Του Σάκη Μουμτζή
Συνήθως οι επαναστάσεις αφορούσαν τομές, μετασχηματισμούς, επινοήσεις, δημιουργούσαν νέους δρόμους, άνοιγαν κλειστές πόρτες με άγνωστο περιεχόμενο. Γιατί γινόταν αυτό; Γιατί οι κατακτήσεις των κοινωνιών είχαν αφομοιωθεί και απορροφηθεί από την πλειοψηφία των πολιτών και ανήκαν πλέον στην σφαίρα του αυτονόητου και της κοινής λογικής.
Φυσικά η πορεία της Ιστορίας δεν έχει μονόδρομη κατεύθυνση. Υπήρξαν ρήξεις και ασυνέχειες που σηματοδότησαν ένα πισωγύρισμα. Μιαν οπισθοδρόμηση. Και αυτό τις περισσότερες φορές συνέβη με τον μανδύα της «επανάστασης» και της «προόδου.»
Σε μια τέτοια κατάσταση βρίσκεται η χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Στο όνομα της ανατροπής παραδεδεγμένων αξιών, είδαμε να αποκαθηλώνεται ιδεολογικά η αριστεία και να ανελίσσονται συστηματικά άτομα με ανύπαρκτα προσόντα. Γιατί άλλο πράγμα είναι η καταπάτηση της αριστείας για να λειτουργήσει ένα διεφθαρμένο σύστημα και άλλο να αποκαθηλωθεί γιατί δεν αναγνωρίζεται ως αξία. Στην πρώτη περίπτωση υπάρχει, αλλά δεν εφαρμόζεται, στην δεύτερη δεν υπάρχει. Εχει εξοβελιστεί.
Αυτό το οποίο χρειαζόμαστε σήμερα δεν είναι επαναστατικές προτάσεις και μεγάλες τομές. Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι να λειτουργήσουν τα βασικά συστήματα της κοινωνίας που, εδώ και μερικά χρόνια, έχουν υποστεί βλάβες. Να αποκατασταθούν αξίες και αρχές πάνω στις οποίες διαπαιδαγωγήθηκαν γενιές Ελλήνων. Να θριαμβεύσει ξανά το αυτονόητο και η κοινή λογική. Απλά πράγματα.
Δηλαδή, αυτός που έχει καλύτερο βιογραφικό θα προτιμάται και αυτός που θα προσπαθεί περισσότερο θα ανταμείβεται. Αυτός που θα παρερμηνεύει τον ρόλο που του ανέθεσε η Πολιτεία θα παραγκωνίζεται και οι κάθε λογής παραβάτες θα τιμωρούνται. Αυτός που δεν θα σέβεται την ιεραρχία θα υφίσταται τις συνέπειες της συμπεριφοράς του, γιατί τελικά η αξιολόγηση, η ιεραρχία και η πειθαρχία είναι οι τρεις πλευρές ενός τριγώνου.
Αυτές είναι μερικές από τις πτυχές του αυτονόητου, που σήμερα έχουν σαρωθεί. Αυτή η παρακμιακή ανατροπή αν δεν ανακοπεί, θα δημιουργήσει στρεβλές συνειδήσεις και σάπια πρότυπα.
Το ζήτημα είναι βαθύτατα πολιτικό καθώς αφορά τους κανόνες που θέτει η πολιτική εξουσία η οποία και επιτηρεί την τήρηση τους. Και μετά τον λόγο έχει η Δικαιοσύνη. Έτσι, σήμερα αυτό που προέχει είναι η κυβερνητική αλλαγή. Αν θέλουμε να ανακοπεί ο κατήφορος στον οποίον ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σπρώξει την κοινωνία, θα πρέπει να αλλάξουμε ηγεσία.
Χρειάζεται να επανέλθουμε στην ευθεία από τον κατήφορο που μας έχει οδηγήσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να ανεβούμε μια δύσκολη ανηφόρα.
Γι΄αυτόν τον λόγο βάζω πολύ χαμηλά τον πήχη στην επόμενη κυβέρνηση. Αλλά αυτό το «πολύ χαμηλά» είναι συγχρόνως και πολύ ψηλά. Από το σημείο που βρισκόμαστε σήμερα η επανακατάκτηση του αυτονόητου και της κοινής λογικής δεν θα είναι εύκολη υπόθεση.
Η επανεκκίνηση δεν γίνεται από το σημείο μηδέν, αλλά από το μείον. Τελικά το αυτονόητο στην εποχή του ΣΥΡΙΖΑ είναι επαναστατικό.
