Η ανακοίνωση της νέας ανθρώπινης απώλειας στις διαμάχες της Ανατολικής Ουκρανίας θύμισε μία βασική πηγή ανησυχίας στις αμερικανορωσικές σχέσεις. Παρά την προσοχή των ΗΠΑ για κάθε παρέμβαση στην Ουκρανία και τις διαψεύσεις της Ρωσίας πως αποτελεί μέρος της διαμάχης στο Ντονμπάς, οι φόβοι αναζωπύρωσης των συγκρούσεων στην περιοχή είναι πραγματικοί.

Η επέκταση του λιμού και οι τραγικές συνέπειες στο Αφγανιστάν έχουν κινητοποιήσει τη διεθνή κοινότητα, ώστε να βρει τρόπους αντιμετώπισης των ανθρώπινων τραγωδιών, ενώ οι Ταλιμπάν εδραιώνουν το καθεστώς τους. Η διαχείριση της εξουσίας από το ισλαμιστικό κίνημα δείχνει ωστόσο το πραγματικό πρόσωπο των Ταλιμπάν, με μεγάλα θύματα φυσικά τις γυναίκες.

Η συσσωρευμένη ένταση μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας έχει επικεντρωθεί στην κρίσιμα γεωπολιτικά χώρα της Ουκρανίας. Η εκ νέου επικοινωνία μεταξύ των δύο προέδρων δείχνει το πόσο σημαντικό είναι το διακύβευμα αυτής της διαμάχης μεταξύ των δύο παλιών μονομάχων του ψυχρού πολέμου. Η κατάσταση ωστόσο θυμίζει ή και προϊδεάζει για μία νέα θερμή ειρήνη.

Η καθιερωμένη υπογραφή του προϋπολογισμού για την Εθνική Άμυνα από τον Αμερικανό πρόεδρο σηματοδοτεί τη νέα στρατηγική κατεύθυνση των Ηνωμένων Πολιτειών. Παρά τη μερική απόσυρση από ορισμένα μέρη του πλανήτη, η Ανατολική Μεσόγειος παραμένει ως περιοχή ενδιαφέροντος για την Ουάσιγκτον, το οποίο σημαίνει πως αγγίζει άμεσα και έμμεσα τόσο την Τουρκία όσο και την Ελλάδα.

Η δυσχερής οικονομική κατάσταση στην Τουρκία φαίνεται να είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις χαμηλές δημοσκοπικές επιδόσεις του κόμματος Ερντογάν και των συμμάχων του. Ακόμα και το κρεσέντο των ανακοινώσεων της προηγούμενης εβδομάδας για το οικονομικό μοντέλο που προωθεί ο Τούρκος πρόεδρος δεν φαίνονται να μπορεί να ανακόψει την πτώση της δημοφιλίας του.

Η εφ' όλης συνέντευξη του Υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ έδειξε την αποφασιστικότητα του ρωσικού καθεστώτος να προβάλει αντιστάσεις στις κινήσεις της Δύσης. Η Μόσχα έχει καταλήξει πως μπορεί να εκμεταλλευθεί τόσο τις δυνατότητες της όσο και το κύρος της, για να επιβάλει τις απόψεις τόσο σχετικά με την Ουκρανία, όσο και σε όλο το εγγύς εξωτερικό της.

Η εκκίνηση νέας νομικής διαδικασίας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή εναντίον της Πολωνίας σήμανε την άρση της άτυπης ανακωχής, που είχε προκύψει μετά από τις πρόσφατες εξελίξεις με τη Λευκορωσία. Όσο σημαντική κι αν η συμμετοχή της Πολωνίας στο εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ρήγμα μεταξύ Βρυξελλών και Βαρσοβίας πλαταίνει διαρκώς.

Η προβολή της ρωσικής ισχύος απέναντι στη Δύση με επίκεντρο την Ουκρανία αναδεικνύεται ως πολύ σοβαρότερη πηγή έντασης από ότι προβλεπόταν. Η Μόσχα κλιμακώνει την επίδειξη ισχύος, ενώ οι ΗΠΑ ανταπαντούν αναλόγως. Στο παιχνίδι στρατηγικής των δύο πάλαι ποτέ άσπονδων μονομάχων, οι τακτικές κινήσεις τους είναι απρόβλεπτες.

Η μικρή αλλά εύστοχη αναφορά του Ρώσου προέδρου στα δεινά της Ρωσίας από τις ανορθόδοξες λογικές του καθεστώτος Ερντογάν είχε διπλό στόχο. Αφενός ο Βλάντιμιρ Πούτιν ήθελε να υποστηρίξει και να δείξει την ορθότητα των επιλογών της Μόσχας, αφετέρου στόχευε να κάνει εμφανή την ενόχληση του για την επιθετική δραστηριοποίηση της Άγκυρας.

Η Ρωσία παρουσιάζεται ανυποχώρητη απέναντι στη Δύση, θεωρώντας πως το μέλλον της Ουκρανίας ως ζωτικό της συμφέρον. Οι δηλώσεις του Πούτιν για τις «μη φιλικές» κινήσεις απέναντι στη χώρα του δείχνουν το πόσο θορυβημένη είναι η Μόσχα για την επέκταση της δυτικής επιρροής τόσο κοντά στα σύνορα της. Το ζήτημα βέβαια είναι το προτίθεται να κάνει επ? αυτού.

Η σύνοδος του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας στο Πακιστάν αύξησε την πίεση διεθνώς για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής καταστροφής στο Αφγανιστάν. Η παρουσία του καθεστώτος των Ταλιμπάν, το οποίο κανείς δεν αναγνωρίζει αλλά και κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει, έχει ως αποτέλεσμα τη διαιώνιση της μη βιώσιμης κατάστασης στη χώρα.

Οι δραματικοί τόνοι στο διάγγελμα του Τζο Μπάιντεν έδειξε γλαφυρά πως ραγδαία εξαπλώνεται η πανδημία στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και το πόσο πιεσμένη είναι η προεδρία, λόγω της αδυναμίας περιορισμού της νέας μετάλλαξης. Τα μέτρα πριν από τις γιορτές είναι αμφίβολο κατά πόσο μπορούν να περιορίσουν την έξαρση της πανδημίας.

Η νέα δημόσια εμφάνιση της Κινέζας πρωταθλήτριας του τένις δεν στάθηκε δυνατή να μετριάσει τις ανησυχίες για την ασφάλειας της και τη δυνατότητα της να εκφράζεται ελεύθερα, δίχως πιέσεις. Η ιστορία της Πενγκ Σουάι ωστόσο διατηρεί τις ευρύτερες διαστάσεις της, ξεκινώντας από το κίνημα #MeToo και φτάνοντας στην κατάσταση που βρίσκονται τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα.

Το φυσικό αέριο μαζί με τα υπόλοιπα πολύτιμα ορυκτά και μέταλλα αποτελούν μεγάλο μέρος των εξαγωγών της Ρωσίας. Η ηγετική θέση που έχει καταλάβει ο ρωσικός κολοσσός φυσικού αερίου στην Ευρώπη έχει έρθει στο προσκήνιο λόγω της ενεργειακής κρίσης της εποχής. Το ράλι τιμών στην ενέργεια σε συνδυασμό με τη συσσωρευμένη ένταση στα ρωσοουκρανικά σύνορα και την εμπλοκή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ την έχει αναδείξει ως ρυθμιστή των εξελίξεων.

Η κυβερνητική κρίση στη Μεγάλη Βρετανία έχει θέσει σε πρώτο πλάνο τη δυνατότητα του πρωθυπουργού Τζόνσον να παραμείνει σε θέση εξουσίας στο επόμενο διάστημα. Σε κανονικές συνθήκες ο εκρηκτικός Βρετανός θα επιστράτευε τα αποθέματα λαϊκισμού και εμπειρίας για να την ξεπεράσει. Ωστόσο, η πανδημία του κορονοϊού θέτει νέα δεδομένα.

Για τον Τζο Μπάιντεν αποτελεί θέμα τιμής η αποφυγή της επανάληψης του σκηνικού του 2014, όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Κριμαία. Ωστόσο, η Ρωσία διατηρεί τα χαρτιά της καλά κλεισμένα, απορρίπτοντας τις αιτιάσεις της Δύσης και ξορκίζοντας ταυτόχρονα το ενδεχόμενο εισβολής στην Ουκρανία, θέτοντας ωστόσο τις δικές της απαιτήσεις.

Η διαμάχη μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών για την Ουκρανία αναπόφευκτα φτάνει στην πόρτα της Ευρώπης. H Σύνοδος Κορυφής των Βρυξελλών αποτέλεσε το πεδίο όπου αναπτύχθηκαν οι διαφορετικές προσεγγίσεις εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το βασικό ζήτημα ωστόσο αφορά το αν η ΕΕ θα προχωρήσει σε κυρώσεις, με βάση τη ρωσική πίεση στην Ουκρανία.

Οι νέες κινήσεις του Ταγίπ Ερντογάν προδίδουν την ταραχώδη κατάσταση που επικρατεί στη γείτονα χώρα. Πληθωρισμός στα ύψη, διαρκής υποτίμηση της λίρας και παράλληλα μείωση των επιτοκίων, διαρκείς ανακατατάξεις στο οικονομικό επιτελείο. Εν τω μεταξύ, είναι προφανές πως η δραματική κατάσταση του πληθυσμού έχει αρχίσει να έχει πολιτικές επιπτώσεις.

Η βιντεοδιάσκεψη μεταξύ Πούτιν και Σι Τζινπινγκ έδειξε παραστατικά πόσο κοντά έχουν βρεθεί οι θέσεις της Κίνας και της Ρωσίας.Οι σχέσεις μεταξύ Μόσχας-Πεκίνου αποτελούν το υπόδειγμα της realpotik, της κυνικής προσέγγισης της διεθνούς πολιτικής και της σύναψης συμμαχιών με αυτό τον γνώμονα. Με διαφορετικά λόγια, ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου.

Μετά από πολύ καιρό εντοπίζεται μία πρωτοβουλία καλής θέλησης από την Τεχεράνη για το πυρηνικό της πρόγραμμα. Το αν είναι βέβαια αυτό αρκετό για να υπάρξει μία πρόοδος στις διαπραγματεύσεις είναι άγνωστο. Αλλά πλέον η διαπραγμάτευση βρίσκεται σε οριακό σημείο και θα χρειαστούν μεγάλες παραχωρήσεις για να μην γίνει το Ιράν το επόμενο κράτος με πυρηνικά όπλα.

Τα διπλωματικά χτυπήματα του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών στον Ισπανό ομόλογο του πάτησαν πάνω στο αδύναμο σημείο της ισπανοτουρκικής σχέσης, δηλαδή τον αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή σκηνή. Παραμένει αμφίβολο ωστόσο κατά πόσο αυτή θα στάση θα φέρει αποτελέσματα, ενόσω οι σχέσεις μεταξύ Ισπανίας και Τουρκίας συνεχίζονται και διευρύνονται.

Όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες ακολουθούν μία στιβαρή πολιτική στη διεθνή αρένα, τόσο οι μεγάλες δυνάμεις σε όλο τον κόσμο έρχονται πιο κοντά. Κίνα και Ρωσία ασφυκτιούν όλο και περισσότερο, θεωρώντας τις αμερικανικές παρεμβάσεις ως εκδηλώσεις παγκόσμιας ηγεμονίας της Ουάσιγκτον. Σε κάθε περίπτωση, καμιά από τις δύο δεν είναι διατεθειμένες να δεχθούν έλεγχο σε περιοχές που έχουν χαράξει ως δικές της σφαίρες επιρροής.

Τα έμμεσα αποτελέσματα της σύγκρουση ΗΠΑ-Ρωσίας για την Ουκρανία είναι άμεσα ορατά. Ήταν φυσικό επόμενο να εμπλακεί η Γερμανία, μέσω του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2, που συνδέει τη Ρωσία με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, στην Ευρώπη της ενεργειακής κρίσης και της οικονομικής κατάστασης εν μέσω πανδημίας, η διαμάχη για την Ουκρανία έχει πολλές διαστάσεις.

Το αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν μεταφέρει την ένταση σε όλα τα πεδία της αλληλεπίδρασης μεταξύ Τεχεράνης και Δύσης. Όσο δεν επιτυγχάνεται κάποια πρόοδο, η πίεση για μία σημαντικής κλίμακας στρατιωτική επέμβαση από το Ισραήλ αυξάνεται, ενώ οι μελλοντικές εξελίξεις φαίνονται αβέβαιες.