Επίδειξη πολιτικού τραμπουκισμού χαρακτήρισε την ανακοίνωση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα για την Εξεταστική Επιτροπή για τις παρακολουθήσεις, ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου. Τόνισε ότι το ζήτημα των επισυνδέσεων θα φωτιστεί για όλη την τελευταία δεκαετία «όσες απειλές και αν εκτοξεύσει» ο κ. Τσίπρας.

Για επιχείρηση συγκάλυψης από την κυβέρνηση Μητσοτάκη με τον αποκλεισμό των κρίσιμων μαρτύρων, έκανε λόγο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, αναφερόμενος στην Εξεταστική Επιτροπή για τις παρακολουθήσεις.

Αναμφίβολα πολύ πετυχημένο προπαγανδιστικό σλόγκαν. Το ερωτηματικό βεβαίως είναι δικό μου, καθώς αμφιβάλλω για το κατά πόσο ανταποκρίνεται στις προθέσεις του ΠΑΣΟΚ η συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και ΟΧΙ ΜΟΝΟ. Πάντως ομολογουμένως μπορεί αυτό το σλόγκαν να λειτουργήσει υπέρ της Νέας Δημοκρατίας κατά την προεκλογική περίοδο, ανεξαρτήτως της βασιμότητάς του. Άλλο αυτό και άλλο να χαράσσεται μια πολιτική πάνω σε ένα προπαγανδιστικό σύνθημα. Θεωρώ αυτονόητο πως το ΠΑΣΟΚ δε θα συμπράξει με τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές με την απλή αναλογική.

Μια ακόμη δημοσκόπηση, η πέμπτη κατά σειρά μετά τη θερινή διακοπή, επιβεβαιώνει την κυριαρχία της ΝΔ και του Μητσοτάκη στην πολιτική σκηνή. Λαβωμένοι κυβέρνηση και Πρωθυπουργός, καθοριστικά από την ακρίβεια και την αγωνία του μέλλοντος, και όχι από την παρακολούθηση Ανδρουλάκη, την οποία η κοινή γνώμη εκτιμά ως σοβαρή μεν αλλά δεν θα καθορίσει αυτή την ψήφο της. Η παρακολούθηση ήταν για τον ΣΥΡΙΖΑ το δημοκρατικό και ηθικό άγος που θα καταβύθιζε την κυβέρνηση στη λαϊκή εκτίμηση.

Δεν ξέρω αν ο Μητσοτάκης θα αλλάξει τελικά τον εκλογικό νόμο, ξέρω πάντως ότι δεν τον συμφέρει να το ξεκαθαρίσει στη ΔΕΘ το Σαββατοκύριακο. Καλύτερα να αφήσει το θέμα να σέρνεται κανέναν δύο ακόμα μήνες και μετά να κάνει ό,τι κάνει. Γιατί το γράφω αυτό; Μα διότι τις δύο τελευταίες μέρες είδαμε επιτέλους την επικαιρότητα να ξεφεύγει από την παρακολούθηση Ανδρουλάκη και να πηγαίνει και κάπου αλλού.

Αναρωτήθηκα ποιοι είναι οι λόγοι, που ώθησαν τον κ. Ανδρουλάκη, αντί να αναφερθεί στις θέσεις του ΠΑΣΟΚ για τα φλέγοντα ζητήματα, που απασχολούν την κοινωνία, να βγάλει από το «ντουλάπι με τους σκελετούς» συνθήματα με αναφορά σε μία άλλη παρωχημένη πλέον εποχή. Η μόνη απάντηση, που μου έδωσαν κάποια μέλη του ΠΑΣΟΚ είναι ότι η ηγεσία του προσπαθεί να προσεγγίσει τους πρώην οπαδούς του, που προσχώρησαν στον ΣΥΡΙΖΑ μετά το 2014.

Η πρεμιέρα της εξεταστικής επιτροπής για την υπόθεση των παρακολουθήσεων συγκεντρώνει πάνω της τα φώτα της πολιτικής επικαιρότητας. Οι κοινοβουλευτικοί προβολείς όμως είναι στραμμένοι εδώ και κάποια εικοσιτετράωρα σε μια ηχηρή απουσία από την σύνθεση της ομάδας με την οποία μπαίνει σε αυτό το τερέν ο ΣΥΡΙΖΑ, η οποία δεν είναι άλλη από του Παύλου Πολάκη. 

Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η ΕΥΠ με επικεφαλής το Γιάννη Ρουμπάτη είχε εντολή από τον κ. Τσίπρα να ασχολείται μόνο με υποθέσεις εθνικής κυριαρχίας και οργανωμένου εγκλήματος και ουδέποτε υπήρξε πολιτική παρέμβαση, γνώση, ή ενημέρωση του Μαξίμου.  Δυο επίλεκτα στελέχη της αγοράς που συστρατεύτηκαν και επιστρατεύτηκαν από τον τότε πρωθυπουργό, αποκαλύπτεται ότι παρακολουθούνταν κατά τον δεύτερο χρόνο της διακυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου.  

Μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση με αφορμή την επίθεση που έγινε χθες βράδυ έξω από το σπίτι του από μέλη του Ρουβίκωνα, έδωσε, με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Κωστής Χατζηδάκης. «Πρώτα ήταν ο κύριος Τσίπρας. Ο οποίος μου χρέωσε την αύξηση των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας σε όλη την Ευρώπη!» αναφέρει -μεταξύ άλλων- ο κ. Χατζηδάκης, τονίζοντας χαρακτηριστικά «τους Ρουβίκωνες έχω να πω μόνο ότι δεν τους φοβάμαι».

Η Ελλάδα είναι μικρή χώρα και γνωριζόμαστε καλά όλοι. Είναι ταυτόχρονα και μια χώρα που δεν έχουν ειπωθεί αλήθειες τουλάχιστον τόσο δυνατά όσο χρειαζόταν. Δεν έχουν ξεχάσει στάσεις και συμπεριφορές στο Δημοψήφισμα του 2015, την αφωνία απέναντι στη συνωμοσία για την ενοχοποίηση δέκα πολιτικών στελεχών της Αντιπολίτευσης για το σκάνδαλο Novartis. Οι δε ψηφοφόροι ειδικά της ΝΔ πιο ειδικά, δεν ξεχνούν ότι η ΝΔ ξαναβρήκε βηματισμό εξουσίας, ξεφεύγοντας από τη μοιρολατρία περί «παντοδύναμου ΣΥΡΙΖΑ».

Τρεις πρώην πρωθυπουργοί ταυτισμένοι χρονικά και πολιτικά με τη χειρότερη 15ετία της Ελλάδας και κουβαλώντας ο καθένας το δικό του βαρύ φορτίο ευθυνών, ζητούν από τον πρωθυπουργό να αποκαθάρει τον πολιτικό και θεσμικό βίο της χώρας. Είναι απλά αδιανόητο να εντάσσεται ο Κώστας Καραμανλής στην ίδια συνομοταξία με τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος πολέμησε πολιτικά, ό,τι άφησε ως πολύτιμη παρακαταθήκη στον τόπο ο εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής: Το σωτήριο δόγμα «η Ελλάς ανήκει εις τη Δύσιν».

Η μαραθώνια συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας αφήνει ανοιχτούς λογαριασμούς για την εξεταστική επιτροπή. Ταυτόχρονα μέσα από τις απαντήσεις όσων κλήθηκαν σε ακρόαση, φωτίζονται έξι πτυχές της υπόθεσης, που φέρνουν στο προσκήνιο τις ενέργειες του ΣΥΡΙΖΑ να κατασκευάσει νοσηρά σενάρια. Από τη ρητή αναφορά Κοντολέοντος ότι ουδέποτε ο πρωθυπουργός ενημερώθηκε για κάποια άρση απορρήτου, έως την παροδοχή Ρουμπάτη ότι επί των ημερών του παρακολουθούνταν οι Πιτσιόρλας, Σαγιάς.

Για «αερολογίες» κατηγορεί τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Νάσος Ηλιόπουλος σχετικά με το αίτημα του Αλ. Τσίπρα στην ΑΔΑΕ να ερευνήσει τυχόν άλλες παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων. Απευθυνόμενος στην κυβέρνηση διατυπώνει το ερώτημα εάν η ΝΔ αποδέχεται την πρόταση Τσίπρα στην ΑΔΑΕ.

Η ΑΔΑΕ, πρέπει να διεξάγει έρευνα και να απαντήσει στο ερώτημα «εάν υπάρχουν και πόσα πολιτικά πρόσωπα, βουλευτές ή ευρωβουλευτές, που έχουν τεθεί σε νόμιμη επισύνδεση, τουλάχιστον τα τελευταία 2 χρόνια, που οι πάροχοι των επικοινωνιών έχουν τη δυνατότητα να κρατούν αρχεία», ανέφερε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προδευτική Συμμαχία, Αλέξης Τσίπρας.

Προβληματισμένοι είναι λέει στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν το θέμα της παρακολούθησης Ανδρουλάκη, να είναι τριτεύον στα προβλήματα που εκλαμβάνει ο λαός ως κυρίαρχα για τη ζωή του. Στερούν έτσι από τον ΣΥΡΙΖΑ και τις παραφυάδες του από τη μεγάλη επένδυση: Αφενός να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου και να πείσει ότι η δημοκρατία κινδυνεύει κάτω από την ερπυστριοφόρα επέλαση των γαλάζιων αντιδημοκρατικών ταγμάτων.

Η συζήτηση στη Βουλή για την ΕΥΠ και τις παρακολουθήσεις ανέδειξε για άλλη μια φορά πόσο δίκιο είχε ο Τάκιτος όταν έλεγε πως «όταν το ψεύδος αποκαλύπτεται δεν υπάρχει άλλο καταφύγιο από το θράσος». Τσίπρας, Βαρουφάκης, Πανούσης, Βαλαβάνη έπαθαν ξαφνικά αμνησία και έλαβαν μέρος στην γνωστή και συστηματική εκστρατεία παραπλάνησης. Με διαψεύσεις, ψέματα και μισές αλήθειες. Όλα αυτά τα άρπαξε η «ερευνητική» δημοσιογραφία και τα μετέτρεψε σε… ειδήσεις!

Είναι γνωστό πως σε αυτές τις προ ημερησίας διατάξεως συζητήσεις, ο καθένας ακούει αυτό που θέλει να ακούσει. Και οι πολιτικοί αρχηγοί αυτό το γνωρίζουν και με τις ομιλίες τους απευθύνονται στο κοινό τους. Όμως αυτές οι συζητήσεις χαρακτηρίζονται από μια ατάκα. Αυτή την ατάκα την είπε ο πρωθυπουργός με τη φράση «να κάνετε πρόταση δυσπιστίας», απευθυνόμενος στον Α. Τσίπρα που προηγουμένως είχε ζητήσει από τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να τον ανατρέψουν. Φυσικά η πρόκληση έμεινε αναπάντητη, όμως πολιτικά «έγραψε». Στη ζωή και στην πολιτική ενίοτε οι τζάμπα μαγκιές πληρώνονται. Και αυτό έπαθε ο Α. Τσίπρας. 

Η συζήτηση στη Βουλή είχε αναπόφευκτα ένταση. Ίσως και την αναμενόμενη τοξικότητα. Ωστόσο ήταν μια κοινοβουλευτική αντιπαράθεση, η οποία ούτε εκτός ορίων (ξ)έφυγε, ούτε χαμηλού επιπέδου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Ανάμεσα -βασικά- στις δύο δεσπόζουσες προσωπικότητες της δημόσιας ζωής της χώρας.

Ότι έχουν φαγωθεί να ρίξουν τώρα τον Μητσοτάκη, δεν υπάρχει αμφιβολία. Ότι αυτοί που κάθονται στο τιμόνι της μπουλντόζας αδυνατούν να περιγράψουν τι θα συμβεί στη χώρα την επομένη της κατεδάφισης, είναι επίσης ηλίου φαεινότερο. Η προοπτική που οι επίδοξοι κατεδαφιστές προσφέρουν στο κοινό τους, σταματά στον θριαμβευτικό κουρνιαχτό της πτώσης. Μετά «βλέπουμε». Κάτι θα γίνει, ο Θεός είναι μεγάλος, στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και άλλα συναφή κεχαριτωμένα.

Το άρθρο γνώμης του Alex Clapp, του αυτοαπασχολούμενου δημοσιογράφου που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στους «New York Times» με τον μάλλον προκλητικό τίτλο «Η σήψη στην καρδιά της Ελλάδας είναι πλέον ορατή σε όλους», είναι ευπρόσδεκτο μέρος του δημόσιου διαλόγου. Η ελευθερία της έκφρασης ωστόσο δεν εγγυάται ότι όλες οι απόψεις, δημοσιογραφικές ή μη, είναι εξίσου σοβαρές και τεκμηριωμένες, ούτε εξασφαλίζει ότι ο εκφραστής μίας γνώμης είναι απόλυτα αμερόληπτος κι αντικειμενικός.

Δε θέλω φυσικά να υποτιμήσω την υπόθεση της παρακολούθησης του τηλεφώνου του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη. Κάθε άλλο, σύσσωμη η Νέα Δημοκρατία με πρώτο τον πρωθυπουργό έθεσε εξ αρχής το στίγμα της απόλυτης διαφάνειας στη διερεύνηση της υπόθεσης. Και ακριβώς επειδή το ζητούμενο αυτής της διαφάνειας είναι απόλυτο, η Νέα Δημοκρατία δεν θέλει αυτή η διερεύνηση, να περιοριστεί, ως εάν επρόκειτο για κάτι μεμονωμένο.

Η κυβέρνηση Τσίπρα- Καμμένου, είχε εφαρμόσει κατά κόρον τη ρωμαϊκή ιδέα περί της «Damnatio memoriae», στο δρόμο των πανηγυριών για την δήθεν έξοδο από τα μνημόνια, πριν από τέσσερα χρόνια.  Η λατινική φράση σημαίνει στην κυριολεξία «καταδίκη της μνήμης» και αναφέρεται στην επίσημη τακτική μιας πολιτείας, που αποσκοπεί στο να ακυρώσει κάθε ίχνος της ζωής ενός ατόμου. Σύμφωνα με την «damnatio memoriae», ένα άτομο ακυρώνεται σαν να μην είχε υπάρξει ποτέ, προκειμένου να διατηρηθεί η τιμή της πολιτείας.

Ως «πρώτo βήμα για την προοδευτική διακυβέρνηση» χαρακτηρίζει το site tvxs του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιου Κούλογλου, ένα κείμενο για την «επισύνδεση» Ανδρουλάκη, που υπογράφουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την αναλλοίωτη εξαλλοσύνη του επένδυσε σε μια χρυσή ευκαιρία με διττό στόχο: Αφενός να φανεί πρωτοπόρος μαχητής της διαφάνειας, αφετέρου να προωθήσει την δική του «επισύνδεση» με το ΠΑΣΟΚ. Να το προσελκύσει υπό τις… προστατευτικές φτερούγες του,  και μαζί να δομήσουν την κυβερνητική Κεντροαριστερά που καμώνεται πως εκπροσωπεί.

Για την έξοδο της Ελλάδας από το καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας μίλησε ο Γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ, Παύλος Μαρινάκης. Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά «η εξέλιξη αυτή έρχεται ως επιβράβευση της πολιτικής της ΝΔ, η οποία φροντίζει μάλιστα να αποκαθιστά τις αδικίες». Κλείνοντας ο Π. Μαρινάκης υπογράμμισε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε ότι το παραμύθι της Μεταπολίτευσης για δήθεν προοδευτική Αριστερά ήταν το μεγαλύτερο ψέμα με το οποίο μεγαλώσαμε».