Καθώς οι ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις επικεντρώνονται στην ανατολική Ουκρανία, την ώρα που ο οικονομικός κλοιός διεθνώς σφίγγει και το διπλωματικό παρασκήνιο βρίθει. Ενώ οι πρόσφυγες από την Ουκρανία θα φτάσουν σε λίγο τα 5 εκατομμύρια και οι ανθρώπινες απώλειες πληθαίνουν, το τέλος του πολέμου δεν φαίνεται να πλησιάζει. Ακόμα και μία κατάπαυση του πυρός είναι μακριά.
Η παρέμβαση Κίσινγκερ στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ προκάλεσε την οργίλη αντίδραση στο Κίεβο, που αρνείται έστω και την πιθανότητα να παραχωρήσει εδάφη στη Ρωσία, στο πλαίσιο της ειρήνευσης. Ο Κίσινγκερ ουσιαστικά συμμετέχει στον ευρύτερο διάλογο που έχει αναπτυχθεί στον ακαδημαϊκό και διπλωματικό κόσμο των Ηνωμένων Πολιτειών για τον ρόλο που παίζει η Ρωσία στον κόσμο, δεδομένης της μεγαλύτερης απειλής της Κίνας.
Δεν απηχεί δηλαδή τις διαθέσεις του Λευκού Οίκου ή της Ουάσιγκτον, όπου το πνεύμα της αντίστασης στη ρωσική επιθετικότητας είναι ακόμα ισχυρό. Δείχνει όμως πως η σφοδρή απάντηση της Δύσης στη Ρωσία δεν έχει υπάρξει αρκετή στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Το ιταλικό σχέδιο Ντράγκι για την ειρήνευση στην Ουκρανία προσεγγίζει το ζήτημα, υπό ένα παρόμοιο πρίσμα, που αναγνωρίζει μερικώς την εδαφική πραγματικότητα. Ουσιαστικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει μία συνειδητοποίηση πως οι ρωσικές πολεμικές επιχειρήσεις δεν θα σταματήσουν, παρά τις βαριές απώλειες στο πεδίο της μάχης.
Βέβαια, παρά το σχέδιο του Ιταλού πρωθυπουργού, η προσήλωση στην τιμωρία για την παραβίαση των διεθνώς συμπεφωνημένων κανόνων είναι ακόμα ισχυρή στις Βρυξέλλες. Η αναφορά ωστόσο σε ένα καθεστώς αυτονομίας στο Ντονμπάς στο ιταλικό σχέδιο, ουσιαστικά δίνει ένα σήμα στο Κρεμλίνο ώστε να προσέλθει σοβαρά στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης.
Παρά την κριτική του παρορμητικού ανθρώπου του προέδρου, Ντμίτρι Μεντβέντεφ που τάχθηκε εναντίον του σχεδίου Ντράγκι, η Ρωσία έχει επιφυλαχθεί να απαντήσει.
Πλέον διαφαίνεται πως στο Κρεμλίνο σκοπεύουν να συνεχίσουν τις πολεμικές επιχειρήσεις στην ανατολική Ουκρανία, καταλαμβάνοντας όσα περισσότερα εδάφη μπορούν στο Ντόνετσκ και το Λουγκάνσκ. Παρά τις επιτυχίες των Ουκρανών στο ουκρανικό βορρά και την αδυναμία των Ρώσων να διαχειριστούν τα αντάρτικα χτυπήματα της αντίστασης, η κατάπαυση πυρός εξακολουθεί να αποτελεί ένα διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Όπως δείχνει η προσπάθεια αλλαγής νομίσματος και κανόνων στις καταληφθείσες περιοχές από τη Ρωσία, όπως στη Χερσώνα, η παρουσία δεν σχεδιάζεται να είναι προσωρινή. Άλλωστε, ακόμα και στο αμερικανικό πεντάγωνο, αναγνωρίζουν πως είναι πλέον δύσκολο να απομακρυνθούν από το Ντονμπάς οι ρωσικές δυνάμεις.
Βέβαια, το ΝΑΤΟ πλέον έχει αναζωογονηθεί και επεκτείνεται πιο κοντά στη Ρωσία, με τη Φινλανδία και τη Σουηδία να ετοιμάζονται να γίνουν ουσιαστικά βασικά κομμάτια του, παρά τη στάση της Τουρκίας. Ωστόσο, η ομιλία του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ στο Νταβός έδειξε πως το κόστος είναι βαρύ για την οικονομία της Δύσης.
Οι περιορισμοί που έχουν υλοποιηθεί εναντίον του Κρεμλίνου για τις πράξεις του στην Ουκρανία, πλήττουν βαριά, εκτός από τη Ρωσία, και τη Δύση, όπως φαίνεται από το ράλι τιμών της ενέργειας, ενώ παγκοσμίως πλανάται το φάσμα της επισιτιστικής κρίσης, από την Αίγυπτο και την Αφρική μέχρι και την Ασία. Οι φωνές που κατηγορούν τη Μόσχα για αυτή την εξέλιξη πληθαίνουν διεθνώς.
Βραχυπρόθεσμα όμως, το Κρεμλίνο εκμεταλλεύεται τη στρατιωτική του υπεροπλία και την οικονομική επιρροή που του δίνει η ρευστότητα από τα αυξημένα έσοδα από την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Ρωσίας στην τρέχουσα συγκυρία.
Ουδείς βέβαια μπορεί να γνωρίζει πώς θα τελειώσει αυτός ο πόλεμος. Ήδη εντός της Ρωσίας η δυσαρέσκεια για τις πολεμικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία έχει αυξηθεί, δίχως βέβαια να μπορεί να εκτιμηθεί κατά πόσο αυτό θα έχει επίπτωση στο ίδιο το καθεστώς.
