Από τους ειδικούς μάθαμε ότι η πανδημία είναι ένα δυναμικό φαινόμενο που άλλοτε βρίσκεται σε έξαρση και άλλοτε υποχωρεί και τα μέτρα που κάθε φορά λαμβάνονται προσαρμόζονται στην πραγματικότητα της πανδημίας. Τώρα που τα κρούσματα πάλι αυξάνονται, επειδή έχουν εμφανιστεί ακόμα πιο μεταδοτικές μεταλλάξεις, αναρωτιόμαστε τι περιμένει η Επιτροπή των Ειδικών και δεν επαναφέρει τις μάσκες στους κλειστούς χώρους. Αφού «τα παιδιά» δεν καταλαβαίνουν μόνα τους, κάποιος πρέπει να αξιολογεί τον κίνδυνο για λογαριασμό τους διαρκώς.

Για ορισμένα από τα ανθρώπινα η ελληνική παράδοση παραμένει χρήσιμη. Για τον θάνατο, για παράδειγμα, θέλει την περίοδο του πένθους και του σεβασμού που οφείλουμε να δείχνουμε στο νεκρό να διαρκεί τουλάχιστον σαράντα (40) ημέρες ώστε ο πεθαμένος να έχει «κρυώσει» για τα καλά, το σοκ και τα έντονα συναισθήματα των πρώτων εικοσιτετραώρων να έχουν εξατμιστεί για το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο και για τους οικείους τα δάκρυα να έχουν αρχίσει να μετουσιώνονται σε βουβό πόνο.

Από αυτή τη στήλη συχνά επιχειρηματολογούμε πάνω στην ιδέα ότι την Τουρκία πρέπει να την υπολογίζουμε αλλά σε καμία περίπτωση να τη φοβόμαστε. Δεν τη φοβόμαστε την Τουρκία. Κι αυτό γιατί πιστεύουμε στο αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων και το φρόνημα ημών, των Ελλήνων. Αντίθετα, από όσα διαδίδουν οι γνωστοί εθνικιστικοί κύκλοι των Ελλαδεμπόρων οι περισσότεροι Έλληνες δεν αγαπούν την καλοπέραση περισσότερο από την Πατρίδα.

Ούτε το ΠΑΣΟΚ στα «ντουζένια» του δεν τόλμησε να αναγνωρίσει ως μόνο νόμιμο γάμο στη χώρα τον πολιτικό, με τον θρησκευτικό προαιρετικό. Αλλά ήταν 1982, πριν σαράντα ολόκληρα χρόνια.  Σήμερα, με αφορμή την πίεση που ασκείται στην κυβέρνηση για την αναγνώριση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών η συζήτηση για μια μεταρρύθμιση του Οικογενειακού Δικαίου έχει ξεκινήσει εκ νέου αλλά συντηρητικά και όχι με την τόλμη που θα περίμενε κανείς να διεξάγεται  μια τέτοια συζήτηση τον 21ο αιώνα.

Όλοι αναζητούν εργαζόμενους. Οι ξενοδόχοι, η εστίαση, οι αγρότες, οι εργολάβοι σε μικρά και μεγάλα δημόσια έργα, οι οίκοι ευγηρίας. Ήταν το πρώτο που σκεφτήκαμε ακούγοντας προχθές τον πρωθυπουργό να κάνει λόγο για την ανάγκη ένταξης των νόμιμων μεταναστών, συνδέοντας το θέμα με το δημογραφικό. Κι όμως, πριν φτάσουμε στο δημογραφικό, αυτή τη στιγμή επείγει να βρούμε ανθρώπους να δουλέψουν. Μόνο που για να δουλέψει κάποιος στον Τουρισμό ή σ'ένα Οίκο Ευγηρίας χρειάζεται πρώτα να έχει περάσει από στοιχειώδη εκπαίδευση.

Τελικά, δεν υπάρχει πιο «άχρηστη» δουλειά από αυτή που έχουν επιδοθεί, με μεγάλη σοβαρότητα, αρκετοί κοινωνικοί επιστήμονες ανά τον κόσμο. Γιατί ασχολούνται τα τελευταία χρόνια με την ανάλυση φαινομένων όπως ο ευρωσκεπτικισμός, ο εθνολαϊκισμός και ο αντισυστημισμός όταν όλα όσα πρέπει να ξέρουμε για τις αιτίες που προκαλούν τα φαινόμενα αυτά τα διαβάζουμε στις ειδήσεις; Αναφερόμαστε βέβαια στην εξοργιστική απόφαση της Κομισιόν να ξεμπλοκάρει το μερίδιο της Πολωνίας στα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ για την πανδημία.

Η περιγραφή της εκδήλωσης που δημοσιεύθηκε στον Τύπο είναι πραγματικά ελκυστική. «Μια ολόκληρη μέρα γεμάτη ένταση, μουσική, αγάπη και χορό, ΕΡΧΕΤΑΙ!... από τους πιο γνωστούς Trappers όλης της Ελλάδος...». Διαπιστώσαμε ότι ανάμεσα στους trapper που θα εμφανιστούν είναι και ο καλλιτέχνης που απασχόλησε πρόσφατα την ειδησεογραφία για παράνομη οπλοκατοχή. Οι γονείς αισθάνονται καλά εάν τα παιδιά τους καταναλώνουν μια κουλτούρα που κανονικοποιεί τον σεξισμό και την οπλοκατοχή;

Η συνεδριακή περίοδος των τριών δημοκρατικών κομμάτων της Βουλής (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ) έκλεισε και επισήμως την Κυριακή με την ολοκλήρωση του συνεδρίου της ΟΝΝΕΔ. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι οι εκτενείς αναφορές που έκαναν και τα τρία κόμματα στη νεολαία και τη δέσμευση να συμπεριλάβουν στα ψηφοδέλτια των κομμάτων τους, με νέους, ηλικιακά, υποψηφίους. Αυτό όμως που ειλικρινά μας εντυπωσίασε είναι ότι σε κανένα συνέδριο δεν έγινε αναφορά στα παιδιά και τους συγγενείς των βουλευτών που κληρονομούν τις έδρες και τα υπόλοιπα αιρετά αξιώματα.

Δεν είχαν οι δημοτικές αρχές αρμοδιότητα να καθαρίσουν το περιβάλλοντα χώρο του υποσταθμού του ΔΕΔΔΗΕ στην Άνω Γλυφάδα οπότε δεν πήραν καμία δυναμική πρωτοβουλία να τον καθαρίσουν με το «έτσι θέλω», υποκινούμενοι από κάποιο αίσθημα απέναντι τους δημότες τους και τον τόπο. Οπότε κάηκαν. Μας είναι παγερά αδιάφορο αν έχουν αρμοδιότητα ή όχι. Ακόμα πιο αδιάφορη μας είναι τυχόν ύπαρξη αλληλογραφίας μεταξύ των υπηρεσιών. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι ότι αδιαφόρησαν και καήκαμε.  Θα πρέπει να τελειώσει αυτό το αστείο, που μόνο αστείο δεν είναι, με τις αρμοδιότητες. 

Τα μέλη της ουκρανικής κοινότητας της Αθήνας που κάθε απόγευμα, στέκονται στα σκαλιά της Πλατείας Συντάγματος που οδηγούν στη Βουλή κρατώντας τη σημαία της πατρίδας τους, δεν τους έχουμε δει ποτέ ως «θέμα» σε ποστ στα ΜΚΔ. Μπορεί να βλέπουμε πολλές φωτογραφίες από το μέτωπο, κάθε είδους αλλά τους Ουκρανούς που ζουν εδώ κάνουμε πως δεν τους βλέπουμε, είναι ασφαλέστερο να ασχολούμαστε με αυτούς που βρίσκονται μακριά και είναι αλήθεια ότι αυτοί είναι που υποφέρουν.

Τους τελευταίους μήνες παρακολουθούμε «από απόσταση» την προετοιμασία για την αντιπυρική περίοδο. Όταν λέμε «από απόσταση», εννοούμε ότι διαβάζουμε απλώς όσα δημοσιεύει το Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και ο αρμόδιος Υπουργός στα κανάλια του στα ΜΚΔ. Οι πυρκαγιές φέτος άρχισαν από πολύ νωρίς και στη συντριπτική τους πλειοψηφία ξέσπασαν από αμέλεια, κατά το κάψιμο χόρτων Διαβάζοντας όμως χθες όσα είπε ο καθ. Χρ.Ζερεφός για την ανικανότητα αρκετών Δημάρχων...

Είναι αλήθεια πως τα Δικαιώματα του Ανθρώπου πηγάζουν από μία αρχή που είναι πολύ «δυσκολοχώνευτη»: είναι καθολικά. Δηλαδή, όποιος γεννήθηκε στο ανθρώπινο είδος, ό,τι χρώμα και να έχει το δέρμα του, σε όποιον Θεό και να πιστεύει, όποια και να είναι η σεξουαλική του ταυτότητα τα απολαμβάνει. Χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση. Όποιος δεν αναγνωρίζει λοιπόν την καθολική ισχύ των Δικαιωμάτων, όποιος δηλαδή δεν αποδέχεται ότι τα Δικαιώματα ισχύουν για ολόκληρο το ανθρώπινο είδος και θέτει όρους απλώς δεν τα αποδέχεται.

Διαβάζοντας το ρεπορτάζ για τον τιτάνιο αγώνα του ιδιοφυούς φοιτητή Φυσικής Κώστα Τζαναβάρη να σπουδάσει, γιατί προερχόταν από φτωχή οικογένεια, οι μόνες άγνωστες λέξεις ήταν αυτές που αφορούσαν το αντικείμενο της έρευνάς του. Γιατί έπρεπε να περάσει ένας χρόνος ώστε ένας άπορος φοιτητής να βρει δωμάτιο στη φοιτητική εστία; Μήπως γιατί ακόμα και σήμερα, εν έτει 2022, τη διάθεση των δωματίων στις εστίες την ορίζουν συγκεκριμένες φοιτητικές παρατάξεις όπως γινόταν παλαιότερα; Στην «εποχή μας» ήταν η ΚΝΕ.

Αδυνατούμε να καταλάβουμε είναι τι ακριβώς θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ και τι ακριβώς υποστηρίζει στο θέμα που έχει ανακύψει με την υπό ανέγερση βιβλιοθήκη του ΑΠΘ. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει να πάρει σαφή θέση στο ερώτημα αν πρέπει να γίνει εκεί η βιβλιοθήκη. Κάποια από τα θεωρούμενα και σοβαρά στελέχη του μάλιστα μας είπαν ότι οι βιβλιοθήκες είναι έργα που απαιτούν μελέτη δεκαετιών. Μήπως η υπό ανέγερση βιβλιοθήκη δεν έχει μελετηθεί αρκετά; Μήπως χτίζεται χωρίς σχεδιασμό;

Υποτίθεται ότι σε μια συγκέντρωση των Ισπανών «Αγανακτισμένων» εμφανίστηκε ένα πανό που, σύμφωνα πάντα με τις φήμες, έγραφε: «Ησυχία, μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες». Έτσι λοιπόν, στις 25 Μαΐου του 2011 ξέσπασε μια μεγάλη κινητοποίηση με κέντρο την Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, η οποία επεκτάθηκε σε πολλά αστικά κέντρα της χώρας. Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς ηγεσία και με ριζοσπαστική «αντισυστημική» κατεύθυνση ως προς τα αιτήματα αυτή η διαπαραταξιακή κινητοποίηση είχε αιτία το περίφημο Μνημόνιο.

Γράφαμε χθες ότι στόχος της Ελλάδας πρέπει να είναι να κλείσουν όλα τα ιδρύματα παιδιών. Δηλαδή, ο στόχος μας πρέπει να είναι να προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς αυτό που ειδικοί ονομάζουν «απόϊδρυματοποίηση». Είναι η νέα υπουργική απόφαση τέλεια; Όχι. Σύμφωνα με ορισμένες οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών δεν είναι αρκετά αυστηρή. Μην παρασυρόμαστε από τις κατ' εξαίρεση αντιδράσεις του κ. Κώστα Γιαννόπουλου του «Χαμόγελου του Παιδιού. 

Η διένεξη της οργάνωσης «Το Χαμόγελο του Παιδιού» με την κυβέρνηση για την υπουργική απόφαση που εξέδωσε το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με την οποία για πρώτη φορά στα 200 χρόνια που υπάρχει αυτή η χώρα θεσπίζονται κανόνες λειτουργίας των ιδρυμάτων για τα παιδιά είναι μια καλή ευκαιρία να θυμίσουμε μερικές επιστημονικά τεκμηριωμένες αλήθειες για την παιδική προστασία. Και αυτό γιατί δηλωμένος στόχος της πολιτείας είναι ότι πρέπει να κλείσουν όλα τα ιδρύματα παιδιών.

Στην έκθεση προόδου της Ελλάδας στον ΟΗΕ, αναφορικά με τους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης, διαπιστώνει κανείς τη βελτίωση σημαντικών δεικτών, όπως εκείνο της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων, με μικρές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες είναι μεγάλες για τους ευάλωτους. Εντούτοις, ενώ η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα πιο φιλελεύθερα, δημοκρατικά και σύγχρονα Συντάγματα, ενώ εκσυγχρονίζει με ταχείς ρυθμούς το θεσμικό της πλαίσιο και ανακάμπτει οικονομικά σύμφωνα με τους δείκτες, έστω και αργά, γιατί οι πολίτες διατηρούμε ένα αίσθημα απογοήτευσης;

Με 9 ευρώ οι Γερμανοί θα μπορούν να χρησιμοποιούν όλες τις αστικές αλλά και υπεραστικές συγκοινωνίες, κάθε είδους, για μικρές αποστάσεις μέσα σε όλη τη Γερμανία. Το όφελος του μέτρου αυτού δεν περιορίζεται στην τσέπη. Η μαζική χρήση των συγκοινωνιών εξοικονομεί και την κατανάλωση Ενέργειας γενικώς ενώ οι Γερμανοί, θα χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις τους φιλικά προς το περιβάλλον Μέσα. Αν το αυτοκίνητο δεν είχε τόσο κεντρική θέση στη ζωή μας, τότε θα είχαμε την αξίωση η πολιτεία να επενδύσει στο δίκτυο των συγκοινωνιών. 

Αν αποδεχτούμε την αρχή ότι οι κυβερνήσεις συνεργασίας αποτρέπουν τον εγκλωβισμό των κομμάτων στην εκάστοτε συγκυρία στην πραγματικότητα αποκλείουμε τις μεγάλες ιδεολογίες ως βάση της διακυβέρνησης. Αν οι κυβερνήσεις συνεργασίας είναι η λύση στα προβλήματα που δημιουργεί η ασφυξία του καθορισμένου χρόνου κάθε κυβερνητικής θητείας, σε ποια θεωρητική βάση θα επεξεργαζόμαστε τις προγραμματικές δράσεις για τα μεγάλα προβλήματα; Και σε ποια βάση τα πολιτικά κόμματα θα διεκδικούν ξανά την ψήφο μας μετά από τη λήξη της θητείας των κυβερνήσεων συνεργασίας;

Με μεγάλο ενδιαφέρον περιμέναμε χθες να δούμε αν και πως θα διεξαχθούν οι πρώτες εξετάσεις της λεγόμενης «ελληνικής PISA». Ο λόγος ήταν η αντίδραση των συνδικαλιστικών οργανώσεων των καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης που προκήρυξαν και στάση εργασίας για να αποτρέψουν τη διεξαγωγή των εξετάσεων. Δεν είναι η πρώτη φορά που ομάδες συνδικαλιστών βρίσκονται απομονωμένοι από την κοινωνία. Το μόνο που ήθελαν να έχουν στα χέρια τους ήταν «ένα θέμα» να σπινάρουν στη δημόσια σφαίρα, για να δείξουν ότι αντιστέκονται στην κυβέρνηση.

Ειδήσεις σαν αυτές του Θύμιου Μπουγά που εξαφανίστηκε από το σπίτι του στον Πύργο αφού έπεσε θύμα άγριου εκφοβισμού έξω από το ίδιο του το σπίτι ή της αυτοκτονίας δια απαγχονισμού του 12χρονου στο κέντρο της Αθήνας, τις προσπερνώ γρήγορα γιατί απλώς δεν αντέχω να τις μεταβολίσω. Όσα χρόνια και να ασχολείται κανείς με την πολιτική, όσο βαρύς «καταναλωτής ειδήσεων» κι εάν είναι, υπάρχουν γεγονότα που απλώς αδυνατεί να αποτιμήσει με ψυχραιμία.

Γράφαμε στο σημείωμα της 1ης Απριλίου και με αφορμή τη δημοσίευση της έρευνας του Ινστιτούτου για την Έρευνα και την Κοινωνική Αλλαγή - Eteron για τις στάσεις και τις πολιτικές συμπεριφορές της Γενιάς Ζ, πως τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και το ΠΑΣΟΚ απέχουν έτη φωτός από τους νέους 20-25 ετών. Παρατηρώντας συστηματικά όσα συνέβησαν στα Πανεπιστήμια τις τελευταίες, προ των αυριανών φοιτητικών εκλογών, εβδομάδες, η παραπάνω διαπίστωση επιβεβαιώνεται. 

Οι χθεσινές εκλογές με τον ένα υποψήφιο πρέπει να ερμηνευθούν ως μια επιχείρηση ανασυγκρότησης μέσα από την ίδια την κοινωνία κι από την πολλαπλώς προβληματική διαδικασία της «ανοιχτής κάλπης». Πολύς ο λόγος που έγινε και για τη συμμετοχή των 15χρονων στη διαδικασία. Ως επιχείρημα «σπίναραν» την άποψη ότι αφού η ερωτική συνεύρεση με ένα 15χρονο είναι νόμιμη, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα αυτός να συμμετέχει σε ανοιχτές εκλογικές διαδικασίες κόμματος.