Συμβαίνουν αυτά στους πολιτικούς σχηματισμούς όπως ΣΥΡΙΖΑ, που ήρθαν καβάλα στα αφρώδη κύματα της οργής και δεν μπόρεσαν να υλοποιήσουν τα ηρωικά που υποσχέθηκαν. Τώρα το κόμμα διακατέχεται από συλλογική δυσαρέσκεια. Μέσα σε αυτό το κλίμα οι διαφορές γίνονται ρήγματα. Δεν είναι τυχαίο που ο Ν. Φίλης για δεύτερη φορά σε μια εβδομάδα απασφάλισε με ισάριθμες συνεντεύξεις, ρίχνοντας μπαλοθιές κατά του Τσίπρα.

Αν κάτι δείχνει την ιδεολογική φτώχεια, την απογύμνωση και την χωρίς πυξίδα και ελπίδα υποχώρηση Κεντροαριστεράς στην Ευρώπη, είναι ότι δεν της έμεινε τίποτα να αναδείξει ως σημείο αναφοράς κεντροαριστερού ηγέτη, και κατέληξε να αναδείξει τον Πρόεδρο της χώρας του ξέφρενου καπιταλισμού, εξαρτώντας τη μελλοντική της αναζωογόνηση από την πορεία του Τζο Μπάιντεν.

Το ανθρώπινο κτήνος έδειξε το αποτρόπαιο πρόσωπό του στα Γλυκά Νερά. Κάθε δολοφονία είναι παράλογη αλλά μπορεί να λάβει εκλογίκευση: Πάθος, μίσος, ζήλεια, εκδίκηση, αποτροπή κινδύνου, σάλεμα λογικού. Στα Γλυκά Νερά ήταν τόσο αναίτια που είναι πέραν κάθε εκλογίκευσης. Το έγκλημα πάντα θα υπάρχει, αλλά το μέγεθος της εκδήλωσής του θα είναι ευθέως ανάλογο με την ανοχή ή την χαλαρότητα εκάστης οργανωμένης Πολιτείας. 

Ο Ν. Φίλης διετέλεσε αρμόδιος υπουργός. Γιατί δεν κατήργησε το μάθημα των θρησκευτικών που συνιστά «χριστιανική κατήχηση» όπως καταγγέλλει; Και αν δεν του επέτρεψε ο Τσίπρας να τα καταργήσει, γιατί δεν παραιτήθηκε εις ένδειξιν διαμαρτυρίας; Η σιωπή του οφείλετο στην αποφυγή δημιουργίας προβλημάτων στην κυβέρνηση της πρώτης φοράς Αριστεράς. Σεβαστό μεν, αλλά ισχύει και γι' αυτόν η πάγκοινη αρχή ότι μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Τα ελάχιστα παρουσίασε ως μείζονα ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ, στην συνέντευξή του στην Καθημερινή χρυσώνοντας μας το χάπι, ενόψει της έλευσής του εδώ και των συναντήσεων που θα έχει με την πολιτική ηγεσία. Από την όλη συνέντευξη δεν τεκμαίρεται ότι η Ελλάδα κέρδισε κάτι εν αντιθέσει με τη χώρα του. Ήδη κατ' αυτόν, με την «επίλυση» του θέματος ονομασίας η χώρα του έγινε μέλος του ΝΑΤΟ και οδηγήθηκε «στην άνευ όρων έναρξη των διαπραγματεύσεων προσχώρησης στην Ε.Ε.».

H συζήτηση μοιάζει να γίνεται… περί όνου σκιάς. Όχι μόνο γιατί τα παλαιά μεγαλεία παρήλθαν και τον κόσμο τον προσελκύει η όποια σύγχρονη εκπροσώπηση (σε πρόσωπα και ιδέες), αλλά και γιατί υπάρχει το πρακτικό πρόβλημα. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι στη Βουλή, αλλά έχει χρέη. Και τα χρέη -εντίμως- τα ξεπληρώνει μέσω επιχορήγησης του ΚΙΝΑΛ.

Δεν ήταν τυχαίο το υγειονομικό σαμποτάζ με τις 650 πορείες που συμμετείχε ο ΣΥΡΙΖΑ για τον Κουφοντίνα, ούτε εκείνες για την αστυνομία στα πανεπιστήμια. Υιοθέτησαν το τσιτάτο, κλισέ πλέον, του Μεγάλου Τιμονιέρη «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση». Το είχε αναφέρει το 2016 ο Αλέξης επιστρέφοντας από την Κίνα, το επανέλαβε με άλλη φρασεολογία η Έφη Αχτσιόγλου, σε κομματική διαδικτυακή εκδήλωση.

Ο Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε να δημιουργήσει συμμαχίες, αλλά ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ δε συναίνεσαν. Πλέον του έμειναν οι προσχωρήσαντες από το ΠΑΣΟΚ, να περιφέρεται μαζί τους στους δρόμους σε μια πεπαλαιωμένη εκλογική δύναμη. Πόσο γρήγορα γέρασαν τα εγερτήρια νεανικά όνειρα της νέας Αριστεράς στους δρόμους του πλανήτη. Πώς κουράστηκαν τα Κινήματα στις… Γένοβες, τις Πράγες, τις Μαδρίτες. Πόσο η ουτοπία ενός άλλου κόσμου ηττήθηκε στον αδήριτο ρεαλισμό του υπάρχοντος.

Η νίκη του Λαϊκού Κόμματος με την Ιζαμπέλ Ντίαζ Αγιούσο. Καταδεικνύει ότι ο λαϊκισμός παραμένει άτρωτος. Ως εκ τούτου, μετά τις δικαιολογημένες πρώτες εντυπώσεις, κάνουν λάθος οι ΝΔτες οπαδοί να θεωρούν ότι κέρδισε κάποια της δικής τους ευρωπαϊκής οικογένειας.

Ο Αλέξης Τσίπρας κληρονόμησε από την Αριστερά την αειθαλή αισιοδοξία «είμαι αισιόδοξος γιατί είμαι αριστερός». Από τον Αντρέα ξεπατίκωσε πόζες και εκφράσεις. Όπως αυτή για το «κοινωνικό συμβόλαιο». Όμως, ο κ. Τσίπρας δεν είναι και ο πλέον εχέγγυος να μιλάει για συμβόλαια. Δεν τα σέβεται, βάζει την υπογραφή του για να κοροϊδέψει το συμβαλλόμενο μέρος, δηλαδή τους ψηφοφόρους του.

Το νομοσχέδιο έχει πάρα πολλά πρωτοπόρα σημεία, όπως η υλοποίηση του αιτήματος της ΓΣΕΕ για την εισαγωγή της ψηφιακής κάρτας εργασίας, η άδεια πατρότητας, η πληρωμένη γονικής άδειας κ.α. Ωστόσο, δεν έχουμε ούτε τις επιχειρήσεις ούτε την εργασιακή, ούτε την συνδικαλιστική νοοτροπία της Ευρώπης, που θα αποτελούσαν το ευνοϊκό έδαφος να αναπτυχθούν οι νέες εργασιακές σχέσεις.

Η χώρα πέρασε τη δική της ζοφερή και μακρόσυρτη «μεγάλη βδομάδα». Τώρα ξεκινά να αχνοφέγγει η ελπίδα μια νέας αρχής. Η ζωή αποκαθίσταται έστω και με όρους. Τα απόνερα της πανδημίας μπορεί στον κυματισμό τους να συμπαρασύρουν και άλλο κόσμο στην απόγνωση της ανεργίας. Η μακροπρόθεσμη ωστόσο προοπτική εμφανίζεται «ρόδινη», εφόσον διαχειριστούμε με επιτυχία την πρόκληση των ευρωπαικών κονδυλίων. Η βασική δοκιμασία τώρα αρχίζει.

Έπρεπε να έρθει η «ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση» για να σταματήσει ο μέγιστος ευτελισμός του Αγίου Φωτός. Η εκκοσμίκευση του μυστικισμού που εκπέμπει και της μυσταγωγίας που θα έπρεπε να το περιβάλλει, με το να τυγχάνει υποδοχής με παράτες αρχηγού κράτους, παρουσιάσεις όπλων, ευζώνους, κόκκινα χαλιά, και επισήμους! 

Oι δηλώσεις, οι κινήσεις, οι ισχυρισμοί του κ. Τσίπρα περνάνε από την κρισάρα της κοινής γνώμης. Το αποτέλεσμα της διύλισης το απεικονίζουν ο δημοσκοπήσεις. Είναι διαχρονική συμπεριφορά του. Δεν αναφερόμαστε στο ψεύδος για το οποίο κατηγορείται. Αναφερόμαστε στην έφεσή του να παραχαράσσει την πραγματικότητα αντιστρέφοντάς την.

«Να τελειώνουμε με τις αντιπολιτεύσεις» είχε πει ωρυόμενος ο Λένιν στην πρώην μενσεβίκα συντρόφισσα Αλεξάνδρα Κολοντάι το 1921, θέτοντας εκτός νόμου την «Εργατική Αλληλεγγύη». Την ίδια χρονιά έστελνε τον Τρότσκι να πετσοκόψει τους πρώην συμπολεμιστές αναρχικούς της Κροστάνδης. Παιδιά αυτής της κουλτούρας είναι οι σύντροφοι της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι δημοσκοπήσεις, που ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί εντεταλμένες και ψευδείς, όπως τις θεωρούσε και το 2019, καταγράφουν το πρωτοφανές μεταπολιτευτικά. Η κοινή γνώμη αποστρέφει πρόσωπον στην αξιωματική αντιπολίτευση, ενώ για τόσο μεγάλο διάστημα ο αρχηγός της υπολείπεται στην πρωθυπουργική καταλληλότητα, ενίοτε και από το δημοσκοπικό ποσοστό του κόμματος. Χωρίς να είμαστε κακοί μάντεις, δε βλέπουμε τρόπο ανάκαμψής του...

Υποψήφιοι πρόεδροι είναι (προς το παρόν πάντα, γιατί με το ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν ξέρεις) οι δύο που έχουν ανακοινώσει ημιεπισήμως την υποψηφιότητά τους, η Φώφη Γεννηματά και ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Χάρης Καστανίδης που την ανακοίνωσε… ποιητικώ τω τρόπω, ο ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης η υποψηφιότητα του οποίου θεωρείται δεδομένη, και απλώς αναμένει να περάσει η μπόρα του κορονοϊού για να την ανακοινώσει, και η αναμενόμενη του Παύλου Γερουλάνου.

Την Παρασκευή η Αυγή και δυο εφημερίδες της «λαϊκιάς» Δεξιάς που αντιπολιτεύονται σφόδρα την κυβέρνηση, στα πρωτοσέλιδά τους εξέπεμπαν ιερή οργή για το ακαταδίωκτο των επιτροπών, της επιστημονικής και διοικητικών στελεχών, που διαχειρίζονται τα του κορονοϊού. Απ΄ ό,τι φαίνεται η κυβέρνηση με την τροπολογία πρόλαβε και τους στέρησε την ευκαιρία να σκηνοθετήσουν εν ευθέτω χρόνω ένα πανόραμα δικαστικών προσφυγών.

Χθες την ημέρα που η χώρα ξαναμπήκε στο «πράσινο», ο Τσίπρας εγκαλούσε τον Μητσοτάκη, υπενθυμίζοντας την φράση του ότι η συντριπτική πλειοψηφία όσων ασθένησαν δεν είχαν εμβολιαστεί, και απεφάνθη: «Λες και μπορούσαν να το πράξουν και δεν το επέλεξαν!».

Ο καλός καιρός της Ελλάδας σε συνδυασμό με την αύξηση των εμβολιασμών (πρωτοφανής οργανωτική αποτελεσματικότητα για τα δεδομένα του ελληνικού κράτους), προαναγγέλλουν την έστω και επώδυνη επάνοδο. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε και αυτή την παρτίδα. Τώρα του απομένει να επικεντρώσει τα πυρά του στο εργασιακό που κατά τον «Τσίπρα αποτελεί απαίτηση και γραμμάτιο του κ. Μητσοτάκη προς τα μεγάλα συμφέροντα που τον έκαναν Πρωθυπουργό». Γι' αυτό, θα είναι η «μάχη των μαχών».

Πρώην «βουλεύτρια» του ΣΥΡΙΖΑ έγραψε για τα κορονοπάρτι: «Δεν ξέρω αλλά σκέφτομαι ότι αν ήμουν 16 χρονών μπορεί να ήθελα να παρτάρω μέχρι τα χαράματα αδιαφορώντας αν αυτό σημαίνει ότι μπορεί να πεθάνουν οι «γέροι» (ίσως και ελπίζοντας το μυστικά) που οδήγησαν τον πλανήτη στην κατάσταση που βιώνει σήμερα. Πάλη των γενεών λέγεται». Στη συνέχεια υπό το βάρος της όντως άκομψης κατακραυγής που υπέστη, ζήτησε συγγνώμη και κατέβασε την ανάρτηση.

Ένας από τους διαπρύσιους κήρυκες της συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με τον ΚΙΝΑΛ, δηλαδή της «εξωτικής» παραδοξότητας με την τύποις λελογισμένη κεντροαριστερά, ήταν ο καθηγητής Νίκος Μουζέλης. Με άρθρο του, ο καθηγητής προτείνει στον Τσίπρα ότι για να επανέλθει ο απολωλός ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία της Κεντροαριστεράς και στην προοπτική της εξουσίας «να βρει τρόπο να απαλλαγεί από στελέχη όπως ο «ευέξαπτος» Πολάκης.

Στις μεγαλουπόλεις τα κορονοπάρτι, όπως και οι διαδηλώσεις, λόγω μεγάλης συγκέντρωσης πληθυσμού, συνέβαλαν αναμφίβολα στον επιπολασμό της πανδημίας. Το λένε οι επιστήμονες και το παραδέχεται η κοινή λογική. Οι μόνοι που δεν το παραδέχονται είναι οι αντικοινωνικοί «παρτάκηδες» και οι πολιτικά αφιονισμένοι.

Έκκληση  σε όσους υπηρέτησαν την παράταξη να επιστρέψουν, έκανε χθες κατά την ομιλία της στην Κ.Ο. του ΚΙΝΑΛ η  Φώφη Γεννηματά, ενώ διαβεβαίωσε ότι η διαδικασία θα είναι «ανοιχτή», όπως και όλες οι προηγούμενες από το 2004, χωρίς κλειστά μητρώα  και χωρίς απαγόρευση ψήφου σε αυτούς που προσέρχονται να εγγραφούν την ημέρα της ψηφοφορίας. Παράλληλα το καταστατικό θα τηρηθεί κανονικά  και η εκλογή Προέδρου θα γίνει το φθινόπωρο.