Γράφαμε στις 25 Φεβρουαρίου, μια ημέρα μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία: «Το να διατάζει ο Μπάιντεν κυρώσεις που κυρίως θα πλήξουν τα ευρωπαϊκά κράτη, καθώς η Αμερική έχει ελάχιστες οικονομικές σχέσεις με τη Ρωσία (άρα και ελάχιστες οικονομικές επιπτώσεις), δεν θα ονομαζόταν ισομερής ανάληψη συμμαχικών ευθυνών. Πολύ περισσότερο που η αποκοπή του ρωσικού αερίου από την Ευρώπη θα είναι κερδοφόρος για τις ΗΠΑ (θα έχουν κέρδη από την πώληση του δικού της αερίου LNG στην Ευρώπη)»!
Και στις 12 Απριλίου: «Η ΕΕ προφυλαγμένη και καθησυχασμένη από πολεμικές τραγωδίες εδώ και πάνω από 70 χρόνια, θεωρούσε ότι το εμπάργκο σε ρωσικά προϊόντα θα ήταν καθοριστικότερο από το να στείλουν όπλα στους Ουκρανούς».
Θα πει κάποιος, ολόκληρα κυβερνητικά επιτελεία με ακριβοπληρωμένους συμβούλους που έχουν μάτσο τα μεταπτυχιακά, που συμμετέχουν σε think tanks, που έχουν εσωτερική πληροφόρηση μυημένων, δεν τα γνώριζαν αυτά; Η απάντηση είναι όσο γνώριζαν έμπλεοι ενθουσιασμού για το που θα καταλήξει η Αραβική Άνοιξη. Όσο κατάλαβαν και ότι στην προσπάθειά τους στο Αφγανιστάν, θα τους νικήσουν ξυπόλητοι κατσαπλιάδες.
Όσο επίσης γνώρισε ο επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Ζακ Μπορέλ, όταν έγραφε το γελοίο tweet με την πρώτη δέσμη μέτρων, για τους Ρώσους ολιγάρχες: «Τέλος τα ψώνια στο Μιλάνο, τα πάρτι στο Σεν Τροπέ, και τα διαμάντια στην Αντβέρμπη».
Στις 12 Απρίλη γράφαμε ότι «κάποια κράτη είναι καθοριστικά εξαρτημένα από το ρωσικό φυσικό αέριο, και κάποιες κυβερνήσεις δικαίως ανησυχούν όχι μόνο για την εκλογική τους επιβίωση, αλλά και για τις αντισυστημικές δυνάμεις και τις κοινωνικές εντάσεις που μπορεί να τροφοδοτήσει η αυξανόμενη ακρίβεια» (ήδη χθες, σύμφωνα με την Ipsos για τη Le Monde το κόμμα του Μακρόν υπερτερεί μόνο κατά μία μονάδα του Μελανσόν (28% έναντι 27%).
Και τα γράφαμε χωρίς να έχουμε τη σοφία και τη γνώση των υπερσυμβούλων και των υπερκυβερνητών, αλλά με γνώμονα την απλή κοινή λογική. Αντί από την πρώτη στιγμήν να μετατρέψουν την Ουκρανία σε αστακό, έσφιγγαν σε σημείο πνιγμού πρωτίστως την ευρωπαϊκή οικονομία. Δεν γνώριζαν ότι ακόμη και στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο οι εμπλεκόμενοι είχαν εμπορικές συναλλαγές;
Τώρα η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα ανέφερε ότι «η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται αντιμέτωπη με τη «μεγαλύτερη δοκιμασία από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ραγδαία αυξανόμενες τιμές των τροφίμων και της ενέργειας πιέζουν τα νοικοκυριά σε όλο τον κόσμο, ενώ οι κεντρικές τράπεζες σφίγγουν τη νομισματική πολιτική για να συγκρατήσουν τον πληθωρισμό, ασκώντας περαιτέρω πίεση στα υπερχρεωμένα έθνη, τις εταιρείες και τα νοικοκυριά».
Σαφώς και χωρίς το εμπάργκο ο πόλεμος θα είχε επιπτώσεις. Μόνο που αυτό τις μεγιστοποίησε. Και όπως όλοι οι ειδικοί αναμένουν, θα επέλθει επισιτιστική κρίση που θα επηρεάσει τη ζωή των πολιτών, καθώς διαταράχτηκε η παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, που είχε ήδη πληγεί από την πανδημία. Οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν ταχθεί με αυτόν που υπέστη την εισβολή, που σκοτώνεται, ακρωτηριάζεται, καταστρέφονται ο υποδομές του, χάνει εδάφη του.
Όμως υπάρχει ορατός κίνδυνος να δυσανασχετήσουν και να άρουν ψυχολογικά την αλληλεγγύη τους στους Ουκρανούς. Ανθρώπινο είναι όταν θα υποστούν την ακρίβεια και την εξ αυτής λιτότητα, χάριν Ουκρανών. Ήδη ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ, κάλεσε τις κυβερνήσεις να επιστρέψουν σε εποχές λιτότητας (την ίδια ώρα που οι δισεκατομμυριούχοι αυξήθηκαν κατά 25% κατά τη διάρκεια της πανδημίας).
Χθες η Διευθύνουσα Σύμβουλος της Citi Τζέιν Φρέιζερ, εμφανίστηκε πεπεισμένη ότι η Ευρώπη οδεύει σε ύφεση εμφανίστηκε λόγω σειράς παραγόντων όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία και της επακόλουθης ενεργειακής κρίσης.
Όσο για τη Ρωσία θα υποστεί μάλλον τις συνέπειες, αλλά μακροπρόθεσμα, όχι καθοριστικά στις ημέρες του πολέμου. Προς το παρόν, έστω και τεχνητά, το ρούβλι ζει και βασιλεύει. Έφτασε στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων τεσσάρων ετών, ενώ μεγάλες εταιρίες σε αρκετά κράτη της ΕΕ έχουν βρει τρόπο να παρακάμψουν την απαγόρευση που επέβαλε η ΕΕ για τις πληρωμές αερίου ρούβλια.
Στα καθ’ ημάς, είμαστε μέρος του ευρωπαϊκού συνόλου, και οι επιπτώσεις θα έρθουν παρά την τονωτική ένεση που αναμένεται από τον τουρισμό. Δεν έχουμε γνώση των σεναρίων περί εκλογών τον Φθινόπωρο, αλλά θα ήταν μια κίνηση που την επιβάλουν οι εξωτερικές συνθήκες και η κυβέρνηση δεν θα είχε λόγο να μην ανταποκριθεί. Μπορεί να μην φταίει, αλλά ο δύστηνος χειμώνας σε αυτή θα επιπέσει. Θέμα αυτοσυντήρησης είναι να προλάβει.
