Οι επαφές της Λιβύης με την Τουρκία συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό. Η πολυπληθής αποστολή που βρέθηκε στην Άγκυρα με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Αμπντουλχαμίντ Ντμέιμπα σηματοδοτεί τη σταθερότητα των σχέσεων, ενώ η κατάσταση στη χώρα παραμένει ρευστή. Η πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού της Λιβύης στην Άγκυρα στέλνει ένα σαφές μήνυμα πως η Τουρκία αποτελεί μία σταθερά για την Τρίπολη, παρά την αλλαγή των συσχετισμών.

Η κρίση είναι η δίδυμη αδερφή της ευκαιρίας. Στην Τουρκία του Ερντογάν, η πανδημία του κορονοϊού λειτουργεί ως ευκαιρία να εδραιωθεί το συντηρητικό πρόγραμμα του ισλαμικού κόμματος του. Η απαγόρευση πώλησης αλκοολούχων ποτών κατά τη διάρκεια της καραντίνας τριών εβδομάδων είναι ακόμα ένα βήμα σε αυτή την κατεύθυνση.

Η θέση της Τουρκίας για την ύπαρξη δύο κρατών στην Κύπρο επιχειρεί να αλλάξει το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων. Πιο πιθανό από το να εκτροχιάσει τις συνομιλίες, είναι να εκτεθεί στη διεθνή κοινότητα ο μονόλογος που ουσιαστικά πραγματοποιεί. Η ελληνική πλευρά θα πρέπει να είναι προσεκτική στον διεθνή αντίκτυπο.

Η «ομορφότερη νίκη» στις εκλογές, όπως τη χαρακτήρισε ο Έντι Ράμα, διασφαλίζει πως η Αλβανία δεν θα αλλάξει πρωθυπουργό το επόμενο διάστημα. Όμως, όσα χρειάζεται να αλλάξουν στη γειτονική χώρα είναι πολλά.

Η αντίδραση της Τουρκίας στην αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τον Αμερικάνο πρόεδρο περιορίστηκε για «κάποια στιγμή στο μέλλον». Σημαίνει αυτό έναν φόβο της Άγκυρας για ακόμα πιο δυσάρεστες επιπτώσεις από την αλλαγή των συσχετισμών; Αυτό που δείχνει αρχικά η αποδυνάμωση διεθνώς, αλλά και στο εσωτερικό.

Οι εκλογές στη γειτονική Αλβανία δεν θυμίζουν τόσο ένα κράτος που είναι έτοιμο να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο τα παραδοσιακά Βαλκάνια. Η πόλωση της προεκλογικής περιόδου, ωστόσο, φαίνεται να πείθει πολλούς ψηφοφόρους να συμμετέχουν στη διαδικασία, που λαμβάνει χώρα υπό τα διεθνή βλέμματα.

Η επιστροφή των ΗΠΑ στη διεθνή συναίνεση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής δίνει νέα ζωή στη Συμφωνία του Παρισιού. Μία από τις χώρες που δεν έχει επικυρώσει ακόμα τη συμφωνία βέβαια είναι η Άγκυρα. Όπως και στον τομέα της οικονομίας, του δικαίου της θάλασσας, ο Ταγίπ Ερντογάν διατηρεί τη δική του οπτική για το περιβάλλον.

Η πρόθεση του Αμερικανού προέδρου να προχωρήσει στην αναγνώριση της αρμένικης γενοκτονίας φανερώνει μία νέα διάσταση στην αμερικανική εξωτερική πολιτική. Η ιστορική μνήμη είναι βασικό στοιχείο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάτι που αναμενόταν στην περιοχή από τη Ουάσιγκτον. Όχι μόνο ο προηγούμενος ένοικος του Λευκού Οίκου, αλλά ούτε καν ο Μπαράκ Ομπάμα χρησιμοποιούσε τη λέξη γενοκτονία, για να περιγράψει τι συνέβη στα τελευταία χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ο ιατρικός «Γολγοθάς» που ανεβαίνει ο Αλεξέι Ναβάλνι έχει επηρεάσει πραγματικά πολλούς τη Δύση. Οι τακτικές του Κρεμλίνου έχουν οδηγήσει στο συμπέρασμα πως οποιοδήποτε άλλος στη θέση του Πούτιν θα ήταν προτιμότερος. Θα έκανε όμως κάτι διαφορετικό κάποιος άλλος στο Κρεμλίνο;

Η δύναμη της εικόνας έδωσε παγκόσμιες διαστάσεις στη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ και του κινήματος που δημιουργήθηκε, πολύ πιο γρήγορα από ιστορικά γεγονότα, όπως η δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Μπορούμε να δούμε κάτι ανάλογο στο κίνημα του Black Lives Matter;

Ενώ η αναστάτωση για τον κορονοϊό στη Γερμανία συνεχίζεται, η ώρα των Πρασίνων έρχεται όλο και πιο κοντά. Ενόψει των ομοσπονδιακών εκλογών του Σεπτεμβρίου, η ανερχόμενη δύναμη του γερμανικού πολιτικού συστήματος χτίζει πάνω στις επιτυχίες των προηγούμενων εκλογών, αποφεύγοντας προηγούμενα λάθη. Θα το καταφέρει στο τέλος;

Η ύψιστη πρόσκληση της μετατροπής της Αγιάς Σοφιάς από μουσείο σε τζαμί ήταν μόνο η αρχή για τον Ταγίπ Ερντογάν. Οι προκλήσεις συνεχίζονται με τη λειτουργία για την έναρξη της νηστείας στο Ραμαζάνι, εν μέσω έξαρσης του κορoνοϊού. Η παραίτηση του ιμάμη, που είχε τοποθετηθεί εκεί, που δείχνει πως δεν είναι όλα ρόδινα στο εσωτερικό, έχει και διεθνείς διαστάσεις ωστόσο.

Η εμφάνιση ενός έμπειρου Αμερικάνου προέδρου σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και η αρχική μετριοπαθής στάση του προδιέθετε για μία λιγότερο ταραχώδη σχέση μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Κίνας. Η αναθέρμανση της διαμάχης τους που αχνοφαίνεται, με το εμπόριο και το διαδίκτυο στο επίκεντρο, μπορεί να έχει ευρύτερες συνέπειες.

Στον Λευκό Οίκο υπάρχει πλέον ένας πρόεδρος που παρομοιάζει τη χρήση όπλων με επιδημία, αντί να αναζητεί δικαιολογίες. Ωστόσο, η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Την περασμένη χρονιά υπήρξαν τα περισσότερα θύματα από χρήση όπλου στην Αμερική, εδώ και πολλά χρόνια, συμπεριλαμβανομένων πυροβολισμών σε σπίτια, σε δρόμους και ιδιαίτερα σε γειτονιές που μένουν αφροαμερικάνοι. Φέτος η κατάσταση ξεφεύγει.

Σαμποτάζ, δολοπλοκίες, ανατινάξεις. Σκηνές από κατασκοπικά θρίλερ, που όμως αποτελούν τις κατηγορίες από την Τσεχία για τη δράση Ρώσων πρακτόρων στη χώρα πριν την απέλαση τους. Ο φάκελος από την Τσεχία ξετυλίγει ένα κουβάρι δραστηριοτήτων που, σύμφωνα με την Τσεχία και τους συμμάχους της, Άγγλους και Αμερικάνους, εκτείνονται από την Ευρώπη στην Ασία και την Αμερική.

Δεν ήταν η πρώτη φορά, που ο Μ. Τσαβούσογλου βρέθηκε στο επίκεντρο έντονων συρράξεων με την ιδιότητα του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας. Οι φορές που έχει ξεπεράσει τα εσκαμμένα, ιδιαίτερα στις σχέσεις του με την Ευρώπη, δείχνουν πόσο εκτραχύνεται η στάση του.

Η Μόσχα θέλει να υπενθυμίσει πως είναι ο απόλυτος ηγεμόνας της περιοχής και οι ρωσικές κινήσεις έχουν σκοπό να δοκιμάσουν τις αντοχές του νέου Αμερικανού προέδρου, που ακολούθησε μία διαφορετική πολιτική από τον προκάτοχο του. Το ερώτημα που πλανάται είναι ως που σκοπεύει να φτάσει η Ρωσία.

Στο «non paper» που διέψευσε αργά χθες το βράδυ ο πρωθυπουργός της Σλοβενίας Γιάνεζ Γιάνσα, καταστρώνονται σχέδια επί χάρτου, για αλλαγή συνόρων στα Δυτικά Βαλκάνια, ξεκινώντας από διάλυση της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης και δημιουργία μιας μεγάλης Αλβανίας και μιας μεγάλης Σερβίας. Είναι όμως κάτι παραπάνω από μία ασύλληπτη πρόκληση;

Πέρα από τα πάγια θέματα της σύγκρουσης, το βασικό στοιχείο της πρόσκλησης της Τουρκίας προς τον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών δεν ήταν απλά η επίδειξη μιας θετικής εικόνας προς τη Δύση. Ο Ταγίπ Ερντογάν επιθυμεί πλέον να επιβάλει ένα διμερές πλαίσιο στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα και να δείξει με κάθε τρόπο πως δεν είναι επιθυμητοί τρίτοι παράγοντες, όπως οι ευρωπαϊκές χώρες για παράδειγμα.

Η προτίμηση των βασικών πολιτικών δυνάμεων του Αφγανιστάν, συμπεριλαμβανομένων των Ταλιμπάν, να είναι η Τουρκία το μέρος που θα διεξαχθούν οι διαπραγματεύσεις για την επόμενη μέρα είναι γνωστή από καιρό. Η επικείμενη αποχώρηση των αμερικάνικων στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, ωστόσο αναδεικνύει περισσότερο τη σημασία της Τουρκίας.