Ένας κατάλογος αιτημάτων που λέει πολλά

Αναδημοσιεύω σήμερα χωρίς καμιά περικοπή ή σχόλιο τον κατάλογο των αιτημάτων που έχουν τα σωματεία των εργαζομένων στον επισιτισμό (σερβιτόροι, μάγειρες, μπουφετζήδες, κλπ) στην Κρήτη, με βάση τα οποία κάνουν κινητοποίηση αυτές τις μέρες και μετέχουν στην πανελλαδική απεργία της 9ης Απριλίου. Αυτό πάλι, να είναι κλειστός ο κλάδος αλλά να απεργεί, δεν το χουμε ξαναζήσει.  

Διαβάστε απλώς τα αιτήματα από την αρχή ως το τέλος, σκεφτείτε σε τι κατάσταση βρίσκονται οι (κλειστές) επιχειρήσεις της εστίασης και αναλογιστείτε αν υπάρχει ίχνος ρεαλισμού σε όσα απαιτούν τα σωματεία. Προφανώς είναι συμπαθέστατοι οι εργαζόμενοι στον επισιτισμό, προφανώς θέλουν κι αυτοί να στηριχτούν (περισσότερο απ’ όσο στηρίζονται), αλλά όταν σ’ έναν ρημαγμένο κλάδο το πρώτο αίτημα είναι «αυξήσεις» και το δεύτερο «ένταξη στα βαρέα ανθυγιεινά» (που δεν είναι ούτε καν το νοσηλευτικό προσωπικό) τότε αναρωτιέμαι αν υπάρχει πεδίο λογικής συνεννόησης. Έχουμε και λέμε το λοιπόν:

1. Υποχρεωτική Κλαδική σύμβαση εργασίας με αυξήσεις για όλους τους εργαζόμενους σε επισιτιστικά καταστήματα
2. Ένταξη της ειδικότητας των διανομέων, μαγείρων, σερβιτόρων στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
3. Σταθερή εργασία 5ημερο 7ωρο με αποδοχές 8ωρου και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα . Να καταργηθούν όλες οι ελαστικές μορφές απασχόλησης. Καμία άλλη ανοχή στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
4. Επίδομα ανεργίας 600 ευρώ για όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις για όλο το διάστημα της ανεργίας με διασφάλιση όλων των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
5. Να ενταχτούν στο μηχανισμό στήριξης όλοι οι εποχικά απασχολούμενοι στον επισιτισμό που δε θα δουλέψουν το καλοκαίρι του 21.
6. Μέτρα προστασίας της Υγείας, παροχή εξοπλισμού ατομικής προστασίας για μάγειρες, σερβιτόρους, λάντζα κ.λπ.
7. Μηχανάκια, εξοπλισμός, συντήρηση και έξοδα μετακίνησης να παρέχονται από την επιχείρηση να συμπεριλαμβάνεται το κράνος για τους διανομείς .
8. Να απαγορευτεί η διανομή με δίκυκλο σε επικίνδυνες καιρικές συνθήκες στη βάση των διατάξεων που προβλέπουν μέχρι σήμερα και για άλλες ειδικότητες. Να οριοθετηθεί χιλιομετρικά η εμβέλεια διανομής των καταστημάτων.

Το τελευταίο πράγμα που με ενδιαφέρει είναι να τα βάζω με μεροκαματιάρηδες. Όταν όμως διαβάζω αυτά τα πράγματα, αναρωτιέμαι αν οι συνδικαλιστές ζουν σ’ αυτή την χώρα και σ’ αυτό τον πλανήτη ή σε άλλον. Σημειώνω ότι το πολιτικό επιστέγασμα των αιτημάτων τους περιέχεται στην φράση «εδώ και ένα χρόνο βιώνουμε τις συνέπειες της εγκληματικής πολιτικής της κυβέρνησης, που διαχειρίζεται τη πανδημία προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων». Όπως καταλαβαίνετε, η κυβέρνηση έχει αφήσει ανοικτά τα πολυεθνικά εστιατόρια και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους του επισιτισμού κι έχει βαλθεί να καταστρέψει τις μικρές επιχειρήσεις. Σ’ αυτά τα μεγάλα εστιατόρια δεν πηγαίνατε κάθε Σαββατόβραδο όλο αυτό τον δύσκολο χρόνο;