Πήγα και σε καφενεία και σε λαϊκές. Κάθισα και στα καταστρώματα καραβιών και σε ακριβά εστιατόρια με εξεζητημένη πελατεία. Μίλησα και με διανοούμενους και με λαϊκό κοσμάκη. Και με δεκαοκτάρηδες και με ασπρομάλληδες. Δεν έχουν πολλά κοινά, ο καθένας έχει τον χαβά του σ’ αυτή την κοινωνία. Ξέρετε μόνο που έχουν ως κοινή αντίδραση το μοιρολατρικό κούνημα χεριού και κεφαλιού μαζί; Στην ερώτηση «δεξιά θα ψηφίσεις ή αριστερά»;

Προχθές στην βουλή ο πρωθυπουργός μίλησε για την διωκόμενη Αριστερά. Αυτή η θυματοποίηση της Αριστεράς αποτελεί έναν μύθο πάνω στον οποίον οικοδομήθηκε το ηθικό πλεονέκτημα της. Γιατί εξ ορισμού οι διώκτες καταγράφονται στην κοινή ιστορική συνείδηση με αρνητικό πρόσημο, ενώ οι διωκόμενοι με θετικό. Αλλά για να δούμε, είναι έτσι τα πράγματα;

Η απερίγραπτη επίθεση βίας στον Γιάννη Μπουτάρη έδωσε αφορμή στον Αλέξη Τσίπρα να \\\"ευαισθητοποιηθεί\\\" χαρακτηρίζοντας το περιστατικό απαράδεκτο. Μόνο που η ερμηνεία του συμβάντος ανάγεται- σύμφωνα με τον κ. Τσίπρα- στο πολύ μακρινό παρελθόν της πολιτικής ιστορίας και όχι στο εγγύς.

«Επειδή πίστευαν ότι η Επιτροπή θα οδηγείτο σε μια άποψη παραγραφής, γι\\' αυτό τόσον καιρό δεν έλεγαν τίποτα. Σήμερα που διαπιστώνουν ότι θα πέσει άπλετο φως στην υπόθεση, έρχονται με επιθετικό ύφος λες και δεν ξέρουν ότι η Αριστερά δεν καταλαβαίνει από τρομοκράτηση» τόνισε ο Στ. Κοντονής.

Κύριε πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αγαπητοί σύνεδροι. Μόλις απολαύσατε ένα σκηνοθετημένο σκετς με θέμα «τι θα συμβεί στην Ελλάδα αν θα αναλάβουν την εξουσία οι κομμουνιστές». Ζητούμε συγνώμη για ορισμένες σκληρές σκηνές, αλλά οι δημιουργοί του έργου επιχείρησαν να μεταφέρουν την δράση σε ένα πιθανό ρεαλιστικό πλαίσιο. Πάρτε μερικές βαθιές ανάσες και σκεφτείτε ότι ευτυχώς δεν είναι αυτή η πραγματικότητα.

Ένας από τους μεγαλύτερους μύθους, που καλλιεργήθηκε συστηματικά στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, είναι ότι δήθεν η Αριστερά διακατέχεται από ανεπίληπτη εντιμότητα κι ήθος, αντίθετα από τα λεγόμενα αστικά κόμματα, τα οποία έχουν διαφθαρεί. <b> Γράφει ο Γιάννης Λοβέρδος. </b>

Είναι συγκινητική η προσπάθεια που καταβάλλουν οι σύντροφοι της Αριστεράς να προστατεύσουν την χαμένη τιμή του πλουραλισμού, φιλοξενώντας στα έντυπά τους οποιοδήποτε ακροδεξιό αδέσποτο αναζητά πόρους για την δημιουργία νέου κόμματος. Ο Σημίτης είχε κερδίσει το 2000 για 50.000 ψήφους. Όσους «έκοψαν» τότε δύο τρία μικρά κόμματα μιας χρήσης. Εμφανίστηκαν, επιτέλεσαν το έργο τους και στην συνέχεια εξαφανίστηκαν.

Δεν άκουσα ποτέ έναν δεξιό, έναν συντηρητικό πολίτη, να ψάχνει για την «χαμένη Δεξιά». Γνωρίζουν πως η Δεξιά είναι αυτό που βλέπουν. Αυτό που ζουν. Καλή ή κακή, αυτή είναι. Κάποιοι προσπαθούν να την κάνουν ακόμα καλύτερη. <b>Γράφει ο Σάκης Μουμτζής.</b>

Οι παθογένειες της Αριστεράς, ή καλύτερα του κόμματος που βρίσκονταν στο 4%, αρχίζουν και βγαίνουν στην επιφάνεια, δεδομένου ότι η εξουσία που αποτελεί συνεκτικό υλικό, φαίνεται ότι θα αποτελέσει παρελθόν. <b>Γράφει ο Αλέξανδρος Διαμάντης.</b>

Ο Αντόνιο Γκράμσι, ο θεωρητικός του ιταλικού κομμουνισμού, έλεγε ότι όποιος κυριαρχεί ιδεολογικά σε μια κοινωνία, αργά ή γρήγορα θα επικρατήσει και στην πολιτική εξουσία. Αυτό συνέβη και στην Ελλάδα <b> Γράφει ο Γιάννης Λοβέρδος. </b>

Η Ελλάδα μας, πέρασε μία άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση. Η κρίση αυτή έφερε μία προσαρμογή η οποία άγγιξε όλες τις πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας. <b>Γράφει ο Νικήτας Παπαντωνίου.</b>

Βασική έννοια στην Αριστερά είναι η «εργαλειοποίηση», η χρήση δηλαδή όλων των θεατών και αθέατων πτυχών και εκφάνσεων της ζωής προς όφελος της ιδεολογίας, του «Κόμματος» (ένα είναι το κόμμα...). <b>Γράφει ο Ηλίας Ψυχογιός.</b>

Ο κ. Σπίρζης, μεταγεγραμμένος… αγωνιστικά από το ΠΑΣΟΚ, ενεργοποίησε μόνο τα αρνητικά του παλαιού του κόμματος. Από τις κορδέλες, έως το κλείσιμο του «taxibeat», προσφέροντας ένα παλαιοκομματικό ρουσφέτι. <b>Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης.</b>

Είπαμε στον ΣΥΡΙΖΑ να φορολογήσει περισσότερο τους πλούσιους, αλλά μας απάντησαν ότι τους έχει βάλει στενό κορσέ η Κομισιόν, ισχυρίστηκε η εκπρόσωπος της Αριστεράς, Sahra Wagenknecht.

Υφυπουργός άνευ αρμοδιοτήτων, ο υποδομών και Μεταφορών και 15 σύμβουλοι του γραφείου του – άνευ αρμοδιοτήτων και αυτοί – έγραψαν 532 ώρες υπερωρίας, τον Δεκέμβριο! <b>Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης.</b>

Στελέχη, που για να βγουν στο προσκήνιο εμφανιζόντουσαν σε διαδηλώσεις, αποδεικνύεται πλέον ότι διατηρούν στους λογαριασμούς τους αρκετές χιλιάδες ευρώ. <b> Γράφει ο Αλέξανδρος Διαμάντης</b>