κατάφερε να βρεθεί μία ανάσα από τη μεγάλη νίκη στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών της Γαλλίας. Ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν στα 70 του χρόνια κατάφερε να ενώσει όλο το κομμάτι από την κεντροαριστερά μέχρι τους κομμουνιστές, πιάνοντας τον σφυγμό της εποχής, παραμένοντας πάντα «θυμωμένος».

Ενώ το κινέζικο καθεστώς δήλωνε σε όλους τους τόνους πως επιστρέφει στην κανονικότητα, το καθεστώς επιφυλακής στις δύο μεγάλες πόλης της χώρας εγείρουν νέες ανησυχίες για το μέλλον. Παρά το ότι η πολιτική των μηδενικών κρουσμάτων αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό του ιδεολογήματος του προέδρου Σι Τζινπινγκ, οι ανάγκες της οικονομίας βάζουν νέα διλήμματα στο καθεστώς.

Ο Ερντογάν επιδιώκει να δείξει πάλι τον παρεμβατικό ρόλο του στην ουκρανική κρίση, όπως προσπαθεί από τις αρχές του πολέμου, όταν είχε φιλοξενήσει τη συνάντηση των δύο εμπόλεμων αντιπροσωπειών στην Κωνσταντινούπολη. Πλέον, όμως ξετυλίγεται το συνολικό του σχέδιο να εκμεταλλευθεί τη ρωσική εισβολή, προς όφελος του καθεστώτος του, ενώ τα προβλήματα στο εσωτερικό του αυξάνονται.

Από τη μία πλευρά, η έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ενταξιακή της πορεία κατέδειξε την κατασκευή ενός αυταρχικού καθεστώτος στην Τουρκία του Ερντογάν. Από την άλλη όμως, μπορεί εύκολα να γίνει κατανοητή η αδυναμία των ευρωπαϊκών θεσμών να επηρεάσουν την Άγκυρα να επιλέξει μία διαφορετική κατεύθυνση, από τη στιγμή που το τουρκικό καθεστώς κοιτάζει περισσότερο προς την Ανατολή παρά τη Δύση.

Επενδύοντας ένα μεγάλο όγκο κονδυλίων στον Ειρηνικό Ωκεανό τα τελευταία χρόνια, το Πεκίνο έχει χτίσει ένα πολιτικό κεφάλαιο του στην περιοχή. Έπειτα από την επίσκεψη Μπάιντεν στην Ιαπωνία και την ανακοίνωση της νέας οικονομικής πρωτοβουλίας των Ηνωμένων Πολιτειών, η Κίνα ένιωσε την ανάγκη να κάνει ξεκάθαρο πως διεκδικεί την περιοχή ως μία δική της σφαίρας επιρροής.

Η έκφραση της δυσπιστίας στο πρόσωπο του από το εσωτερικό του κόμματός του ίσως σηματοδοτεί την αρχή του τέλους για τον Βρετανό πρωθυπουργό. Ακόμα κι αν κατάφερε να επιβιώσει πολιτικά και να τον βρει το 2023 στον πρωθυπουργικό θώκο, ο Μπόρις Τζόνσον αρχίζει να βιώνει τις συνέπειες του λαϊκιστικού τρόπου διακυβέρνησης και της περιόδου μετά το Brexit.

Οι υβριστικές επιθέσεις του Τούρκου προέδρου την ημέρα της εξέγερσης του Γκεζί, σε συνδυασμό με τις δικαστικές διώξεις εναντίον των πολιτικών αντιπάλων είναι ενδεικτικές του εκνευρισμού του. Ενώ η οικονομική κατάσταση γίνεται ολοένα πιο ζοφερή, το ερντογανικό καθεστώς εντείνει το κλίμα, για να καλύψει τη φθορά του. Οι κρίσιμες εκλογές του επόμενου χρόνου πλησιάζουν, ενώ η δημοτικότητα των αντιπάλων του αυξάνεται.

Μπαίνοντας στον 4ο μήνα μετά από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, μία μεγάλη συζήτηση έχει ξεκινήσει, για το ποιος αληθινά πλήττεται από τις δυτικές κυρώσεις. Η Ρωσία που το φάσμα της τεχνητής χρεοκοπίας πλησιάζει επικίνδυνα ή η οι χώρες της Ευρώπης, ύστερα από την αναπάντεχη εκτόξευση του πληθωρισμού και τις επιπτώσεις που προκαλούν στις κοινωνίες τους;

Τα σχέδια του Ερντογάν να ανταλλάξει την άρση του μπλόκου για την είσοδο Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ τίθενται υπό αμφισβήτηση καθώς ένα αμερικανικό τείχος ορθώνεται μπροστά στην εκκίνηση νέων τουρκικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Συρία. Ωστόσο, η εσωτερική πίεση ωθεί όλο και περισσότερο τον Ερντογάν να εξωτερικεύει την επιθετικότητα του, σε ένα ρευστό διεθνές τοπίο, μετά τη ρωσική εισβολή.

Η ενίσχυση των ελληνοαμερικανικών δεσμών κάνει την Τουρκία να νιώθει όλο και μεγαλύτερη την απειλή, ενώ οι αναφορές Μητσοτάκη για διατήρηση των αμερικανικών κυρώσεων στα F-16 έχουν αγγίξει ένα ευαίσθητο νεύρο του τουρκικού καθεστώτος. Ο Ερντογάν έχει αναγάγει το ζήτημα της προμήθειας των εξοπλιστικών ως συστατικό στοιχείο της σχέσης του με την Ουάσιγκτον. Τα παραπάνω συμβαίνουν σε μια περίοδο όπου η ακρίβεια στην Τουρκία φουντώνει, η οικονομία προβληματίζει, όπως άλλωστε και οι δημοσκοπήσεις, με τον Ερντογάν, όσο και μεγάλο μέρος του τουρκικού πολιτικού συστήματος να έχουν μετακινηθεί προς την εθνικιστική ακροδεξιά.

Την ώρα που χώρες με μεγάλο πληθυσμό σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν το φάσμα του λιμού, οι ρωσικές δυνάμεις στην Ουκρανία φαίνεται να διασφαλίζουν τα υλικά οφέλη της εισβολής. Η μεταφορά ουκρανικών σιτηρών προς τη Ρωσία προς πώληση, ενώ ταυτόχρονα η Μόσχα μπλοκάρει τις εξαγωγές της Ουκρανίας, προκαλεί αλγεινή εντύπωση. Ταυτόχρονα, για άλλη μία φορά, η Τουρκία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί αυτή τη συγκυρία, προς όφελος της.

Καθώς η Σανγκάη ετοιμάζεται δειλά να επιστρέψει στην προ-κορoνοϊού κατάσταση, μία ανησυχητική έξαρση του κορoνοϊού στην πρωτεύουσα θέτει νέα διλήμματα για το κινέζικο καθεστώς. Η πολιτική των μηδενικών κρουσμάτων που έχει θέσει ως προτεραιότητα ο Σι Τζινπινγκ φαίνεται να έρχεται σε αντίθεση με την ανάγκη του Πεκίνου να επανέλθει στους πρότερους ρυθμούς ανάπτυξης,

Την ώρα που ο Τζο Μπάιντεν πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη στην Ιαπωνία, η Κίνα ξεδίπλωνε τις δικές της φιλοδοξίες για την περιοχή. Η κοινή στρατιωτική άσκηση με τη Ρωσία ακολουθήθηκε από τη διακήρυξη μίας ζώνης ελεύθερου εμπορίου και ασφάλειας στο νότιο Ειρηνικό, σε μία προσπάθεια συνολικής απάντησης, απέναντι στην απειλή που σηματοδοτεί το «ασιατικό ΝΑΤΟ» που οργανώνουν οι ΗΠΑ, με την Ινδία και την Αυστραλία.

Καθώς οι φιλοδοξίες του Τούρκου προέδρου φτάνουν μέχρι τη χάραξη πολιτικής στο ΝΑΤΟ και τον αποκλεισμό Σουηδίας και Τουρκίας, η Ουάσιγκτον άναψε το κόκκινο φως για την προοπτική νέων στρατιωτικών επιχειρήσεων στη γειτονική Συρία. Παρά τον ασφυκτικό έλεγχο που ασκεί στη χώρα, οι βολές της αντιπολίτευσης εναντίον του Τούρκου προέδρου έχουν αυξηθεί κι οι επόμενες εκλογές πλησιάζουν επικίνδυνα στην Τουρκία.

Καθώς οι ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις επικεντρώνονται στην ανατολική Ουκρανία, την ώρα που ο οικονομικός κλοιός διεθνώς σφίγγει και το διπλωματικό παρασκήνιο βρίθει. Ενώ οι πρόσφυγες από την Ουκρανία θα φτάσουν σε λίγο τα 5 εκατομμύρια και οι ανθρώπινες απώλειες πληθαίνουν, το τέλος του πολέμου δεν φαίνεται να πλησιάζει. Ακόμα και μία κατάπαυση του πυρός είναι μακριά.

Η παρέμβαση του Αμερικανού προέδρου για την Ταϊβάν πυροδότησε έναν κύκλο έντασης σε ένα νέο μέτωπο, λίγο πιο μακριά από τις ρωσικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία. Ωστόσο, η αύξηση της επιρροής της Κίνας, της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας παγκοσμίως, καθώς οι φιλοδοξίες της για κυριαρχία επί της Ταϊβάν είναι μία πραγματικότητα. Η σύγκρουση μεταξύ τους βέβαια, είναι το απευκταίο σενάριο.