Χρειάστηκε να περάσουν 8 περίπου χρόνια για να εμφανιστεί και πάλι ο Αλ. Τσίπρας στο... πεζοδρόμιο σαν «μπροστάρης» στις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης. Από την πορεία για την Πρωτομαγιά του 2013 και μετά προτιμήθηκαν οι αναρτήσεις στο διαδίκτυο, ακόμη και ένα οικογενειακό τριήμερο στη Φοινικούντα. Μεσολάβησε η Πρωτομαγιά του 2014, όταν πάλι ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετέβη (όχι ανήμερα, την επομένη) στην Μυτιλήνη για να φωνάξει το σύνθημα «go back κυρία Μέρκελ»...

Η σημερινή απεργιακή κινητοποίηση δεν έχει σχέση με τους εργαζόμενους. Αφορά από τη μια τους επαγγελματίες συνδικαλιστές που ως εργατοπατέρες αγωνιούν για τα «κεκτημένα» τους και από την άλλη τους επαγγελματίες αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ που επιχειρούν να εμφανισθούν ως εκπρόσωποι μιας εργατικής τάξης για τα πραγματικά προβλήματα της οποίας αδιαφορούν.

Οι σχέσεις Αλέξη Τσίπρα - Πάμπλο Ιγκλέσιας, που αναδείχθηκαν μέσα από τα κινήματα των αγανακτισμένων και τις αντιδράσεις στα μνημόνια και την οικονομική κρίση έτυχαν διακυμάνσεων, η πορεία τους εν μέρει κοινή φτάνοντας όμως πλέον στο ίδιο αποτέλεσμα. Εκπροσωπούν μια αριστερά που δεν αρέσει πια.

Με τη μέθοδο της επαναστατικής γυμναστικής ο Αλ. Τσίπρας, πέραν της προσπάθειας δημιουργίας νέου κύματος αγανακτισμένων, στοχεύει και στο εσωκομματικό πεδίο όπου η γκρίνια για την πολιτική γραμμή που έχει χαραχθεί λαμβάνει διαρκώς διαστάσεις. Τα δημοσκοπικά στοιχεία αλλά και η γενικότερη στάση των πολιτών προβληματίζουν ήδη πολλές εκ των φυλών του ΣΥΡΙΖΑ που τώρα καλούνται να συσπειρωθούν γύρω από τη… μάχη των μαχών με πρόσχημα τα εργασιακά.

Με το βλέμμα στραμμένο στις 15 Μαΐου και το μεγάλο στοίχημα που αφορά το άνοιγμα του Τουρισμού και την απελευθέρωση διαπεριφερειακών μετακινήσεων, κυβέρνηση και ειδικοί επιστήμονες παρακολουθούν την αντίδραση των πολιτών από την επαναλειτουργία της εστίασης και την παράταση του ωραρίου κυκλοφορίας σε συνδυασμό με την πορεία των κρουσμάτων.

Ο Α. Τσίπρας υπόσχεται εκ νέου σε όλους… καλύτερες ημέρες και παράλληλα ξεκινά ανένδοτο με πρόσχημα τα εργασιακά αναζητώντας το δικό του… Σικάγο σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ηγηθεί ενός νέου κύματος αγανακτισμένων. Άλλωστε έχει χαρακτηρίσει ως «μητέρα όλων των μαχών» τα εργασιακά με αναφορές στο Σικάγο του 1886 επικαλούμενος ένα νομοσχέδιο που δεν έχει καν τεθεί σε διαβούλευση.

H προσπάθεια του Δημήτρη Τζανακόπολου και του ΣΥΡΙΖΑ να δικαιολογήσουν τα περί «εκκαθαρίσεων» και να πείσουν πως δεν αφορούν οι δηλώσεις τους δημόσιους υπαλλήλους έκαναν τα πράγματα χειρότερα, θυμίζοντας τον «έλεγχο των αρμών της εξουσίας» και τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα. Κυρίως ως προς το θέμα της δικαιοσύνης που την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας αμφισβητήθηκε με ευθείες αναφορές του ίδιου του τότε πρωθυπουργού.

Όταν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυαν την Άνοιξη του 2020 επιθέσεις κατά των ειδικών λοιμωξιωλόγων βάζοντας στο στόχαστρο τον Σωτήρη Τσιόδρα, ο Αλ. Τσίπρας μιλούσε για μεμονωμένα περιστατικά. Στη συνέχεια ο ίδιος και το κόμμα πήραν τη σκυτάλη φτάνοντας στο σημείο να χαρακτηρίζουν τους ειδικούς ως «εργαλεία» που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση. Σήμερα η αξιωματική αντιπολίτευση και ο επικεφαλής της στοχοποιούν τα εμβόλια και φτάνουν στο σημείο να υπονομεύσουν συνολικά τη χώρα.

Οι επιλογές είναι σαφείς. Και όσο και αν οι γεφυροποιοί κλείνουν αυτιά και μάτια προκειμένου να μην αποδεχθούν την ήττα τους η πραγματικότητα παραμένει αυστηρός κριτής καταγράφοντας πράξεις και λόγια. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να διατηρεί μια δική του αντίληψη για τη δημοκρατία. Και ακόμη περισσότερο μια δική του αντίληψη για τους θεσμούς και τον έλεγχο τους.

Κάλεσμα αντίστασης απηύθυνε ο Αλ. Τσίπρας επιχειρώντας να κατεβάσει στο πεζοδρόμιο τον κόσμο για τα εργασιακά ζητώντας από τα στελέχη του κόμματος «να πάρουμε θέσεις μάχης». Σηκώνοντας «παντιέρα ρόσα» κήρυξε «ανένδοτο» κατά της κυβέρνησης δηλώνοντας πως δεν θα επιτρέψει να προχωρήσει και να κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας και προειδοποιώντας πως είναι έτοιμος, μαζί με την εργατική τάξη της χώρας, να κυλήσει τους...«τροχούς της ιστορίας».

Μετά τους «αρμούς της εξουσίας» του Αλέξη Τσίπρα και την «δεύτερη φορά που θα είναι αλλιώς» του Παύλου Πολάκη, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος εμφανίζεται να κάνει λόγο για «εκκαθαρίσεις» στο δημόσιο αναζητώντας αυτούς που έβαλαν προσκόμματα στην κυβέρνηση τους. Δεν πρόκειται για απειλές που προέρχονται από οπαδούς και τρόλς, αλλά για θέσεις άμεσα συνδεδεμένες με την ιδεοληπτική φιλοσοφία μιας αριστεράς που αναμένει τη δεύτερη φορά της στέλνοντας μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση. Αυτοί (και αυτός) είναι ο… ΣΥΡΙΖΑ.

Το νέο «μνημόνιο – αντιμνημόνιο» επιχειρεί να στήσει ο Αλέξης Τσίπρας, διαπιστώνοντας πως η πανδημία και η επένδυση στην κορονοκαπηλεία δεν αποδίδει καρπούς. Στο πλαίσιο αυτό βάζει στο στόχαστρο το Ταμείο Ανάκαμψης, εμπλέκοντας τα εργασιακά προαναγγέλλοντας τον νέο του ανένδοτο», μέσα από κινητοποιήσεις. Στον ΣΥΡΙΖΑ παίζουν το τελευταίο τους χαρτί προκειμένου να βγει ο κόσμος στο πεζοδρόμιο.

Λίγες ημέρες μετά τις ανακοινώσεις για φοροελαφρύνσεις σε επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα, η κυβέρνηση φέρνει νομοσχέδιο μέσω του οποίου εντάσσονται περισσότερες επαγγελματικές δραστηριότητες στο απλούστερο πλαίσιο αδειοδότησης καθιστώντας ακόμη πιο ελκυστικές τις επενδύσεις. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φέρνει μπροστά το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων με το βλέμμα στην επόμενη της πανδημίας ημέρας.

Ιούνιος του 2016 και ο ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιεί στην Νέα Σμύρνη εκδήλωση με θέμα «διαπλοκή και ΜΜΕ» με κύριο ομιλητή τον Νίκο Παππά. Στις πρώτες θέσεις βρίσκεται ο Χρήστος Καλογρίτσας, ο οποίος τον ίδιο χρόνο, έναν μήνα μετά, υποδέχεται στο σπίτι του, μεταξύ άλλων, τον τότε υπουργό της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, όπως κατέθεσε την Πέμπτη στην προανακριτική από τον μάρτυρα Χρ. Νικολάου και επιβεβαιώθηκε από πηγές της Κουμουνδούρου.

Σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα έσπευσαν να καταγγείλουν την τροπολογία που προστατεύει τους λοιμωξιολόγους από κάθε «ψεκασμένο» αλλά και οποιονδήποτε θελήσει να εγείρει θέμα αναφορικά με τις επιστημονικές τους εισηγήσεις στον αγώνα κατά της πανδημίας.

Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός εφαρμόζουν το προεκλογικό τους πρόγραμμα για ανάταξη της οικονομίας δίνοντας ανάσες σε επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα, επιβεβαιώνοντας αυτό που τεθεί ως κυρίαρχος στόχος, δηλαδή «την επιστροφή στη μεσαία τάξη όσα τις πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ».

Η προσπάθεια του Αλ. Τσίπρα να επιρρίψει ευθύνες στην κυβέρνηση και να προκαλέσει την οργή των πολιτών συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς. Αυτή τη φορά στο στόχαστρο βρέθηκε η απαγόρευση μετακινήσεων για το Πάσχα με τον ίδιο να δηλώνει πως ο Κ. Μητσοτάκης «αποφάσισε τελικά να μας ανακοινώσει ότι χάνουμε ένα ακόμη Πάσχα, μπας και κερδίσουμε το καλοκαίρι» αλλά «Ξέχασε όμως να μας πει ότι το χάνουμε εξαιτίας του».

Στην Κουμουνδούρου η απόφαση που έχει ληφθεί είναι να βγαίνει όλο και συχνότερα ο Αλέξης Τσίπρας και να προβάλει τις θέσεις του κόμματος. Μόνο που το «ισχυρό χαρτί» του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να μην... τραβάει και να αδυνατεί να ξεφύγει από τις χαμηλές πτήσεις που καταγράφει δημοσκοπικά το κόμμα του φτάνοντας πολλές φορές να βρίσκεται πίσω από τον Κανέναν...

Τον δρόμο των κινητοποιήσεων δείχνει ο Αλέξης Τσίπρας λαμβάνοντας ως πρόσχημα τα εργασιακά που ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει ήδη ως «μητέρα των μαχών». Μιλώντας στο Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος έδειξε ότι επιλέγει τον κινηματικό χαρακτήρα εμμένοντας στην αντιπολίτευση της διαμαρτυρίας και της αντίδρασης θέτοντας το «σύνολο των δυνάμεων» σε εγρήγορση και καταγγέλλοντας την κυβέρνηση πως «νομοθετεί κατ' εντολήν του ΣΕΒ».

Είναι Αύγουστος του 2018 και ο Αλέξης Τσίπρας από την Ιθάκη ανακοινώνει το τέλος των μνημονίων και κηρύσσει για μια ακόμη φορά ανένδοτο κατά της επιχειρηματικής και της πολιτικής ελίτ από την κυβέρνηση του... λαού που ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπούσε. Μόνο που τελικά όσο ο καιρός περνά το θέμα της σχέσης που είχε αναπτυχθεί με τον «μεγάλο πλούτο» δείχνει να αναδεικνύει και τα όσα έγιναν και τον τρόπο με τον οποίο είχε επιτευχθεί η υποστήριξη της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Χωρίς να αναφερθεί στην κατάσταση με τα κορονοπάρτι ο ΣΥΡΙΖΑ κλείνει το μάτι στους... συνωστισμούς σε πλατείες και δημόσιους χώρους ενώ ταυτόχρονα εγκαλεί την κυβέρνηση για την εστίαση ζητώντας να προχωρήσει στο άνοιγμα της με μέτρα προστασίας. Τι έλεγε όμως ο Αλέξης Τσίπρας στις 31 Μαρτίου για την εστίαση σε τηλεδιάσκεψη  με εκπροσώπους του EstiasiGreece;

Μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του Πράσινου Ακρωτηρίου για έκδοση του Αλεξ Σάαμπ, του αποκαλούμενου και ως τραπεζίτη του Νικολάς Μαδούρο οι εξελίξεις ως προς τα θέματα που αφορούν το ξέπλυμα και τη διακίνηση δισεκατομμυρίων δολαρίων προερχόμενων από τον χρυσό της βενεζουέλας, το πετρέλαιο αλλά και την στήριξη, όπως έχουν επισημάνει οι ΗΠΑ, της ναρκοτρομοκρατίας δείχνουν να επιταχύνονται.

Διέξοδο στο… πεζοδρόμιο και στα συλλαλητήρια αναζητεί ο Αλέξης Τσίπρας σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει το πολυπόθητο «αντιδεξιό» μέτωπο και να σύρει τα κόμματα της αντιπολίτευσης σε μια αντιπαράθεση με την κυβέρνηση αυτή τη φορά με πρόσχημα τα εργασιακά, που ο ίδιος την αναγορεύει ως την «μητέρα των μαχών».

Τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας ξυπνούν μνήμες από τις ημέρες του διαγωνισμού για την διάθεση των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών. Τα mail που ο Χρ. Καλογρίτσας έχει δώσει στη δημοσιότητα και αναφέρονται στις τριγωνικές συναλλαγές που οδήγησαν στην... ανεύρεση των 3.000.000 ευρώ για την εγγυητική συμμετοχής, αναδεικνύουν το ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα μέσα στο οποίο κινήθηκαν οι εμπλεκόμενοι και στην εκπρόθεσμη κατάθεσή της που τελικά όμως έγινε δεκτή...