Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών η βρετανίδα σχεδιάστρια μόδας Βίβιαν Γουέστγουντ, όπως έγινε γνωστό από εκπρόσωπό της μέσω ανάρτησης στο Twitter.

Η απότομη αλλαγή από την εποχή της αστακομακαρονάδας, στη δύσκολη πράγματι εποχή των μνημονίων που ακολούθησαν, έχει κληροδοτήσει την ελληνική κοινωνία με ένα κράμα δυσανεξίας και απέχθειας, που θα μπορούσε εύκολα να το χαρακτηρίσει κανείς εθνικό κόμπλεξ. Αν πει κάποιος στον μέσο Έλληνα να κάνει οικονομία ή λελογισμένη χρήση ενός προϊόντος, να αλλάξει μια συνήθεια και μια υπηρεσία, αυτομάτως, γίνεται εχθρός του. Εισπράττεται ως υποτίμηση. Ως προσβολή.

Η μία μετά την άλλη, οι παγκόσμιες εταιρείες που κατασκευάζουν είδη πολυτελείας, ρούχα, παπούτσια, αξεσουάρ, κοσμήματα και κάθε τι άλλο, αρχίζουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στον ψηφιακό κόσμο. Όχι μόνο για να προωθήσουν τα χειροπιαστά τους προϊόντα αλλά και για να πουλήσουν τα ψηφιακά, τα οποία μπορεί να μην «φορεθούν» ποτέ αλλά εξασφαλίζουν επαναλαμβανόμενα έσοδα και δεν απειλούνται από τον μάστιγα των απομιμήσεων.

Δεν ξέρω πολλά πράγματα που μπορεί να καταγραφούν στα θετικά της πανδημίας, αλλά σίγουρα για μεγάλο διάστημα μας προστάτεψε από τις εικόνες «γκλαμουριάς» και «ευαισθησίας» των rich and famous. Ο φόβος συμμάζεψε σε μεγάλο βαθμό την επίδειξη της πολυτελούς ευαισθησίας αλλά το ελατήριο είναι έτοιμο να εκτιναχθεί ξανά. Το Met Gala, που θεωρείται κάτι σαν τα Όσκαρ της Μόδας αφού αναβλήθηκε λόγω της πανδημίας τον περασμένο χρόνο, επέστρεψε δυνατά.

Βαρύ το πλήγμα στην Toi & Moi εξαιτίας της πανδημικής κρίσης, καθώς τετραπλασιάστηκαν σχεδόν οι ζημιές, ενώ ο τζίρος υποχώρησε 30% το 2020. Ωστόσο, το e-shop της εταιρείας κατέγραψε σημαντικές πωλήσεις εξισορροπώντας την πτώση του τζίρου από τα φυσικά καταστήματα, τα οποία για μεγάλο χρονικό διάστημα παρέμειναν κλειστά.

«Για να ανακαλύψεις ηπείρους, πρέπει να διασχίσεις ωκεανούς» είχε πει σε μία συνέντευξή του ο Γιάννης Τσεκλένης. «Μην αφήσεις τη μόδα. Τα τελευταία πέντε χρόνια ό,τι αγοράζεις μετά από έξι μήνες το έχει η couture στο Παρίσι, χωρίς να το ξέρεις» ήταν η τελευταία –ευλογία, ευχή και κατάρα μαζί, όπως ο ίδιος την περιέγραφε- που του έδωσε ο πατέρας του λίγο πριν πεθάνει για τα υφάσματα και τα σχέδια που επέλεγε.

Ποσοστό μεγαλύτερο του 90% των επενδυτών και των εκδοτών εταιρικών ομολόγων παγκοσμίως θεωρούν τους περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς παράγοντες βαρύνουσας σημασίας για τις αποφάσεις τους σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της HSBC. Ποιά εκπρόσωπος της δεύτερης πιο ρυπογόνου βιομηχανίας έχει λάβει το μήνυμα και επιχειρεί να περάσει από το γραμμικό μοντέλο παραγωγής στο κυκλικό; <b>Γράφει η Μαίρη Βενέτη. </b>