Τα τελευταία χρόνια, εδώ και δεκαετίες μάλλον, ακούγεται συχνά η λέξη μεταρρυθμίσεις. Τα πεδία στα οποία αναφέρονται συνήθως οι μεταρρυθμίσεις είναι η παιδεία, η υγεία, η δικαιοσύνη και η δημόσια διοίκηση. Κρίνουμε ωστόσο ότι ένας χώρος στον οποίο εξίσου, αν όχι περισσότερο, χρειάζονται μεταρρυθμίσεις, είναι ο χώρος της άμυνας.

«Ἀρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις» μάς κληροδότησε ο αρχαίος κυνικός φιλόσοφος Αντισθένης. Σκοπός μας εδώ βεβαίως δεν είναι να προχωρήσουμε σε έρευνα λέξεων, κάνοντας μία γλωσσολογική ανάλυση, αλλά μάς ενδιαφέρει αποκλειστικά να θίξουμε τη σημασιολόγηση κάποιων λέξεων και εννοιών που έχουν σχέση με τον πόλεμο και τη στρατηγική.

Το Κυπριακό είναι από τα ζητήματα που απασχολούν την Ελλάδα από το 1955 και αποτέλεσε έκτοτε ένα από τα κύρια σημεία αντιπαράθεσης με την Τουρκία. Η εισβολή των Τούρκων το 1974 αιφνιδίασε την Ελλάδα σε όλα τα επίπεδα, η οποία παρέλυσε χωρίς θέληση να επέμβει, χωρίς στρατηγική αλλά και χωρίς σχέδιο ενεργείας.