Από τη Πέμπτη αποτελεί νόμο της Ελληνικής Πολιτείας η όγδοη μετά τη Μεταπολίτευση σημαντική προσπάθεια μεταρρύθμισης του Ακαδημαϊκού Συστήματος της χώρας. Ο νέος Νόμος χωρίς να διαθέτει όλα τα κεντρικά στοιχεία, που χαρακτηρίζουν τα αντίστοιχα κορυφαία στο διεθνή χώρο, εντούτοις εισάγει αρκετές θετικές μεταρρυθμίσεις και καινοτομίες και αποτελεί μια πολύ θετική εξέλιξη προς την κατεύθυνση της εθνικής ολοκλήρωσης, αρκεί να εφαρμοσθεί άμεσα και συνολικά.

Με τη δημοσιοποίηση του Σχεδίου Νόμου βρισκόμαστε πλέον και επίσημα στο σημείο εκκίνησης της τρίτης μεγάλης μεταρρύθμισης του ελληνικού πανεπιστημιακού συστήματος στην τελευταία 15ετία. Πολλά χρόνια συζητήσεων, γύρω από  ένα μεγάλο ζήτημα εθνικών διαστάσεων με τις πλειοψηφίες της εξουσίας μέσα στα Ιδρύματα να είναι πάντα και σταθερά υπέρ της ακινησίας ή των αλλαγών που διασφαλίζουν ή επαυξάνουν την νομή των εχόντων και κατεχόντων.

Καθημερινά συμβαίνουν γεγονότα βίας και παρανομίας στα Πανεπιστήμια, χωρίς η διοίκησή τους να ανταποκρίνεται στο ρόλο της, να παρεμβαίνει, να δείχνει ότι ασκεί τα από τη θέση της απορρέοντα στοιχειώδη καθήκοντα και ευθύνες. Απέναντι σε αυτή την παγιωμένη κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά ΑΕΙ, οι πανεπιστημιακοί θα έπρεπε από δεκαετίες να είχαν πράξει αυτό που ελάχιστες μέχρι στιγμής ηγεσίες έπραξαν.