Επειδή ακούω και διαβάζω πολλούς μετά Χριστόν προφήτες που όλα τους βρωμάνε κι όλα τους μυρίζουν, που σαν τον Μανωλιό στα λόγια χτίζουν ανώγεια και κατώγια, έρχομαι να κάνω μια υπόθεση εργασίας. Ας πούμε ότι πέρυσι τέτοιο καιρό, ο Μητσοτάκης καλούσε τον Μπουρλά της Pfizer στα μουλωχτά στο Μαξίμου και του ζητούσε προκαταβολικά μια μυστική συμφωνία για το εμβόλιο που θα έφτιαχνε κάποτε η εταιρεία του.

Μαθαίνω ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει ήδη παρατάξει τις λεγεώνες του για την «μητέρα των μαχών» όπως την χαρακτήρισε, που θα είναι η αντίδραση του στον νόμο Χατζηδάκη για τα εργασιακά. Πάει καλά, ο κάθε πολέμαρχος δικαιούται να διαλέγει τον χρόνο, τον τόπο και το όπλο που θα δώσει την κρίσιμη μάχη του. Το αν θα του βγει είναι άλλο καπέλο, για τις προθέσεις και τα σχέδια κουβεντιάζουμε τώρα.

Εγώ δεν είμαι που είπα «όποιος είναι κουρασμένος να πάει σε μια ΜΕΘ να ξεκουραστεί»; Ε λοιπόν, εγώ είμαι που τώρα λέω κατηγορηματικά «ανοίξτε την εστίαση και τις μετακινήσεις να τελειώνουμε». Είναι ανώφελο να βαυκαλιζόμαστε, το «κουράστηκα» και το «δεν αντέχω» νίκησαν. Είναι βέβαια μια συλλογική επιλογή που θα προσθέσει μερικές χιλιάδες νεκρούς ακόμα, πλην έτσι έχουν τα πράγματα τελεσιδίκως. 

Μπορώ να φανταστώ το 2051, τον τότε Έλληνα υπουργό εξωτερικών να προγραμματίζει επίσκεψη στην Τουρκία και να ζητά από την υπηρεσία τους προ τριακονταετίας φακέλους της επίσκεψης Δένδια το 2021, για να τους μελετήσει. «Για να δούμε τι στο καλό έκανε τότε ο Δένδιας και ακόμα μου τον φέρνουν ως παράδειγμα» θα λέει από μέσα του. Καθότι αυτό που συνέβη στην Άγκυρα, δύσκολα θα επαναληφθεί τα επόμενα χρόνια, μην σας πω δεκαετίες.

Λογικά, όταν έχεις τρεις συμμάχους και έναν εχθρό, οι πιθανότητες είναι με το μέρος σου. Αν όμως στην επικείμενη σύγκρουση, οι τρεις σύμμαχοι σου είναι φοβητσιάρικα κουνάβια και ο εχθρός ένας αφηνιασμένος ελέφαντας, τότε την έχεις πατήσει. Θα ξυπνήσεις σαν τον Μάρκο Αντώνιο το πρωινό της κρίσιμης μάχης και θα βρεις το στρατόπεδο σου άδειο από τις μαζικές λιποταξίες, με τις λεγεώνες του Οκταβιανού στην είσοδο.

Εγώ θα τον γράψω τον προβληματισμό μου κι εσείς αξιολογήστε τον κατά βούληση. Μην περιφρονείτε και μη χλευάζετε το «πρόγραμμα επανεκκίνησης της οικονομίας» του Τσίπρα. Όποιος υποεκτιμήσει τη γοητεία του πολιτικού παραμυθιού και του «πάρε κόσμε», κινδυνεύει να βρεθεί μπροστά σε οδυνηρή έκπληξη. Και μη ρωτάτε «που θα βρεις τα λεφτά Αλέξη;». Ο κοσμάκης θέλει το χρήμα, δεν τον ενδιαφέρει που θα βρεθεί.

Σε παραδιπλανό χωριό απ' το δικό μου, πέθανε από κορονοϊό παπάς που απαγόρευε στους πιστούς να μπαίνουν στην εκκλησία του με μάσκα. Έλεγε στα κηρύγματα του ότι όποιος κάνει «την ένεση» θα παραλύσει, διατεινόταν ότι τα εμβόλια φτιάχνονται από έμβρυα εκτρώσεων και ότι εκείνος που θα τα βάλει μέσα του είναι συμμέτοχος στην αμαρτία της δολοφονίας των αγέννητων παιδιών. Τον άκουγαν οι γυναικούλες του χωριού με ανοικτό το στόμα, ως την περασμένη βδομάδα τουλάχιστον.

Διαβάζω με μέγιστη ικανοποίηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει έτοιμο το οικονομικό του πρόγραμμα, που θα προβλέπει διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του ιδιωτικού χρέους, χάρισμα όλης της επιστρεπτέας προκαταβολής που πήραν οι επιχειρήσεις, επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για μακρύ διάστημα, πλήρης προστασία της πρώτης κατοικίας, κρατική παρέμβαση στο θέμα των επιταγών και άλλα ενδιαφέροντα. 

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου. Βάζουν οι ΣΥΡΙΖΑίοι μια κασέτα στο μηχάνημα και παίζει αυτή αιωνίως τον ίδιο σκοπό, είτε κρύο κάνει έξω είτε ζέστη, είτε τα Χριστούγεννα γιορτάζουμε στο σπίτι είτε Δεκαπενταύγουστο έχουμε. Έκανε μια έκκληση ο Μητσοτάκης προς τους πολίτες να πάνε να εμβολιαστούν. Και τι του απάντησε ο ΣΥΡΙΖΑ παρακαλώ; Να κόψει το εμπόριο ελπίδας και να τρέξει να πάρει την πατέντα από τις πολυεθνικές...

Τώρα εγώ θα υπερασπιστώ την πολυφωνία γιατρών, υπηρεσιακών παραγόντων και υπουργών, ξέροντας ότι θα διαφωνήσετε. Διότι η πανδημία που ζούμε είναι -πέραν όλων των άλλων- το μεγαλύτερο επικοινωνιακό happening του πλανήτη ίσως από τον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο. Άντε να βάλω και την κατάκτηση της σελήνης απ' τον άνθρωπο λόγω του δέους που τη συνόδευσε. Άλλο γεγονός που απασχόλησε τόσο πολύ, τόσο καθολικά και τόσο μακροχρόνια όλη την υφήλιο, δεν υπήρξε.

Τώρα που εμφανίστηκε το θέμα της κακοποίησης των αθλητριών της ενόργανης και ρυθμικής γυμναστικής, είναι θέμα χρόνου να εμφανιστεί στα social media η εμπλοκή του Κυριάκου Μητσοτάκη στο θέμα. Θα μου πείτε ότι το 1985 που έγιναν οι καταγγελλόμενες κακοποιήσεις ο Κυριάκος ήταν 17 χρονών, όμως τα trolls δεν κολλάνε σε τέτοιες λεπτομέρειες. Ούτε οι καθοδηγητές και εργοδότες τους βέβαια.

Καλά να πάθουν με την υπόθεση Φουρθιώτη. Διότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει μια κυβέρνηση, ένα κόμμα, μια ομάδα, μια οικογένεια, ένας όμιλος ή μια παρέα, είναι να στήνει άνθρωπο στην πόρτα και να κόβει την είσοδο σε κάτι τύπους που θέλουν να μπουν μέσα και να στρογγυλοκάτσουν στο σαλόνι, λες και πολεμούσαν με τον σπιτονοικοκύρη στην Κορυτσά.

Κάποτε στα επαναστατημένα μεταπολιτευτικά πανεπιστήμια κάναμε πλάκα λέγοντας ότι «η επανάσταση θα ξεκινήσει μετά τις 12 το μεσημέρι για να μπορέσουν να ξυπνήσουν οι φοιτητές και να την κάνουν». Υπήρχαν βέβαια και οι νουνεχείς που ξέροντας τι καλομαθημένα κουμάσια αποτελούσαν το φοιτηταριό και πόσο τζούφιος ήταν ο επαναστατισμός τους, έλεγαν ότι «η επανάσταση πρέπει να χει τελειώσει ως τις 12, διότι μετά θα ξυπνήσουν οι φοιτητές και θα τη χαλάσουν». 

Είπα στην τηλεόραση «όποιος νιώθει κουρασμένος, να πάει στην ΜΕΘ να ξεκουραστεί». Έπεσαν να με φάνε, να με ρημάξουν. Διότι λέει είναι άηθες να μην αναγνωρίζω στον κόσμο ότι είναι κουρασμένος από την καραντίνα. Και άθλιο να περνώ μ' αυτό τον κυνικό τρόπο την κυβερνητική γραμμή. Καταλάβατε τώρα; Το να λες «προσέχετε» είναι κυβερνητική γραμμή και το «έτσι που πάτε θα πεθάνετε» είναι κυνικό και ά-ηθες.

Ήταν λίγους μήνες πριν το πρώτο lockdown, όταν ξαφνικά άρχισα να λαμβάνω στο προσωπικό μου mail απανωτά απειλητικά μηνύματα. Έρχονταν επί βδομάδες από τρεις - τέσσερις φανερά ψεύτικους λογαριασμούς και έγραφαν απαίσια και επίφοβα πράγματα. Ότι θα με σκοτώσουν, ότι θα με αφήσουν ανάπηρο, ότι ξέρουν τη διεύθυνση μου, ότι η οικογένεια μου θα πληρώσει «αυτά που κάνω» και άλλα τρομερά παρόμοια.

Είδαν τις δώδεκα μονάδες διαφορά και αναγάλλιασε η καρδιά τους. Πήραν τα πάνω τους. Σαν τον μαραθωνοδρόμο που είναι ένα χιλιόμετρο πίσω από τον προπορευόμενο και μόλις καταφέρει να τα κάνει οκτακόσια αρχίζει να πιστεύει ότι αναπνέει στον σβέρκο του. Μεγάλη υπόθεση στη ζωή και στην πολιτική η αισιοδοξία. Αρκεί να μην παγιώνει εντός μας λάθος πεποιθήσεις, που μετά από έναν μήνα θα μας βγουν ξινές, διπλά και τρίδιπλα.

Ας έχει υπ' όψη του ο πατριώτης μου ο Πολάκης (με τον οποίον ειλικρινά δεν θέλω να ξανατσακωθώ, οπότε δεν χρειάζεται να μου απαντήσει και αρπαχτούμε πάλι) πως οι σύντροφοι του τον καιρό του εμφυλίου ηττήθηκαν γιατί κουβαλούσαν το ίδιο άχτι, την ίδια μανία και την ίδια εχθροπάθεια που δείχνει κι αυτός σ' όσους δεν συμφωνούν απολύτως μαζί του. 

Αναδημοσιεύω σήμερα χωρίς καμιά περικοπή ή σχόλιο τον κατάλογο των αιτημάτων που έχουν τα σωματεία των εργαζομένων στον επισιτισμό (σερβιτόροι, μάγειρες, μπουφετζήδες, κλπ) στην Κρήτη, με βάση τα οποία κάνουν κινητοποίηση αυτές τις μέρες και μετέχουν στην πανελλαδική απεργία της 9ης Απριλίου. Αυτό πάλι, να είναι κλειστός ο κλάδος αλλά να απεργεί, δεν το χουμε ξαναζήσει.  

Όλα μπορούσε να τα προσχεδιάσει ο Τσίπρας πηγαίνοντας για τις εκλογές του 2019, από την στήριξη των ξένων μέσω Πρεσπών ως τα επιδόματα μια βδομάδα πριν τις κάλπες. Ένα μόνο δεν μπορούσε να προβλέψει. Ότι θα καιγόταν το Μάτι και θα πέθαιναν 100 άνθρωποι. Όλα τα χε έτοιμα ο Κυριάκος για την διακυβέρνηση του, από τους γενικούς γραμματείς των υπουργείων μέχρι την μείωση του ΕΝΦΙΑ. Μόνο τον κορονοϊό δεν πρόβλεψε.

Κανονικά, πίσω από τους έφιππους με τις στρατιωτικές στολές των πολέμων που έδωσε η Ελλάδα τα διακόσια χρόνια της ανεξαρτησίας της και πριν από τα μηχανοκίνητα και πεζοπόρα τμήματα του στρατεύματος, θα έπρεπε να παρελάσει ένας ουλαμός από γιατρούς, δυο διμοιρίες νοσηλευτών και νοσηλευτριών, καθώς και καμιά δεκαριά ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ. Αυτοί είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης σήμερα, ανάμεσα τους βρίσκονται οι σύγχρονοι ήρωες.

«Μα λογιστές και δικηγόροι θα βγάζουν κρατικές συντάξεις; Πού ξανακούστηκε; Αυτό είναι αίσχος.» Ακούω την αντιπολίτευση που επιτίθεται στον Χατζηδάκη, διότι μ' αυτά που ετοιμάζει στον κεντρικό ασφαλιστικό φορέα της χώρας αποδεικνύει –λένε- τον «νεοφιλελευθερισμό» του. Προσέξτε, δεν είναι αίσχος να περιμένει ο παλαίμαχος της εργασίας τρία χρόνια,, αίσχος είναι να του την εκδώσει μέσα σε δυο μήνες κάποιος που δεν έχει την σφραγίδα του δημοσίου υπαλλήλου. 

Οι γιατροί έχουν δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη. Εντάξει, αλλά και οι βουλευτές έχουν ορκιστεί πίστη στο Σύνταγμα και τους νόμους, οι στρατιωτικοί έχουν ορκιστεί επίσης, μην σας θυμίσω τώρα πως και όλοι οι ψευδομάρτυρες των δικαστηρίων έχουν ακουμπήσει το άσπιλο χεράκι τους πάνω στο ευαγγέλιο. Οπότε ας αφήσουμε στην άκρη τις επικλήσεις των όρκων μας, γιατί αλληλοδουλευόμαστε ψιλό γαζί.

Μπήκε το Αϊζενχάουερ στη Σούδα, το έδειξα στην τηλεοπτική μου εκπομπή, έγινε χαμός ότι λιβανίζω τα αμερικανάκια ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα. Έχουμε και την επέτειο για τα 200 χρόνια της επανάστασης, ξαναβγήκαν στην επιφάνεια οι θιασώτες της καθόδου από τον βορρά του ξανθού γένους που θα μας σώσει από τους δυτικούς και τους Τούρκους. Πρώτος και καλύτερος ο Βελόπουλος. Οι Ρώσοι, οι Ρώσοι, οι Ρώσοι…

Συχνά αποπειρώμαι να μπω νοερά στα παπούτσια του Μητσοτάκη ή του Τσίπρα. Δεν θέλω να παραστήσω τον αντικειμενικό και τον ακριβοδίκαιο, έχω διαμορφωμένη άποψη και για τα πρόσωπα και για τις παρατάξεις, αλλά προσπαθώ να μην είμαι καταφανώς άδικος με κανέναν. Κι αν μπαίνοντας νοερά στη θέση του Κυριάκου μονολογώ «ούτε ψύλλος στον κόρφο μου», σας εξομολογούμαι ότι μπαίνοντας στην θέση του Τσίπρα λέω «μα γιατί διάολε, δεν τα κάνει αλλιώς;»