Ήρθε η ώρα να το πούμε έξω από τα δόντια: δεν μπορούμε να ζήσουμε μαζί τους! Και για να μην θεωρηθώ μεροληπτικός, δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε ούτε με τους οπαδούς του Πειραιώς ή του Καλαβρύτων αν ήταν το 60%. Κι ας μην έστελναν τις θεούσες να ανατιναχτούν.

Η ευρωπαϊκή ήπειρος αντιμετωπίζει τον τελευταίο χρόνο τη μεγαλύτερη προσφυγική κρίση μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η Ευρώπη βρέθηκε αμήχανη προσπαθώντας πολλές φορές να απωθήσει τη δυσάρεστη πραγματικότητα.

Πριν τρεις εβδομάδες, η μεγαλύτερη τράπεζα της Ισπανίας, η Banco Santander, έκανε κάτι που προσπαθούσαν εδώ και αιώνες να πετύχουν οι αλχημιστές του μεσαίωνα, αλλά δεν τα κατάφερναν. Μετέτρεψε το «κάρβουνο» σε «χρυσό». Δημιούργησε μία τεράστια αξία από το πουθενά.

Το πρωινό στις 22 Απριλίου του 2105, ξυπνήσαμε με τον υπουργό Δ. Μάρδα να προκαλεί τρόμο δηλώνοντας ότι λείπουν 350 - 400 εκατ. ευρώ για την καταβολή μισθών και συντάξεων. Δυο ώρες αργότερα, ο υπουργός σε νέες δηλώσεις του εμφανίστηκε καθησυχαστικός. Διανύοντας την απόσταση από το σπίτι του μέχρι το γραφείο του, βρήκε τα χρήματα!

Ελάχιστοι, νομίζω, πιστεύουν ότι η κοινοβουλευτική «μητέρα των μαχών» για τη διαφθορά και τη διαπλοκή θα προσφέρει ουσιαστικές προτάσεις και προβληματισμούς για την εκρίζωσή τους. Θα ακουστούν ονόματα και αριθμοί, μια εισέτι φορά θα παραβιαστούν ανοιχτές θύρες, θα αλληλοκατηγορηθούν οι «μεγάλοι», θα υποδυθούν τους Πόντιους Πιλάτους οι «μικροί» και θα φύγουν όλοι ευχαριστημένοι.

Το ΔΝΤ έγινε αποδεκτό στην Ευρωζώνη εκτός των άλλων και γιατί κανένας ευρωπαϊκός θεσμός δεν ήταν σε θέση να κάνει το dirty job... Γράφει ο Παναγιώτης Γκλαβίνης.

Σεβασμός απέναντι σε ένα μεγάλο έργο. Αφήνουμε τις λέξεις να συνεχίσουν τον χορό τους στη λευκή επιφάνεια και να ζωγραφίσουν αυτές από μόνες τους τη δική τους αλήθεια. Κάθε προσπάθεια «εξήγησης» μοιάζει με ιεροσυλία. Αποσπάσματα από το 1984. Πάρτε βαθιές ανάσες και αφού διαβάσετε κάθε απόσπασμα, κλείστε για λίγο τα μάτια. Και σκεφτείτε, πόσα χρόνια απέχουμε από το 1984…

Αντίθετα από την Γαλλία, με τα εκατομμύρια Μουσουλμάνων, στην Ελλάδα, το ζήτημα της μαντίλας δεν μας είχε απασχολήσει, ως τώρα. Μετά όμως, από την προχθεσινή παρέλαση, μπήκε στην δική μας ατζέντα. Γράφει ο Ανδρέας Ζαμπούκας.

Αυτά που συμβαίνουν εδώ και έναν μήνα περίπου στην Ειδομένη φανερώνουν πως σε αυτή την περιοχή της Ελληνικής επικράτειας, το Κράτος δεν ασκεί τα κυριαρχικά του δικαιώματα.Γράφει ο Σάκης Μουμτζής.

Η Ελλάδα ανήκει στη Ευρώπη ή συνιστά ένα είδος μεταιχμίου μεταξύ δύο κόσμων και συγκροτεί μια ιδιαίτερη περίπτωση; Είναι μια οντότητα κλεισμένη στον εαυτό της, χωρίς συγγένειες, ή εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σύνολο; Γράφει ο Σωτήρης Ριζάς.

Ο καθηγητής Α. Μητρόπουλος, ένας από τους καλύτερους γνώστες του ασφαλιστικού μας συστήματος, μιλάει στο Liberal και στον Θ. Μαυρίδη. Τι λέει για την Αριστερά και τον Α. Τσίπρα.

Δεν θα ήταν καθόλου πρόωρο, αν σημειώναμε ότι ο φόβος –απόρροια των τυφλών χτυπημάτων σε Παρίσι, Κωνσταντινούπολη και αλλού– έχει φέρει τα πρώτα αρνητικά και επιδιωκόμενα από τους ισλαμοφασίστες αποτελέσματα. Όπου και αν έγιναν εκλογές στη γηραιά ήπειρο, τα ακροδεξιά και ξενοφοβικά κόμματα ανέβασαν αισθητά την επιρροή τους. Ήδη, κάποιοι νοσταλγοί των απεχθέστερων ιδεών τρίβουν τα χέρια τους.

Δεν μπορείς να σταματήσεις την αιματοχυσία με περισσότερη αιματοχυσία. Ότι στον πόλεμο πεθαίνουν πάντοτε αθώοι και αυτοί είναι πολλοί περισσότεροι από αυτούς που θεωρούνται ένοχοι. Γράφει η Γιούλη Φωκά-Καβαλιεράκη.

Πάνω από το 25% των δυτικών που έγιναν μαχητές του Ισλάμ, προέρχονται από οικογένειες με τζιχαντιστικές διασυνδέσεις. Τρεις στους πέντε έχουν κάποιον συγγενή που πήγε στη Συρία για να μεταλάβει στα νάματα του ολέθρου και να εκπαιδευτεί κατάλληλα, ώστε να μεταμορφωθεί σε ανθρώπινη βόμβα.

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από τον χτεσινό μας προβληματισμό για την επερχόμενη χρεοκοπία της μεγαλύτερης εταιρίας γαιάνθρακα, του Αμερικάνικου κολοσσού Peabody και μια νέα είδηση-βόμβα έσκασε στις ΗΠΑ. Η Emerald Oil, που έχει πάνω από 100 πηγές πετρελαίου και φυσικού αερίου χρεοκόπησε.

Η κυβέρνηση «ξεκλειδώνει» την επένδυση Χρυσού της Χαλκιδικής. Φέρεται να εγκαταλείπει τις ιδεοληψίες της και να επαναπροσδιορίζει τη θέση της έναντι των Καναδών επενδυτών. Αν πρόκειται για μία γενικότερη κυβερνητική στροφή, τότε έχουμε να κάνουμε με μία σημαντική είδηση. Μόνο με επενδύσεις υπάρχει πιθανότητα να ξεφύγουμε από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης.

Μάλλον ήρθε η ώρα για τη Δύση να συνειδητοποιήσει κάποια πράγματα που θα πληγώσουν βαθιά τον εγωισμό της. Η παρουσία της στη Μέση Ανατολή γράφει αιώνες και ήρθε η ώρα να σταματήσει, για το καλό όλων μας.

αυτό που τώρα συμβαίνει στην εταιρεία αυτή είναι πολύ πιθανό να είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, όπως ακριβώς η χρεοκοπίας της Lehman Brothers στις ΗΠΑ ήταν η κορυφή του παγόβουνου των προβλημάτων στις τράπεζες παγκοσμίως στην προηγούμενη κρίση του 2008.

Πολιτικές εκφράσεις των πιο αποκρουστικών ιδεολογιών συγκεντρώνουν ολοένα και πιο μεγάλα ποσοστά. Ο εφιάλτης ξαναγύρισε στην ήπειρο και χτυπήματα σαν κι αυτά στο Παρίσι ή τις Βρυξέλλες, σε συνδυασμό με τον φόβο για το αύριο που ήδη κυριαρχεί, υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο να πολλαπλασιάσουν εκείνους που καταφεύγουν σε μεθόδους το ίδιο αποκρουστικές μ\\' εκείνες των ισλαμοφασιστών.

Η χθεσινή σφαγή στις Βρυξέλλες, φέρνει στο προσκήνιο, για άλλη μία φορά, τις μεγάλες ενστάσεις απέναντι στην κακώς νοούμενη πολυπολιτισμικότητα. Όσα υφιστάμεθα από τους ισλαμιστές και πολλές άλλες μορφές ολοκληρωτισμού, δεν οφείλονται μόνο στις διεθνείς σχέσεις επιβολής συμφερόντων. Δεν είναι μόνον η τρομοκρατία αλλά η καθημερινή πίεση, η συμπεριφορά μίσους αλλά και η πολεμοχαρής φύση του Ισλάμ.

Η τρομοκρατική επίθεση στις Βρυξέλλες δεν πρέπει να αφήνει καμία αμφιβολία για το μέγεθος της απειλής που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η Ευρώπη τα προσεχή πολλά χρόνια. Γράφει ο Δημήτρης Κούρκουλας.

Τι μας διαφεύγει; Ήταν μόνο τα κενά στην αστυνόμευση; Η μήπως η ευρυχωρία της Δημοκρατίας και των κανόνων της που είναι φτιαγμένοι για να θυσιάζουν την ασφάλεια υπέρ της ελευθερίας; Ποια είναι η σωστή δόση «Ασφάλεια Vs Ελευθερία» στην Εποχή των Αναστατώσεων; Και πάλι πώς να σωθείς αν βρεθείς στην τροχιά ενός ανθρώπου αποφασισμένου να σκοτώσει και να σκοτωθεί;

Μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση το πώς άνθρωποι ζώνονται με εκρηκτικά και πέφτουν μέσα στο πλήθος. Πόσο φορτίο μίσους κουβαλάνε και πόσο πόνο σκορπίζουν γύρω τους. Από το σαλόνι του σπιτιού μου μπορώ να λέω ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι. Στις Βρυξέλλες, όμως, στην Άγκυρα και στο Παρίσι οι άνθρωποι ζουν μία φρίκη. Την ίδια φρίκη.

Η ελληνική τράπεζα ΧΨΩ ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες το νέο γιγαντιαίο πρόγραμμα οικειοθελούς αποχώρησης χιλιάδων υπαλλήλων. Υπάρχουν πολλά ζητήματα που φαίνονται λογικά, αλλά και άλλα που προβληματίζουν σημαντικά μετά αυτήν την εκπληκτική απόφαση.