Ο Ρόμπερτ Φίλιπ Χάνσεν, ο οποίος έλαβε αμοιβές ύψους 1,4 εκατ. δολ. σε μετρητά και διαμάντια για πληροφορίες που έδωσε στη Σοβιετική Ένωση και τη Ρωσία, πέθανε σε ηλικία 79 ετών.

Με τον θάνατό του τελείωσε μια εποχή στην οποία σημειώθηκαν σημαντικές αλλαγές στη σοβιετική κοινωνία, παράλληλα με το καθεστώς τρόμου που επιβλήθηκε. Το τέλος γράφτηκε 41 χρόνια μετά.

Καταφύγια που χρησιμοποιήθηκαν τη σοβιετική εποχή καθαρίζουν και επισκευάζουν οι Ρώσοι εγείροντας φόβους.

Μπούμερανγκ δείχνει να γυρίζει στον Βλαντιμίρ Πούτιν η προσπάθεια του να στήσει μία νέα Σοβιετική Ένωση.

Προετοιμαζόταν το 20ο συνέδριο του κόμματος. Διαπρύσιοι αντίπαλοι του ζητήματος της προσωπολατρίας του Στάλιν, ήταν οι Μόλοτοφ, Καγκάνοβιτς, Βοροσίλοφ, δηλαδή εκείνοι που μαζί με τον Στάλιν εξόντωναν αδιακρίτως τα κομματικά και κρατικά στελέχη, τους στρατιωτικούς, κατά τα ζοφερά χρόνια 1937 - 1938. Ήταν εναντίον, γιατί φοβούνταν πως μαζί με τον Στάλιν θα αποκαλυφθεί και ο δικός τους ρόλος.

Στο σημερινό πολιτικό σύστημα της Ρωσίας κυριαρχούν οι φατρίες που προέρχονται από τις σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες. Ο Πούτιν απλώς ρυθμίζει τις σχέσεις μεταξύ αυτών των φατριών και κρατάει σε ισορροπία το σύστημα ισχύος και διαφόρων συμφερόντων, σημειώνει στο liberal.gr ο πολιτικός αναλυτής Γιούλι Ανατόλιεβιτς Νισνέβιτς, ο οποίος ειδικεύεται στον τομέα της επιρροής που ασκεί η διαφθορά στο ρωσικό πολιτικό σύστημα. <b>Συνέντευξη στον Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη. </b>

Στις 20 Ιουνίου 1939 η μυστική αστυνομία του σταλινικού καθεστώτος συλλαμβάνει τον μεγάλο θεατράνθρωπο Βσέβολοντ Μέγιερχολντ (1874-1940). Ο Μέγιερχολντ θεωρείται μέχρι τις μέρες μας ως ο άνθρωπος που όχι μόνο αναμόρφωσε τη θεατρική τέχνη, αλλά και έδωσε νέα πνοή σε αυτή, εμπνεόμενος το σύστημα της βιο-μηχανικής.

Το βράδυ της 25ης Αυγούστου πήραν τον Νικολάι Γκουμιλιόφ (1886 - 1921), πατέρα του κινήματος του Ρωσικού Συμβολισμού στην ποίηση και πρώτου συζύγου της Άννας Αχμάτοβα, λέγοντας του πως θα γίνει υγειονομικός έλεγχος. Οδήγησαν τον ποιητή στο δωμάτιο δεσίματος των ποδιών και τον έριξαν στο πάτωμα. Περίμεναν να πέσει η νύχτα και να έρθουν τα φορτηγά με τα οποία θα τους μετέφεραν στον τόπο της εκτέλεσης. Ο Γκουμιλιόφ δολοφονήθηκε στις 26 Αυγούστου 1921. Στάθηκε, κατά μία έννοια τυχερός. Τον σκότωσαν όντως.

Πριν από τρία τέταρτα του αιώνα, οι ηττημένες γερμανικές δυνάμεις συνθηκολογούσαν με τους Συμμάχους. Έκτοτε, η 8η Μαΐου γιορτάζεται ευρέως ως «ημέρα της νίκης στην Ευρώπη»&#903; μιας νίκης ποτισμένης με το αίμα εκατομμυρίων ανθρώπων. Μιας νίκης που δεν σήμανε αυτονόητα την επικράτηση της ειρήνης ή της δημοκρατίας.

Τριάντα χρόνια μετά την ανεξαρτησία της από τη Σοβιετική Ένωση, η Λιθουανία είναι πολύ διαφορετική: πιο ελεύθερη, πιο ευημερούσα, και πιο ασφαλής από ποτέ άλλοτε τα τελευταία 300 χρόνια. Απαλλάχθηκε από το σφυροδρέπανο της σχεδιασμένης οικονομίας, έλιωσε τα αγάλματα του Λένιν για να φτιάξει κουτάκια για Coca-Cola και τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερα.

Την 26η Δεκεμβρίου του 1991, την θυμάμαι σα να ήταν χθες. Ήταν η ημέρα της επίσημης διάλυσης της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ). Το προηγούμενο βράδυ, είχε αποχωρήσει ο Γκορμπατσόφ και είχε υποσταλεί για τελευταία φορά η Σοβιετική σημαία. Η παλαιά Ρωσική σημαία κυμάτιζε ξανά, μετά από σχεδόν 75 χρόνια στο Κρεμλίνο.

Καθώς πλησιάζουν οι γιορτές, θυμόμαστε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας για τα σημαντικά πράγματα στη ζωή μας. Για μένα, το τέταρτο Σάββατο του Νοεμβρίου είναι αφιερωμένο στην ανάμνηση των εκατομμυρίων ανθρώπων που δολοφονήθηκαν στη μαζική γενοκτονία από λιμό, το Χολοντομόρ. <b>Γράφει η Marianna Davidovich Brashear. </b>

Το Τείχος του Βερολίνου, χώριζε όχι μόνο την πόλη, αλλά δυο ολόκληρους κόσμους: την σοβιετική αυτοκρατορία, με τα κομμουνιστικά ολοκληρωτικά καθεστώτα στα κράτη-δορυφόρους (που δημιουργήθηκαν από τις ερπύστριες των ρωσικών αρμάτων μάχης) από τη μια μεριά και την δημοκρατική Δύση, τον ελεύθερο κόσμο από την άλλη. <b>Γράφει ο Βασίλης Καπετανγιάννης. </b>

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο φιλελευθερισμός νίκησε. Ο κόσμος κινείται προς την περισσότερη ελευθερία, την περισσότερη ισότητα και κατά συνέπεια τη λιγότερη φτώχεια και τον λιγότερο πόλεμο. Η ναζιστική Γερμανία ηττήθηκε στον Β/ Παγκόσμιο Πόλεμο και η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε υπό τα φρικτά της ψέματα. Γιατί λοιπόν δεν αισθανόμαστε νικητές; <b>Γράφει ο Mate Hajba.</b>

Μία από τις μεγαλύτερες πλάνες του Ελληνισμού, κύριε Πρόεδρε, υπήρξε η βεβαιότητα ότι οι ομόθρησκοι Ρώσοι θα μας έσωζαν από τον οθωμανικό ζυγό. Κι ενώ η πλάνη αυτή «πληρώθηκε» αρκετές φορές με αίμα, επιμείναμε μέχρι τις ημέρες μας να πιστεύουμε για έναν ακατανόητο, μεταφυσικό λόγο ότι το ξανθό γένος θα ξεπληρώσει κάποια στιγμή το χρέος του. Ακόμη και σήμερα! <b> Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης. </b>

Οι καθηγητές σας σάς μάθαιναν βαρετές ημερομηνίες και ονόματα πολιτικών νεκρών εδώ και καιρό, και το μόνο που ξέρετε για τον κομμουνισμό είναι πως ο συντηρητικός σας θείος τον χρησιμοποιεί για να χαρακτηρίζει έτσι κάθε πολιτική με την οποία διαφωνεί. Υπάρχει όμως ένας Άγγλος YouTuber που θα σας ανοίξει τα μάτια μπροστά στην πραγματικότητα της επίδρασης που είχε η Σοβιετική Ένωση σε πολλές περιοχές της Ευρώπης. <b> Γράφει ο Bill Wirtz. </b>

Στις 8 Ιουλίου συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από την έκδοση του δυστοπικού μυθιστορήματος του Τζωρτζ Όργουελ 1984. Σίγουρα πολλά άρθρα γνώμης θα παρερμηνεύσουν την παρακαταθήκη του. Θα επικεντρωθούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις κάμερες ασφαλείας, τη συλλογική δεδομένων και τις «ψευδείς ειδήσεις». <b>Γράφει η Shawnna Morris. </b>

Τη Δευτέρα που μας πέρασε προβλήθηκε το τελευταίο, πέμπτο επεισόδιο της μίνι-σειράς Chernobyl του ΗΒΟ, μια σειρά που έγινε δεκτή με εγκωμιαστικές κριτικές. Μόλις έπεσαν οι τίτλοι, άφησα μια βαθιά αναπνοή που δεν ήξερα ότι κρατούσα και βυθίστηκα στη θέση μου, μπορώντας πια να ηρεμήσω. Η σειρά τελείωσε, αλλά η βαρύτητα του μηνύματος και της ατμόσφαιράς της έμειναν και με ακολούθησαν ακόμη και όταν πήγα να κοιμηθώ. <b>Γράφει ο Frank Holub.</b>

Με μια μεγαλοπρεπή στρατιωτική παρέλαση στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας τιμήθηκε η 74η επέτειος της Νίκης των Σοβιετικών επί της ναζιστικής Γερμανίας. Στην παρέλαση συμμετείχαν 13.000 στρατιωτικοί ενώ παρουσιάσθηκαν 130 διαφορετικά είδη σύγχρονων οπλικών συστημάτων που διαθέτουν οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις.\r\n\r\n\r\n

Οι δίκες της Μόσχας ξεκίνησαν με το διάταγμα 447, στις 30 Ιουλίου του 1937. Τρόικες αποτελούμενες από εκπρόσωπο του κόμματος, εκπρόσωπο της NKVD και της εισαγγελίας εξέταζαν όλες τις «ύποπτες υποθέσεις». Σε δύο χρονιές, το 1937 και το 1938 συνελήφθησαν 1.548.366 πολίτες και εκτελέστηκαν οι 681.692. Δεν χρειαζότανε να υπάρχουν στοιχεία. Ήταν αρκετό το γεγονός ότι οι κατηγορούμενοι ήταν επικίνδυνοι για το κόμμα...

Για τον Σω, τα “αποτελέσματα” μπορούν να παραχθούν μόνο αν οι άνθρωποι βρίσκονται σε καθεστώς καθολικής σκλαβιάς έναντι του κράτους. Θεωρούσε πως αυτή η υποδούλωση είναι αναγκαία προϋπόθεση της ευημερίας των ανθρώπων - ότι το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι αγροίκοι που, αν αφεθούν ανεξέλεγκτοι, δεν θα μπορούν να φροντίσουν τους εαυτούς τους. <b>Γράφει ο Tyler Curtis. </b>

H στιγμή που υποστελλόταν η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο στο Κρεμλίνο και υψωνόταν η τρίχρωμη ρωσική, δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη, συνειδητοποιούσαν την μεγάλη Πτώση. Η Ιστορία γύριζε σελίδα.

Με τον όρο στρατηγική εννοούμε τις συγκρούσεις ανάμεσα σε δύο ή περισσότερους ενδιαφερόμενους και την αλληλεπίδρασή των, με απώτερο στόχο την κάμψη των επιδιώξεων του αντιπάλου. Εντούτοις η ένοπλη βία δεν αποτελεί το μοναδικό εργαλείο, το οποίο αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Στη Ρωσία, η νοσταλγία για την Σοβιετική Ένωση ενισχύθηκε το τελευταίο διάστημα, όπως έδειξε δημοσκόπηση που διενήργησε το ανεξάρτητο ερευνητικό κέντρο Levada-Centr, διαπιστώνοντας ότι το ποσοστό των Ρώσων που λυπούνται για τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης φθάνει σήμερα το 66%.