Τις τελευταίες 20 ημέρες  τις πέρασα στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ όπου, ανάμεσα στα άλλα, παρακολούθησα δια ζώσης τις παρουσιάσεις πέντε προσεκτικά επιλεγμένων πανεπιστημίων προς υποψήφιους φοιτητές και τους γονείς τους. Δεν θα γράψω τα αυτονόητα σχόλια που προκύπτουν από τη σύγκριση με τα ελληνικά τεκταινόμενα, θα θέσω απλώς έναν προβληματισμό χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της Βοστώνης.

Τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια στην Κύπρο, όχι απλώς έχουν αναβαθμίσει την εκπαιδευτική λειτουργία της χώρας, αλλά δημιούργησαν έναν υγιώς εννοούμενο ανταγωνισμό με το Δημόσιο Πανεπιστήμιο και ενίσχυσαν την οικονομία. Και ο λόγος που η Ελλάδα έχει μείνει πίσω είναι η αριστερά και τα «παρακλάδια» της. Πολεμούν την ασφάλεια, αρνούνται τις μεταρρυθμίσεις, απορρίπτουν την αναβάθμιση, αντιμάχονται την αξιολόγηση και καταδικάζουν τελικά την ανώτατη Παιδεία να μείνει κολλημένη σε ένα αντιπαραγωγικό παρελθόν.

Φανταστείτε ότι είχατε τη δυνατότητα να συντάξετε από την αρχή το Σύνταγμα της Ελλάδας. Ανάμεσα στα πολλά και σημαντικά που θα μπορούσατε να κάνετε, αναλογιστείτε το εξής: Θα απαγορεύατε για λόγους δημοσίου συμφέροντος, την ιδιωτική ραδιοφωνία και τηλεόραση; Τις ιδιωτικές εταιρίες τηλεπικοινωνίας; Τα ιδιωτικά ιατρεία, τις κλινικές και τα νοσοκομεία; Τους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς; Τα ιδιωτικά δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια; Μάλλον όχι, έτσι δεν είναι;