Ειλικρινά δεν έχω καταλάβει ακόμα τι έχει συμβεί στην Ισπανία. Η Ισπανίδα Μητσοτάκης ισοπέδωσε τον Ισπανό Τσίπρα ή μια Δεξιά Ισπανίδα Τραμπ βούτηξε τους ψηφοφόρους του αριστερού Ισπανού Τραμπ; Διότι αν έγινε το πρώτο χαιρόμαστε τα μέγιστα, αν πάλι συνέβη το δεύτερο στεκόμαστε αμήχανοι και αναρωτιόμαστε ξανά που πάει αυτός ο κόσμος.

Η νίκη του Λαϊκού Κόμματος με την Ιζαμπέλ Ντίαζ Αγιούσο. Καταδεικνύει ότι ο λαϊκισμός παραμένει άτρωτος. Ως εκ τούτου, μετά τις δικαιολογημένες πρώτες εντυπώσεις, κάνουν λάθος οι ΝΔτες οπαδοί να θεωρούν ότι κέρδισε κάποια της δικής τους ευρωπαϊκής οικογένειας.

Οι σχέσεις Αλέξη Τσίπρα - Πάμπλο Ιγκλέσιας, που αναδείχθηκαν μέσα από τα κινήματα των αγανακτισμένων και τις αντιδράσεις στα μνημόνια και την οικονομική κρίση έτυχαν διακυμάνσεων, η πορεία τους εν μέρει κοινή φτάνοντας όμως πλέον στο ίδιο αποτέλεσμα. Εκπροσωπούν μια αριστερά που δεν αρέσει πια.

Οι Podemos εκτέθηκαν στην εξουσία για να αποδειχτεί ότι δεν είχαν κρυμμένο στο τσεπάκι το μαγικό ραβδάκι. Και καταποντίστηκαν. Στην Ελλάδα οι φίλοι του Πάμπλο Ιγκλέσιας δεν έχουν ακόμη ανακοινώσει την απόσυρσή τους από την πολιτική, όπως έκανε ο ίδιος. Θα συμβεί κι αυτό! Παράλληλοι βίοι, παράλληλοι δρόμοι. Το la Casa de Papel, για παράδειγμα, γυρίστηκε στην Ισπανία για το Netflix, αλλά το πραγματικό ριφιφί επιχειρήθηκε στην Ελλάδα το 2015.