«Πρέπει να τραγουδήσουμε και εμείς τον ύμνο της Ουκρανίας επειδή αυτήν τη στιγμή είναι ο ύμνος της φιλελεύθερης δημοκρατίας, ο ύμνος των δικαιωμάτων μας, ο ύμνος των κεκτημένων μας. Πρόκειται για πόλεμο αξιών, μαχόμεθα για τη φιλελεύθερη δημοκρατία στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Αυτό παίζεται σήμερα», δήλωσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Ο βαθύτερος λόγος για τον οποίον μια πολύ μεγάλη μερίδα Ελλήνων αντιμετωπίζει με συμπάθεια ηγέτες, όπως ο Πούτιν σήμερα, ο Μιλόσεβιτς ή ο Τσάβες χθες, ο Κάστρο ή ο Νάσερ προχθές, ανάγεται στο γεγονός ότι τα πρόσωπα αυτά εμφανίζονται να ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι στη Δύση. Δεύτερο, αξιοπρόσεκτο, κοινό σημείο τους, αποτελεί η περιφρόνησή τους για τη δημοκρατία.

Την επαύριο της έκρηξης του 1ου Παγκόσμιου Πόλεμου ο Γάλλος σοσιαλιστής ηγέτης Μαρσέλ Σαμπά είπε μια ρήση που έμεινε ιστορική: «Ή κάντε ειρήνη ή κάντε έναν βασιλιά»! Τι ήθελε να πει ο «ποιητής»; Μήπως πως η δημοκρατία είναι πολίτευμα αδύναμο και, ιδίως σε συνθήκες εξαιρετικά κρίσιμες ή πιεστικές, τελικά αναποτελεσματικό;

Αυταρχικά πολιτεύματα όπως η Ρωσία και η Κίνα από τη μια, περισσότερες δημοκρατικές ελευθερίες όπως στις ΗΠΑ ή τη Γερμανία από την άλλη. Έκθεση του Ιδρύματος Μπέρτελσμαν, διαπιστώνει ότι τα δημοκρατικά πολιτεύματα συρρικνώνονται και τη θέση τους παίρνουν τα απολυταρχικά. Γίνεται αναφορά και στην Τουρκία, για την οποία εκτιμάται ότι, η διάκριση των εξουσιών και η συμμετοχή είναι τόσο περιορισμένες ώστε θα έπρεπε να χαρακτηριστεί ως μια αυταρχική χώρα.

Μπορεί η κανονικότητα να μην ευνοεί, όπως παραδέχονται και τα στελέχη της, μια «δεύτερη φορά Αριστερά», αποτελεί ωστόσο προϋπόθεση για την ομαλή αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Γι' αυτό και όταν η εξουσία γίνεται αυτοσκοπός, όπως έχει γίνει σήμερα για τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε το άνθισμα, ορισμένων τουλάχιστον από τα λουλούδια του κήπου του, δεν αποτελεί αποκλειστικά εσωτερικό του θέμα.

Η συζήτηση για την ύπαρξη σοβαρών ανθρώπων στο ΣΥΡΙΖΑ, από την ώρα που το κόμμα και τα στελέχη του «εκτέθηκαν» στη διακυβέρνηση της χώρας, αντιστοιχεί στη συζήτηση για το φύλο των αγγέλων. Υπάρχουν στην αξιωματική αντιπολίτευση κάποια στελέχη, που φρόντισαν ως υπουργοί λίγο παραπάνω τη δημόσια εικόνα τους. Απέφυγαν τις ακρότητες, εμφανίστηκαν ως μετριοπαθείς και μετρημένοι, θεσμικοί και προσεκτικοί. Σήμερα οι ίδιοι άνθρωποι ευρισκόμενοι στα έδρανα της αντιπολίτευσης υποκύπτουν στο σύνδρομο «είμαι ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να φερθώ ως Πολάκης».

Μετά την τοποθέτηση της βόμβας στο σπίτι μου, έπρεπε να αλλάξω και θυροτηλέφωνο. Απευθύνθηκα σε συνοικιακή εταιρία που πουλάει και τοποθετεί συναγερμούς, κλειδαριές, θυροτηλέφωνα κλπ. Το αφεντικό, μου το ξεφούρνισε: «Έχουμε αποφασίσει να μη συνεργαζόμαστε με πολιτικούς και δημοσιογράφους. Φοβόμαστε μήπως γίνουμε και εμείς στόχος». Οι τύποι με την κουκούλα έχουν κερδίσει το μισό παιχνίδι και ας λέτε ότι η δημοκρατία δεν τρομοκρατείται. Δεν ξέρω τι νιώθει η δημοκρατία, κατάλαβα, όμως, τι νιώθει ο δημοκράτης της διπλανής πόρτας.

Η Ελλάδα ξεπέρασε, χωρίς φυσικά να βγει αλώβητη, πολλές κρίσεις, αλλά τώρα κινδυνεύει ξανά, κι ίσως περισσότερο, από έναν πολύ ύπουλο συνδυασμό: βεβαιότητας ότι «τα δύσκολα είναι πίσω», χαλάρωσης και μαζί κόπωσης του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας. Αιχμή του δόρατος, η όξυνση. Πόσο μπορεί να αντέξει η Δημοκρατία, όταν μάλιστα ο χρόνος της όξυνσης μακραίνει και τα χτυπήματα πληθαίνουν;

Ο αποκλεισμός των πολλών από την πολιτική διαδικασία δεν προμηνύει ποτέ αγαθά αποτελέσματα. Η εξουσία φθείρει και διαφθείρει, κοινότοπη αλλά άφευκτη πραγματικότητα βαθιά ριζωμένη στην ανθρώπινη φύση. Οι ΗΠΑ νίκησαν την ΕΣΣΔ όχι παρά το ότι ήταν δημοκρατία, αλλά επειδή ήταν δημοκρατία, αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Σχολιαστές με δημόσιο λόγο προσπαθούν να αφήσουν υπονοούμενα για την ποιότητα της δημοκρατίας στην πατρίδα μας. Αφορμή η κλήση σε απολογία δύο δημοσιογράφων που φέρεται πως εμπλέκονται στην υπόθεση Novartis.Κάνουν να αγνοούν πως επί 48 χρόνια έχουμε μια δημοκρατία που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις δημοκρατίες του δυτικού κόσμου. Και μια από τις αποδείξεις είναι οι αντιστάσεις που προέβαλε η δικαστική εξουσία στις απόπειρες χειραγώγησης της από την εκτελεστική εξουσία.

Η μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικανών θεωρεί ότι η πολιτική αστάθεια είναι η μεγαλύτερη απειλή για τις ΗΠΑ, όπου η δημοκρατία διατρέχει κίνδυνο να «καταρρεύσει», σύμφωνα με τα ευρήματα αντιπροσωπευτικής δημοσκόπησης που δημοσιοποιήθηκαν χθες Τετάρτη και επιβεβαιώνουν τον βαθύ διχασμό στη χώρα, έναν χρόνο μετά την επίθεση οπαδών του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στο ομοσπονδιακό Καπιτώλιο.

Τις απειλές που δέχτηκε ο Πρύτανης του ΑΠΘ Νίκος Παπαϊωάννου, μετά την εκκένωση κατάληψης διάρκειας 34 ετών σε χώρο του Πανεπιστημίου, καταδίκασε σε ανακοίνωσή της η ΟΝΝΕΔ, καλώντας να κάνει το ίδιο κάθε δημοκρατική δύναμη απέναντι σε τέτοιου είδους φασιστικές πρακτικές, οι οποίες «δεν έχουν θέση στη Δημοκρατία».

Ένας λαός που είχε τη δυνατότητα να μεταβολίζει αλλεπάλληλες απογοητεύσεις και καταστροφές, παράγοντας σχέδια για το μέλλον. Μια χώρα που μπορούσε να απορροφά σκληρά κύματα των καιρών και να μετατρέπει τη δυναμική ενέργεια των κύκλων της ιστορίας σε αναμορφωτική δύναμη για νέους δρόμους δημιουργίας. Η Ελλάδα τελικά κατάφερε να βγει στο ξέφωτο της ευημερίας και της δημοκρατίας.

Είναι στερεότυπη πλέον η έκφραση «να μην υπολογίσει το πολιτικό κόστος», στο λόγο των κομμάτων της εκάστοτε αντιπολίτευσης, όταν ασκούν κριτική ή κάνουν υποδείξεις προς την εκάστοτε κυβέρνηση. Σε αυτήν την περίπτωση προφανώς τα κόμματα της αντιπολίτευσης επιδιώκουν, σε τελική ανάλυση, να φθείρουν την κυβέρνηση. Γιατί όταν την καλούν να λάβει αποφάσεις που θα έχουν πολιτικό κόστος γι' αυτήν, αυτό ακριβώς κάνουν. Βέβαια, όταν γίνουν κυβέρνηση και αυτά θα βρεθούν μπροστά στον αμείλικτο κόφτη του πολιτικού κόστους.

Η προσπάθεια εμβάθυνσης των συμμαχιών των ΗΠΑ με τη διοργάνωση της συνόδου για τη Δημοκρατίας συμπίπτει με την κλιμάκωση των εντάσεων της με τη Ρωσία. Ενώ η Μόσχα ενισχύει την παρουσία της στα σύνορα με την Ουκρανία, βάζει ταυτόχρονα σημαντικά διλήμματα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το ότι η Ελλάδα απέρριψε τον λαϊκισμό και οι Έλληνες ύστερα από μια δεκαετία οικονομικής κρίσης, οι Έλληνες αντιλήφθηκαν την ανάγκη για πραγματική αλλαγή, υποστηρίζοντας μία μεταρρυθμιστική ατζέντα, επισήμανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Σύνοδο για τη Δημοκρατία, η οποία πραγματοποιείται με πρωτοβουλία του Προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν.

Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, που ανέλαβε την προεδρία των ΗΠΑ σε μια περίοδο πολιτικής κρίσης για τη χώρα, φιλοξενεί σήμερα και αύριο διαδικτυακή «σύνοδο για τη δημοκρατία» στην οποία συμμετέχουν περίπου 100 χώρες, όχι όμως η Κίνα και η Ρωσία.

Το απόγευμα, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης  θα συμμετέχει διαδικτυακά και θα πραγματοποιήσει παρέμβαση στη Σύνοδο Κορυφής για τη Δημοκρατία, η οποία διοργανώνεται με πρωτοβουλία του Προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν.

 Η δυνατότητα ισότιμης πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία, «είναι ζήτημα δημοκρατίας, ισότητας, ισονομίας, κατάργησης των διακρίσεων στην πράξη και όχι στα λόγια», επισήμανε η υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Σοφία Βούλτεψη, στην ομιλία της στην 1η επιστημονική ημερίδα «Πρόσβαση παντού».

Το Κρεμλίνο θεωρεί ότι η σύνοδος κορυφής για τη δημοκρατία που διοργανώνεται με πρωτοβουλία του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν, και στην οποία δεν έχουν προσκληθεί ούτε η Ρωσία ούτε η Κίνα, έχει σκοπό τη «διαίρεση» του κόσμου, ενώ τη χαρακτηρίζει ως προσπάθεια των Ηνωμένων Πολιτειών να «ιδιοποιηθούν» την δημοκρατία.

Μεγαλύτερος αριθμός χωρών ολισθαίνει προς τον αυταρχισμό, ενώ ο αριθμός των εδραιωμένων δημοκρατιών που απειλούνται δεν ήταν ποτέ τόσο υψηλός, προειδοποιεί σήμερα σε έκθεσή της η διακυβερνητική οργάνωση Διεθνές Ινστιτούτο για τη Δημοκρατία και την Εκλογική Βοήθεια (IDEA), κατατάσσοντας μάλιστα και τις ΗΠΑ στις χώρες όπου «η δημοκρατία οπισθοδρομεί».

«Σήμερα, τιμάμε όσους αγωνίσθηκαν για τη Δημοκρατία και με εθνική ενότητα αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις των καιρών», τονίζει, σε μήνυμά του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την 48η επέτειο του Πολυτεχνείου, ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας.

Αν τον 20 αιώνα γίναμε μάρτυρες του σταδιακού θριάμβου της φιλελεύθερης δημοκρατίας, τον 21ο αιώνα ζούμε τη σταδιακή υπαναχώρησή της. Οι εχθροί της Δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο, δοκιμάζουν, προκαλώντας, τις ανοχές της δημοκρατικής πολιτείας αναγκάζοντάς την τα στέκεται στις παρυφές της συνταγματικής ανοχής.Το δικό μας Πολυτεχνείο ας είναι η επιθυμία, το σθένος, να κάνουμε τις αναγκαίες διακρίσεις ώστε να σηκώνουμε ανάστημα στον μασκαρεμένο, ύπουλο εχθρό της δημοκρατίας, δηλαδή της ευημερίας, δηλαδή της ίδιας μας της ύπαρξης.

Η δημοκρατία βρίσκεται σε κίνδυνο στις χώρες των Βαλκανίων που επιδιώκουν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η Βοσνία, δήλωσε σήμερα Δευτέρα ο υπουργός Εξωτερικών της Κροατίας, καθώς οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ συνεδριάζουν για να συζητήσουν για τα Δυτικά Βαλκάνια.