Οι Ρώσοι δισεκατομμυριούχοι γνωρίζουν ότι αντιμετωπίζουν ενδεχομένως χρόνια απομόνωσης και εξάρτησης από το Κρεμλίνο.

Ένα μεγάλο μέρος της επιχειρηματικής ελίτ, φαίνεται ότι έχει λησμονήσει τον παιδαγωγικό της ρόλο στην κοινωνία. Απόδειξη, οι τηλεοπτικές εκπομπές - αποθέωση του μηδέν, από τα «πρωινάδικα» έως πολλά μεταμεσονυχτια προιόντα.

Η πλέον σταθερή πολιτική συνιστώσα της χώρας, κύριε Πρόεδρε, είναι εκείνη της επιχειρηματικής ελίτ, η οποία είναι σταθερά και πάντα με το γκουβέρνο.

Το «πάγωμα» των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων υπολογίζεται σε πάνω από 330 δισ. δολάρια από την αρχή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, όπως ανακοίνωσε σήμερα το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών. Kατασχέθηκαν τουλάχιστον πέντε πολυτελή γιοτ καθώς και ακίνητα που ανήκουν ή ελέγχονται από Ρώσους υπηκόους, που αποτέλεσαν στόχο κυρώσεων.

Όσο οι φονιάδες των λαών Αμερικάνοι εξοπλίζονταν με πυρηνικά όπλα, τα πυρηνικά ήταν κακά (και ας μην ήταν μόνες οι ΗΠΑ στην κούρσα). Τώρα που οι καλοί Ρώσοι απειλούν να χρησιμοποιήσουν τα πυρηνικά που απέκτησαν παράλληλα με τους Αμερικάνους, δεν τρέχει τίποτα. Στόμα καλλιτεχνικό ή πνευματικό δεν ανοίγει. Είναι, άλλωστε, εκπαιδευμένοι από το Τσέρνομπιλ. Οι λαλίστατοι καλλιτέχνες και πνευματικοί άνθρωποι που τοποθετούνται δημοσίως υπέρ της ειρήνης, η οποία είναι «η απάντηση σε κάθε ερώτηση», έπαθαν μια αφωνία, μια ησυχία, μια «άκρα του τάφου σιωπή».

Ο μακροβιότερος πρωθυπουργός της τελευταίας 12ετίας, απόλυτος άρχων της συγκυβέρνησης που έμεινε αλώβητη ικανοποιώντας τις  σκληρότερες απαιτήσεις των δανειστών, υπόσχεται ότι θα συγκρουστεί με την «κρατικοδίαιτη κακομαθημένη ελίτ». Τι έκανε η κυβέρνησή του για την, και με την κρατικοδίαιτη ελίτ, είναι γραμμένο στον μπρούτζο. Όχι στο νερό όπως πιστεύουν στην Κουμουνδούρου.

Πριν από περισσότερα από 20 χρόνια, η Virginia Postrel στο βιβλίο της The Future and Its Enemies: The Growing Conflict over Creativity, Enterprise and Progress προειδοποίησε για την επερχόμενη σύγκρουση ανάμεσα στους δυναμιστές και τους στασιστές. Οι πρώτοι ζουν προσδοκώντας το μέλλον, πιστεύοντας βαθιά ότι η αλλαγή και ο πειραματισμός θα τους ωφελήσουν. Οι οπισθοδρομικοί στασιστές νοσταλγούν τις παλιές καλές ημέρες, θέλουν το κράτος να κρατήσει τα πράγματα ως έχουν. <b>Γράφει ο James Pethokoukis. </b>

Όσα λέει ο κ.Τσίπρας περί ελίτ είναι αποκαλυπτικά για τη φύση του πρώην ΣΥΡΙΖΑ νυν ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Πρόκειται κατά βάση για ένα εθνολαϊκιστικό κόμμα με σποραδικές και σίγουρα ασαφείς αναφορές στον Μαρξισμό-Λενινισμό και ήταν εύστοχη η παρατήρηση του κ.Κυριάκου Μητσοτάκη ότι η ρητορική αυτή ταυτίζεται με την ακροδεξιά, αντισυστημική ρητορική του Όρμπαν, της Λεπέν, του Φάραντζ και των λοιπόν ομοϊδεατών τους.

Ο πρωθυπουργός έθεσε το γνωστό δίλημμα που θέτει και η ακροδεξιά σε όλη την Ευρώπη: «με τους πολλούς ή με τις ελίτ;» Πώς γίνεται και η ριζοσπαστική Αριστερά θέτει τα ίδια διλήμματα με την άκρα Δεξιά; Και οι δύο αυτοί πολιτικοί χώροι έχουν έναν κοινό παρονομαστή. Το μίσος τους για την φιλελεύθερη δημοκρατία και τους θεσμούς της.

Η στοχοποίηση των «ελίτ» είναι στην πραγματικότητα η εικονογράφηση των εχθρών άλλων ισχυρών παικτών, τμήματος αν θέλετε της υπάρχουσας ελίτ, στα πλαίσια εσωτερικών ανταγωνισμών. Υποκρύπτει μάχη εξουσίας μέσα στην ίδια την «ελίτ» και προσεταιρισμό του φιλικού προς την εξουσία τμήματος της. <b> Γράφει ο Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης </b>

Ένα από αυτά τα πράγματα που με έχουν προβληματίσει σοβαρά είναι το γεγονός ότι παλαιότεροι πρόεδροι του ΣΕΒ έχουν πάψει να είναι βιομήχανοι και δεν έχουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα. Αυτοί, οι κορυφαίοι της επιχειρηματικής ελίτ, κάτι θα πρέπει να ξέρουν και το έχουν βάλει στα πόδια. Εμείς, που περιμένουμε ακόμη την… ανάπτυξη πρέπει να έχουμε το πρόβλημα! \r\n\r\n

Το ζήτημα της υπογραφής της συμφωνίας των Πρεσπών διχοτόμησε την ελληνική κοινωνία, την ελίτ με τον λαό. Ο εγχώριος εθνομηδενισμός έχει ως διακηρυγμένο στόχο και επί δεκαετίες προσπαθεί λυσσαλέα να αποσυνδέσει τους Έλληνες από την ιστορία. <b> Γράφει ο Γιώργος Καραμπελιάς.</b>

Η στήριξη των Ελλήνων κεφαλαιούχων στον Αλέξη Τσίπρα αρχίζει από πολύ παλιά. Πριν από το 2013, όταν έχουμε το πρώτο εύρημα φιλίας με τον δικηγόρο των off shore Αρτεμίου που είχε διαρρεύσει από κάποιο «ατύχημα». Υπήρξαν όμως και άλλοι πολλοί: φαρμακοβιομήχανοι, εφοπλιστές, πρώην μεγαλοπαράγοντες ποδοσφαιρικών ομάδων και αρκετοί που δεν είμαστε σε θέση να τους ξέρουμε, ακόμα και τώρα.