Το εμβολιαστικό πρόγραμμα στην Ελλάδα δεν έχει σκοντάψει επειδή η κυβέρνηση αδράνησε. Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος στην επικράτεια να μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχουν εμβόλια ή λείπουν τα μέσα. Ο μη εμβολιασμός είναι πλέον επιλογή. Που ενδεχομένως υπαγορεύεται από χίλιους λάθος λόγους, αλλά αυτοί οι λόγοι δεν ακυρώνουν ότι είναι ΕΠΙΛΟΓΗ. Τι κάνει λοιπόν μια φιλελεύθερη πολιτεία που σέβεται το άτομο και την επιλογή του να μην εμβολιαστεί;

Tον κ. Στυλιανίδη πρέπει να τον αφήσουν στο γραφείο του, να σχεδιάσει και να υλοποιήσει την εθνική στρατηγική για την κλιματική κρίση και την πολιτική προστασία. Με το κοστούμι του και την γραβάτα του. Τις πολύτιμες γνώσεις, την εμπειρία που απέκτησε στις Βρυξέλλες και την ευχέρεια να μιλάει με όλο το ευρωσύστημα. Να πετύχει το «παιδί» του, το rescEU να «ενηλικιωθεί» και να μετατραπεί σε ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή πολιτική προστασία.

Η κυβέρνηση παράγει πολιτική και αποτέλεσμα αλλά δεν ξέρει πως να τα περάσει στον κόσμο. Υποτιμά την αξία της επανάληψης ως μέθοδο μαθήσεως και εμπέδωσης. Επιπλέον, δυσκολεύεται να καθορίσει βασικές παραμέτρους  της δημόσιας συζήτησης γιατί δεν διαθέτει στρατηγική για τις δημόσιες εμφανίσεις των στελεχών της. Εξίσου επείγουσα με τη χάραξη στρατηγικής για τη δημόσια παρουσία των κυβερνητικών στελεχών είναι πάντως η επαναφορά της Βουλής στη λειτουργική της κανονικότητα.

Θα περάσουν ακόμη πολλά χρόνια μέχρι ο ΣΥΡΙΖΑ για να δικαιούται να εγκαλεί άλλους, για την ανοχή «στο αυγό του φιδιού» και το «ξέπλυμα» της Ακροδεξιάς. Υπήρξε το κόμμα που έγινε ο «Mr Muscle» καθαρίζοντας όλους αυτούς τους «εγέρθητου» σε σημείο που ο αριστερότατος πρώην πρόεδρος της Βουλής δεν μύριζε την αποφορά της φασιστικής ψήφου όταν ήταν να αλλάξουν τον εκλογικό νόμο. Tο να είσαι αριβίστας και εθνολαϊκιστής δεν σε κάνει απαραίτητα χρυσαυγίτη ή φιλοναζιστή...

Απορώ για ποιο λόγο ο εισαγγελέας πρωτοδικών της Θεσσαλονίκης περίμενε παραγγελία από την υπουργό Παιδείας για να ελέγξει αν στο ΕΠΑΛ της Σταυρούπολης, παραβιάζονται οι νόμοι της ελληνικής πολιτείας. Δεν έβλεπε; Δεν άκουγε; Δεν καταλάβαινε τι γίνεται και τι θα συμβεί όταν οι ακραίοι «ιδεολόγοι» συναντηθούν με τη βλακεία και τα στυλιάρια τους; Η υπόθεση της Σταυρούπολης καλύπτει τη μάχη που γίνεται αυτές τις μέρες να στηθεί ένα «αυθόρμητο» κύμα σχολικών  καταλήψεων.

Μια εξεταστική επιτροπή για τη ΔΕΗ είναι μια εξαιρετική ιδέα! Δεν χρειάζεται η κυβέρνηση να περιμένει να αποδειχθεί ότι η «απειλή» του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας άσφαιρος εκφοβισμός. Να την ζητήσει ο πρωθυπουργός. Αφού αναθέσει στον διευθύνοντα σύμβουλο της επιχείρησης Γιώργο Στάση να συνθέσει την ακτινογραφία του εγκλήματος που πάει μακριά πίσω στο χρόνο. Το τελικό χτύπημα δόθηκε επί ημερών του ΣΥΡΙΖΑ, τότε που η ΔΕΗ ολόκληρη άξιζε, δεν άξιζε 300 εκατ. ευρώ.

Τα «δεν» στα αφιερώματα και στις αναλύσεις για την Άνγκελα  Μέρκελ είναι σαν μικρές γομολάστιχες που σβήνουν ή καλύτερα κάνουν αδρότερη την εικόνα και το αποτύπωμα της γυναίκας-πολιτικού που επί 16 ολόκληρα χρόνια βρέθηκε στο τιμόνι της ισχυρότερης ευρωπαϊκής χώρας και επί της ουσίας της Ενωμένης Ευρώπης. Αν η κ. Μέρκελ ήταν ο κ. Μέρκελ, οι τίτλοι τέλους θα έγραφαν «ο ηγέτης που έσωσε το ευρώ», ή «ο ηγέτης που κράτησε την Ευρώπη ενωμένη».

Εξήντα φοιτητές από διάφορες χώρες του κόσμου θα συμμετέχουν στο πρώτο ξενόγλωσσο τμήμα του Πανεπιστημίου. Θα μπορούσαν να είναι 176 αφού τόσοι έστειλαν τους φακέλους με τα χαρτιά τους. Θα μπορούσαν να είναι ακόμη και 1.200, τόσοι ήταν όσοι υπέβαλαν ηλεκτρονικά αιτήσεις. Ο αριθμός 60 είναι ο μέγιστος που προβλέπεται στο ΦΕΚ Ίδρυσης του Τμήματος και επελέγησαν μετά από συνέντευξη. Ο καθένας τους θα πληρώνει δίδακτρα 12.000 ετησίως.

 Η ζωή στην κόκκινη ζώνη των ασθενειών της ψυχής και του μυαλού δεν έχει ορθολογισμούς και εκλογικεύσεις. Είναι γεμάτη από εχθρούς και δαίμονες. Οι άλλοι άνθρωποι, η κοινωνία, οι εαυτοί τους. Η ψυχολογική κατάσταση του ατόμου επηρεάζει, με τρόπο που δεν κατανοούμε οι αδαείς, τα συλλογικά αγαθά. Έκθεση της ΕΕ από το 2018 έδειχνε ότι το συνολικό κόστος της κακής ψυχικής υγείας ξεπερνούσε το 4% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, δηλαδή πάνω από 600 δισ. ευρώ.

Την πρώτη φορά που αναρωτήθηκα «μα που ζούνε οι Έλληνες δικαστές;» ήταν σε εκείνη την αλησμόνητη δημοσιογραφική περιπέτεια που είχαμε ως εφημερίδα. Δεν ήμουν σε θέση να κρίνω τη νομική τους επάρκεια, αλλά για τις προσλαμβάνουσές τους σε σχέση με το κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι απέκτησα άποψη. Ορισμένοι ζουν αλλού για αλλού. Δεν μου προκαλεί  λοιπόν εντύπωση ότι υπάρχουν δικαστές και εισαγγελείς που εξέδωσαν απόφαση για να ξεθάψουν ανθρώπους προκειμένου να διαπιστωθεί αν πέθαναν από covid! 

Την πρώτη φορά που αναρωτήθηκα «μα που ζούνε οι Έλληνες δικαστές;» ήταν σε εκείνη την αλησμόνητη δημοσιογραφική περιπέτεια που είχαμε ως εφημερίδα. Δεν ήμουν σε θέση να κρίνω τη νομική τους επάρκεια, αλλά για τις προσλαμβάνουσές τους σε σχέση με το κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι απέκτησα άποψη. Ορισμένοι ζουν αλλού για αλλού. Δεν μου προκαλεί λοιπόν εντύπωση ότι υπάρχουν δικαστές και εισαγγελείς που εξέδωσαν απόφαση για να ξεθάψουν ανθρώπους προκειμένου να διαπιστωθεί αν πέθαναν από Covid! 

Στη Χαριλάου Τρικούπη σοκαρίστηκαν με το «κλόπυ πάστε» της «Νέας Αρχής» και από το πρωτοφανές σοκ δεν άκουσαν τίποτα άλλο απ' όσα είπε ο κ.Τσίπρας και τους αφορούσε. Η σχεδόν προεξόφληση της διαθεσιμότητας τους για μετεκλογική συνεργασία και ο εκβιασμός δια στόματος του κ. Τσίπρα, δεν απαντήθηκε από κανέναν. Εννοείται ότι δεν απαντήθηκε ούτε από την κ. Γεννηματά που παραμένει πρόεδρος και την έχουμε συνηθίσει να διαφυλάσσει την αυτονομία του κόμματος καταγγέλλοντας όσους την επιβουλεύονται.

Η εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ δεν ήταν ενός πρωθυπουργού εν αναμονή, γεμάτου γνώση, εμπειρία, και σχέδιο όπως επιχείρησε να εμφανίσει τον εαυτό του. Ήταν ένα μονόπρακτο με «Τις ιστορίες του κ. Τσίπρα» από το 2012 μέχρι σήμερα. Παλιές, χιλιοειπωμένες, με κάθε εκφραστικό μέσο και τόνο. Ο κ. Τσίπρας έχει πιάσει το ταβάνι του και το γνωρίζει. Το χειρότερο είναι ότι το βλέπει και στο βλέμμα των συντρόφων του μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.

Στη μείωση των φόρων και εισφορών που εξήγγειλε ο Μητσοτάκης για την έμμεση ενίσχυση του εισοδήματος και της ανθεκτικότητας των νοικοκυριών στο κύμα ανατιμήσεων και ακρίβειας, η εναλλακτική του Αλέξη Τσίπρα είναι η αύξηση των μισθών. Παραδοσιακή συνταγή που είναι απλή και εύληπτη στο καφενείο. Με τον κίνδυνο να διαψευστώ οικτρά, το πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑ το 2021 θα είναι ένα πρόγραμμα 12 σημείων με μίξη του 2015 και του 2020.

Λάθος - ξελάθος, ομολογημένο αλλά μη συγχωρητέο, το ολίσθημα του βουλευτή Κ. Μπογδάνου, ενοχλεί περισσότερο και περισσότερους στον πολιτικό χώρο που εκφράζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη από όσο και όσους φωνάζουν από τα αριστερά. Για τους πρώτους η δυσφορία είναι ταυτοτικής φύσεως. Για τους δεύτερους εύκολη αντιπολίτευση που μπορείς να την καταρρίψεις για λόγους που όλοι γνωρίζουμε αλλά δεν έχει κανένα νόημα να επαναλάβουμε.

Δεν ξέρω πολλά πράγματα που μπορεί να καταγραφούν στα θετικά της πανδημίας, αλλά σίγουρα για μεγάλο διάστημα μας προστάτεψε από τις εικόνες «γκλαμουριάς» και «ευαισθησίας» των rich and famous. Ο φόβος συμμάζεψε σε μεγάλο βαθμό την επίδειξη της πολυτελούς ευαισθησίας αλλά το ελατήριο είναι έτοιμο να εκτιναχθεί ξανά. Το Met Gala, που θεωρείται κάτι σαν τα Όσκαρ της Μόδας αφού αναβλήθηκε λόγω της πανδημίας τον περασμένο χρόνο, επέστρεψε δυνατά.

Η ειρωνική διατύπωση του συνθήματος «Μητσοτάκης ή χάος» ως μελλοντικού εκλογικού διλήμματος δεν αποδυναμώνει το πρώτο σκέλος του, στη λογική ότι μπορεί να υποκρύπτει αλαζονική αμετροέπεια. Υποχρεώνει αυτομάτως αυτόν που το ακούει να δει πραγματικά ποια είναι η εναλλακτική του ή οι εναλλακτικές του. Η μόνη εναλλακτική, είτε το θέλει κάποιος είτε δεν το θέλει, είτε το αναγνωρίζει είτε δεν το αναγνωρίζει, είναι ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Στην ανακοίνωση που έβγαλε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος για τις κυβερνητικές εξαγγελίες στη ΔΕΘ είπε εμμέσως απατεώνες την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, και υιοθετεί το χυδαίο σύνθημα που γέμισε πρόσφατα τους λογαριασμούς των επώνυμων και ανώνυμων τρολ του ΣΥΡΙΖΑ. Πάντα με την πολιτική τσαχπινιά, που του επιτρέπει να λέει και να κάνει τα ίδια με τους συντρόφους του στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά να καμώνεται ότι δεν είναι και ίδιος. Το λες και απατεωνιά...

Υπάρχει ένα χρονόμετρο στο μυαλό του Κυριάκου Μητσοτάκη που μετράει αντίστροφα το χρόνο. Από τον εντοπισμό του προβλήματος μέχρι τη λύση και το αποτέλεσμα. Το κάνει σχεδόν σε όλα και το κάνει με τον ίδιο pattern. Το χρονόμετρο αυτό παραμένει ενεργό, όσο το μέτωπο του ορθολογισμού και της λογικής πλαγιοκοπούν, συστημικές λαϊκίστικες πολιτικές δυνάμεις και λαϊκιστικά αντισυστημικά νεφελώματα.

Στην ομιλία του στη ΔΕΘ ο Κυρ. Μητσοτάκης ταύτισε τη μακροπρόθεσμη ευημερία της χώρας, με τους νέους Έλληνες, τις μεταρρυθμίσεις, τον καθολικό εκσυγχρονισμό σε συνεργασία «με τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία του ορθολογισμού και της προόδου» και τελικό στόχο την παραγωγή νέου πλούτου που θα διαχέεται σε όλους. Ο πήχης μπήκε και πάλι ψηλά για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του. 

Προετοιμαζόμασταν να βρεθούμε με καμιά 15αριά χιλιάδες, ανεμβολίαστους νοσηλευτές, γιατρούς και διοικητικούς και τεράστιες τρύπες στο ΕΣΥ, μαθαίνουμε ότι μόλις 5.300 απέχουν από το εμβόλιο και τα καθήκοντα τους, ενώ στην κατηγορία ανεμβολίαστοι και υπό αναστολή βρίσκονται και περίπου 500 γιατροί. Πρόβλημα μεν. Διαχειρίσιμο δε. Το κόψιμο του μισθού έπεισε μερικές χιλιάδες άνετους και άπιστους. Δεν τους έπεισε όλους. Κι από τα νούμερα που έδωσε η κ. Γκάγκα  προκύπτουν διάφορα σενάρια και αντίστοιχα σενάρια λύσεων.

Τα γιούχα που ακούγονται στις κηδείες, σε βάρος πολιτικών, είναι η μεγαλύτερη ύβρις που μπορεί να διαπράξει κάποιος, που υποτίθεται πάει για να τιμήσει τον εκλιπόντα. Ήταν τεράστια χυδαιότητα όταν την υπέστη ως πρωθυπουργός ο  κ. Τσίπρας το 2017 στην κηδεία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Είναι τεράστια απρέπεια αυτό που έγινε χθες σε βάρος του πρωθυπουργού στην κηδεία του Μίκη Θεοδωράκη. Τον κ. Τσίπρα υπερασπίστηκε τότε η ΝΔ αποδοκιμάζοντας χωρίς καθυστέρηση όσους επιδόθηκαν στο ολίσθημα.

Η μομφή του ΣΥΡΙΖΑ στον πρωθυπουργό είναι ότι είναι ο μόνος και απολύτως υπεύθυνος για ό,τι συμβαίνει. Αν δεχτούμε ως αξίωμα τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να αισθάνεται άβολα. Γιατί αν ευθύνεται ο Μητσοτάκης που ο καφές θα φτάσει στα 5 ευρώ και το ρεύμα θα κάψει προϋπολογισμούς νοικοκυριών, ευθύνεται εξίσου για το ότι μέσα στην καταστροφική πανδημία η ελληνική οικονομία κράτησε «Θερμοπύλες» με το παραπάνω.

Στους ανά την περιφέρεια καφενέδες αλλά και στα κυριλέ καφέ πέριξ της πλατείας Κολωνακίου οι γνώμες για το πολιτικό προσωπικό της χώρας, κυρίως όταν τα πράγματα στη χώρα στραβώνουν επικίνδυνα, εκτείνονται μεταξύ δύο αφορισμών: «Είναι και οι 300 για κρέμασμα» και «είναι και οι 300 είναι για πέταμα». Η διαβάθμιση «κρέμασμα» ή «πέταμα», δεν έπαιρνε ποτέ υπόψη τον παράγοντα της ψήφου που στέλνει στο κοινοβούλιο, τους πατεράδες και τις μαμάδες του Έθνους.