Στην Ελλάδα το ποσοστό των Φιλελεύθερων, δεν είναι πάνω από 5 % του πραγματικού εκλογικού σώματος. Δηλαδή όχι πάνω από 250 χιλιάδες ανθρώπους. Μιλάμε γι αυτούς που είναι και οικονομικά αλλά και κοινωνικά φιλελεύθεροι. Και δεν φτάνει που είμαστε λίγοι, λιγότεροι από τους Ορθόδοξους κομμουνιστές της χώρας είμαστε και χωρισμένοι ακριβώς όπως αυτοί. ΚΚΕ (μ-λ), Μ-Λ ΚΚΕ και τα συν αυτώ κομματίδια. <b>Γράφει ο Αντώνης Δαρζέντας.</b>

Πέθανε σήμερα το πρωί στα Χανιά, σε ηλικία 75 ετών ο Μανώλης Σκουλάκης. Ο Χανιώτης πολιτευτής «έφυγε» σήμερα από τη ζωή, μετά από ανακοπή.

«Λευκή Βίβλος», «Μεγάλος Καλλικράτης», «Επιτελικό Κράτος»: Από σαράντα κύματα – και τρία μνημόνια – έχει περάσει η προσπάθεια να συμμορφώσουμε το Κράτος μας που παλεύει με τα κύματα της γραφειοκρατίας, της πολυνομίας και της αδιαφανούς και χωρίς κανόνες λειτουργίας. <b> Γράφει η Σοφία Βούλτεψη. </b>

…διότι αν τα πάρει θα κλάψουνε αριστερές μανούλες. Και τότε, όσα δεν άκουσε ο Κυριάκος στο de bate, θα τ’ ακούσουν οι σύντροφοι που έχουν τα μούτρα να του κάνουν και κριτική. Μα καλά, δεν ξέρουν ότι τώρα που ο Σύριζα έγινε κεντροαριστερά, στο πρώτο άρθρο του καταστατικού του θα αναγράφεται η φράση του Γιώργου Κατσιφάρα «χωρίς τον Ανδρέα δεν θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας»;

Η πτώση τού ΣΥΡΙΖΑ, η ήττα του σε όλα τα πεδία και ο φυσιολογικός του κατήφορος στα έδρανα της αντιπολίτευσης (και όχι πλέον στους «δρόμους», καθώς αυτό θα ήταν καταγέλαστο), μπορεί να σημαίνει χίλια καλά για την πατρίδα, αλλά έχει και ένα κακό παρεπόμενο: στερεί από τους αρθρογράφους το βασικό τους θέμα.\r\n

«Ως πότε θα τους σώζει ο κόσμος;» διερωτήθηκε παλιό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, βλέποντας το μίζερο 8,1% που έλαβε το ΚΙΝΑΛ στις εκλογές, και τις χαρές της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ, όταν η άνοδος από τις ευρωεκλογές ήταν μηδαμινή (0,38%) εν αντιθέσει με το ρωμαλέο (7,78%) του ΣΥΡΙΖΑ. <b>Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης.</b>

Η διαφορά του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα με τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη είναι ο Ανδρέας. Ο Αλέξης είναι πλέον το αφεντικό του μαγαζιού, αλλά δεν θα γίνει Ανδρέας Παπανδρέου. Η κληρονομιά των Παπανδρέου χάθηκε μαζί με το ΚΙΝΑΛ της Φώφης! Η οσμή της εξουσίας θα ενσωματώσει – αργά ή γρήγορα- το ηττημένο ΚΙΝΑΛ στον ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚ του Μαλέλη και του Λαλιώτη είναι ήδη στην Κουμουνδούρου!

Ηχηρά ονόματα μένουν εκτός Βουλής με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος χάνει κάτι λιγότερο από την μισή κοινοβουλευτική ομάδα που είχε την τελευταία τετραετία. Την ίδια ώρα, εντύπωση προκαλεί ότι στη Βουλή θα βρίσκονται για τον ΣΥΡΙΖΑ πρόσωπα που είτε προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ είτε ακόμα και από τους Ανεξάρτητους Έλληνες. <b>Γράφει ο Αλέξανδρος Διαμάντης. </b>

Αυτό δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι καν υποταγμένη ριζοσπαστική αριστερά, που μπρος στην αδήριτη αναγκαιότητα να παραμείνει στην εξουσία (χάριν λαού λένε οι ίδιοι, χάριν εαυτών πιστεύουμε εμείς) αποδέχτηκε την ανελαστική αναγκαιότητα των μνημονιακών επιταγών. Είναι μια αστεία και χυδαία καρικατούρα, του πρώιμου ΠΑΣΟΚ. <b> Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης. </b>

Συγκεκριμένες προτάσεις για τα προβλήματα της νέας γενιάς διατύπωσε η Φώφη Γεννηματά στη ομιλία της στο Θησείο χθες το βράδυ. Απαντώντας σε συνθήματα της νεολαίας η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής απάντησε στα «θέλω» της νεολαίας, της αδικημένης γενιάς, της γενιάς της κρίσης.

Ως προς τα ελαττώματά του, που δεν αποκαλύφθηκαν άλλωστε τη συγκεκριμένη στιγμή, ο Τσίπρας ήταν ασφαλώς ο εαυτός του. Οι προσδοκίες για τη συνέντευξη στον Σκάι πάντως ήταν αποκλίνουσες. Κάποιοι προσέβλεπαν στη συντριβή του απερχόμενου πρωθυπουργού, ενώ άλλοι την έβλεπαν ως την τελευταία σανίδα σωτηρίας. <b>Γράφει ο Θανάσης Διαμαντόπουλος.</b>\r\n

Τα πολυσυλλεκτικά κόμματα επιστρέφουν. Ο νέος δικομματισμός έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά. Νομιμοποιείται πολιτικά από την κάλπη, γιατί οι ψηφοφόροι προτάσσουν την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας. Για τη Νέα Δημοκρατία αφορά τη διεύρυνση του παραδοσιακού συντηρητικού χώρου προς το προοδευτικό κέντρο. Για τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως, οδηγεί αναγκαστικά σε ένα προσωποπαγές κόμμα. <b>Γράφει ο Φοίβος Καρζής.</b>

Στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν χαμένοι ψήφοι. Ο πολίτης επιλέγει το κόμμα της αρεσκείας του και αφού ανοίξουν οι κάλπες διαμορφώνεται πλέον ο νέος πολιτικός χάρτης. Αν η ψήφος σε μικρά κόμματα ήταν χαμένη, δεν θα υπήρχε λόγος αυτά να κατέβουν στις εκλογές. Δεν νομίζουμε ότι αυτό είναι το σωστό ερώτημα. Το σωστό είναι «γιατί να ψηφίσει κανείς ΠΑΣΟΚ»;

Στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ εξαϋλώνεται και οι υποψήφιοι του καταγράφουν ποσοστά που παραπέμπουν στην προ μνημονίων εποχή. Στις Αυτοδιοικητικές εκλογές δεν υπάρχει Αλέξης Τσίπρας με αποτέλεσμα ένα ανύπαρκτο στις τοπικές κοινωνίες κόμμα, χωρίς στελέχη, να αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις εκλογικές διαδικασίες, έχοντας απολέσει και το όποιο κοινωνικό πρόσωπο εμφάνιζε μέχρι το 2015. <b>Γράφει ο Τάσος Ευαγγελίου.</b>

Ένα από τα πιο ακανθώδη ερωτήματα της Ιστορίας στο μέλλον θα είναι για ποιο λόγο ο Αλέξης Τσίπρας δεν συμπορεύτηκε τον Ιανουάριο ή ακόμη και τον Σεπτέμβριο του 2015 με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι και γιατί επέλεξε τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ. Είναι τόσο ανίκανος ή απλά η προτεραιότητά του τότε ήταν η διάλυση της Δεξιάς, δια της κλασικής τροτσκιστικής μεθόδου του εισοδισμού;

Έχετε δει μαθητή που τον έχει παλουκώσει η μάνα του με το ζόρι να διαβάσει κι αυτός δεν θέλει; Στριφογυρίζει σαν νευρόσπαστο, μουτζουρώνει τα χαρτιά μπροστά του, φυλλομετρά το βιβλίο μπρος-πίσω, ταλαιπωρεί την καρέκλα του, του πέφτουν τα μολύβια και γομολάστιχες στα πάτωμα. Ο λογισμός και η διάθεση του βρίσκονται παντού αλλού εκτός από το μάθημα του. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους υποψήφιους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Όταν έχει αρχίσει η αποδόμηση, η «τήβεννος» των χώρων μεγαλοπρέπειας καταντάει σαν τις εικόνες παρηκμασμένων αριστοκρατών, που αναπολούν τις παλιές ημέρες και δεν θέλουν να πιστέψουν ότι τα πρωτινά μεγαλεία παρήλθαν. <b>Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης.</b>

Ήταν 15 Ιανουαρίου του 2015, όταν μία παρέα από αδίστακτους λαϊκιστές πανηγύριζε την αναρρίχησή της στην εξουσία. Εκμεταλλευόμενη τον θυμό και την παραπληροφόρηση ενός εκλογικού σώματος το οποίο δεν ήθελε να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα. Πόσο εύκολο ήταν για κάποιους αποφασισμένους κρατικοδίαιτους αριβίστες να τρυπώσουν στη συνείδηση μιας σοκαρισμένης κοινής γνώμης, που δεν μπορούσε να συνηθίσει την πρόκληση των μνημονίων!

Κάποτε, επί παντοδυναμίας ΠΑΣΟΚ, στη γωνία Β. Σοφίας και Πανεπιστημίου, στο κτήριο που είναι σκοτεινό εδώ και χρόνια, λειτουργούσε το εμβληματικό ξενοδοχείο Astir Palace. Μια από τις αιτίες της χρεωκοπίας του ήταν ότι εκεί γίνονταν αδιάκοπα εκδηλώσεις του κόμματος, για τις οποίες δεν πληρωνόταν φράγκο. Το θυμήθηκα με τις διαρκείς εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο, επίσης κρατικό, Μέγαρο Μουσικής.

Ήρθαν με το μίσος, αναβίωσαν το άγριο West, στοχοποίησαν, λοιδόρησαν, σπίλωσαν. Σταδιακά το μεγάλο τμήμα της κοινωνίας άρχισε να νιώθει αποστροφή για το παράδοξο υπόστρωμα της συριζαϊκής λογικής και ηθικής. Καταρρέει μια ολόκληρη νοοτροπία και με αυτή την έννοια ζούμε το τέλος εποχής. <b> Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης. </b>

Για να το πούμε με το όνομά του, η διαφορά της δικτατορίας και της μπανανίας από τη Δημοκρατία είναι η τήρηση των νόμων και του Συντάγματος. Καμιά άλλη. Στη Δημοκρατία συλλειτουργούν μια κυβέρνηση και η αντιπολίτευση των κομμάτων. Στη δικτατορία αποφασίζει η κυβέρνηση μόνη της και εκτελεί. Δεν υπάρχουν αντιπολίτευση και κόμματα. Όπως ακριβώς κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην πράξη.

Μέχρι πρόσφατα πίστευα ότι κάτι μάθαμε από την πολυετή κρίση. Έσφαλα! Γράφει μία κυρία στα social media: «Επειδή ήδη ξεκίνησαν το παραμύθι για καμμένη γη, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ άφησαν 300 δισ. χρέος, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αφήνει 24 δισ. αποθεματικό. Επιστρέφουν για να μας ρημάξουν και πάλι». Παλεύοντας καθημερινά με το τέρας του οικονομικού αναλφαβητισμού, κερδίζει πάντα το τέρας. Ακριβώς επειδή η βλακεία είναι ανίκητη!

Το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε επί πολλά χρόνια, προωθώντας δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις, υποπίπτοντας και σε σοβαρά λάθη. Ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε μια πενταετία, ξεγυμνώθηκε ιδεολογικά και ηττήθηκε πολιτικά, αποτυγχάνοντας παντού. Διακρίθηκε μόνο στην πρωτοφανή λατρεία του για την εξουσία και τη διατήρησή της με κάθε τρόπο. <b>Γράφει ο Γιώργος Φλωρίδης. </b>

Αλλαγή πλεύσης του ΚΙΝΑΛ μέσα από τις αποφάσεις της Φώφης Γεννηματά διαπιστώνει ο Μάνος Επιτροπάκης, ο οποίος ανακοίνωσε πρώτος πως δεν θα είναι υποψήφιος στις εθνικές εκλογές αμέσως μετά την αποχώρηση του Ευ. Βενιζέλου. Όπως αναφέρει, η στάση της κ. Γεννημάτα δείχνει ότι επιδιώκει τη διεξαγωγή εκλογών με απλή αναλογική και ως εκ τούτου επενδύει σε ενδεχόμενη μη αυτοδυναμία της ΝΔ. <b>Συνέντευξη στον Τάσο Ευαγγελίου. </b>