Η αναλογική ως θεσμικό υπόστρωμα των εκλογικών λειτουργιών εξαντλήθηκε στις 21 Μαΐου. Ως πολιτικό αποτύπωμα, όμως, θα ταλαιπωρεί τη δημόσια ζωή για αρκετά χρόνια.

«Η στρατηγική της απλής αναλογικής απέτυχε», αναφώνησε ο Αλέξης Τσίπρας την επομένη των εκλογών της 21ης Μαΐου. Για να συμπληρώσει μερικές βδομάδες αργότερα μιλώντας στην Καθημερινή, «πιστεύω ότι θα περάσουν δεκαετίες για να ξαναμπεί στην συζήτηση η προοπτική της απλής αναλογικής.» Αμ δεν είναι έτσι Αλέξη. Βλέπεις τον κόσμο Συριζοκεντρικά και αυτό δεν σου κάνει καλό. Η απλή αναλογική απέτυχε όσον αφορά στο σχέδιό σου.

Συζητώντας με ένα εξαιρετικό φίλο του ευρύτερου φιλελεύθερου χώρου, για το θέμα των εξελίξεων των αγορών, της νέας γενιάς επενδυτών και τον χώρο των κρυπτονομισμάτων, στην προσπάθεια του να με αποστομώσει, με χαρακτήρισε σαν οπαδό της «παλαιάς αναλογικής οικονομίας» και σαν δεινόσαυρο που δε γνωρίζει, ότι επίκειται η εξαφάνιση του.

«Είναι μεγάλο κέρδος για τη δημοκρατία σε μία χώρα να διεξάγονται οι εκλογές με σταθερούς κανόνες, που δεν αλλάζουν ανάλογα με τα καιροσκοπικά συμφέροντα των εκάστοτε κυβερνώντων» αναφέρει στον «Φιλελεύθερο» ο επίκουρος καθηγητής του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Χάρης Τσιλιώτης, για το γερμανικό εκλογικό σύστημα. <b>Συνέντευξη στον Ανδρέα Ζαμπούκα. </b>

Την ανάγκη να καταλήξουν τα κόμματα σε μια κοινώς αποδεκτή λύση για τον εκλογικό νόμο που να μπορεί να εφαρμοστεί από τις επόμενες εκλογές, τονίζει ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Κώστας Καραμανλής, σε συνέντευξή του επισημαίνοντας ότι αν εφαρμοζόταν «θα οδηγούσε σε ακυβερνησία».

Σφοδρή επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα για την απλή αναλογική εξαπέλυσε η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στον τηλεοπτικό σταθμό OPEN επισημαίνοντας ότι «η χώρα δεν πρέπει να μπει σε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις με απλή αναλογική».

O σχεδιασμός κάποιων ολιγαρχών είναι η ΝΔ να μην επιτύχει την αυτοδυναμία. Δεν θέλουν τον Κ.Μητσοτάκη πρωθυπουργό, γιατί δεν διαπραγματεύεται προεκλογικά μαζί τους την στήριξη τους. Δεν τον ελέγχουν, και αυτό είναι έξω από την λογική τους, όπως αυτή κυριαρχεί στην πολιτική ζωή του τόπου εδώ και μερικές δεκαετίες, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις πολιτικών.