Οι μετεωρολόγοι όλοι, προειδοποιούσαν επί 10 μέρες ότι θα έρθει στην Αθήνα η χειρότερη χιονόπτωση της 50ετίας αλλά οι κάτοικοι της πρωτεύουσας είδαν το πρωί τον καθαρό ουρανό και πίστεψαν τα μάτια τους. Όχι τις προβλέψεις της μετεωρολογίας που είναι επιστήμης, τους χάρτες, τα μοντέλα και τα δεδομένα τα οποία με ακρίβεια περιέγραφαν την ασύλληπτη χιονοκαταιγίδα. Ο οδηγός εξομολογήθηκε στην τηλεοπτική κάμερα ότι δεν πίστεψε ότι θα πέσει τόσο χιόνι και η τιμωρία του ήταν η ταλαιπωρία του.

Από το 2018 ακόμα, γράφουμε ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ, η συγκυβέρνηση με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ άλλαξε θεμελιωδώς και την ταυτότητά του και για να συνεχίσει έκτοτε θα έπρεπε να προχωρήσει σ'ένα ριζικό rebranding, μια διαδικασία που θα όριζε από την αρχή τη θέση του στο πολιτικό χάρτη και τις βασικές του αρχές. Η ανοιχτή εκλογική διαδικασία για την εκλογή προέδρου είναι μεν μονόδρομος αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι το αναγκαίο rebranding.

Το κατανοήσαμε κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ. Η αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ καταδεικνύει την υποτέλεια της χώρας, η αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία θα οδηγήσει στη σφαγή Έλληνες στρατιώτες στην Υποσαχάρια Αφρική και τα αεροσκάφη Rafale είναι πεταμένα λεφτά. Τα λεφτά έπρεπε να πάνε για συντάξεις, επιδόματα και ΜΕΘ, μόνο. Επειδή όμως δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, καλό θα είναι να θυμηθούμε τις αντίστοιχες αμυντικές συμφωνίες επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, καθώς και τις αποφάσεις που είχαν ληφθεί σχετικά με αμυντικά θέματα.

Είδαμε όλοι, επανειλημμένα, περίπου δώδεκα χιλιάδες φορές, την νέα επαγγελματική φωτογραφία του διεθνούς, πλέον, ειδώλου, Πάνου Καμμένου. Ο ανταγωνισμός πλέον μόνο σε διεθνείς, διαχρονικούς σταρ. Όπως ο καημένος Μπραντ Πίττ. Παρατημένος και εξωνημένος, αητός χωρίς φτερά, χωρίς αγάπη, χαρά, ζωή-δηλητήριο, μια Αντζελίνα να σκέφτεται πάντα Αλέξη Τσίπρα, ενώ μόνο ο Πάνος θα μπορούσε να αντικαταστήσει στην ζωή της τον ξανθό και χλιαρό διεθνή σταρ.

Ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά είναι που δημιουργείται χαοτικό μποτιλιάρισμα στους δρόμους της Αθήνας. Μια βροχούλα κάνει και κολλάει το σύμπαν. Φανταστείτε τι συμβαίνει όταν ρίξει σφοδρή χιονόπτωση. Εντάξει, υπάρχει λύση. Κάθε φορά που χιονίζει να αλλάζει ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας. Και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Και ο αρχηγός της τροχαίας. Και ο πρωθυπουργός, γιατί όχι; Είναι μια κάποια λύση, έτσι;

Δεν έχει αποδειχτεί ακόμη ότι ο αγιασμός στα όπλα τα κάνει πιο αποτελεσματικά. Η ανθρώπινη ιστορία όμως είναι γεμάτη από ιστορίες που η θρησκεία χρησιμοποιήθηκε με εξαιρετικά χειριστικό τρόπο. Στην πρώτη σταυροφορία, για παράδειγμα, «βρέθηκε» η λόγχη που τρύπησε τον … Ιησού. Αν χρειαζόντουσαν ένα ακόμη «θαύμα» θα είχαν ανακαλύψει λίγα μέτρα πιο πέρα και την Κιβωτό του Νώε. Εμένα, πάντως, με έχει εντυπωσιάσει η άφιξη του Αγίου Φωτός επί ΣΥΡΙΖΑ με τιμές αρχηγού κράτους.

Η Μεγάλη Αφύπνιση δεν έχει αντικαταστήσει τον Σοσιαλισμό των Μιλένιαλ. Τον έχει απορροφήσει. (Ή μπορεί να συνέβη και το αντίστροφο - δεν είμαι απολύτως σίγουρος, και λίγη διαφορά κάνει). Αυτός ο νέος Αφυπνισμένος Σοσιαλισμός χρησιμοποιεί τις μεθόδους του Πολέμου της Κουλτούρας, και τις εφαρμόζει στον οικονομικό διάλογο. <b>Του Kristian Niemietz </b>

Σχολιαστές με δημόσιο λόγο προσπαθούν να αφήσουν υπονοούμενα για την ποιότητα της δημοκρατίας στην πατρίδα μας. Αφορμή η κλήση σε απολογία δύο δημοσιογράφων που φέρεται πως εμπλέκονται στην υπόθεση Novartis.Κάνουν να αγνοούν πως επί 48 χρόνια έχουμε μια δημοκρατία που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις δημοκρατίες του δυτικού κόσμου. Και μια από τις αποδείξεις είναι οι αντιστάσεις που προέβαλε η δικαστική εξουσία στις απόπειρες χειραγώγησης της από την εκτελεστική εξουσία.

Η εξαγγελία Τσίπρα για θέσπιση ανώτατου ορίου τριών θητειών και εν συνεχεία απώλεια του δικαιώματος να είναι κάποιος υποψήφιος στα ψηφοδέλτια κρύβει έναν μοναδικό βυζαντινισμό! Πρώην υπουργοί, βουλευτές, ευρωβουλευτές ψάχνονται από την ώρα που το είπε ποιος θα φαγωθεί δια του εκσυγχρονισμού και της αναδρομικής ισχύος του μέτρου! Η ασάφεια για το χρόνο έναρξης υπολογισμού της 12ετίας είναι το πρώτο κλειδί. Ως χρόνος έναρξης της 12ετίας εκτιμάται ότι θα είναι το 2009.

Βγήκαν και έκαναν κριτική στον Κυριάκο Μητσοτάκη επειδή επισκέφτηκε τους αστέγους, επειδή, λέει, η ελληνική κυβέρνηση δίνει στέγη σε πρόσφυγες και όχι σε Έλληνες. Το να είναι κανείς Μπογδάνος είναι δικαίωμά του. Το να μην γνωρίζει, όμως, ότι η στέγαση των προσφύγων γίνεται με χρήματα του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης και ότι το μέτρο αυτό αφορά όσους έχουν αναγνωριστεί ως πρόσφυγες μετά από απόφαση δικαστηρίου, είναι στενάχωρο. Άρα; Περισσότερη προσοχή στην επόμενη εκλογική λίστα!

Για τον τύπο του Κράτους που έχουμε λοιπόν, για τα λεφτά που αυτό το Κράτος ξοδεύει, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία να μην στέργει τους ασθενείς. Πολύ ωραίες οι ιδέες για τη σύσταση ανωνύμων εταιρειών αλλά ακόμα πιο καλή ιδέα είναι τα ακίνητα του e-ΕΦΚΑ να μην αξιοποιηθούν για... επιδόματα που έτσι κι αλλιώς οι κυβερνήσεις, διαχρονικά, θέλουν να δίνουν οι ίδιες και να εμφανίζονται ότι ελεούν με αυτά τους συνταξιούχους, αλλά να αποδοθούν άμεσα στην κοινωνία.

Ασφαλώς ο υπέροχος Αλέξης Τσίρπας είναι ξεκάθαρα αυτοδημιούργητος πολιτικά, απλά με μικρή βοήθεια και δαχτυλίδια από παλαιά τζάκια της Αριστεράς, όπως Γιώργος Αττίκ, Μιχάλης Περπινιάδης, Αριστείδης Καμάρας, που κάθε σοβαρός άνθρωπος τη θεωρεί επουσιώδη, και με δώρο την πρόωρη εναντίωση του Φώτη Κουβέλη, που όπως και να έχει είναι πάντοτε πολύτιμη βοήθεια.

To σύνθημα των συριζαϊκών trolls, που κατέκλυσε όλα τα μέσα ψηφιακής κοινωνικής δικτύωσης, με τον ερχομό των Rafale, σχετικά με τον αριθμό των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, που αντιστοιχούν στο κόστος ενός Rafale, μας έφερε στο μυαλό, το ακόλουθο ηρωικό, αγωνιστικό, ταξικό, πασιφιστικό και αντάρτικο άσμα, χαμένο μέσα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας της τραγικής αριστεράς.

Διάβασα τα τρικάκια της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ για την υπόθεση του βιασμού της Γεωργίας στη Θεσσαλονίκη και θυμήθηκα μια διδακτική και χαριτωμένη παλιά ιστορία από τα φοιτητικά μου χρόνια. Θα ήταν 1978 ή 1979 και μέσα στις ατέλειωτες πολιτικές συζητήσεις που κάναμε στα φοιτητικά αμφιθέατρα της εποχής, είχαμε κάνει και μια συνέλευση με θέμα το «γυναικείο κίνημα». 

Η ακροσφαλής διπλωματία που εφαρμόζει η Μόσχα, ζητάει πολλά για να πάρει λίγα. Είναι, όμως, πολύ δύσκολο για το ΝΑΤΟ να δεσμευτεί ότι δεν θα δεχτεί νέα μέλη, σχολιάζει στο Liberal o Μάνος Καραγιάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Ασφάλειας στο King&apos;s College London, με αφορμή την κρίση στην Ουκρανία. Επισημαίνει, δε, πως αυτή τη στιγμή κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη και τονίζει ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική επηρεάζεται ποικιλοτρόπως από τα γεγονότα. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

«Τώρα ξέρω ότι το μέγα αίνιγμα της ανθρώπινης ύπαρξης θα μείνει αναπάντητο! Μια αποδοχή που δεν καταστέλλει την δια βίου αναζήτηση κάποιας απάντησης. Ίσως είναι αυτή η στέρηση απάντησης, η άγνοια, η μόνη μας αγνότητα», επισημαίνει στο Liberal η συγγραφέας, Δέσποινα Τομαζάνη αποκαλύπτοντας τα μυστικά της δικής της γραφής. <b> Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα. </b>

Το ενδεχόμενο διπλών εκλογών το 2023 μπορεί να αποτελέσει παράγοντα ανησυχίας για τις αγορές, αλλά εφόσον αυτές οδηγούν σε μια σταθερή κυβέρνηση, δεν υπάρχει κανένα αρνητικό αντίκτυπο, τονίζει στο Liberal ο αναλυτής της Bank of America Αθανάσιος Βαμβακίδης αναφορικά με το ερώτημα πως αντιμετωπίζουν οι αγορές τη συζήτηση που έχει ανοίξει στην δημόσια σφαίρα για διπλές κάλπες. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

Ο νέος Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς επισκέφθηκε τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν στις 14 Δεκεμβρίου για να συζητήσει μαζί του ζητήματα που αφορούν την ΕΕ. Ο Μακρόν προσπάθησε να πείσει τη Γερμανία να αναθεωρήσει τους δημοσιονομικούς κανόνες της Ένωσης. Η μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης ήταν ένα κεντρικό ζήτημα. <b>Του Heikki Koskenkyl&#228; </b>

Πότε η ανάπτυξη φθάνει στο πορτοφόλι και του τελευταίου πολίτη; Να ένα καλό ερώτημα και μάλιστα λίαν επίκαιρο τώρα που ο πληθωρισμός μας ξαναθυμήθηκε. Όχι μόνο την Ελλάδα βέβαια, αλλά ποιος παρηγορείται για τη μειωμένη αγοραστική του ικανότητα επειδή το ίδιο έχει πάθει και ο Γάλλος ή ο Γερμανός; Όταν λοιπόν ακούει τον Κυριάκο να λέει ότι η φετινή ανάπτυξη θα φθάσει το 7%, δεν είναι λογικό να ζητήσει ένα τόσο δα μερίδιο απ&apos; αυτήν;

Διαβάζουμε ότι η Microsoft εξαγόρασε την εταιρεία ανάπτυξης videogames, Activision Blizzard, έναντι 68,7 δισ. δολαρίων για να μπει στο χώρο του Metaverse, ότι η Coca Cola ετοιμάζεται να λανσάρει ψηφιακά προϊόντα στον εικονικό ψηφιακό κόσμο της Decentraland, ότι ο αμερικανός τραγουδιστής Σνουπ Ντογκ αγόρασε ψηφιακά οικόπεδα στο Sandbox και ότι τα Νησιά Barbados, αποκτούν ψηφιακή πρεσβεία στην Decentraland. Έχουμε τρελαθεί εντελώς; Τι είναι αυτό το παράλληλο ψηφιακό σύμπαν; Τι είναι αυτός ο καινούριος απίστευτος ψηφιακός κόσμος;

Είμαστε αναφανδόν υπέρ της αναβάθμισης του εξοπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεων κυρίως γιατί πιστεύουμε ότι στον σύγχρονο κόσμο και σε γεωπολιτικά ευαίσθητες περιοχές η δυνατότητα αποτροπής είναι η πιο αποτελεσματική στρατηγική. Η εμπειρία δείχνει ότι την ειρήνη την εξασφαλίζουν οι ισχυροί. Φυσικά δεν θα ήταν δυνατόν να μην ειπωθούν οι γραφικότητες για τα σχολεία και τα νοσοκομεία που θα φτιάχναμε με τα χρήματα που δαπανήσαμε στα Rafale.

Ναι μεν τα Ραφαλέ έσκισαν τους ουρανούς άνωθεν της Κουμουνδούρου, της Ρηγίλλης και του Περισσού με υποηχητικές προς το παρόν ταχύτητες, αλλά μένουν πάρα πολλά ακόμη για να καταλάβουμε τη μέρα. Σε εξήντα χρόνια ή δωδεκάμισι, ίσως χρειαστεί να επιστρατεύσουμε μισθοφόρους, διαβιβαστές, αποθηκάριους, πελταστές, άρματα Leopard και θάνατο από ψηλά, με ατσάλινες λόγχες βαμμένες λευκό αίμα, διαβατάρικα πουλιά, ένα ατσαλένιο υποβρύχιο υδρογόνου κάπου στο Μέτσοβο, για να αναχαιτίσουμε απειλές που ούτε φανταστήκαμε ποτέ.

Ο νεωτερισμός της εκλογής του αρχηγού από τα μέλη του κόμματος, τον οποίο εισηγήθηκε με καθυστέρηση ετών ο Αλέξης Τσίπρας, δεν είναι ώριμη πολιτική επιλογή ή επιλογή υπό πίεση ώστε να μετεξελιχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα ανοικτό, σύγχρονο, δημοκρατικό κόμμα χωρίς τάσεις και ρεύματα και αριστερούς φατριασμούς. Δεν υποκρύπτει ούτε καν τη φιλοδοξία του αρχηγού να νομιμοποιήσει την «εξουσία» του στο κόμμα και να σταθεί επί ίσοις όροις απέναντι στον Κ. Μητσοτάκη και τον Ν. Ανδρουλάκη.

Ο δήμαρχος Παπάγου, κ. Αποστολόπουλος, έκανε την αρχή. Απέστειλε στις οικογένειες των καταληψιών μαθητών του 1ου Λυκείου Παπάγου τον λογαριασμό για τις ζημίες που προκάλεσαν οι κανακάρηδές τους, στο συγκεκριμένο Λύκειο. Δε θυμάμαι να έχει ξαναγίνει τέτοια πράξη. Μέχρι σήμερα καταλάμβαναν, ρήμαζαν, έφευγαν, ατιμωρητί. Γιατί να μην το ξανακάνουν; Η ατιμωρησία είναι μια από τις βασικές πληγές της κοινωνίας μας. Οφείλεται δε είτε στην απάθεια της διοίκησης είτε στο φόβο μήπως «θυμώσει» η Αριστερά, αφού οι καταληψίες προέρχονται από το χώρο της.