Στη Χαριλάου Τρικούπη σοκαρίστηκαν με το «κλόπυ πάστε» της «Νέας Αρχής» και από το πρωτοφανές σοκ δεν άκουσαν τίποτα άλλο απ’ όσα
είπε ο κ. Τσίπρας και τους αφορούσε. Η σχεδόν προεξόφληση της διαθεσιμότητας τους για μετεκλογική συνεργασία και ο εκβιασμός δια
στόματος του κ. Τσίπρα, δεν απαντήθηκε από κανέναν. Εννοείται ότι δεν απαντήθηκε ούτε από την κ. Γεννηματά που παραμένει πρόεδρος και την
έχουμε συνηθίσει να διαφυλάσσει την αυτονομία του κόμματος καταγγέλλοντας όσους την επιβουλεύονται.
Ίσως πάνω στη σύγχυση για το κλόπυ πάστε στα ιστορικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ έκλεισαν τη φωνή στην τηλεόραση όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωσε πως αν κερδίσει τις εκλογές θα σχηματίσει αμέσως κυβέρνηση, βέβαιος ότι «κανένας δεν θα τολμήσει» να δώσει σανίδα σωτηρίας στον κ. Μητσοτάκη. Αν οι υποψήφιοι αρχηγοί του ΚΙΝΑΛ ή κάποιος απ' αυτούς δημιουργεί στον κ. Τσίπρα τέτοια βεβαιότητα, ή ακόμη χειρότερα βρίσκεται σε διάλογο απευθείας ή δια αντιπροσώπων, υπάρχει πρόβλημα. Πρόβλημα αντίληψης ποιοι κρατάνε το κόμμα ακόμη ζωντανό.
Οι εναπομείναντες ψηφοφόροι του δεν αμφιταλαντεύονται π.χ για το εμβόλιο, μάλιστα το ποσοστό των εμβολιασμένων ξεπερνά ακόμη και αυτό της ΝΔ, ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν το 23%, θα το πω κομψά, δεν επιθυμεί να κάνει το εμβόλιο. Οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ δεν έχουν δίλημμα μεγάλο όταν καλούνται στις δημοσκοπήσεις να διαλέξουν ανάμεσα στους Τσίπρα και Μητσοτάκη. Μάλλον στην πλειοψηφία βγαίνει αβίαστα ο δεύτερος. Αν λοιπόν έπρεπε σήμερα να ρίξουν ένα σωσίβιο να σώσουν κάποιον, μάλλον δεν θα διχογνωμούσαν. Αύριο δεν ξέρουμε.
Καλή ήταν και η υπενθύμιση από τον Παύλο Χρηστίδη ποιον διάλεξε για κυβερνητικό εταίρο ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015, αλλά ακούστηκε σχεδόν ψιθυριστά. Μια αναρτησούλα δεν είναι αρκετή για να καταλάβουμε σε ποιο βαθμό η σημερινή ηγεσία αποκηρύσσει τον εκβιασμούλι Τσίπρα και τον ρόλο του χρήσιμου καλού που θα σβήσει σαν σφουγγάρι το «αναγκαίο κακό» των ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου και τις λοιπές φιγούρες της τραγικής τετραετίας τους.
