«Μα λογιστές και δικηγόροι θα βγάζουν κρατικές συντάξεις; Πού ξανακούστηκε; Αυτό είναι αίσχος.» Ακούω την αντιπολίτευση που επιτίθεται στον Χατζηδάκη, διότι μ’ αυτά που ετοιμάζει στον κεντρικό ασφαλιστικό φορέα της χώρας αποδεικνύει –λένε- τον «νεοφιλελευθερισμό» του.
Προσέξτε, δεν είναι αίσχος να περιμένει ο παλαίμαχος της εργασίας τρία χρόνια να πάρει σύνταξη (αφήνω στην άκρη τις ακραίες περιπτώσεις των τεσσάρων και πέντε ετών λόγω διαδοχικής), αίσχος είναι να του την εκδώσει μέσα σε δυο μήνες κάποιος που δεν έχει την σφραγίδα του δημοσίου υπαλλήλου.
Δεν είναι αίσχος να σαπίζουν στα υπόγεια των κτιρίων των πρώην ΙΚΑ και ΤΕΒΕ βουνά από σκονισμένους φακέλους με τα μεροκάματα του κόσμου, αίσχος είναι να μπει κάποιος εκεί μέσα και να τους πάρει για να τους διεκπεραιώσει, αν αυτός ο τολμηρός είναι λογιστής ή δικηγόρος που προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα.
Δεν είναι αίσχος αυτό που συμβαίνει σήμερα, να πληρώνουν όλοι ανεξαιρέτως οι υποψήφιοι συνταξιούχοι 200άρια και 300άρια σε γραφεία «εργατολόγων» ώστε να τους βρουν και να τους μετρήσουν τα ένσημα, αίσχος είναι να γίνει προσπάθεια να σταματήσει αυτό διότι γίνεται με τρόπο «νεοφιλελεύθερο».
Δεν είναι αίσχος να έχει εγκαταλείψει ο ΕΦΚΑ κάθε άλλη του δραστηριότητα (ελέγχους σε καταγγελίες κατά εργοδοτών, εκδόσεις άλλων πιστοποιητικών, παροχές κάθε είδους σε ασφαλισμένους) διότι όλο το προσωπικό του έχει επιστρατευτεί στην έκδοση συντάξεων. Αίσχος είναι να βρεθεί για τον μεγαλύτερο ασφαλιστικό φορέα της χώρας ο τρόπος να κάνει όλες τις δουλειές που πρέπει, διότι όλες είναι υποχρέωση του απέναντι στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους του.
Αίσχος είναι να ανοίξει μια πόρτα σε εκατό πιθανούς επιτήδειους να καταθέσουν μούφα χαρτιά και να εισπράξουν προκαταβολές συντάξεων που δεν δικαιούνται, αλλά δεν είναι αίσχος να πεινάνε εκατό χιλιάδες νόμιμοι για να προφυλαχτεί ο ΕΦΚΑ από την πιθανότητα να κυνηγά αργότερα αυτούς τους εκατό παραβατικούς.
Ας μην συνεχίσω τον κατάλογο με τα «αίσχος», διότι είναι προφανές ότι σ’ αυτή την κοινωνία έχει ο καθένας μας διαφορετική ερμηνεία γι αυτή την λέξη. Υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν ότι δεν είναι τόσο αίσχος το να πεινάς και να ταλαιπωρείσαι, όσο το να σε ταΐζουν και να σε απαλλάσσουν απ’ τα βάσανα με «νεοφιλελεύθερο» τρόπο. Τι να πει κανείς μ’ αυτούς;
Όσο για τους υπαλλήλους του ΕΦΚΑ, προσωπικά δεν πιστεύω διόλου ότι αντιδρούν στο σχέδιο Χατζηδάκη. Οι συνδικαλιστές ενδέχεται, αλλά οι ίδιοι οι υπάλληλοι γιατί; Όταν ο καθένας τους έχει μπροστά του μια στοίβα με εκατό φακέλους συντάξεων να τους διεκπεραιώσει σε συγκεκριμένο χρόνο, θα αντιδράσει αν πάει κάποιος και τον απαλλάξει από τους πενήντα; Χαζός είναι;
