Το πρόβλημα που αναδύεται από τις γαλλικές εκλογές, δεν είναι το κοινοβουλευτικώς «τεχνικό». Ότι δηλαδή ο Πρόεδρος Μακρόν δεν έχει την πλειοψηφία. Μαθημένη η Γαλλία σε αυτά. Το πρόβλημα είναι ότι οι δυνάμεις που αναδύθηκαν από την εκλογική διαδικασία, δεν αποτελούν πρόβλημα μόνο της Γαλλίας. Καταγράφουν την γένεση ενός αντισυστημικού ρεύματος στην Ευρώπη, το οποίο δεν είναι εξ ορισμού  «προοδευτικό» ενώ εκφράζει μια «βιωματική αντίδραση» στο υπάρχον σύστημα, και η οποία αντίδραση ενδεχομένως να δημιουργήσει τέρατα.

Υπάρχει η γνωστή ρήση: «Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται». Αυτό έπαθε το ΠΑΣΟΚ. Τους βοήθησε να περάσουν τα λεγόμενα «προοδευτικά» (και είναι, κατά το μάλλον ή ήττον) νομοσχέδια. Και τώρα του επιτίθενται μη αναγνωρίζοντάς του την συνεισφορά. Ας πρόσεχε.

Ο Ανδρουλάκης, παρότι υπάρχει η εντύπωση ότι δεν έχει (δεν παίρνει) θέσεις, παίρνει θέσεις έστω και ανακλαστικές της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Με τις δύο θέσεις, (όχι πρωθυπουργοί Μητσοτάκης - Τσίπρας, και «σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση») έχει αυτοϋπονομευτεί. Αναγκάζει τη διαφαινόμενη πρώτη ΝΔ να προσφύγει σε δεύτερες εκλογές, όπου κατά κύριο λόγο θα συμπιεστεί το δικό του κόμμα.

«Στη δική μας Αριστερά οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης δεν αφήνονται βορά σε όσους τους χτυπάνε», γράφει στο facebook ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, με αφορμή την αθώωση της Ρένας Δούρου για τις πλημμύρες τη Μάνδρας. Όπερ στη δική τους αριστερά, αν κατηγορηθεί ένας σύντροφος, ακόμη και αν αυτός έχει παρανομήσει, όλοι συσπειρώνονται ως μια γροθιά να τον υποστηρίξουν! Όπως κάνει ο ίδιος ας πούμε για τον Νίκο Παππά, στην ίδια ανάρτηση!

Ασχέτως με τις επίσημες διαβεβαιώσεις περί εξάντλησης τετραετίας, η κυβέρνηση ανιχνεύει τον πρόσφορο ορίζοντα των εκλογών, επηρεασμένη από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, η οποία ενδεχομένως να καταστεί δυστοπική από την ακρίβεια, που ναι μεν είναι εισαγόμενη αλλά για τον καταναλωτή δεν έχει σημασία.

Τα μυρμήγκια όταν πρόκειται να χαθούν βγάζουν φτερά, λέει η γνωστή ρήση, και αυτό έπαθε η γεμάτη οίηση, απειρία και αήθεια, πρώτη φορά Αριστερά. Η Δικαιοσύνη παραπέμπει στο ειδικό δικαστήριο τον πρώην υπουργό Νίκο Παππά, για τη μεθόδευσή του στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών. Δεν έχει σημασία αν τον παραπέμπει για το πλημμέλημα παράβασης καθήκοντος.

Ό,τι δεν κατόρθωσε ο Πούτιν με την εισβολή μεταναστών από τη Λευκορωσία στην Πολωνία, θα το επιτύχει τώρα με την πείνα. Η ΥΠΕΞ της Βρετανίας Λιζ Τρας τον κατήγγειλε ότι κρατάει όμηρο τη διεθνή κοινότητα με τον αποκλεισμό των ουκρανικών λιμανιών. «Εργαλειοποιεί την πείνα». Πέραν του αναμενόμενου λιμού που αν επέλθει θα επιβάλει κάποια συνειδησιακή ελαστικότητα στον έλεγχο των ροών, αυτές θα συνεχίζονται στο διηνεκές και μετά την κρίση.

Δεδομένης της απλής αναλογικής, που ο Τσίπρας έφερε ως παγίδα στον Μητσοτάκη, η κυβέρνηση την πρώτη Κυριακή είναι χαμένη υπόθεση. Δεν θεωρούμε επίσης ότι έχει υποχρέωση ο Ανδρουλάκης να σφαγιάσει ξανά το κόμμα του, βάζοντας πλάτη για να κυβερνηθεί η χώρα, και την ίδια στιγμή ο Τσίπρας να μένει αξιωματική αντιπολίτευση, να λέει όχι σε όλα και να καταγγέλλει τα πάντα. Θα μπορούσε ο Ανδρουλάκης να θέσει όρο συμμετοχής και του ΣΥΡΙΖΑ στις ευθύνες της διακυβέρνησης. Χωρίς αντιπολίτευση; Ε, ας γίνει ο Βελόπουλος αντιπολίτευση.

Μακράν ημών η πρόθεση να χαρακτηρίσουμε Έλληνα πολιτικό ως προδότη. Ουδείς είναι. Ωστόσο, υπάρχει πάντα η παγίδα της αφέλειας, για όσους υπό διαρκή διεθνιστικό οίστρο θεωρούν την πατρίδα ως εθνικιστικό κατασκεύασμα - κατάλοιπο της νεωτερικότητας, που ήδη έχει ξεπεραστεί στην εποχή της παγκοσμιοποίησης.

Προχθές στη Βρετανία η αλυσίδα κινηματογράφων Cineworld ανακοίνωσε ότι απέσυρε από το πρόγραμμα προβολών την ταινία “The Lady of Heaven” στο Ηνωμένο Βασίλειο, εξαιτίας των διαδηλώσεων μουσουλμάνων έξω από τις αίθουσές της. Μάταια ο εκτελεστικός παραγωγός της ταινίας Μαλίκ Σλίμπακ δήλωνε ότι οι κινηματογράφοι «πρέπει να υπερασπίζονται το δικαίωμα να προβάλουν ταινίες που οι άνθρωποι θέλουν να δουν» αντί να υποκύπτουν στις «πιέσεις» (δεν κατάλαβε μάλλον ότι αυτά ίσχυαν στη Δύση προ επέλασης του Ισλάμ).

Η φράση Μητσοτάκη «να μην εγκλωβιστεί η χώρα σε μια αφόρητη πολιτική τοξικότητα» είναι μεν αυτονόητη αλλά στους καιρούς που διανύουμε, ήταν ευνόητο να εκληφθεί ως σήμα για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, παρότι δήλωσε την προσήλωσή του στην ολοκλήρωση της τετραετίας. Ο Αύγουστος μπορεί να αποβεί «καυτός» για το πολιτικό σκηνικό, καθώς οι πρόωρες εκλογές έχουν αρκετά θετικά για την κυβέρνηση. Η μόνη αρνητική παράμετρος είναι... ο Ερντογάν.

Για χρόνια οι κυβερνήσεις συνεργασίας φάνταζαν ιδεατές στο λαϊκό φαντασιακό, ακόμη και μετά από αποτυχημένες προσπάθειες. Τη χαριστική βολή ωστόσο στην αξιοπιστία των κυβερνήσεων συνεργασίας την έδωσε η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου. Μια αλλοπρόσαλλη μάζωξη, χωρίς ιδεολογική σύμπνοια, και με απίθανες παραδοξότητες. Πλέον σε μια σειρά ερευνών, με τελευταία αυτή της ΚΑΠΑ Research, βλέπουμε τον λαό να προτιμά τις μονοκομματικές κυβερνήσεις, καθώς η εμπειρία διαχείρισης των συνεργατικών φέρει αρνητικό φορτίο.

Νέες εκφραστικές δυνατότητες ανιχνεύει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε δελτίο τύπου ο εκπρόσωπος Νάσος Ηλιόπουλος κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ ότι… «πουλάει τρέλα»! Η επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ δεν έχει αιτία τη Novartis. Αιτία έχει τη δημοσκοπική σταθεροποίηση των ποσοστών του, άρα τη στεγανοποίηση των ορίων του που αποτελούν ανάχωμα, στερώντας ζωτικό χώρο στην εξάπλωση του ΣΥΡΙΖΑ.

Tο περί ενδεχόμενης νοθείας στις επόμενες εκλογές το διακινούν από καιρό τα troll του ΣΥΡΙΖΑ - και όχι ως «ενδεχόμενη» αλλά ως «αναμενόμενη» κυβερνητική μεθόδευση. Πρώτη φορά όμως ακούστηκε επωνύμως και «ημιεπισήμως». Και δεν έχει σημασία αν οι πολλοί προς το παρόν το αντιμετωπίζουν ελαφρά τη καρδία. Έχει σημασία ότι οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον δε θα έχουν τα αποτελέσματα που επιθυμούν, εύκολα θα το πιστέψουν.

Ακοίμητος φρουρός, δέκτης και πομπός της λαϊκής απελπισίας ο Αλέξης, δηλώνει ότι δεν κοιμάται τα βράδια. Δεν έχει βέβαια καμιά αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα νικήσει, αλλά αυτό που τον απασχολεί, αυτό που τον κάνει να περνά λευκές νύχτες, είναι γι' αυτό που θα παραλάβει την επόμενη μέρα! Υπερβολική νομίζουμε η ανησυχία του, αφού όλες οι δημοκοπήσεις δείχνουν ότι θα είναι απαλλαγμένος και την επόμενη τετραετία κυβερνητικών ευθυνών, οπότε άσκοπη και η βάσανος της αϋπνίας.

Η… ταξική μάχη έχει και τη σπαρταριστή πλευρά της, όπου οι αδάμαστοι αγωνιστές γίνονται μαλλιά κουβάρια για τα δικαιώματα των χταποδιών. Η αρχή έγινε από τη θετική ιδέα της Αυγής να καθιερώσει μια στήλη για τα δικαιώματα των ζώων. Όμως η δημοσίευση έγινε την παραμονή της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, και σε κάποιους αψίκορους ταξικούς αγωνιστές, που θεωρούσαν ότι μπροστά στον μέγιστο αγώνα να ρίξουν την κυβέρνηση, η Αυγή δεν μπορεί να ασχολείται με τα χταπόδια.

Την αισιοδοξία του ότι «η Άγκυρα θα το σκεφθεί δέκα φορές πριν κάνει θερμό επεισόδιο» εκφράζει ένας από τους βαθείς γνώστες των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ο καθηγητής και πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Χρήστος Ριζάκης. Βέβαια, διατηρεί τον φόβο για θερμό επεισόδιο από ατύχημα «και τότε ουδείς θα μπορεί να συγκρατήσει την Τουρκία και την Ελλάδα από το να εμπλακούν».

Η κριτική μας προς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ιδεολογική κριτική προς την ιδέα της Αριστεράς. Είναι κριτική στον παραλογισμό που επιδεικνύει η συγκεκριμένη Αριστερά. Και είναι εντυπωσιακό ότι αυτό που, με βάση την κοινή λογική, θεωρείται παραλογισμός, δεν τον διακονούν μόνο οργανωμένα κομματικά στελέχη. Θα ήταν κάπως «κατανοητό» στην ανάγκη τους να κάνουν οξεία αντιπολίτευση. Τον διακονούν και διανοούμενοι που πρόσκεινται στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Ο άνθρωπος που «ήθελε να γίνει βασιλιάς» στον ΣΥΡΙΖΑ, υπέστη χθες την πρώτη του αποκαθήλωση, χάνοντας για πρώτη φορά την ομόθυμη υποστήριξη. Ο Αλέξης Τσίπρας πρότεινε πέραν κάθε πρόβλεψης επί των ονομάτων που «σουλάτσαραν» στα δημοσιογραφικά γραφεία, ως Γραμματέα του κόμματος την Ράνια Σβίγκου. Στο πρόσωπό της επεδείχθη η πρώτη ανταρσία, όχι μόνο της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, αλλά και ενίων «προεδρικών», οι οποίοι είχαν πλαισιώσει τον Αλέξη και θεωρούσαν ότι έχουν καβατζώσει τη διεύθυνση του κόμματος.

Δεν είναι Αριστερά αυτή. Οχι γιατί δεν έκανε ως κυβέρνηση όσα οι ρομαντικοί φαντάζονταν και περίμεναν, αλλά γιατί πρόκειται για ένα λαϊκίστικο τσούρμο χωρίς αρχές, υπευθυνότητα, συγκρότηση και ιδεολογία. Τελευταία τους παράσταση η αντίδραση για τα γεγονότα της βιβλιοθήκης στο ΑΠΘ. Ο ΣΥΡΙΖΑ τι δουλειά έχει να τους στηρίζει; Με μια κυνική θεώρηση της πολιτικής, θα αναρωτιόμασταν τι συμφέρον έχει να συντάσσεται με μειοψηφικές περιθωριακές ομάδες ένα κόμμα που επαναδιεκδικεί την κυβερνητική εξουσία;

Όταν έχεις μια αρχή για κάθε περίπτωση, δεν έχεις καθόλου αρχές… Μέχρι και τον Χένρι Κίσινγκερ επικαλέστηκε ο Δημήτρης Παπαδημούλης στην επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής, για την ανάγκη εξεύρεσης ειρηνικής λύσης στο Ουκρανικό! Τι είχε πει στο Νταβός το άλλοτε ιερό τέρας της διπλωματίας; Ότι η Ουκρανία πρέπει να… παραχωρήσει εδάφη στη Ρωσία για να τερματιστεί ο πόλεμος. Η συνέχιση του πολέμου, είπε, δεν αφορά στην ελευθερία της Ουκρανίας, αλλά έναν νέο πόλεμο κατά της ίδιας της Ρωσίας.

Η εκλογή Ανδρουλάκη αναδίφησε τον ΣΥΡΙΖΑ από την μακάρια βεβαιότητα ότι το ΠΑΣΟΚ θα κατέληγε βολικός και ευμενής εταίρος του. Η Φώφη είχε μειλίχια ενωτική στάση απέναντί του, ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν - ή τουλάχιστον θεωρείτο από τον ΣΥΡΙΖΑ - δεδομένος. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να δελεάσει τον Ανδρουλάκη και να ανοίξει μαζί του διαύλους επικοινωνίας, ο πρώην υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Μαξίμου επί Τσίπρα, χαρακτήρισε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ «χρήσιμο ηλίθιο (των εκδοτών) και αμορτισέρ».

Ο Ερντογάν κατάλαβε τι είπε ο Μητσοτάκης στο Κογκρέσο, και αναβάθμισε την επιθετική του συμπεριφορά έναντι της χώρας μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάλαβε γιατί δεν άκουσε τη λέξη Τουρκία. Και στο δεύτερο ταξίδι του πρωθυπουργού για την ομιλία του στο Boston College η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ότι πήγε με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος στη Βοστώνη μαζί με τη Μαρέβα και είδαν final four του ΝΒΑ.

Σαφώς και χωρίς το εμπάργκο ο πόλεμος θα είχε επιπτώσεις. Μόνο που αυτό τις μεγιστοποίησε. Και όπως όλοι οι ειδικοί αναμένουν, θα επέλθει επισιτιστική κρίση που θα επηρεάσει τη ζωή των πολιτών, καθώς διαταράχτηκε η παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, που είχε ήδη πληγεί από την πανδημία. Δεν έχουμε γνώση των σεναρίων περί εκλογών τον Φθινόπωρο, αλλά θα ήταν μια κίνηση που την επιβάλουν οι εξωτερικές συνθήκες και η κυβέρνηση δεν θα είχε λόγο να μην ανταποκριθεί.