Υπάρχουν πολίτες, κύριε Πρόεδρε, που θέλουν να συρθούμε στα χνάρια ενός Εμφυλίου που έγινε σε αυτή την χώρα πριν από δεκάδες χρόνια. Εσείς εκπροσωπείτε κάτι άλλο!

Ζητούν να παραιτηθεί η πρόεδρος Ντίνα Μπολουάρτε.

Σαν σήμερα, στις 28 Αυγούστου 1948, εκτελέστηκε από τους αντάρτες η Ελένη Γκατζογιάννη και η συγγενής της Αλέξω, γιατί βοήθησαν στην απόδραση των παιδιών της Ελένης και άλλων κατοίκων του χωριού Λιά στην ανταρτοκρατούμενη Μουργκάνα. Το αίτημα να προβληθεί η ταινία «Ελένη» από τη Δημόσια Τηλεόραση είναι ρητορικό. Η προβολή αυτής της ταινίας βρίσκεται έξω από το πλαίσιο της Μεταπολίτευσης.

Tα αποχαρακτηρισθέντα έγγραφα των Σοβιετικών δεν προσέθεσαν κάτι που δεν το γνωρίζαμε. Εκείνο που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι το υπόμνημα που έστειλαν οι Ζαχαριάδης και Βαφειάδης «προς την Κ.Ε. του ΚΚ (μπ.) της ΕΣΣΔ», με βασικό σημείο τα προβλήματα που προκαλεί στη δράση του ΔΣΕ, το γεγονός πως η Αλβανία έκλεισε τα σύνορά της με την Ελλάδα. Το υπόμνημα φέρει ημερομηνία 7 Ιουλίου 1948, μετά τη δημοσιοποίηση της ρήξης Τίτο - Στάλιν και πριν τη μεγάλη επίθεση των εθνικών δυνάμεων στο Γράμμο.

Ως φίλοι και συγγενείς των νεκρών παρέστησαν στο μνημόσυνο στο Βίτσι, ο Ζήσης Τζηκαλάγιας και η Μαρία Αντωνίου, επισήμανε ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης, απαντώντας γραπτώς, σε ερώτηση 25 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ο ίδιος καλεί παράλληλα να εκλείψουν οι διχαστικές αναφορές 70 και πλέον χρόνια μετά τη λήξη του εμφυλίου.

Οι εμφύλιες συγκρούσεις του τελευταίου χρόνου κλιμακώνονται πλέον στην κομβική χώρα της Αφρικής. Ενώ πριν από λίγο καιρό, η Αιθιοπία προοριζόταν για έναν πυλώνα σταθερότητας για τη Δύση, πλέον έχει μεταβληθεί σε μία διαρκή πηγή αστάθειας. Ο εμφύλιος τώρα φτάνει στην πρωτεύουσα της, Αντίς Αμπέμπα.

Από όλους τους πολέμους, ο πιο άγριος είναι ο εμφύλιος. Αφήνει βαθιές χαρακιές στην ψυχή του Έθνους και οδηγεί πάντα σε νέους διχασμούς και νέα δεινά. Γι' αυτό και τις μαύρες σελίδες της Ιστορίας μας τις μελετούμε για να μην επαναλαμβάνουμε τα ολέθρια λάθη του παρελθόντος. Όχι για να αναμοχλεύουμε παλαιά πάθη. Όσοι διαθέτουν μυαλό και πατριωτισμό κάνουν πάντα ένα βήμα πίσω.

Οι προεδρικές εκλογές της 26ης Μαΐου θα έχουν ως αποτέλεσμα τη νίκη του Μπασάρ αλ-Άσαντ. Οι εκλογές θα επιβεβαιώσουν την πύρρειο νίκη του καθεστώτος του Άσαντ στον αιματηρό εμφύλιο της χώρας. Το αποτέλεσμα μπορεί να μην αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ, αλλά οι περιφερειακές δυνάμεις έχουν τα δικά τους σχέδια.

Η Λιβύη παραμένει βυθισμένη στο χάος, παραδομένη στις ξένες παρεμβάσεις εις βάρος ενός εξαντλημένου λαού ο οποίος στερείται τους τεράστιους ενεργειακούς πόρους της χώρας, δέκα ολόκληρα χρόνια μετά την επανάσταση που ανέτρεψε τον Μουάμαρ Καντάφι.

Οι Λίβυοι απεσταλμένοι που έχουν αναλάβει να καταρτίσουν μια ενωμένη κυβέρνηση για την εμπόλεμη χώρα δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν στα ονόματα των μελλοντικών ηγετών και θα επαναλάβουν τις συζητήσεις τους σε μία εβδομάδα, μία ακόμη ένδειξη των δυσκολιών που υπάρχουν για επίλυση της κρίσης.

Όταν εξέλιπε η ιστορική ηγεσία της Αριστεράς, οι διάδοχοι της που γνώρισαν τον εμφύλιο από διηγήσεις και βιβλία, επιχείρησαν όχι να επανασυγγράψουν την ιστορία του, αλλά να ανανοηματοδοτήσουν τα γεγονότα. Είναι αυτονόητο πως ο τόπος δεν χρειάζεται την αναβίωση των καταστάσεων του εμφυλίου. Τα εθνικά θέματα και η οικονομία απαιτούν ενότητα και όχι διχασμό.

Δεν είναι του παρόντος να ερμηνεύσουμε τα κίνητρα που ώθησαν την ηγεσία του ΚΚΕ να διατάξει την διάλυση του 5/42 Συντάγματος. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός πως, επί πολλές δεκαετίες, η δολοφονία του συνταγματάρχη Ψαρρού και των 150 ανδρών του αποτελούσε ένα περιθωριακό κομμάτι στην ιστοριογραφία του Εμφυλίου πολέμου, καθώς οι διανοούμενοι της Αριστεράς είχαν κάθε λόγο να το υποβαθμίζουν.

Για την ιερή μυθολογία της Αριστεράς που επικράτησε περίπου ως θρησκεία, στην ελληνική κοινωνία δεν φταίνε μόνο οι ηττημένοι του Εμφυλίου. Φταίνε και οι νικητές. Οι Δεξιοί και ανέχτηκαν και εξέθρεψαν το «ιερατείο» της Αριστεράς, καλύπτοντας επίτηδες τα εγκλήματα των ηττημένων. Άλλοτε από οίκτο για τον χαμένο που του άξιζε τουλάχιστον, να παίζει με τους μυθικούς του ήρωες. Και άλλοτε από πολιτικό όφελος.

Η Διεθνής Ομοσπονδία για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Federation internationale pour les droits humains, FIDH) εξέφρασε χθες Τρίτη την έντονη «ανησυχία» της για το γεγονός ότι πρώην αντάρτες των FARC ανακοίνωσαν πως ξαναπαίρνουν τα όπλα και η κυβέρνηση του προέδρου Ιβάν Ντούκε αντέδρασε ανακοινώνοντας πως εξαπολύει επιχειρήσεις εναντίον τους, απευθύνοντας στα μέρη έκκληση να μην «κατεδαφιστεί» η συμφωνία ειρήνης που υπεγράφη στα τέλη του 2016 στην Κολομβία.\r\n\r\n

Αεροπορικές επιδρομές που εξαπέλυσαν το βράδυ του Σαββάτου οι δυνάμεις του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, οι οποίες διεξάγουν από την 4η Απριλίου επιχείρηση ευρείας κλίμακας με σκοπό να καταλάβουν την πρωτεύουσα της Λιβύης, στοίχισαν τη ζωή σε τέσσερις ανθρώπους και τραυμάτισαν άλλους είκοσι, ανακοίνωσαν χθες Κυριακή οι αρχές της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας ΚΕΕ.\r\n\r\n

Σε σχεδόν 39.000 έχει ανέλθει ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους για να γλυτώσουν από τις εχθροπραξίες που μαίνονται κοντά στην Τρίπολη, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.\r\n\r\n

Οι απώλειες από τη μάχη για την Τρίπολη αυξήθηκαν σήμερα καθώς μια ομάδα πιστή στο Ισλαμικό Κράτος σκότωσε τρεις ανθρώπους στη Λιβύη, μια ένδειξη ότι οι τζιχαντιστές μπορεί να εκμεταλλευτούν την αναζωπύρωση των εντάσεων.\r\n\r\n

Στους 3.400 ανήλθε ο αριθμός των ανθρώπων, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους για να γλυτώσουν από τις εχθροπραξίες, που μαίνονται κοντά στην πρωτεύουσα της Λιβύης, την Τρίπολη, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.\r\n\r\n

Η Ευρωπαϊκή Ένωση κάλεσε σήμερα τον στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ να σταματήσει την στρατιωτική επίθεση που εξαπέλυσε με σκοπό την κατάληψη της πρωτεύουσας της Λιβύης, Τρίπολη, και να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να αποφευχθεί ένας εμφύλιος πόλεμος στη χώρα.\r\n\r\n

Στο ένα στρατόπεδο είναι αυτός, στο απέναντι όλοι οι άλλοι. Είναι ο περήφανος ταύρος, ο περικυκλωμένος από θρασύδειλα τσακάλια. Είναι ο καθαρός, μέσα σ’ έναν ωκεανό βρωμερών γουρουνιών. Είναι ο μοναχικός λαϊκός εκδικητής, ο αντιμέτωπος με ορδές μισθοφόρων των άτιμων τσιφλικάδων και των ξεφτιλισμένων μπουρζουάδων. Είναι ο αποφασισμένος, που οδεύει προς το πεπρωμένο του δίχως να δίνει δεκάρα για όσα του επιφυλάσσει η μοίρα.

Φαίνεται πως το αποκαλούμενο από του αριστερούς «Μακεδονικό ζήτημα» έχει βαθιές τις ρίζες του μέσα στην Ιστορία της Αριστεράς. Φαίνεται πως αποτελεί μια καταστατική αρχή πάνω στην οποία κτίστηκε ένα ολόκληρο οικοδόμημα που άντεξε σχεδόν εκατό χρόνια. Εμείς οι υπόλοιποι Έλληνες το πρόβλημα το αποκαλούμε «Σκοπιανό».

Ο Θέμης Μαρίνος εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο πλήρης ημερών και εμπειριών. Έζησε μυθιστορηματικές καταστάσεις στην περίοδο της Κατοχής και στην συνέχεια εργάσθηκε για τα προς το ζην χωρίς να απαιτήσει να εξαργυρώσει την εθνική δράση του. Ήταν περήφανος για το παρελθόν του, ποτέ δεν κρύφτηκε και όταν προκλήθηκε, υπερασπίστηκε με πάθος την δική του αλήθεια. <b>Γράφει ο Σάκης Μουμτζής.</b>\r\n\r\n

Η δικαιοσύνη της Γουατεμάλας καταδίκασε να εκτίσει 5.160 χρόνια κάθειρξη πρώην στρατιωτικό που κρίθηκε ένοχος για τη σφαγή πολλών από τους 201 πολίτες που δολοφονήθηκαν σε ένα χωριό στο βόρειο τμήμα της χώρας το 1982, μια από τις χειρότερες ωμότητες του εμφυλίου πολέμου στη λατινοαμερικάνικη χώρα.\r\n

Το καθεστώς του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ διοργάνωσε χθες Κυριακή τις πρώτες δημοτικές εκλογές από το 2011, οι οποίες κατάφεραν να πραγματοποιηθούν στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας μετά τις στρατιωτικές νίκες που έχουν σημειώσει οι δυνάμεις του τα τελευταία χρόνια.