Η έξαρση της πολιτικής «μέτα-αληθινής» επιχειρηματολογίας υποδηλώνει ότι ζούμε σε μια ιδιαίτερη ιστορική περίοδο όσον αφορά την ισορροπία μεταξύ συναισθήματος και λογικής. Η εποχή της μέτα-αλήθειας έχει αιφνιδιάσει πολλούς, όπως συμβαίνει με τις περισσότερες τάσεις. Εδώ και αρκετά χρόνια βιώνουμε μια σταδιακή μετάβαση από τα επιστημονικά δεδομένα, σε συμπεριφορές που βασίζονται σε συναισθήματα, θεωρίες συνομωσίας ή ψευδοεπιστήμες.

Σήμερα, με τις παλινδρομήσεις και τους δισταγμούς της πολιτικής ηγεσίας και την άρνησή της να θεσπίσει ως υποχρεωτικό αυτό που η ίδια βροντοφωνάζει πως είναι η μόνη διέξοδος από τον θάνατο, δίνει το δικαίωμα σε εκείνους που η φύση τους έδωσε συναισθηματική και όχι λογική νοημοσύνη, άθελά τους, να παίζουν με τις ζωές τους και τις ζωές μας.

Ο Μάο είχε πει το περίφημο «Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση». Η τελευταία δωδεκαετία, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Αν και καθόλου υπέροχη αυτή η αλληλουχία δυσχερών καταστάσεων που ζούμε τα τελευταία δώδεκα χρόνια, σίγουρα είναι μία καλή ευκαιρία για να κατανοήσουμε τον τρόπο που λειτουργούν οι κοινωνίες.

Συνήθως οι επαναστάσεις αφορούσαν τομές, μετασχηματισμούς, επινοήσεις, δημιουργούσαν νέους δρόμους, άνοιγαν κλειστές πόρτες με άγνωστο περιεχόμενο. Γιατί γινόταν αυτό; <b> Γράφει ο Σάκης Μουμτζής. </b>