«Στους επιζώντες» το αφιερώνει και δεν αφήνει πέτρα πάνω στην πέτρα. Εξάλλου το δηλώνει από τον τίτλο, απελευθερωμένος ήδη, δεν είναι βέβηλος όχι, δεν έχει σκοπό να σταθεί ούτε απέναντι στον «Μεγάλο ερωτικό» που εκτιμά, ούτε και στον «Μεγάλο Ανατολικό» που θα προτιμούσε να υπογράφει.

Κάθε συνέντευξη με τον Γιάννη Ξανθούλη είναι μαχαιράκι κοφτερό. Συχνά, σαν τα βιβλία του: κλαις με μαύρο δάκρυ και τα σκέπτεσαι για μήνες μετά. Ενίοτε, φτάνει σε υπαρξιακά βάθη που θέλουν κότσια, κότσια αναγνωστικά. Παρελθόν, παρόν, μέλλον, ζωή, γραφή, καραντίνα, υπομονή, σπίτια παλιά και δρόμοι που μας θυμούνται ακόμα κι όταν εμείς τους ξεχνάμε, μας σημαδεύουν και μας ακολουθούν. <b>Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα. </b>