Από τη νεολιθική εποχή συναντάμε λατρείες και απεικονίσεις της αναδημιουργίας. Είναι όμως λαθεμένη η ταύτιση της αναδημιουργίας που αναπαριστά τη γεωργία με την ανάσταση. Ακόμη κι όταν συναντάμε αφηγήσεις και εικόνες επιστροφής από τον Άδη, η ταύτιση δεν ισχύει. Διότι η Ανάσταση του Ιησού δεν έχει σχέση με αυτά.

Το πρώτο μέρος ενός αφιερώματος που φιλοδοξεί να παρουσιάσει με επάρκεια το έργο ενός πρωτοπόρου του μοντερνισμού, ξεκίνησε στην αθηναϊκή γκαλερί. Εκτίθενται 37 άγνωστα μέχρι σήμερα έργα του καλλιτέχνη, τα περισσότερα από τα οποία έχουν φιλοτεχνηθεί μεταξύ 1944 και 1950. Πρόκειται για έργα σπουδαστικά κι από την περίοδο της νιότης του Δανιήλ.

Έργα με υπογραφή, στιλ και χρώμα, κατακλύζουν το Florida Mall της Γλυφάδας, στο χώρο που επιμελείται η Νίκη Καποπούλου. Μια φωτεινή καρδιά πλημμυρισμένη από χρώμα, φέρει στο κέντρο της γραμμένο το «I love you!».

«Έφυγε» σήμερα στα 76 του χρόνια ο αρχιτέκτονας, γλύπτης και ζωγράφος Δημήτρης Ταλαγάνης, που νοσηλευόταν στη ΜΕΘ 4 του Νοσοκομείου «Σωτηρία». Υπήρξε αντιπροσωπευτικός πρεσβευτής του πολιτισμού και της τέχνης της Ελλάδας στο εξωτερικό. Φιλοτέχνησε, μεταξύ άλλων, το αναμνηστικό μετάλλιο της συνάντησης Ρέιγκαν Γκορμπατσόφ, την ποιμαντική ράβδο του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, το μετάλλιο του «Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών».

Θυμάμαι τα έργα που ο δάσκαλος μου ο Γιώργος Μαυροΐδης έκανε στην Μύκονο. Η γη αποδιδόταν με γαιώδη χρώματα, καθώς ήταν καμένη και τα πάντα σαρωμένα από τον αέρα. Ζωγράφιζε και στην Ύδρα τα καλοκαίρια. Μου είχε δείξει και ένα νυχτερινό από το λιμάνι.

Αν ενδιαφέρεστε για την Τέχνη, η καλύτερη συμβουλή που μπορεί να σας δώσει κάποιος, είναι να βλέπετε Τέχνη. Δεν μπορείς να προχωρήσεις σε ουσιαστική σχέση μαζί της κρατώντας εγχειρίδιο ή ακόμη και έχοντας εγκυκλοπαιδικές γνώσεις. Η στάση που έχει ο τουρίστας, αλλά και η στάση που έχει συχνά ο «ειδικός», είναι τουλάχιστον αστείες, αν δεν είναι στρεβλές.

Στη βαριά ατμόσφαιρα των ημερών, η αναδρομική έκθεση της Μαρίας Φιλοπούλου στη «Φωκίωνος Νέγρη 16», είχε μια επίδραση ιαματική. Οι «Προσωπικοί Παράδεισοι» της ζωγράφου, από τις τζαμαρίες, τα θερμοκήπια και τους εσωτερικούς χώρους έως την εμμονική αγάπη της για το νερό, ανύψωσαν το υπόγειο στέκι του Σωτήρη Φέλιου με μια αύρα που είναι αληθινή χαρά στα μάτια του θεατή. Ένας ζωγραφικός τρόπος που ο Δασκαλάκης χαρακτηρίζει ως «απενοχοποιημένο».

Θα «κρεμούσατε» στον τοίχο του σπιτιού σας έργο με μοντέλο ένα χασάπη και το σφαχτό; Μην βιαστείτε ν’ απαντήσετε, αν δεν έχετε δει ζωγραφική του Κοσμά Ξενάκη στο Μέγαρο Εϋνάρδου. Άλλωστε, ο Τσαρούχης συνήθιζε να λέει σε επίδοξους καλλιτέχνες: «μην απασχολείστε με αυτά, το χρώμα πρέπει να σας ενδιαφέρει». <b> Γράφει ο Γιώργος Μυλωνάς. </b>\r\n

Αθανασιάδη, Βερούκας, Δασκαλάκης, Καγκλής, Ρόρρης, Φαμπρίς και Χειλά επιλέγουν ένα έργο από την περίφημη συλλογή του Βασίλη και της Ελίζας Γουλανδρή και μας προσφέρουν μια νοερή ξενάγηση στο νέο μουσείο της Αθήνας. Αλήθεια, αν μπορούσατε να φύγετε με ένα έργο από το νέο μουσείο του ιδρύματος Γουλανδρή, ποιο θα ήταν αυτό;

Το annexM, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Άννας Καφέτση, αρχίζει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το φθινοπωρινό του πρόγραμμα με τη νέα σειρά εκθέσεων Επί το έργον –μια πρωτοβουλία που έχει στόχο να δώσει βήμα έκφρασης σε νέους, ανερχόμενους επιμελητές σύγχρονης τέχνης– καθώς και με τη σειρά Νέες Παραγωγές – Project Space.

Το «Πορτρέτο του Έντμοντ Μπέλαμι» πουλήθηκε για 432.500 δολάρια σε δημοπρασία του οίκου Christie΄s. Δημιουργήθηκε από την καλλιτεχνική κολεκτίβα Obvious, με τη χρήση ενός αλγόριθμου που είχε τροφοδοτηθεί με 15.000 πορτρέτα ζωγραφισμένα μεταξύ 14ου και 20ού αιώνα.

Η Zivasart Gallery παρουσιάζει την νέα εικαστική δουλειά του Γιώργου Μακρή η οποία αποτελείται από δύο ενότητες: Η πρώτη με πίνακες (ακρυλικά) όπου απεικονίζονται τοπία μαζί με οικισμούς σε μία ταυτόχρονη σύνθεση διαφορετικών προοπτικών, όψεων, κατόψεων και οριζόντων.\r\n\r\n