Στην Αθήνα ήξερα ότι ο φόβος φυλάει τα έρημα. Ειδικά σε πιάτσες που οι καφετέριες, τα μπαρ και τα εστιατόρια είναι στη σειρά, ήμουν βέβαιος ότι οι μαγαζάτορες θα τηρούσαν τον νόμο. Αλλά στη βαθιά επαρχία; Και όμως, ταβέρνα στην κορυφή του βουνού, στη μέση του πουθενά, με μοναδικούς θαμώνες τρεις μαντραχαλέους να καθόμαστε κάτω απ΄ το στέγαστρο, πριν η κοπελίτσα στρώσει το χάρτινο τραπεζομάντηλο, μας ζήτησε ευγενικά να τσεκάρει με το κινητό της τα πιστοποιητικά μας. Έμοιαζε σχεδόν εξωπραγματικό. Το ίδιο συνέβη και λίγες ώρες αργότερα σε καφετέρια.

«Εκείνος ο νεαρός, που στην παρέλαση του 2011 στην Λάρισα σήκωσε το χέρι του και μούντζωσε τους επισήμους, που να βρίσκεται άραγε σήμερα και τι να κάνει; Τι απέγινε, τι πρεσβεύει;». Είκοσι έξι χρονών σήμερα, ο Αχιλλέας Μιχαλές, είναι κομμωτής. Επίσης, ακραίος αντιεμβολιαστής και φανατικός αντιγκλομπαλιστής. Οι απανωτές αναρτήσεις του στα social media αποτελούν μνημείο ανορθολογισμού, υστερίας και φοβικότητας. Φοβάται την κυριαρχία των ομοφυλόφιλων που προωθεί η «νέα τάξη», τρέμει για τον αφελληνισμό της χώρας του από την παγκοσμιοποίηση.

Σας εξομολογούμαι ότι θεωρούσα τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους το ίδιο χαβαλέδες με μας τους Έλληνες και τους Ιταλούς. Τώρα βλέπω τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους να έχουν από τα καλύτερα ποσοστά εμβολιασμού στην Ευρώπη, μπράβο τους, τους είχα παρεξηγήσει τους ανθρώπους. Και δίπλα απ' αυτό, καταφθάνει και η κλασική πια ερώτηση «γιατί δεν μπορούμε να το κάνουμε όπως στην Πορτογαλία;» που έχει φθάσει στο 85% εμβολιαστική κάλυψη. Την ερώτηση την κάνει ο Τσίπρας, αλλά όχι μόνο. Η απάντηση είναι εύκολη.

Το βιογραφικό δεν δείχνει απαραιτήτως και τον χαρακτήρα ή την λογική του ανθρώπου. Υπήρξαν και κάποιοι μορφωμένοι που κυβέρνησαν το 2015-19 κι είδαμε τα χαΐρια τους. Η γιαγιά μου έλεγε «πολλά ξέρεις, μα λίγα σ' ωφελάνε» και είχε 1000% δίκιο η αγράμματη γριά. Για να αποδώσει μια σοβαρή και αξιοπρεπής ομάδα, πρέπει η ηγεσία της να είναι εξίσου σοβαρή και αξιοπρεπής. Αλλιώς η δουλειά της πάει στον βρόντο και η ύπαρξη της αποδεικνύεται θνησιγενής.

Είμαι αναφανδόν υπέρ των ελέγχων σε κάθε τόπο συναθροίσεων, άρα και στις εκκλησίες. Ο Τσίπρας το λοιπόν, θεωρητικώς έχει δίκιο όταν λέει ότι θα έπρεπε να μπαίνουν στους ναούς μόνο όσοι επιδεικνύουν αρνητικό rapid test. Από το θεωρητικό ως το πρακτικό όμως, η διαφορά είναι τεράστια. Και δεν υπάρχει χειρότερη επιλογή για μια κυβέρνηση από το να υιοθετεί την θεωρητική πλευρά των πραγμάτων, αδιαφορώντας αν η πρακτική πλευρά τους θα γελοιοποιήσει τις καλές προθέσεις της και θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα.

Ρίξατε μια ματιά στις δημοσκοπήσεις; Δυο βγήκαν πάλι και η διαφορά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να κινείται στην περιοχή των 11 μονάδων. Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε στην Κουμουνδούρου, μέγιστη έκπληξη έλαμψε στο Μαξίμου. Η αλήθεια είναι ότι στη ΝΔ περίμεναν απώλειες, δεν τις είδαν. Στον ΣΥΡΙΖΑ περίμεναν, αν όχι κέρδη στο ταμείο τους, τουλάχιστον ζημιές στο ταμείο των απέναντι. Τζίφος κι από κει. Να μου τα θυμηθείτε ότι τα δυο επιτελεία στο τέλος θα συναντηθούν σ' ένα πράγμα. Δεν θα πιστεύουν τις δημοσκοπήσεις.

Τι φοβούνται στην κυβέρνηση; Μα αυτό που ελπίζει και ο Τσίπρας. Ότι όλοι όσοι για διάφορους λόγους αρνούνται να εμβολιαστούν, στις εκλογές θα καταψηφίσουν τον Κυριάκο. Ο Τσίπρας, μ? όλα αυτά τα «ναι μεν αλλά», τα «είμαι με όλους και με κανέναν», τα «ζήτω και ο εμβολιασμός και οι αντιεμβολιαστές» και με τις «προαιρετικές υποχρεωτικότητες», πιστεύει ότι έχει βγει έξω από τα ραντάρ της οργής των αρνητών και των φοβισμένων.

Πώς διάολο ορίζεται το λοιπόν, μια «κοινής αποδοχής επιστημονική επιτροπή»; Κοινής αποδοχής από ποιους; Της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ; Στέλνει δηλαδή ο Μητσοτάκης σημείωμα στον Τσίπρα και του λέει «η επιτροπή θα έχει δέκα άτομα, στείλε μου τους πέντε που θέλεις εσύ να βάλω κι εγώ τους πέντε δικούς μου» να τη φτιάξουμε; Ο εσωτερικός συσχετισμός δηλαδή θα είναι 50-50% ή μήπως ο Μητσοτάκης θα πει «θέλω έναν έστω παραπάνω, στο κάτω-κάτω κυβέρνηση είμαι»;

Εδώ ζούμε το καλαμάρι κάθε μέρα και δεν το παίρνουμε χαμπάρι. Η κοινωνία μας είναι γεμάτη παίχτες που ποντάρουν ανενδοίαστα την ζωή τους και μάλιστα δίχως τα εκατομμύρια που διεκδικούν στην τηλεοπτική εκδοχή της πανομοιότυπης υπόθεσης. Πενήντα ημερησίως πάνε προς θάνατον, έτσι χωρίς λόγο. Και παρασέρνουν κι άλλους στο διάβα τους, συγγενείς και φίλους τους. Κι ύστερα μου λέτε εμένα τι κάνει η κυβέρνηση ή τι θα 'κανε η αντιπολίτευση.

Ήμουνα νιός και γέρασα ακούγοντας για την ενσωμάτωση των Ρομά. Γνώρισα πρόθυμους ιδεολόγους με γνήσιες ευαισθησίες, που προσπάθησαν σκυλίσια να βοηθήσουν στην εκπαίδευση των παιδιών τους ή στην ένταξη τους σε προγράμματα. Όλοι τους ανεξαιρέτως εγκατέλειψαν την προσπάθεια, με μια γεύση ματαιότητας στο στόμα. Οι μόνοι που παραμένουν διαχρονικοί «μπαμπάδες» των τσιγγάνων, έτοιμοι να δικαιολογήσουν την αδιαφορία τους για κοινωνική ενσωμάτωση και να ιδεολογικοποιήσουν την παραβατικότητα τους, είναι εκείνοι που δεν έχουν πλησιάσει ούτε από μακριά καταυλισμούς.

Η Φώφη κάθε χρόνο, την ημέρα της γιορτής της μάζευε μερικούς φίλους στο σπίτι της. Ήταν από τις λίγες διαχρονικές χαρές της, όλο με τον καρκίνο παρέα ζούσε σε κείνο το οίκημα. Πρώτα με τους γονείς της και μετά με την ίδια. Θυμάμαι λοιπόν σαν τώρα την «Αυριανή» του Κουρή να έχει δημοσιεύσει στην πρώτη σελίδα μια φωτογραφία της να χορεύει στο σαλόνι της, με τίτλο «αίσχος, ο κόσμος πεινά κι η Φώφη το γλεντάει».

Αν ένας αστυνομικός δεν είναι οπαδός του «περάστε αύριο από το τμήμα να υποβάλετε μήνυση και θα επιληφθούμε», τότε αργά ή γρήγορα θα βρεθεί μπροστά στο δευτερολεπτικό δίλημμα «πατάω την σκανδάλη ή όχι;». Αν δεν την πατήσει αυτός, ενδέχεται να την πατήσει ο απέναντι κι ο «μπάτσος» να βρεθεί σε φέρετρο ή σε αναπηρική καρέκλα. Αν πάλι την πατήσει, υπάρχουν ικανές πιθανότητες να έχει κάνει λάθος εκτίμηση και βρεθεί πίσω από τα σίδερα. Πιο δύσκολο δεν γίνεται.

Μην ρωτάτε σήμερα τους υποψήφιους αρχηγούς του ΚΙΝΑΛ τι θα κάνουν μετά τις εκλογές και μην υπερβάλετε σε δήθεν ιδεολογικές ερμηνείες της τάδε ή της δείνα λέξης τους. Τα πραγματοποιήσιμα σενάρια για το κυβερνητικό σχήμα της επόμενης τετραετίας είναι δύο. Είτε Μητσοτάκης αυτοδύναμος, είτε κυβέρνηση με το ΚΙΝΑΛ μέσα. Καμία «αυτόνομη πορεία» δεν υπάρχει στον ορίζοντα και καμία ιδεολογική συνέπεια (αντιδεξιά ή αντισυριζαϊκή) των υποψηφίων δεν πρόκειται να μείνει ζωντανή.

Υπάρχουν αρκετοί μέσα στην ελληνική κοινωνία που τα ονόματα ασκούν πάνω τους μια ακατανίκητη γοητεία. Ειδικά όταν αυτοί ανήκουν στους λεγόμενους σκληρούς πυρήνες των κομμάτων, οι οποίοι δεν υπάρχει περίπτωση να μετακινηθούν πολιτικά ο κόσμος να χαλάσει. Γι αυτό, όσο κι αν αλλάζει η κοινωνία γύρω μας και τα ήθη μεταβάλλονται, ποτέ μην υποτιμάτε τη δύναμη του Παπανδρεϊσμού μέσα στο ΠΑΣΟΚ και τη δύναμη του Καραμανλισμού μέσα στη ΝΔ.

«Κάτι φταίει που έχουμε τόσο υψηλό ποσοστό ανεμβολίαστων και θανάτων. Ο πρωθυπουργός δεν έχει αξιοπιστία, ο λόγος του δεν γίνεται αποδεκτός από την κοινωνία». Τάδε έφη Αλέξης Τσίπρας. Δηλαδή ο εμβολιασμός είναι θέμα πολιτικό, όχι επιστημονικό. Άρα ο μόνος τρόπος να αυξηθούν οι εμβολιασμένοι είναι να αλλάξει η κυβέρνηση. Να τους το πει άλλος πρωθυπουργός. Τότε θα τρέξουν να τρυπήσουν το μπράτσο τους, τώρα αρνούνται λόγω της ύπαρξης του Μητσοτάκη.

Κάθε εχέφρων άνθρωπος που ακούει ΣΥΡΙΖΑ και φτύνει τον κόρφο του, θα προτιμούσε στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης να βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ ή το ΚΙΝΑΛ ή όπως θέλετε πείτε το. Ακόμα και φανατικός οπαδός του Κυριάκου να είναι ή σκληρός ψηφοφόρος της λαϊκής Δεξιάς, ξέρει ότι το πολιτικό μας σύστημα στηρίζεται στην εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία. Οπότε προτιμά ένα παλιό ή νεότερο ΠΑΣΟΚ ως αρχηγό του δεύτερου πυλώνα του δικομματισμού.

Ξέρετε τι δεν μπορώ εγώ να καταλάβω; Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ικανός να εισπράξει δημοσκοπικά τις ψήφους των αντιεμβολιαστών. Αφού κάνει τόσο απροκάλυπτη προπαγάνδα εναντίον κάθε προσπάθειας να πειστεί ο κόσμος να εμβολιαστεί, αφού δια του αρχηγού του μάλιστα δεν χάνει ευκαιρία να αμφισβητήσει τα ιατρικά μακρο-αποτελέσματα του εμβολίου, πως διάβολο δεν έχουν πλαισιώσει τις τάξεις του οι αντί και οι αρνητές; Εγώ ειλικρινά απορώ.

Για ρωτήστε σήμερα ακόμα και τους αγνούς ΣΥΡΙΖΑίους «Κοτζιάς ή Δένδιας;». Στα τάρταρα ο Κοτζιάς, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε, που αν τολμούσε δημοσιογράφος να πει κάτι, έτρωγε αγωγή που πήγαινε σύννεφο. Καλά, για τον Κατρούγκαλο που τον διαδέχτηκε δεν γράφω τίποτα. Καλά θα κάνει να περιορίσει τις εμφανίσεις του στις οποίες λέει ότι η κυβέρνηση δεν έχει στρατηγική στην εξωτερική της πολιτική, διότι τον ακούει το παρδαλό κατσίκι και σκάει στα γέλια.

Αυτό πια και αν είναι για γέλια. Ξέρετε τι πιστεύουν στην Κουμουνδούρου; Ότι ένα από τα πιθανά σενάρια του κοντινού μας μέλλοντος, είναι να γίνουν οι εκλογές με την απλή αναλογική και πριν ο Μητσοτάκης οδηγήσει τη χώρα σε δεύτερες να τον ρίξουν οι …δικοί του με εσωτερικό πραξικόπημα. Ποιοι δικοί του ακριβώς; Ξέρω γω, το αφήνουν αδιευκρίνιστο, καθότι «το τοπίο είναι ακόμα ρευστό και υπό διαμόρφωση» όπως λένε.

Μετά την άσχημη εξέλιξη της υγείας της Φώφης (που ως παλαιή φίλη έχει τις ειλικρινέστερες ευχές μου), η ειδησεογραφία μετακίνησε ξάφνου το ΚΙΝΑΛ στο κέντρο του πολιτικού σκηνικού. Ας ξεκαθαρίσουμε το λοιπόν ένα-δύο πράγματα. Ναι, η υπόθεση της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ έχει ευρύτερη αξία όσον αφορά τις πιθανές μετεκλογικές συνεργασίες, αλλά αυτή η αξία είναι μονόφθαλμη. Βλέπει (αν βλέπει) μόνο προς την πλευρά του Κυριάκου.

Έζησα την δίχρονη αγωνία των ανθρώπων που ασχολούνται με τον τουρισμό, είτε ως επιχειρηματίες είτε ως εργαζόμενοι και σας βεβαιώνω ότι πέρασαν όλοι τους πολύ δύσκολες στιγμές. Αυτή την στιγμή στα Χανιά, με συννεφιασμένους ουρανούς, φθινοπωρινές βροχούλες και τη νύχτα να πέφτει απ' τις 6.30 το απόγευμα, τα παραλιακά ξενοδοχεία έχουν πληρότητα σχεδόν 60%. Ούτε Ιούνιος. Τα δε σπίτια Airbnb μέσα στα σοκάκια της παλιάς πόλης, είναι όλα κλεισμένα ως τέλος Νοεμβρίου, πολλά και για τα Χριστούγεννα. 

Όλα τα προβλήματα είμαι μεγάλα, αλλά μερικά είναι πιο μεγάλα απ' τα μεγάλα και πιο καθοριστικά απ' τα καθοριστικά. Με τον άνθρωπο που ζητά προστασία και αποζημιώσεις, μια κυβέρνηση μπορεί να έχει σχετική ευελιξία, με τα εθνικά ζητήματα αυτό απαγορεύεται. Αυτόν που φωνάζει ότι το κράτος δεν τον προστατεύει επαρκώς, η κυβέρνηση μπορεί να τον κατευνάσει ή να τον μεταπείσει, αλλά ο Τούρκος δεν παίρνει ούτε από κατευνασμούς ούτε από καλοπιάσματα.

Μα τόση απελπισία πια, εκεί στην Κουμουνδούρου; Ανίκανοι να επιφέρουν ένα σοβαρό πολιτικό πλήγμα στον Μητσοτάκη, ανήμποροι να ανανεωθούν οι ίδιοι και να εμπνεύσουν, καταφεύγουν στον Κουρτς για να τους σώσει; Δηλαδή, αφού παραιτήθηκε ο Κουρτς στην Αυστρία και δεν παραιτήθηκε ο Μητσοτάκης στην Ελλάδα, έχουμε σκάνδαλο; Ωραίοι είναι. Αυτό που ξέρουν στην Κουμουνδούρου είναι ότι δεν πιστεύουν στις δημοσκοπήσεις όταν αυτές βγάζουν μπροστά τη ΝΔ. Κι αφού δεν τις πιστεύουν, θα ναι μαϊμού.

Εξ όσων μαθαίνω από λίαν αξιόπιστες πηγές της αντιπολίτευσης, ο Κυριάκος δεν μπορεί ναι κοιμηθεί τα βράδια διότι ο Δένδιας ετοιμάζει εσωκομματικό πραξικόπημα για να του αρπάξει την θέση. Ήθελε ο επίδοξος πραξικοπηματίας να κρυφτεί, αλλά τον ξεμπρόστιασε το ύφος του την ώρα που τα 'ριχνε στον Μπογδάνο στην Βουλή. Δεν μπόρεσε να κρατηθεί, άρκεσε μια στιγμή έπαρσης και το πανούργο σχέδιο του προδόθηκε. Πλάκα δεν έχουν όλα αυτά;